Σχέδια & εκβιασμοί κατά της Ελληνο-ρωσικής συνεργασίας

"Ν": Η συνεργασία (και, θα ήθελα να πω, η συμμαχία) της πατρίδας μας με ορθόδοξες χώρες είναι ένα ζήτημα όχι μόνο πολιτικό, οικονομικό ή κοινωνικό, αλλά και βαθύτατα πνευματικό. Σχετίζεται άμεσα με την πιθανότητα αποτροπής της πλήρους πνευματικής μας αλλοτρίωσης. Βέβαια θα πρέπει να γίνεται και με σωστό τρόπο, όχι με αδίστακτες πολιτικές πρακτικές κανενός είδους.

Η συνεργασία ή συμμαχία αυτή υπονομεύεται ποικιλότροπα από κάποιους άλλους. Άραγε, για λόγους μόνο πολιτικούς και οικονομικούς ή και για σκοτεινούς πνευματικούς λόγους; Κύριος οίδεν.

Δύο άρθρα για το πολυσυζητημένο θέμα της ενεργειακής συνεργασίας Ελλάδας-Ρωσίας, αλλά και για το πώς κινδυνεύει η ελληνική Θράκη και όχι μόνο: 
 

Η αυτονόμηση της Θράκης, ανάχωμα στους Ρωσικούς αγωγούς

Ολυμπία

Η αυξανόμενη ενεργειακή κρίση καθιστά πολλαπλάσια την αξία τόσο των φυσικών πόρων όσο και των διαύλων διανομής τους. Με την κατάργηση της ΕΣΣΔ, η προσπάθεια εξαγωγής των ενεργειακών πόρων της έγινε επιτακτική ανάγκη. Η Δύση φρόντισε έγκαιρα την τοποθέτηση αχυρανθρώπων σε πολιτικό και επιχειρηματικό επίπεδο ώστε να ανακόψει την αυτόνομη εμπορική πράξη από πλευράς Ρωσίας αλλά και να οικειοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό την πρωτογενή παραγωγή και διακίνηση.

Η επανάκτηση του ελέγχου μετά από πολυετή προσπάθεια του Ρωσικού κράτους, έθεσε επί τάπητος το θέμα διανομής προς δυσμάς όπου βρίσκεται και το μεγάλο πελατολόγιο πετρελαίου και αερίου. Στο μεσοδιάστημα, τα μονοπώλια της ενέργειας φρόντισαν να ανακόψουν την χερσαία ροή με την αλλαγή καθεστώτος στην Ουκρανία. Ουσιαστικά η Ουκρανία παρεμποδίζει τη ροή των Ρωσικών πηγών προς την Ευρώπη προς όφελος των Δυτικά ελεγχόμενων μονοπωλίων (στο Νότο υπάρχει η Γεωργία).

Η λειτουργία των αγωγών με απόληξη την Θράκη απασχολεί τους Ρώσους περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο εμπλεκόμενο κράτος (Βουλγαρία – Ελλάδα) καθώς θα δώσει την απαραίτητη διέξοδο παρακάμπτοντας εχθρικά προς αυτούς μορφώματα (Γεωργία, Τουρκογενή Έθνη). Μεγάλοι χαμένοι βεβαίως θα βρεθούν οι ΗΠΑ αλλά και η Τουρκία από το έδαφος της οποίας διέρχονται τεράστια μεγέθη Δυτικά ελεγχόμενης παραγωγής αλλά και Ιρανικό αέριο που προορίζεται για εσωτερική κατανάλωση.

Λογικό είναι οι δυνάμεις αυτές να καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια ανατροπής των Ρωσικών συμφωνιών κατά το παράδειγμα Ουκρανίας – Γεωργίας.

Η προσπάθεια επηρεασμού της Ελληνικής πολιτικής σκηνής δεν φαίνεται να έχει αποτέλεσμα διότι τόσο η κυβέρνηση όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση (παρά τα αντιθέτως θρυλούμενα) έχουν λάβει ξεκάθαρη θέση. Η ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ (μοναδικό κόμμα που καταψήφισε τις συμφωνίες) αποδείχτηκε πρόσκαιρη, ενώ η ξαφνική εμφάνιση των Πρασίνων, που επίσης αντιμάχονται τους αγωγούς, φαίνεται να ξεφουσκώνει.

Όταν μιλάμε για υπερεγέθη συμφέροντα, θα πρέπει να αποστασιοποιηθούμε συναισθηματισμών, “Δικαίων” και ιδεολογικών αγκυλώσεων. Τα εκατομμύρια νεκρών του Ιράκ, του Ιράν και της Μέσης Ανατολής δεν αφήνουν περιθώρια για παρερμηνείες. Η αλλαγή καθεστώτος στη Θράκη είναι ένα αποτελεσματικό σχέδιο διαφύλαξης του ενεργειακού status quo του πλανήτη με τεράστια οικονομικά οφέλη για τους κύριους εμπλεκόμενους. Ας μην ξεχνάμε ότι ο αγωγός θα αποτελέσει και το φυσικό, απαραβίαστο χερσαίο σύνορο μετά την ολοκλήρωση του.

Όσο και αν φαίνεται απίστευτο, οι κινητήριοι μοχλοί εφάπτονται περισσότερο με την Ελληνική πολιτική σκηνή παρά με το επίσημο Τουρκικό κράτος.  Εξυφαίνονται δε σε Ευρωπαϊκά εδάφη με την φυσική στήριξη της Αμερικανικής διπλωματίας. Εξαίρεση το ίδρυμα “Αλληλεγγύης Τούρκων Δυτικής Θράκης” που εδρεύει στην Κωνσταντινούπολη. Το ίδρυμα έχει στηρίξει υποψηφίους στην τοπική αυτοδιοίκηση που σε πολλές περιπτώσεις εξελέγησαν.

Αρκετά δραστήρια είναι και η “Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Τούρκων Δυτικής Θράκης” που δραστηριοποιείται κυρίως στις Ευρωπαϊκές χώρες αλλά και στα Ηνωμένα Έθνη. Το συνέδριο που θα τελέσει στα τέλη του μήνα στη Γερμανία (Μόναχο), αναμένεται να είναι προπομπός εξελίξεων αφού για πρώτη φορά θα ζητηθεί στρατιωτική επέμβαση της Άγκυρας για την υπεράσπιση της Τουρκικής μειονότητας. Η στοιχειοθέτηση αυτής της ανάγκης πιθανόν να ενισχυθεί με ελεγχόμενο επεισόδιο όπως βομβιστική επίθεση ή δολοφονία (μετριοπαθών) στελεχών της μουσουλμανικής μειονότητας.

Ένα πλήθος σωματείων, οργανώσεων και φυσικών προσώπων όπως η “Επιτροπή Διεθνοποίησης” απολαμβάνει τη στήριξη της Αμερικανικής διπλωματίας (πρεσβείας και προξενείου) με δεσμεύσεις για υποστήριξη σε διεθνείς οργανισμούς και σύνταξη μελετών για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Θράκη. Η τακτική ακύρωσης διεθνών συνθηκών ακολουθείται τόσο από μελή της μειονότητας όπως ο Τζεμίλ Καμπζά όσο και από διάφορες ΜΚΟ που έχουν θέσει ευθέως θέμα Τουρκικής και όχι Μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη.

Αρκετοί Έλληνες πολιτικοί, πολιτευτές και μέλη οργανώσεων στηρίζουν ως ένα σημείο την προσπάθεια εθνικού ετεροπροσδιορισμού μέρους της Μουσουλμανικής κοινότητας. Αρθρογράφοι, εφημερίδες, ακόμα και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχουν εκφραστεί προς αυτή την κατεύθυνση.

Και η Νέα Δημοκρατία βεβαίως έχει δώσει το χρίσμα υποψηφίου σε ανθρώπους που ανοιχτά αυτοπροσδιορίζονται ως Τούρκοι. Ας μην ξεχνούμε ότι κάθε κομματικός μηχανισμός προασπίζει τα συμφέροντα του και κατ’ επέκταση των ψηφοφόρων του. Αυτά τα συμφέροντα είναι αδύνατον να αγκαλιάζουν το σύνολο των πολιτών οποιουδήποτε Έθνους, αφού η καπιταλιστική φύση των κρατών στηρίζεται στην ύπαρξη αντικρουόμενων συμφερόντων. Στο ίδιο μήκος κύματος, κινούνται και χριστιανοί πολιτικοί και δημοτικοί άρχοντες όπως ο αντιδήμαρχος Ροδόπης κύριος Γιαννακίδης, ο νομάρχης Ξάνθης κύριος Παυλίδης και πλήθος δημάρχων που συμμετέχουν σε προπαγανδιστικές εκπομπές της Τουρκικής τηλεόρασης και λοιπών μέσων ή εκδηλώσεων.

Κανείς δεν αμφισβητεί ότι η δημιουργία των αγωγών θα συμβάλει στην τόνωση της Ελληνικής οικονομίας δημιουργώντας νέους πόρους εσόδων για κράτος και ιδιώτες. Αυτό που δεν έχει αντιληφθεί η Ελληνική κοινωνία είναι ότι το ατομικό συμφέρον δεν ταυτίζεται απαραίτητα με το γενικό ούτε βεβαίως με το Εθνικό. Γι’ αυτό και οι γραφικές αντιδράσεις σε Έλληνες πολίτες όπως ο κύριος Βαλλιανάτος που χαρακτηρίζονται ως “προδότες”. Γιατί θα πρέπει κάποιος που κινείται μεταξύ Κολωνακίου και Ψυρρή να υποστηρίξει τα συμφέροντα ενός Πομάκου αγρότη; Αρκετοί συμπολίτες μας μπορεί να έχουν άμεσα συμφέροντα από την μη υλοποίηση των συμφωνιών, οπότε είναι λογικό να αντιτίθενται στην πραγματοποίηση τους. Δεν είναι άλλωστε λίγοι αυτοί που βάζουν τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς πάνω από έννοιες όπως “Ελευθερία”, “Εθνική Ακεραιότητα” και ανθρώπινες ζωές. Εννοείται ότι πριν την υλοποίηση κάποιου τέτοιου σχεδίου θα προηγηθεί μακρά κοινωνική κρίση εντός της χώρας προκειμένου να καταπνιχθούν ή να απετραπούν τυχόν λαϊκές αντιδράσεις.

Στον αντίποδα βέβαια η σημερινή Ρωσία δεν διεκδικεί δάφνες Αγιότητας και οπωσδήποτε ξέρει να προωθεί τα συμφέροντα της συνθλίβοντας τα όποια εμπόδια.

Καλλιέργεια φυλετικού μίσος μεταξύ Ελλάδας – Βουλγαρίας: Μεθοδεύσεις και σκοπιμότητα. 

Ολυμπία

Η γεωπολιτική των αγωγών και της ενεργειακής εξάρτησης είναι βασικό στοιχείο των εξουσιαστικών σχεδιασμών. Σε αυτή την παγκόσμια σκακιέρα, λαοί και διεθνές δίκαιο έρχονται σε δεύτερη μοίρα μπροστά στις μεθοδεύσεις υπερδυνάμεων που εποφθαλμιούν στον έλεγχο τόσο των ενεργειακών πηγών όσο και των διαύλων διάθεσης τους. Η περίπτωση της Θράκης είναι ενδεικτική για το πως καλιεργούνται σενάρια εκμετάλλευσης ακόμα και πληθυσμιακών ομάδων προς όφελος των αντικρουόμενων μεγαθηρίων. Αντίστοιχη είναι και η επιβουλή Βουλγαρικών εδαφών με πρόσχημα την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και οι αλληλεπιδράσεις που δημιουργούνται σε Βουλγαρία – Ελλάδα. Εμφανέστερη αυτών, η συντονισμένη προσπάθεια δημιουργίας πλασματικής εχθρότητας ανάμεσα στον Βουλγαρικό και Ελληνικό λαό.

 

Η μουσουλμανική μειονότητα της Βουλγαρίας αγγίζει τις 700,000 ψυχές, κοντά στο 10% του συνολικού πληθυσμού και απαρτίζεται από Πομάκους, Τουρκόφωνους, Τατάρους, Μουσουλμάνους Τσιγγάνους και άλλες μικρότερες ομάδες. Η Άγκυρα ακολουθώντας την πάγια τακτική της, προσπαθεί να εγείρει αίσθημα Τουρκοφροσύνης βάσει των θρησκευτικών φρονημάτων. Τα προβλήματα με τους ψευδομουφτήδες είναι παρόμοια με την Ελλάδα. Παρά τα γεγονότα του 1994 όπου η Βουλγαρική κυβέρνηση καθαίρεσε τους εγκάθετους μουφτήδες, σταδιακά η Άγκυρα επανάκτησε τον έλεγχο τοποθετώντας δικούς της ανθρώπους ως θρησκευτικούς ηγέτες. Με παρόμοιες μεθοδεύσεις η Άγκυρα αρνείται την Πομακική ταυτότητα και αναφέρεται ισοπεδωτικά σε “Τούρκους” της Βουλγαρίας τους οποίους υπολογίζει σε 800,000 ή αλλιώς 13% επί του συνολικού πληθυσμού. Η “Κίνηση Δικαιωμάτων και Ελευθεριών” (MRF) που εκφράζει τη μειονότητα εκπροσωπείται με 34 έδρες στη Βουλγαρική βουλή, με 13% ποσοστό στις πρόσφατες εκλογές καταλαμβάνοντας την τρίτη θέση.

Το γεγονός αυτό δείχνει την αναστροφή της Τουρκικής επιρροής με την αγαστή συνεργασία των ΗΠΑ, μέσα σε μόλις 14 χρόνια από την αποδυνάμωση της σκληρής πολιτικής που ακολούθησε το Κομμουνιστικό καθεστώς έναντι της πρώτης απόπειρας αποδόμησης του Βουλγαρικού έθνους από την Τουρκία και τον Λευκό Οίκο. Ο τότε πρόεδρος  Zhivkov με την ομπρέλα της Μόσχας, διαβλέποντας την Δυτική μεθόδευση, εξαπέλυσε διωγμό όχι μόνο στις κεφαλές της Τουρκικής προπαγάνδας αλλά και σε ολόκληρο τον πληθυσμό που ήθελε να αυτοχαρακτηρίζεται “Τουρκικός”. Το σχέδιο λοιπόν αποκοπής των πηγών ενέργειας της Μόσχας από τη Δύση ακυρώθηκε.

Τώρα, με την τριμερή συμφωνία Ρωσίας, Βουλγαρίας, Ελλάδας τα αντικρουόμενα συμφέροντα έχουν εξαπολύσει ένα πλέγμα επικοινωνιακών ενεργειών και εμπλοκής για να διαφυλάξουν τα συμφέροντα τους.

Η Ρωσία έχει το πλεονέκτημα των παραδοσιακών σχέσεων. Ως προς την Ελλάδα, προέβη σε ενέργειες κοινωφελούς χαρακτήρα όπως ενίσχυση κατά τη διάρκεια των πυρκαγιών ώστε να διατηρήσει το λαϊκό έρεισμα που διαθέτει. Ως προς την πολιτική σκηνή, ταυτίστηκε με τον Έλληνα πρωθυπουργό, Κώστα Καραμανλή δημιουργώντας επισφάλειες για τη συνέχιση του έργου σε περίπτωση εκλογικής ήττας του πρωθυπουργού. Επομένο είναι να αρνείται την ύπαρξη Εθνικών μειονοτήτων τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Βουλγαρία.

Ως προς τη Βουλγαρία, η Ρωσία έχει συγκεκριμένους μοχλούς πίεσης με πρώτο το φυσικό αέριο. Η ανακατασκευή του πυρηνικού εργοστασίου στο Κοζλοντούι επανήλθε στο τραπέζι από την πλευρά της Ρωσίας, υπάρχει όμως ένσταση από την ΕΕ. Το έργο είναι εξέχουσας σημασίας για την Βουλγαρική οικονομία.

Οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν άλλους τρόπους διείσδυσης και επιβολής συμφερόντων. Ο πλέον συνηθισμένος είναι η χρήση των μειονοτήτων κατά το δοκούν.

Δεύτερος τρόπος είναι η ενεργοποίηση του πολιτικού Λόμπυ που ελέγχει μέσα σε κάθε χώρα το οποίο είναι βέβαια υπερκομματικό. Θυμάστε τη στάση της ΥΠΕΞ, την “περίεργη” κωλυσιεργεία του κου Χατζηδάκη που εξόργισε τον Καραμανλή, την στάση Αλαβάνου κλπ.

Τρίτος τρόπος είναι η ενεργοποίηση των “μέσων επιρροής”: διευθυντές ειδήσεων ορισμένων ΜΜΕ, ΜΚΟ, αλλά και παρακρατικές οργανώσεις που λειτουργούν αφανώς ή συντεταγμένα με στρατιωτικές δομές.

Προς το παρόν, η Ρωσία φαίνεται να κυριαρχεί, γεγονός που φέρνει το τελευταίο χαρτί ενεργοποίησης μειονοτήτων ενεργά στο τραπέζι από την πλευρά των ΗΠΑ. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως, η αποσταθεροποίηση θα συσπειρώσει Ελλάδα και Βουλγαρία λόγω κοινών χαρακτηριστικών.

Σε αυτή την κατεύθυνση έχει ξεκινήσει μια σωρευμένη δημιουργία φυλετικού μίσους μεταξύ Βουλγαρικού και Ελληνικού λαού που θα λειτουργήσει ανασταλτικά σε ανάληψη συντονισμένης δράσης μεταξύ των δύο χωρών.

Στην Ελλάδα γίνεται εκτενής αναφορά σε κάθε έγκλημα που εμπλέκονται Βούλγαροι υπήκοοι. Παράλληλα, στο θέμα των Σκοπίων επεισέρχονται ανύπαρκτες προσωπικότητες εγείροντας θέμα εδαφικών απαιτήσεων σε Ελληνικά εδάφη, υπερθεματίζοντας ουσιαστικά τις Σκοπιανές θέσεις με Βουλγαρική αλυτρωτική προβιά. Δεν παραθέτουμε συνδέσμους και θεωρούμε λάθος όσους κάνουν έμμεση διαφήμιση σε έμμισθους πράκτορες βγάζοντας τους από την ανυπαρξία τους.

Στον αντίποδα, στη Βουλγαρική κοινή γνώμη δημοσιοποιούνται εκτενώς κατασκευασμένες υποθέσεις που καλλιεργούνται και γιγαντώνονται εντός Ελληνικού κράτους δίνοντας την εντύπωση ότι ο Ελληνικός λαός  μισεί τον Βουλγαρικό. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Αμαρύνθου για την οποία θα μιλήσουμε αναλυτικά στο άμεσο μέλλον. Η δημιουργια και διασπορά ψευδών ειδήσεων όμως είναι χαρακτηριστική για το πως το Lobbying και τα ΜΜΕ λειτουργούν ακόμα και εκτός νόμου μένοντας βεβαίως στο απυρόβλητο:

Εφημερίδες και κανάλια έβγαλαν απόφαση διατυμπανίζοντας τον “βιασμό” πριν ακόμη τελειώσει η προανάκριση. Κανείς δεν τιμωρήθηκε. Αυθαίρετα δε άρχιζαν να μιλούν για “ρατσιστικό έγκλημα” ενώ τα Βουλγαρικά μέσα αναπαρήγαγαν αυτές τις κατασκευασμένες ειδήσεις (καθ’ ότι δεν είχε αρχίσει καν η προανάκριση).  

Πολιτικοί του Lobby όπως ήταν αναμενόμενο, ανέλαβαν έργο. Αποκορύφωμα, η δήλωση της Ντόρας Μπακογιάννη που χαρακτήρισε την υπόθεση “απαίσιο κρούσμα ρατσισμού” από το βήμα του συνεδρίου για τη συνεργασία των ευρωπαϊκών νεολαιών (!)

Οργάνωση κινούμενη σε φασιστικά πρότυπα (μελανοχίτωνες) κατέφθασε στο χωριό που διαδραματίστηκε το συμβάν με πολυτελή πούλμαν, προκειμένου να “διαμαρτυρηθεί”, με την παρουσία βέβαια των ΜΜΕ για να αναμεταδώσουν την ενέργεια. Βλέπετε την συντονισμένη δράση και των τριών παραγόντων που προαναφέραμε.

Τραγική ειρωνία: Την ίδια περίοδο στην ίδια περιοχή ένα 16χρονο ορφανό κορίτσι βιάσθηκε, βασανίσθηκε και υπέσθει ανίατη βλάβη από αλλοδαπό. Γι’ αυτή την άτυχη κοπέλα δεν υπήρξε καμία οικονομική ενίσχυση, καμία δήλωση συμπαράστασης, καμία προβολή. Ο σεξισμός σε όλο του το μεγαλείο. 

Παρόμοια περίπτωση προς εκμετάλλευση και αυτή της Κωνσταντίνας Κούνεβα η οποία προς τιμήν της, απαγόρευσε την οποιαδήποτε καπηλεία της εγκληματικής ενέργειας που έγινε σε βάρος της. Την παραποίηση ενός ταξικού – σεξιστικού εγκλήματος δηλαδή και τη μετατροπή του σε “αντιβουλγαρικό – ρατσιστικό”.

Σε κάθε περίπτωση, οι αποφάσεις περνούν από τα χέρια των λαών που μπορούν με συνονισμένη δράση να διαφυλάξουν τα συμφέροντα τους έναντι της όποιας οικονομικής ολιγαρχίας.

"Ν": Θα παρακαλέσω να επισκεφτείτε και τα παρακάτω: 

Διαμαρτυρία Πομάκων της Θράκης για την υποχρεωτική εκμάθηση της τουρκικής γλώσσας!

Η ανείπωτη ιστορία των "Pussy Riot" και το σχέδιο "Μαλακής Ισχύος" για την αποσταθεροποίηση της Ρωσίας

Pussy Riot – ένα ‘πανκ συγκρότημα’ ή ένα εργαλείο προπαγάνδας;

Τα ανδρείκελα και οι ψυχάρες (πρόσφατες ήττες και βάσανα της πατρίδας μας)