ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ, ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ

(ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ)

Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

Για την υιοθεσία από ομοφυλόφιλο ζεύγος


Είμαι θετικός απέναντι στους ομοφυλόφιλους, αλλά αρνητικός απέναντι στην ομοφυλοφιλία. Και τούτο, γιατί είμαι ορθόδοξος χριστιανός. 
Η κοινωνία είναι ρατσιστική προς τους ομοφυλόφιλους και τα θηλυπρεπή αγόρια γίνονται (και παλιά και τώρα) αντικείμενο χλευασμού, φανερού ή κρυφού - ίσως μάλιστα πολλά καταλήγουν ομοφυλόφιλα γι' αυτό το λόγο. Ωστόσο, ο ρατσισμός αυτός δεν είναι προϊόν της ορθόδοξης ηθικής (που δεν είναι ηθικιστική), αλλά του εγωισμού, που κάνει πάρτι μέσα στην (ψευτο-ηθική και ψευτο-δίκαιη) καρδιά των ετεροφυλόφιλων! 
Ο ομοφυλόφιλος είναι αδελφός μου, ο Χριστός σταυρώθηκε και γι' αυτόν, όσο και για τον τάχα ηθικό εμένα. Τολμώ μάλιστα να πω ότι ο ομοφυλόφιλος δεν είναι πιο αμαρτωλός από μένα, ούτε χρειάζεται περισσότερη μετάνοια από μένα. ΚΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΚΙ ΕΓΩ χρειαζόμαστε στροφή προς το Χριστό και αγώνα ενάντια στα πάθη μας - εγώ ενάντια στα δικά μου πάθη (όποια είναι) κι εκείνος ενάντια στα δικά του!
Πώς θα σωθεί ο ομοφυλόφιλος; Πώς θα κερδίσει τον παράδεισο, πώς θα γίνει άγιος;
"Σταματώντας την ομοφυλοφιλία" λέει ο Γέροντας Πορφύριος. Και, αν επιμένει να μη θέλει να παντρευτεί πρόσωπο του άλλου φύλου, με το να γίνει μοναχός
Αυτή η κουβέντα του αγίου Γέροντα φαίνεται πολύ σκληρή και το πιθανότερο είναι πως θα κάνει κάθε ομοφυλόφιλο θ' αγανακτήσει -να γίνει τούρμπο! Ένας άγιος, που είναι δάσκαλος για μας, μπορεί να την πει. Εγώ, ο γεμάτος αμαρτία, δε μπορώ να την πω. Γι' αυτό, δεν τη λέω, μόνο την καταγράφω, κι όποιος την αντέξει, χαρά σ' αυτόν. 
Λέω κάτι άλλο: ας έρθει στην εκκλησία ο ομοφυλόφιλος αδελφός μου (εξίσου αμαρτωλός με μένα -επαναλαμβάνω- πιθανόν όμως σε διαφορετικές αμαρτίες), ας συμμετάσχει στη λειτουργία (το έργο όλου του λαού, κι όχι μόνο των παπάδων), ας ανοίξει την online σύνδεση που οι ορθόδοξοι τη λέμε προσευχή, ας πλησιάσει την εξομολόγηση & τη θεία Μετάληψη, ας κάνει τον κόπο να διαβάσει τους βίους των αγίων μας, παλιών και σημερινών... και, αργά ή γρήγορα, θα δει ο ίδιος ποιος είναι ο δρόμος που τον οδηγεί στην αιώνια ζωή, στο Φως και στην Αγάπη. 
Εγώ δε μπορώ να του πω τίποτα γι' αυτό το δρόμο, γιατί δεν είμαι πινακίδα, αλλά ένας μισότυφλος διαβάτης, που περπατάει κι αυτός στον ίδιο δρόμο, πεζός, σκονισμένος, ταλαιπωρημένος, τραυματισμένος (δόξα τω Θεώ), και ζει ζητιανεύοντας Αγάπη και Φως. Το μόνο που μπορώ να του προσφέρω, είναι να ζητιανέψουμε μαζί - υπάρχει Αγάπη και Φως για όλους.
Α, μπορώ να του πω κάτι: ξέρω δύο ομοφυλόφιλους που πλησίασαν το Θεό πολύ. Και τον πλησίασαν με τον ορθόδοξο τρόπο και νομίζω πως τα κατάφεραν και αγίασαν. Ο ένας... είναι γενικά άγνωστος και δε θέλω να πω τίποτα γι' αυτόν. Ο άλλος είναι αυτός. Ο άνθρωπος αυτός δεν είναι ένας "άγιος ομοφυλόφιλος", αλλά ένας άγιος ΓΙΑ τους ομοφυλόφιλους, ένας αγωνιστής γι' αυτούς που θέλουν ν' αγωνιστούν. Εκείνος ίσως μπορεί να δείξει το δρόμο - εγώ όχι.

Αυτή την εισαγωγή τη θεώρησα απαραίτητη πριν παραθέσω τα παρακάτω κείμενα, που κρίνουν αρνητικά την πιθανή υιοθεσία παιδιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια.
Το θέμα κακώς νομίζουν πολλοί πως αφορά στα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων. Αντίθετα, αφορά στα δικαιώματα των παιδιών. Κάθε παιδί έχει δικαίωμα να μεγαλώσει σε μια οικογένεια με μάνα και πατέρα. Όταν αυτοί οι δύο γονείς ουσιαστικά αναιρούνται, υπάρχει πρόβλημα από κάθε άποψη.
Οι ομοφυλόφιλοι αδελφοί μας έχουν κάθε δικαίωμα να γίνουν γονείς. Αν είναι χριστιανοί, πρέπει να τους πω όμως ότι η γέννηση και ανατροφή παιδιών είναι κάτι σούπερ ευλογημένο, αλλά καρπός ερωτικής ένωσης άντρα και γυναίκας και συζυγίας άντρα και γυναίκας. Και είναι ευλογημένο έτσι και μόνο έτσι, για χάρη των παιδιών, όχι για χάρη εκείνων που "θέλουν να γίνουν γονείς" - γιατί είναι γονείς κάποιων άλλων, όχι του εαυτού τους.
Φυσικά υπάρχουν χιλιάδες οικογένειες με βουνά προβλημάτων, που μεγαλώνουν παιδιά με φρικτό τρόπο!! Και χιλιάδες οικογένειες -ιδίως σήμερα- με ένα μόνο γονιό, γιατί βαρέσανε διάλυση λόγω ανωριμότ... sorry, "ασυμφωνίας χαρακτήρων" ήθελα να πω. Μπορεί βέβαια να χωρίσανε και για πραγματικά σοβαρό λόγο, τον εξής ένα: για λόγους βίας! Όλα αυτά είναι προβλήματα του γάμου και της ανατροφής παιδιών, δεν είναι το μόνο πρόβλημα η υιοθεσία από ομοφυλόφιλο ζεύγος. Όλα αυτά είναι προβλήματα, ναι, μα καλό είναι να μην επισωρεύεται ένα ακόμη.
Δεν περιμένω να με καταλάβει κανείς, τουλάχιστον τώρα. Ίσως μετά από μελέτη της ζωής μερικών αγίων (ή μερικών δεκάδων αγίων), ένας -τώρα οργισμένος- ομοφυλόφιλος μπορέσει να μου κάνει χώρο στην καρδιά του.
Μια πολύ σοβαρή ορθόδοξη προσέγγιση (με μεγάλο σεβασμό) της ομοφυλοφιλίας και της αγάπης μέσα σ' αυτήν αξίζει να δεις εδώ.
Τα δύο posts που αναδημοσιεύω εδώ είναι:

Τα παιδιά που μεγαλώνουν με ομοφυλόφιλα ζευγάρια έχουν 7 φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν "μη ετεροφυλόφιλες προτιμήσεις"



Ο Βρετανός τραγουδιστής Έλτον Τζον δεν θα μπορέσει να υιοθετήσει τον Λεβ, ένα αγοράκι 14 μηνών από την Ουκρανία, επειδή η Ουκρανία δεν επιτρέπει την υιοθεσία από αλλοδαπούς παρά μόνο εάν πρόκειται για παντρεμένα ζευγάρια. Οι γάμοι μεταξύ ομοφυλοφίλων δεν αναγνωρίζονται στην Ουκρανία. Ο σερ Έλτον Τζον είναι "παντρεμένος" από το 2005 με το σύντροφό του, Ντέιβιντ Φέρνις. (Πηγή: www.express.gr)

Αμερικάνα ψυχολόγος, με πείρα από κλινικές και εγκληματολογικές έρευνες, προειδοποιεί ότι τα παιδιά που ζουν με ομοφυλόφιλα ζευγάρια φαίνεται να έχουν επτά φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν "μη ετεροφυλόφιλες προτιμήσεις" από ό, τι τα άλλα παιδιά.
Ωστόσο αυτοί που νομοθετούν και προωθούν την πολιτική της «πλήρους ισότητας» υπέρ των ομοφυλόφιλων, δεν έχουν ιδέα για τα αποτελέσματα αυτών των ερευνών, οι οποίες, άλλωστε, ποτέ δεν δημοσιεύονται.
"Από μία έρευνα ... η οποία δεν είναι οριστική, προκύπτει ότι τα παιδιά που έχουν μεγαλώσει με ανοικτά ομοφυλόφιλους γονείς είναι πολύ περισσότερες πιθανότητες να ακολουθήσουν και αυτά μία ομοφυλοφιλική συμπεριφορά, παρά τα παιδιά που μεγάλωσαν σε ετεροφυλοφιλικές οικογένειες (Σ.Σ. βλέπετε… στον θαυμαστό «νέο κόσμο» μας θα πρέπει να επανακαθορίσουμε τον όρο «οικογένεια» και να διευκρινίζουμε πλέον, εάν πρόκειται για «ετεροφυλόφιλη» ή «ομοφυλόφιλη»…), αναφέρει σε ρεπορτάζ της η Trayce L. Hansen (φωτο).

Σύμφωνα με την μελέτη της φαίνεται ότι παιδιά που μεγάλωσαν με ζευγάρι ομοφυλόφιλων ή αμφιφυλόφιλων έχουν περίπου επτά φορές περισσότερες πιθανότητες, από τον γενικό πληθυσμό, να παρουσιάσουν στο μέλλον, μη ετεροφυλοφιλική σεξουαλική προτίμηση".
Οι μελέτες, μέχρι τώρα, αποδεικνύουν ότι υπάρχει ένα ποσοστό μεταξύ του 8% έως και 21% στα παιδιά που μεγάλωσαν με ομοφυλόφιλους γονείς, τα οποία προσδιορίζουν τους εαυτούς τους ως «μη-ετεροφυλόφιλους», γράφει η ψυχολόγος.
«Για να γίνει κατανοητή η σύγκριση», συνεχίζει η ψυχολόγος, «το ποσοστό, σήμερα, στον γενικό πληθυσμό της χώρας, που προσδιορίζεται ως «μη ετεροφυλόφιλοι» είναι της τάξης του 2%!
Ως εκ τούτου, αν τα ποσοστά αυτά είναι αληθινά, τα παιδιά των ομοφυλόφιλων έχουν 4 έως 10 φορές μεγαλύτερες πιθανότητες να αναπτύξουν μια μη-ετεροφυλόφιλη προτίμηση σε σχέση με τα άλλα παιδιά».
Φυσικά άλλοι ερευνητές αρνούνται ότι υπάρχουν τέτοιες διαφορές
«Πολλοί πιστεύουν ότι τα αποτελέσματα τέτοιων ερευνών αποκρύβονται, προκειμένου να μην θιχτεί η ‘φιλο-ομοφυλοφιλική τους ατζέντα’ και το φιλο-ομοφυλοφιλικό κοινωνικό τους προφίλ» αναφέρει το ρεπορτάζ.
Για παράδειγμα, η Hansen, μεταξύ των πολλών μελετών, επανέφερε την εργασία των Golombok και Tasker, από το 1996.
Οι συντάκτες αυτής της μελέτης αφού εξέτασαν αποκλειστικά, παιδιά ομοφυλόφιλων γονέων, βρήκαν ότι "η μεγάλη πλειοψηφία των παιδιών που μεγάλωσαν σε οικογένειες λεσβιών προσδιορίζονταν ως ετεροφυλόφιλοι."
Η Hansen αναφερόμενη σε αυτήν την μελέτη, είπε ότι προκειμένου ένα ενήλικο παιδί να χαρακτηρίσει τον εαυτό του ως μη ετεροφυλόφιλο, έπρεπε να προσδιορίσει τον εαυτό του ως «μη ετεροφυλόφιλο» για το παρόν, αλλά και να δεσμευτεί ότι και στο μέλλον η ταυτότητα του θα παραμείνει ως «μη-ετεροφυλόφιλος» - πολύ ασυνήθιστη μέθοδος για να κωδικοποιήσουμε την «μη ετεροφυλοφιλία».
«Οι συγγραφείς της μελέτης», συνέχισε η Hansen, «δεν ανέφεραν στα παιδιά αυτό το σημείο και δεν τους έδωσαν τυχόν διευκρινίσεις ή σχόλια σχετικά με αυτό.
Ωστόσο, ένα ποσοστό 16% των ατόμων που έχουν μεγαλώσει με λεσβίες, βρέθηκε να έχει ομοφυλόφιλες ή αμφιφυλόφιλες προτιμήσεις, ενώ το ποσοστό στα παιδιά των ετεροφυλόφιλων ήταν 0%»!!!
Συγκρίνετε το 16% με το 0%!
«Επιπλέον, το 67% των παιδιών με παρελθόν από λεσβιακές οικογένειες, δήλωσε ότι «στο παρελθόν θεωρούσαν, ή σκέφτονταν ότι υπάρχει μια πιθανότητα στο μέλλον, να έχουν κάποια εμπειρία έλξης για το ίδιο φύλο ή να έχουν κάποια σεξουαλική σχέση με άτομα του ιδίου φύλου ή και τα δύο» σε σύγκριση με το 14% των παιδιών από οικογένειες ετεροφυλόφιλων».
Συγκρίνετε 67% με 14%!!
Αξίζει να προσεχθεί το γεγονός ότι ένα ποσοστό 8% των ενηλίκων παιδιών που έχουν ανατραφεί με λεσβίες "είχαν κάποια ομοφυλοφιλική σχέση, ακόμη και αν σεξουαλικά δεν ελκύονταν από άτομα του ιδίου φύλου!!" γράφει η Χάνσεν.
Η Hansen, η οποία ασχολείται με θέματα που αφορούν τον γάμο, την ανατροφή των παιδιών, τις σχέσεις ανδρών και γυναικών, είπε στο WorldNetDaily.com, (WND), ότι είναι λίγες οι επιστημονικές έρευνες που έχουν γίνει σχετικά με τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις που υπάρχουν στα παιδιά που μεγαλώνουν με ομοφυλόφιλους γονείς και δεν μπορούν να εξαχθούν οριστικά συμπεράσματα.
«Ωστόσο», είπε, «κάποιες πληροφορίες που είναι διαθέσιμες, δείχνουν ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν με ομοφυλόφιλους έχουν διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό, αντιλαμβάνονται διαφορετικά την ταυτότητα του φύλου τους και έχουν διαφορετική συμπεριφορά όσον αφορά τον ρόλο του φύλου τους, από τα παιδιά που μεγάλωσαν με ετερόφυλα ζευγάρια.
Πάντως η απόκρυψη αυτών των πληροφοριών δεν αποτελεί έκπληξη...
"Οι περισσότεροι από τους ερευνητές που ασχολούνται με τη μελέτη των παιδιών από ομοφυλόφιλους γονείς, έχουν αυτοανακηρυχθεί ερευνητές με θετική στάση προς τους ομοφυλόφιλους γονείς" είπε στο WND η Χάνσεν.
«Πολλοί από αυτούς τους ερευνητές, καθώς και άλλοι, παραδέχονται ότι η αναγνώριση των διαφορών μεταξύ παιδιών ομοφυλόφιλων και ετεροφυλόφιλων γονέων, θα ήταν επιζήμια για τον στόχο τους που είναι δεν είναι άλλος παρά η ευρεία αποδοχή από την κοινωνία του γάμου μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου, η καθολική αποδοχή της ομοφυλοφιλίας ως κάτι το απόλυτα «φυσιολογικό» και «υγιές», η αποδοχή της υιοθεσίας από ομοφυλόφιλα ζευγάρια κ.α.
"Η απόκρυψη ή η υποβάθμιση των αποτελεσμάτων της έρευνας, η οποία αποκαλύπτει τις διαφορές μεταξύ των παιδιών που έχουν ανατραφεί με ομοφυλόφιλους και εκείνων που έχουν ανατραφεί με ετεροφυλόφιλους, σαφώς επηρεάζει τον τρόπο που σκέφτονται, αλλά και ψηφίζουν οι πολίτες, κρίνουν οι δικαστές, αποφασίζουν οι κυβερνήτες και νομοθετούν οι νομοθέτες, σε θέματα σχετικά με τον γάμο μεταξύ ομοφυλόφιλων και γενικότερα με την αποδοχή της ομοφυλοφιλίας.
«Οι συνθήκες υπό τις οποίες ανατρέφονται τα παιδιά, είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό ζήτημα για μία πολιτισμένη κοινωνία.
Τα νεότερα κοινωνικά πειράματα, όπως το γρήγορο και εύκολο διαζύγιο και η ευρεία αποδοχή και διάδοση των «μονογονεϊκών οικογενειών», οδήγησαν σε πλήρη καταστροφή, εξαιτίας της αύξησης του αριθμού των «ορφανών» παιδιών από πατέρα, πολλά από τα οποία τώρα γεμίζουν τις φυλακές.
Οι υπεύθυνοι της λήψης αποφάσεων, οι δικαστές, και οι πολίτες πρέπει να γνωρίζουν την αλήθεια: τα παιδιά χρειάζονται τους πατέρες και ο επαναπροσδιορισμός του γάμου κάτω από την πίεση της «εξέλιξης» στις κοινωνίες των ανθρώπων θα οδηγήσει, με την θέλησή μας, σε στέρηση ακόμη περισσότερα παιδιά"είπε στην έκθεσή της.
"Οι ομοφυλόφιλοι και τα άλλα άτομα που υποστηρίζουν τον «αγώνα» τους, εύλογα επιθυμούν την κοινωνική και νομική αποδοχή του ομοφυλοφιλικού τρόπου ζωής και των ομοφυλοφιλικών σχέσεων.
Μία από τις μεθόδους για την επίτευξη αυτού του στόχου είναι να πειστεί το κοινό ότι οι ομοφυλόφιλοι γονείς δεν είναι επιζήμιοι για τα παιδιά. Η απόκρυψη ή η υποβάθμιση των πορισμάτων της έρευνας που αποκαλύπτει ότι τα παιδιά που μεγάλωσαν με ομοφυλόφιλους οπωσδήποτε διαφέρουν από τα άλλα παιδιά, είναι μέρος αυτής της κοινωνικής-πολιτικής ατζέντας που προορίζεται για την εξουσία, τους ψηφοφόρους και τους δικαστές» είπε.
Η Hansen θεωρεί ότι οι επιστήμονες δεν μπορούν να αποφύγουν τις προκαταλήψεις τους – καθώς το θέμα αυτό (στις ΗΠΑ) είναι αρκετά «συναισθηματικά φορτισμένο».
Αλλά αν θέλουν οι συντάκτες αυτών των μελετών να ονομάζονται επιστήμονες και όχι ακτιβιστές, "θα πρέπει να αναιρέσουν τις προκαταλήψεις τους και απρόσκοπτα να παρουσιάσουν τα πορίσματά τους", έγραψε.
"Κανέναν δεν πρέπει να εκπλήσσει το γεγονός ότι ομοφυλόφιλοι γονείς έχουν περισσότερες πιθανότητες να μεγαλώσουν ομοφυλόφιλα παιδιά.
Μην ξεχνάμε ότι ένα από τα λίγα ειλικρινή άτομα που έχει ταχθεί υπέρ των ομοφυλοφίλων διακήρυξε «Φυσικά τα παιδιά μας θα είναι διαφορετικά», κατέληξε η Χάνσεν.

Πηγή: WorldNetDaily

--ΠΑΝΩ: Φωτογραφία Ασφαλιστικής Εταιρίας που παρουσιάζει ομοφυλόφιλο ζευγάρι
και
ΑΡΙΣΤΕΡΑ: Απίστευτη προπαγανδιστική φιλο-ομοφυλοφική αφίσα στην Ιταλία.
--Κανένας δεν γνωρίζει με ακρίβεια πόσα είναι σήμερα, τα παιδιά που μεγάλωσαν με ομοφυλόφιλα ζευγάρια στις ΗΠΑ. Υπολογίζονται από1 έως 9 εκατομμύρια.
--Σχετικά με την υιοθεσία παιδιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια:
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, υπάρχουν σήμερα, 270.000 παιδιά που ζουν με ομοφυλόφιλα ζευγάρια. Από όλες αυτές τις υιοθεσίες, το ένα τέταρτο, ή 65.000, έχουν εγκριθεί.
Η υιοθεσία από ζευγάρια του ιδίου φύλου είναι νόμιμη στη Γκουάμ, στην Ανδόρα, στο Βέλγιο, στον Καναδά, στην Δανία, στην Ισλανδία, στις Κάτω Χώρες, στην Νορβηγία, στην Σουηδία, στην Νότια Αφρική, στην Ισπανία, στο Ηνωμένο Βασίλειο, σε δύο πολιτείες της Αυστραλίας (ACT και WA) και σε 14 πολιτείες των Ηνωμένων Πολιτειών. Στη Γερμανία, Φινλανδία, Γροιλανδία, Τασμανία της Αυστραλίας και στο Ισραήλ η υιοθεσία επιτρέπεται, έτσι ώστε ο ένας από τους δύο συντρόφους σε σε μια «αστική ένωση» να μπορεί να υιοθετήσει το βιολογικό του παιδί ή το παιδί του συντρόφου του / της.

--Διαβάστε στον ΚΟΚΚΙΝΟ ΟΥΡΑΝΟ την απίστευτη ιστορία της Lisa Miller, στο Ετοιμαστείτε για την επέλαση των "ανθρωπίνων δικαιωμάτων"... 

Η Αμερικάνα Lisa Miller, πρώην λεσβία συζούσε με την Janet Jenkins, μέχρι που αποφάσισε να διακόψει την ομοφυλοφιλική σχέση, λόγω του ότι έγινε χριστιανή. Η Jenkins, μετά τον χωρισμό, κατέφυγε στα δικαστήρια διεκδικώντας το παιδί της Miller (το οποίο μεγάλωναν μαζί σαν ζευγάρι) επιδιώκοντας να πάρει την πλήρη κηδεμονία της μικρής Ισαβέλλας, κατηγορώντας την Miller (βιολογική μητέρα) ότι δεν είναι πλέον κατάλληλη για μητέρα λόγω της «χριστιανικής ανατροφής» με την οποία θέλει να μεγαλώσει το παιδί…



Η ΕΕ απαγόρεσε την λέξη "ΜΗΤΕΡΑ"
για χάρη των ομοφυλόφιλων/ἀποφαση 12267

 
Τὸ Εὐρωπαϊκὸ Συμβούλιο ὑποδεικνύει τὴν ὑποβολὴ ἀποφάσεως 12267, διὰ τῆς ὁποίας μεταξὺ ἄλλων συνιστᾶται νὰ καταπολεμηθῇ ὡς σεξιστικὴ στερεοτυπία (!) ἡ χρῆσις τοῦ ὅρου «μητέρα».
Συνιστᾶται λοιπὸν ἡ παράκαμψις τῆς χρήσεως τῆς ἐννοίας αὐτῆς, ὡς ἀνασταλτικῆς τῆς «ἰσότητος τῶν φύλων». Ἔτσι ἀξιολογεῖται ὁ ῥόλος τῆς μητέρας ὡς παθητικὴ λειτουργία.
Ἰδιαιτέρως «προωδευμένη» ἐπ᾿ αὐτοῦ προκύπτει ἡ Ἑλβετία. Συμφώνως πρὸς νέαν ὁδηγίαν περὶ τῆς ὑπηρεσιακῶς ἐνδεικνυμένης γλώσσης, ἐμπίπτει ἡ χρῆσις τῶν ἐννοιῶν «πατέρας» καὶ «μητέρα» εἰς τὴν κατηγορίαν τῶν καλουμένων «ἐννοιῶν διακρίσεων»· συνεπῶς τὰ παιδιὰ δὲν θὰ μποροῦν ἐπισήμως νὰ ἔχουν πατέρα καὶ μητέρα ἀλλὰ «γονεϊκὰ μέρη» ἢ «α΄ καὶ β΄ γονικὸ» ὡς γονεῖς. «Ἡ ὁδηγία εἶναι ὑποχρεωτικὴ προκειμένου περὶ ὑπηρεσιακῶν δημοσιευμάτων καὶ ἐγγράφων», ἐξήγησε ἡ Isabel Kamber, ὑποδιευθύντρια τοῦ Γερμανικοῦ τομέως τῆς Κεντρικῆς Γλωσσικῆς Ὑπηρεσίας τῆς ὁμοσπονδιακῆς καγκελαρίας τῆς Ἑλβετίας.
Σχόλιο:
Το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο ψήφισε δηλαδή υπέρ μιας έκθεσης που στόχο έχει να υποχρεώσει όλα τα κράτη μέλη να αναγνωρίσουν ως έγκυρα τα «πιστοποιητικά οικογενειακής κατάστασης» που προέρχονται από κράτη μέλη της ΕΕ που επιτρέπει GAY γάμους, (ή και πολυγαμικούς –πχ. Ολλανδία) αφού οι γονείς δεν θα είναι πια «πατέρας» και «μητέρα».
Τοιουτοτρόπως εὐθυγραμμίζονται οἱ πολιτικοὶ ἰθύνοντες τῆς Βέρνης πρὸς τὴν γραμμὴν τῆς κατ᾿ ἐφαρμογὴν τῆς ἰσότητος τῶν φύλων ὑποβολῆς ἀποφάσεως 12267 τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Συμβουλίου. Ἡ συγκεκριμένη ὑποβολὴ θὰ εἶναι καὶ εὐνοϊκὴ πρὸς τὴν διεκδίκησιν γονεϊκότητος ὑπὸ ὁμοφυλοφίλων ζευγῶν· ὁπότε κάποιο παιδὶ μὲ «κοινωνικοὺς γονεῖς» δύο λεσβίες γυναῖκες, δὲν θὰ εἶχε πλέον (ὅπως τώρα) μία μητέρα καὶ μία θετὴ μητέρα ἀλλὰ δύο «γονεϊκὰ μέρη»: γονεϊκὸ μέρος 1 καὶ γονεϊκὸ μέρος 2. Θὰ εἶναι ὅμως ἀναγκαίως καὶ συνεπὲς πρὸς τὴν ὡς ἄνω γραμμὴν νὰ ἀλλάξῃ καὶ ὁ παπποὺς εἰς προγονέα 1, ἡ γιαγιὰ εἰς προγονέα 2 - ἤ, ἀκόμη καλλίτερα, εἰς προγονεϊκὸν μέρος 1.1, προγονεϊκὸν μέρος 1.2 καθὼς καὶ προγονεϊκὸν μέρος 2.1 καὶ προγονεϊκὸν μέρος 2.2 …
Θὰ διερωτᾶτο κανεὶς εὐλόγως, τὶ εἴδους σκληρὰ φάρμακα παίρνουν ἐκεῖ στὸ Εὐρωπαϊκὸ Συμβούλιο; 
 
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΤΗΣ 5/2/2011: Διαπιστώνω ότι η αυθεντικότητα του παραπάνω αμφισβητείται έντονα στο Διαδίκτυο. ΜΑΚΑΡΙ να μην είναι αληθινό. Λεπτομέρειες εδώ (το ανακάλυψα από εδώ).

