Λιπὼν Σεραφεὶμ τὸν κάτω καὶ τοῖς ἄνω,Φλογοφόροις σύνεστι Σεραφεὶμ χῶρον.
Ἤλατ' ἄημα ἔνθεν Σεραφεὶμ οὐρανίων ἐς πόλον.
Ο Όσιος Σεραφείμ (το κοσμικό του όνομα ήταν Σωτήρης) γεννήθηκε στο χωριό Ζέλι της Βοιωτίας ["Ν": λάθος, Φθιώτιδας], από ευσεβείς και ενάρετους γονείς, οι οποίοι τον γαλούχησαν με τα νάματα του Ευαγγελίου γι' αυτό και από μικρός ο όσιος, είχε μια κλίση στη μελέτη των Αγίων Γραφών και την ασκητική ζωή. Σε νεαρή ηλικία και παρά την πρόσκαιρη άρνηση των γονέων του, μετέβη στο Μονύδριο του Προφήτη Ηλία, στο όρος Κάρκαρα, όπου έκτισε ναό στο όνομα του Σωτήρος Χριστού και ασκήτευε εκεί.
Γρήγορα η φήμη του έγινε γνωστή και άρχισε να έχει συχνές επισκέψεις από τους γονείς του, φίλους του αλλά και ευσεβείς πιστούς, οι οποίοι κατέφευγαν στον όσιο για να τους συμβουλεύσει και να τους βοηθήσει. Για το λόγο αυτό εγκατέλειψε το αγαπημένο του σπήλαιο και πήγε στο μοναστήρι των Αγίων Αναργύρων.
Γρήγορα έφυγε και από αυτή τη Μονή και πήγε στο Μοναστήρι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα, στο Σαγμάτιο όρος, μεταξύ Βοιωτίας και Εύβοιας. Εκεί γρήγορα έλαμψε ως πνευματικός αστέρας πρώτου μεγέθους και ο ηγούμενος τον έκαρε μοναχό δίδοντάς του το όνομα Σεραφείμ. Αργότερα χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος.
Λίγο αργότερα και για να αποφύγει τη ματαιοδοξία λόγω της φήμης των αρετών του, ζήτησε την άδεια του ηγούμενου και εγκατέλειψε τη Μονή της μετανοίας του και έφθασε στα δυτικά του Ελικώνα, στην τοποθεσία Δομπού, όπου έκτισε ναό του Σωτήρος, μερικά κελιά και κάλεσε κοντά του μερικούς μοναχούς. Εκεί ασκήτευσε επί δέκα έτη, διδάσκοντας τους άλλους μοναχούς τα σωτήρια διδάγματα της μοναχικής ζωής.
Εκοιμήθη οσιακά σε ηλικία 75 ετών, στις 6 Μαΐου του 1602 μ.Χ. ήμερα της Μεσοπεντηκοστής στις 6 το απόγευμα, αφού προείδε την κοίμηση του και κοινώνησε των αχράντων Μυστηρίων.
Η Κάρα (το κρανίο) και μέρος των Ιερών Λειψάνων του Αγίου βρίσκονται στην ομώνυμη Μονή Βοιωτίας.
Απότμημα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκεται στην Μονή Αγάθωνος Φθιώτιδος.
Σημείωση "Ν": όσιος χαρακτηρίζεται ο άγιος που, όταν ζούσε στη Γη, ήταν μοναχός.
Ιερά Μονή Οσίου Σεραφείμ Δομβούς (Βιωτικός κόσμος)
Το μοναστήρι κτίστηκε από τον Όσιο Σεραφείμ τέλος του 16ου - αρχές 17ου αιώνα μ.χ.
Βρίσκεται κοντά στη βουνοκορφή "Παλιοβούνα" του Ελικώνα, στα νότια-νοτιοδυτικά της Βοιωτίας, σχετικά κοντά στις παραλιακές τοποθεσίες "Ζάλτσα" και "Καραχάλιος". Για να φτάσει κανείς στο μοναστήρι του Όσιου Σεραφείμ ή του παπα-Σεραφείμ υπάρχουν τρεις διαφορετικοί δρόμοι πρόσβασης. Ο ένας από το χωριό Πρόδρομος ή Χώστια. Ο άλλος από τον κόλπο της Ζάλτσας προς την Ανατολή και ο τελευταίος ο πιο δύσκολος από την Παλιοβούνα, την κορυφή του Ελικώνα. Διοικητικά η Μονή ανήκει στο Δήμο Κορώνειας.
Το καθολικό της Μονής είναι αφιερωμένο στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος. Στον πρόναο του καθολικού ευρίσκεται ο τάφος του Αγίου. Καθημερινά αρκετοί προσέρχονται για να θεραπευθούν αφήνοντας στον τάφο του πολύτιμα τάματα. Η μονή είναι σταυροπηγιακή, όπως φαίνεται από συνοδικό γράμμα του Πατριάρχου Κυρίλλου του Λουκάρεως (1638). Έχει ωραίο ξυλόγλυπτο τέμπλο και αξιόλογες τοιχογραφίες.
Κατά την επανάσταση του 1821, εδώ έβρισκε συχνά κατάλυμα ο Γεώργιος Καραϊσκάκης με τα παλικάρια του. Το διακονούν καλόγεροι αλλά και επί πλέον, μόνο άντρες μπορούν να μπουν μέσα στο μοναστήρι.
Κάθε χρόνο στις 6 Μαΐου (μνήμη του Οσίου) πλήθος προσκυνητών συρρέουν στην μονή να προσκυνήσουν τον Όσιο, και να ζητήσουν την βοήθεια του.
Στοιχεία επικοινωνίας
Μοναχός Παχώμιος
τηλ. 22640-31251
Πρόδρομος Βοιωτίας 32 010
Περισσότερα στοιχεία για τη μονή εδώ, απ' όπου και η 1η φωτο.
Θαυματουργικές εκδιώξεις ακρίδων από τον Άγιο Σεραφείμ της Λειβαδιάς
Διακόνημα
Σημ του αρχικού blog: Είναι
συνηθισμένο θαύμα το να εξαφανίζεται αμέσως με απίστευτο τρόπο μια
επιδημία ή μια επιδρομή ακρίδων ή άλλων ζημιογόνων εντόμων ή να λύεται
μια ανομβρία με έναν αγιασμό ή μια λιτανεία ή την περιφορά ενός αγίου
λειψάνου (π.χ. του αγίου Σεραφείμ του Δομπού, του αγίου Νικάνορα των Γρεβενών, της αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής – βλ. εδώ) ή της Αγίας Ζώνης (βλ. εδώ και εδώ)
ή μιας θαυματουργικής εικόνας της Παναγίας. Αυτό έχει συμβεί πάρα
πολλές φορές μέχρι και τα πρόσφατά μας χρόνια. Παρακάτω σας παραθέτουμε τρία
περιστατικά που σχετίζονται με τον πολύ θαυματουργό άγιο Σεραφείμ που
γιορτάζει σήμερα.
Η φήμη του Αγίου είχε διαδοθή παντού. Άλλοτε ο Άγιος, όπως είπαμε, απάλλαξε τους αγρούς της Μονής από τις ακρίδες. Αυτό μαθεύτηκε παντού. Όταν δε κατόπιν έπεσε ακρίδα στα χωράφια των Αθηναίων και έτρωγε τα πάντα, οι Αθηναίοι θυμήθηκαν τον ασκητή του Δομπού. Επήγαν, τον βρήκαν και τον έφεραν επί τόπου. Τον ωδήγησαν στο Μοναστήρι του Αγίου Σπυρίδωνος στον Πειραιά. Έγινε λιτανεία και έψαλλεν Αγιασμό. Όταν δε είπε το «Σώσον, Κύριε τον λαόν Σου» και έρριξε τον Σταυρόν στην θάλασσα, ω! του θαύματος! όλες εκείνες οι ακρίδες σύννεφα ολόκληρα μαζεύτηκαν και έπεσαν στη θάλασσα και πνίγηκαν. Βλέποντας ο Λαός το θαύμα εφώναξε: «Μέγας εί, Κύριε». Το δε νερό της θάλασσας, στο οποίον έπεσεν ο Τίμιος Σταυρός, έγινε γλυκό και πολλοί από τους παρευρεθέντες Χριστιανούς και Τούρκους, που έπιαν, εθεραπεύθηκαν από χρόνια νοσήματα. Τόσον δε ήτο το σμήνος των άκρίδων που πνίγηκαν, ώστε ήταν αδύνατον να κωπηλατήση βάρκα.
Οι Αθηναίοι που είδαν το θαύμα κατεσκεύασαν και εδώρησαν εις τον Άγιο ένα πολύτιμο Σταυρό. Επίσης συνέλεξαν πολλά χρήματα και έστειλαν και οικοδόμους για να αποτελειώση τον Ναό και να τον κοσμίση. Ουδέποτε δε εξέχασαν το θαύμα οι Αθηναίοι. Έκτισαν δε αργότερα εις το Άνω Φάληρο και Ναόν του Αγίου Σεραφείμ, που εώρταζε πανηγυρικά εις τας 6 Μαΐους. Κατ’ εξοχήν δε τον εώρταζε η γεωργική τάξις των Αθηναίων. Εις κάθε τους δε ανάγκην αργότερα έστελναν εις το Μοναστήρι του Δομπού και έφερναν την Κάρα του Αγίου και του ζητούσαν την βοήθειάν Του. Και σήμερα την καλούν για βοήθειά τους μερικοί Αθηναίοι.
Πρέπει δε να σημειωθή ότι και από πολλά άλλα μέρη, όταν πέφτη η ακρίδα, στέλνουν και φέρνουν τα λείψανα του Αγίου, ψάλλουν επί τόπου Αγιασμόν και χάνεται η ακρίδα.
Τούρκος στο Αμαρούσι (Μαρούσι) δέρνει τον Χόντζα
Όχι μόνον οι Χριστιανοί, αλλά και οι Τούρκοι, όταν ήσαν εις την Ελλάδα, έπαιρναν από τον Αγιασμό αυτό των Χριστιανών και ερράντιζαν τα χωράφια των και έσωζαν τα σπαρτά τους. Εις το Αμαρούσι μάλιστα είχε συμβή το εξής: «Ένας Τούρκος είχε μεγάλο κτήμα γεμάτο καρποφόρα δένδρα. Έπεσε ακρίδα πολλή και θα το κατέστρεφε. Ο Τούρκος είχεν ακούσει, ότι οι Χριστιανοί σε τέτοιες περιστάσεις ζητούν την βοήθειαν του Θεού, μέσω των Ιερέων. Εκάλεσε λοιπόν και αυτός τον χότζα του, να ζητήση την βοήθειαν του Μωάμεθ. Ο χότζας προσευχήθηκε στο Μωάμεθ, αλλά τίποτε, καμμία απάντησις. Ο Τούρκος ήταν άπηλπισμένος και έβλεπε να καταστρέφεται τελείως από την ακρίδα το κτήμα του. Ένας Χριστιανός όμως τού είπε: «Να σου φέρω εγώ Χριστιανό ιερέα, που με την προσευχή του θα διώξη την ακρίδα». Την εποχήν εκείνην είχαν φέρει εις το Αμαρούσιον, για την ακρίδα έναν ιερέα από το Μοναστήρι του Άγ. Σεραφείμ με την Αγίαν Κάραν. Αυτόν τον ιερέα επήγε ο Χριστιανός στο κτήμα του Τούρκου. Μόλις έγινε ο Αγιασμός, η ακρίδα σηκώθηκε ψηλά και έγινε άφαντος από το κτήμα. Ο Τούρκος, όταν είδε το θαύμα, ευχαρίστησε τον Χριστιανό ιερέα, τον δε χότζα τον έδειρε αλύπητα. Από τότε δε δεν έπαυσε να διακηρύττει την ευγνωμοσύνην του εις τον Άγιον Σεραφείμ. Τέτοια θαύματα έγιναν πάρα πολλά μετά τον θάνατο του Αγίου Σεραφείμ.
Καθαρίζει το χωριό του
Τον Μάϊον του 1929 έπεσε εις το χωριό Ζέλι από το οποίον κατήγετο ο Άγ. Σεραφείμ, πολλή ακρίδα, που κατέτρωγε όλη τη βλάστησι. Αι κρατικαί υπηρεσίαι ανέλαβον αγώνα δια την έξόντωσί της. Διέθεσαν 1500 δοχεία πετρελαίου και 800 σάκκους με δηλητηριώδη πίτουρα, χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Οι κάτοικοι τότε κατέφυγαν στον πατριώτη τους Άγιο, να τους προστατεύη. «Καλούμεν, γράφει ο ιερεύς Κ. Ζελιανάκος, εκ της Μονής την Αγίαν Κάραν. Την επομένην 18ην Μαΐου ψάλλεται έξωθεν του χωρίου Αγιασμός. Και ω του θαύματος! την επομένην όλα τα σμήνη των μυριάδων ακρίδων, από όλα τα σημεία του ορίζοντος, έπαιρναν την άγουσαν προς ξηρόν και άκαρπον βουνόν, χωρίς οφθαλμός ανθρώπου να ίδη τί απέγιναν. Εντός δύο ημερών εκαθάρισεν άπασα η περιφέρειά μας».
Πηγή: + Αρχιμ. Χαραλάμπους Βασιλόπουλου, Ο Όσιος Σεραφείμ Λεβαδείας, εκδ. Ορθόδοξου Τύπου, Κάνιγγος 10, Αθήναι 1994 (σελ. 15-16, 27, 28)
ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΟΥ ΠΑΤΡΩΝ ΗΜΩΝ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΕΝ ΔΟΜΠΩ ΤΗΣ ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ - ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ
Εδώ αναλυτική βιογραφία του αγίου (στην καθαρεύουσα), όπου εξιστορείται και η πνευματική του προσφορά, με την επιστροφή αμαρτωλών στο δρόμο του Θεού (ακόμη και ληστών), καθώς και η σύλληψή του από τους Τούρκους, οι οποίοι του έσπασαν το κεφάλι (το σκίσιμο φαίνεται ακόμη και σήμερα στην κάρα του, δηλ. στο κρανίο του), αλλά στη συνέχεια έζησαν θαύματα κατά τη μεταφορά του στη Λιβαδιά, με αποτέλεσμα να τον αφήσουν ελεύθερο (δες και: χριστιανικά θαύματα σε μουσουλμάνους, όπου όμως δεν αναφέρεται ο όσιος Σεραφείμ).
Ας έχουμε την ευχή του, και όλων των αγίων που εορτάζουν αυτές τις μέρες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου