Ψυχοσάββατο: όλους μας αγκαλιάζει ο Θεός

Ιερά Μονή Παντοκράτορος

 

Η Αγία μας Εκκλησία έχοντας την απόλυτη πίστη στην προσωπική ύπαρξη του κάθε ανθρώπου μετά τον θάνατο αλλά και στην άπειρη αγάπη- που πηγάζει από τον Αρχηγό της Πίστεώς μας και Σωτήρα μας Ιησού Χριστό- που μας συνδέει άρρηκτα ακόμη και μ’ αυτούς που έχουν απέλθει από αυτήν την ζωή, θεωρεί ως αναπόσπαστο και επιτακτικό καθήκον των μελών Της την φροντίδα για τους κεκοιμημένους αδελφούς μας.

Είναι υποχρέωσή μας και απόδειξη της αγάπης μας για όσους έχουν εξέλθει από τον παρόντα κόσμο και βρίσκονται υπό την κρίση του Θεού. Οι ψυχές τους δεν έχουν καταταγεί ακόμη αλλά προγεύονται κατά τα έργα τους την παραδείσια ή την κολάσιμη κατάσταση στις οποίες πρόκειται να καταταγούν μετά την τελική Κρίση κατά την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού. Μέσα από την αγιοπνευματική τους εμπειρία οι Άγιοι μας διδάσκουν ότι οι προσευχές των πιστών ωφελούν πολύ τους κεκοιμημένους. Είναι δυνατόν ακόμη και να σώσουν αυτούς που κολάστηκαν. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μας βεβαιώνει ότι: «δεν γίνονται άσκοπα οι προσφορές για τους απελθόντες, ούτε οι ελεημοσύνες… Ωφελείται εκείνος από σένα και εσύ από εκείνον… Να μην αμφιβάλεις ότι ο νεκρός θα κερδίσει κάποια ωφέλεια…».

Κέντρο της προσευχής και εν γένει της ζωής του Χριστιανού είναι η Θ. Λειτουργία. Ασφαλώς η μνημόνευση των κεκοιμημένων κατ’ αυτήν είναι ότι σημαντικότερο για την ανάπαυση των ψυχών τους. Όμως η Εκκλησία έχει θεσπίσει ειδικές ακολουθίες (μνημόσυνα, τρισάγια) και ειδικές ημέρες προς τιμήν των προαπελθότων αδελφών μας. Δύο είναι τα ονομαζόμενα «Ψυχοσάββατα» (αν και κάθε Σάββατο είναι αφιερωμένο στους κεκοιμημένους). Προ της Κυριακής της Πεντηκοστής και το ερχόμενο, προ της Κυριακής των Απόκρεω ή Κυριακής της Κρίσεως. Κατ’ αυτά σ’ όλες τις Εκκλησίες γίνονται μνημόσυνα για όλους τους κεκοιμημένους, γνωστούς και αγνώστους, «από Αδάμ έως των εσχάτων…».

Οι πιστοί συνηθίζουν να προσφέρουν κόλλυβα. Μια πολύ ευλογημένη συνήθεια που δεν είναι απλώς ένα έθιμο αλλά έχουν σπουδαίο συμβολισμό και ωφελούν πολύ τις ψυχές. Ο Άγιος Συμεών Θεσσαλονίκης υπογραμμίζει αυτήν την πρακτική και παραλληλίζει την σπορά των καρπών και του σιταριού με την ταφή και την μελλοντική ανάσταση των νεκρών.

 

Ας μην λησμονούμε τους κεκοιμημένους μας! Αυτήν την προσφορά θα την εκλάβει ο Κύριός μας ως μεγίστη ελεημοσύνη αλλά και όσοι εκ των αναπαυσαμένων βρίσκονται κοντά στον θρόνο του Θεού θα εύχονται για εμάς.

Κλικ εδώ!, για πιο αναλυτικό άρθρο.