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πολύ σωστές τοποθετήσεις. Θα κάνω ένα σχόλιο ως υιοθετημένη. Δε φτάνει που τα ορφανα παιδιά ξεκινούν τη ζωή μας με πολλά και σημαντικά προβλήματα στερούμενα αυτονόητα πράγματα (ασφάλεια, πολυθρύλητη μητρική αφοσίωση, μάθηση κοινωνικών δεξιοτήτων, κοινωνικοποίση, αγάπη, ικανότητα λήψης αγάπης, ικανότητα δοσίματος κ.α.). Δε φτανει που τα ιδρυματικά παιδιά περνούν ως νεογέννητα ατέλειωτες ωρες κοιτωντας ενα λευκο ταβανι την ιδια στιγμη που θα πρεπει να ξυπναει το μυαλο τους μεσα απο το παιχνιδι τη συνομιλια κτλ. Δε φτανει λοιπον που στερουνται βασικα και αυτονοητα πραγματα θα πρεπει να φορτωθουν ακομη μια διαφορετικοτητα;;;; Ενα ακομη κοινωνικο στιγμα; Οι ομοφυλοφυλοι γνωριζουν ποσο βαρυ ειναι το στιγμα της ιδιαιτεροτητας τους. Λοιπον δεν ειναι υπερτατο δειγμα εγωισμου να θες να μεταφερεις αυτο το στιγμα σε ενα παιδι; Ουτως ή άλλως ουρες κανουν τα ετεροφ. ζευγαρια για να υιοθετησουν. Γιατι λοιπον να μη μεγαλωσει ενα παιδι σε οσο το δυνατον πιο φυσιολογικες συνθηκες αλλα να αποτελεσει το ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΟ ενος κοινωνικου πειραματος που δεν εξυπηρετει ουσιαστικα το παιδι (το οποιο και παντα πρεπει να ερχεται ΠΡΩΤΟ) αλλα καποιους ενηλικες; Εν κατακλειδι, για να ερθει στον κοσμο ενα παιδι χρειαζεται ενας αντρας και μια γυναικα κι αυτο δειχνει και το ποιοι ειναι αρμοδιοι να το αναθρεψουν.

Expaganus είπε...

Πολύ καλή και νηφάλια τοποθέτηση. Παλιότερα είχα κάνει κι εγώ ένα άρθρο (συρραφή σχετικών σχολίων μου σε συζήτηση σε άλλο μπλογκ). Μπορείς να το βρεις εδώ αν σ' ενδιαφέρει: http://expaganus.wordpress.com/2006/07/29/omofylofiloi-yiothesia/ Δεν έχει όμως το πνεύμα του δικού σου γιατί είμαι είρων και κακός!

Ανώνυμος είπε...

Τι γίνεται όταν ένας ετεροφυλόφιλος άντρας από άσχημους λογισμούς,έχει πάθη ομοφυλοφιλίας.

Σπάνιο να συμβεί,αλλά υπάρχουν και τέτοιες περιπτώσεις.Ποιες είναι οι επιλογές του?Και πως θα το καταλάβει αν το ξεπέρασε ή όχι?

ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ είπε...

Αυτό αδελφέ, αν δε χρειάζεται ψυχολόγο, οπωσδήποτε χρειάζεται έναν καλό και έμπειρο πνευματικό. Και πολλή προσευχή ασφαλώς, αλλά - νομίζω - με θάρρος, γιατί έχει σύμμαχο το Χριστό, όχι με απελπισία.
Ο Θεός, διά της Θεοτόκου και των αγίων Του, να βοηθήσει κάθε αδελφό στον πνευματικό και ηθικό αγώνα του...