Σήμερα θα τηγανίσω πατάτες.
Μαζί με μια ντοματοσαλάτα κι ένα ποτήρι γάλα θα έχω ένα υπέροχο γεύμα.
Λοιπόν ξεκινάω.
Αρχικά παίρνω το τσεκούρι μου και ανεβαίνω στο κοντινό δάσος για ξύλα.
Ωραία, έκοψα αρκετά, αυτά με φθάνουν. Όμως πριν από εμένα έκοψαν και άλλοι και έτσι δημιουργήθηκε ένα ξέφωτο με φανταστική θέα.
Να θυμηθώ το απόγευμα, να κλέψω σύρμα από μια περίφραξη του Δήμου μου και να φράξω τέσσερα - πέντε στρέμματα οικόπεδο.
Άφησα τα ξύλα στο σπίτι και ξεκίνησα για τις ντομάτες. Αν θυμάμαι καλά, στο χωράφι του κυρ' Παναγιώτη, εκτός από ντομάτες έχει και κρεμμύδια και ακριβώς δίπλα η κυρά Λένη έχει φυτέψει πατάτες.
Δεν στενοχωριέμαι, σήμερα είναι η τυχερή μου μέρα. Ένα μνημόσυνο μετά την λειτουργία, έχει κρατήσει όλο τον κόσμο στην εκκλησία και τα χωράφια είναι αφύλαχτα.
Για καλό και για κακό ρίχνω μια ματιά μέχρι την άκρη του χωριού και πηδάω στο χωράφι με τις ντομάτες. Μαζεύω στα γρήγορα πέντε - έξι, ξεριζώνω τρία κρεμμύδια και βγαίνω γρήγορα έξω απ' το χωράφι.
Τέλεια. Κρύβω τη σακούλα κάτω από ένα θάμνο και ξεκινάω για το χωράφι με τις πατάτες.
Προσέχω πάλι μην και κάποιος άνθρωπος είναι στο δρόμο, πηδάω στο χωράφι, ξεθάβω στα γρήγορα καμιά δεκαριά ρίζες, διαλέγω τις μεγαλύτερες, τις πετάω στη σακούλα και φεύγω τρέχοντας έξω από το χωράφι.
Στην επιστροφή παίρνω από τον θάμνο την σακούλα με τις ντομάτες και τα κρεμμύδια και επιστρέφω σφυρίζοντας αδιάφορα στο σπίτι μου.
Βάζω φωτιά στα ξύλα, ρίχνω το λάδι στο τηγάνι (το μπουκάλι κοντεύει να τελειώσει, άλλα είμαστε στο Νοέμβριο και όπου νάναι οι μαζωχτάδες θα αρχίσουν το λιομάζωμα και όλο και κάποιο σακί θα σουφρώσω από κάποιο χωράφι, κοντά στο ελαιοτριβείο, για να μην τρέχω κιόλας) και περιμένω να ζεσταθεί, να ρίξω μέσα τις πατάτες.
Πηδάω στα γρήγορα στον διπλανό στάβλο του κυρ' Μανώλη και γεμίζω την καραβάνα μου με ολόφρεσκο γάλα από την κατσίκα του.
Κόβω τις ντομάτες (πανόστιμες είναι οι άτιμες) και ετοιμάζω μια υπέροχη σαλάτα.
Ρίχνω και τις πατάτες στο λάδι και ετοιμάζω τραπέζι για το υπέροχο γεύμα μου.
Α! και να μην ξεχάσω.
Αύριο το απόγευμα με κάτι φίλους, έχουμε οργανώσει συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην κεντρική πλατεία του Δήμου μας.
Είστε όλοι ευπρόσδεκτοι.
Μία χαζοϋπουργός της κυβέρνησης αποφάσισε να χαρακτηρίσει το δάσος του Δήμου μας περιοχή ΝΑΤΟΥΡΑ και μάλιστα, όρισε ότι για να είναι οικοδομήσιμο πρέπει να είναι πάνω από δέκα στρέμματα.
Λοιπόν συμπολίτες, όλοι μαζί μας στον αγώνα.
Ανεχόμαστε πολλά, αλλά όχι και τέτοιες μ............ [εδώ το λογόκρινε ο "Νεκρός" για τυχόν ευαίσθητους μπλογκοναύτες].
Μαζί με μια ντοματοσαλάτα κι ένα ποτήρι γάλα θα έχω ένα υπέροχο γεύμα.
Λοιπόν ξεκινάω.
Αρχικά παίρνω το τσεκούρι μου και ανεβαίνω στο κοντινό δάσος για ξύλα.
Ωραία, έκοψα αρκετά, αυτά με φθάνουν. Όμως πριν από εμένα έκοψαν και άλλοι και έτσι δημιουργήθηκε ένα ξέφωτο με φανταστική θέα.
Να θυμηθώ το απόγευμα, να κλέψω σύρμα από μια περίφραξη του Δήμου μου και να φράξω τέσσερα - πέντε στρέμματα οικόπεδο.
Άφησα τα ξύλα στο σπίτι και ξεκίνησα για τις ντομάτες. Αν θυμάμαι καλά, στο χωράφι του κυρ' Παναγιώτη, εκτός από ντομάτες έχει και κρεμμύδια και ακριβώς δίπλα η κυρά Λένη έχει φυτέψει πατάτες.
Δεν στενοχωριέμαι, σήμερα είναι η τυχερή μου μέρα. Ένα μνημόσυνο μετά την λειτουργία, έχει κρατήσει όλο τον κόσμο στην εκκλησία και τα χωράφια είναι αφύλαχτα.
Για καλό και για κακό ρίχνω μια ματιά μέχρι την άκρη του χωριού και πηδάω στο χωράφι με τις ντομάτες. Μαζεύω στα γρήγορα πέντε - έξι, ξεριζώνω τρία κρεμμύδια και βγαίνω γρήγορα έξω απ' το χωράφι.
Τέλεια. Κρύβω τη σακούλα κάτω από ένα θάμνο και ξεκινάω για το χωράφι με τις πατάτες.
Προσέχω πάλι μην και κάποιος άνθρωπος είναι στο δρόμο, πηδάω στο χωράφι, ξεθάβω στα γρήγορα καμιά δεκαριά ρίζες, διαλέγω τις μεγαλύτερες, τις πετάω στη σακούλα και φεύγω τρέχοντας έξω από το χωράφι.
Στην επιστροφή παίρνω από τον θάμνο την σακούλα με τις ντομάτες και τα κρεμμύδια και επιστρέφω σφυρίζοντας αδιάφορα στο σπίτι μου.
Βάζω φωτιά στα ξύλα, ρίχνω το λάδι στο τηγάνι (το μπουκάλι κοντεύει να τελειώσει, άλλα είμαστε στο Νοέμβριο και όπου νάναι οι μαζωχτάδες θα αρχίσουν το λιομάζωμα και όλο και κάποιο σακί θα σουφρώσω από κάποιο χωράφι, κοντά στο ελαιοτριβείο, για να μην τρέχω κιόλας) και περιμένω να ζεσταθεί, να ρίξω μέσα τις πατάτες.
Πηδάω στα γρήγορα στον διπλανό στάβλο του κυρ' Μανώλη και γεμίζω την καραβάνα μου με ολόφρεσκο γάλα από την κατσίκα του.
Κόβω τις ντομάτες (πανόστιμες είναι οι άτιμες) και ετοιμάζω μια υπέροχη σαλάτα.
Ρίχνω και τις πατάτες στο λάδι και ετοιμάζω τραπέζι για το υπέροχο γεύμα μου.
Α! και να μην ξεχάσω.
Αύριο το απόγευμα με κάτι φίλους, έχουμε οργανώσει συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην κεντρική πλατεία του Δήμου μας.
Είστε όλοι ευπρόσδεκτοι.
Μία χαζοϋπουργός της κυβέρνησης αποφάσισε να χαρακτηρίσει το δάσος του Δήμου μας περιοχή ΝΑΤΟΥΡΑ και μάλιστα, όρισε ότι για να είναι οικοδομήσιμο πρέπει να είναι πάνω από δέκα στρέμματα.
Λοιπόν συμπολίτες, όλοι μαζί μας στον αγώνα.
Ανεχόμαστε πολλά, αλλά όχι και τέτοιες μ............ [εδώ το λογόκρινε ο "Νεκρός" για τυχόν ευαίσθητους μπλογκοναύτες].
Αρχικός τίτλος: Άλλο NATURA κι άλλο άει ΚΑΤΟΥΡΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου