ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ, ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ

(ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ)

Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2025

Άγιοι των ημερών & μνήμες (17-21 Ιανουαρίου)

 

 
 

Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2025

Τρία πράγματα θα πεις στον άνθρωπο, που δεν γνωρίζει τον Θεό


ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗΣ

Λέει ο άλλος:
– Έλα με του Θεού το δρόμο και θα δεις πως θα σου πάνε όλα καλά…
– Ποιός σου είπε, ότι θα σου πάνε όλα καλά;
Ο Χριστός που δεν Του πήγαιναν καλά, δεν πήγαινε με του Θεού το δρόμο;
Ο Τίμιος Πρόδρομος που δεν του πήγαιναν καλά και του πήραν το κεφάλι, δεν πήγαινε με του Θεού το δρόμο;
Ο Ιερός Χρυσόστομος, που τον εξορίσανε στην Κουκουσό της Αρμενίας και πέθανε σαν κακούργος εκεί πέρα, δεν πήγαινε με του Θεού το δρόμο;
Και όλοι οι Μάρτυρες που είχαν οικτρό και άδικο θάνατο, δεν πήγαιναν με του Θεού το δρόμο;
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη βλασφημία!
Προσέξτε λοιπόν μην πέσετε στην παγίδα και υποσχεθείτε σε κάποιον που θέλετε να φέρετε στο δρόμο του Θεού, ότι ερχόμενος στον Χριστιανισμό θα του έρθουν τα πράγματα στη ζωή του ευνοϊκά και θα του πάνε όλα καλά.Μπορεί να του πάνε και ανάποδα. Και τί θα γίνει τότε; Θα το βάλει στα πόδια και δεν πρόκειται να τον μαζέψεις ποτέ κοντά του. Γι’ αυτό μην σπεύδουμε να λέμε τέτοια πράγματα. Ο Θεός δεν υπόσχεται ότι η ζωή του Χριστιανού στον κόσμο τούτο θα είναι παραδεισένια. Παράδεισο υπόσχεται στην άλλη ζωή…

Ο Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος λέει το εξής: Τρία πράγματα θα πεις στον άνθρωπο, που δεν γνωρίζει τον Θεό:
α) θα του πεις γιατί ο Χριστός ήρθε στον κόσμο, για να γίνει άνθρωπος
β) θα του πεις να προσεύχεται σωστά και να ζητάει την σωτηρία του από το Θεό και
γ) θα του πεις τί πρόκειται να πάθει και να υποφέρει, από τότε που θα γίνει Χριστιανός.

Δημήτριος Παναγόπουλος, ιεροκήρυκας 

Ιωάννης Τζήμας


Συμπλήρωμα

"ΟΥΚ ΕΣΤΙΝ Η ΠΑΛΗ ΗΜΩΝ ΠΡΟΣ ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΣΑΡΚΑ"

«Ἐγέρθητε καὶ μὴ φοβεῖσθε».

Ἐμεῖς οἱ χριστιανοί εἴμαστε τρομοκράτες…
(π. Δανιήλ Συσόεφ)

Για τον αληθινό χριστιανό δεν έχει σημασία πότε θα έλθει ένας πόλεμος ή ένας διωγμός! (π. Ιουστίνος Πίρβου)

Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΟΔΗΓΗΤΡΙΑΣ ΤΟΥ ΜΕΡΩΝΑ


Παναγία η Σκέπη του Κόσμου, η Επουράνια Βασίλισσα, η Μόνη Ελπίς και Προστάτης
Προσκυνητής

Ένα από τα ιστορικότερα κειμήλια της Κρήτης.
Ο Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου βρίσκεται στο κέντρο του οικισμού του Μέρωνα Ρεθύμνου στην επαρχία Αμαρίου.
Πρόκειται για ένα ορεινό χωριό, το οποίο απλώνεται σε μια κατάφυτη πλαγιά, με θέα στον Ψηλορείτη και την εύφορη κοιλάδα του Αμαρίου στο οποίο βρίσκονται αρκετοί ναοί της εποχής της Βενετοκρατίας.
Ο Ναός είναι μια τρίκλιτη θολοσκέπαστη βασιλική του 14ου αιώνα με το κεντρικό κλίτος αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου, το βόρειο στον Άγιο Γεώργιο και το νότιο κλίτος, που προστέθηκε τον 15ο αιώνα, στους Αγίους Αποστόλους Πέτρο και Παύλο.
O Ναός της Παναγίας στον Μέρωνα αποτελεί ένα θρησκευτικό «στολίδι» του οικισμού.
Μέσα σε αυτόν, φιλοξενείται ένα χριστιανικό κειμήλιο μεγάλης ιστορικής σημασίας, η εικόνα της Παναγίας Οδηγήτριας.
Ο Ναός αυτός ανήκε στην οικογένεια Καλλέργη. Πρόκειται για μια από τις πιο γνωστές και ισχυρές ελληνικές οικογένειες της εποχής, η οποία κατείχε εκτεταμένα φέουδα στην περιοχή της Άνω και Κάτω Συβρίτου, που τα διατήρησε καθ’ όλη τη διάρκεια της Βενετοκρατίας.
Από το 1300 εγκαταστάθηκε εκεί ο πολύ γνωστός από τη ιστορική του δράση Αλέξιος Καλλέργης ο οποίος κι έφερε από την Κωνσταντινούπολη αγιογράφους που τοιχογράφησαν την εκκλησία που σήμερα αποτελείται από 3 κλίτη.

Η Παναγία η Οδηγήτρια χρονολογείται τον 14ο αιώνα, προέρχεται από τον τόπο κατασκευής που ήταν η Μονή των Οδηγών στην Κωνσταντινούπολη. Φιλοτεχνήθηκε στη Μόνη Οδηγών της Κωνσταντινούπολης περί τα τέλη του 14ου αιώνα. Την φιλοτέχνησε ο Αγγελος Ακοτάντος και έκανε δώρο στο Ναό ο Αλέξιος Καλλέργης.
Η Μονή των Οδηγών βρισκόταν κάποτε στην περιοχή ανάμεσα στη θάλασσα και στο Μεγάλο Παλάτι, στα δεξιά της διαδρομής από την Αγία Σοφία προς τον Άγιο Γεώργιο των Μαγγάνων.
Η συγκεκριμένη Μονή λέγεται πως ιδρύθηκε από την αυτοκράτειρα Πουλχερία, για να τοποθετήσει εκεί την εικόνα της Οδηγήτριας που της έστειλε η αυτοκράτειρα Ευδοκία από την Αντιόχεια, κατά την διάρκεια του πρώτου ταξιδιού της στους Αγίους Τόπους.
Φέρεται την πρώτη αυτή εικόνα να είχε ζωγραφίσει ο Ευαγγελιστής Λουκάς. Στη συνέχεια όμως από τη Μονή Οδηγών έγιναν αντίγραφα της που εστάλησαν στη Ρωσία, στην Κύπρο, και σε διάφορα σημεία της Ελλάδας, μεταξύ αυτών και στην Κρήτη.
Για την εικόνα της Παναγίας της Οδηγήτριας στο Μέρωνα Αμαρίου χρησιμοποιήθηκε αυγοτέμπερα σε ξύλο ενώ η προετοιμασία της είχε γίνει σε ύφασμα.
Παρά τις φθορές στην επιφάνειά της εικόνας είναι ξεκάθαρο πως έχουμε να κάνουμε με τον καθιερωμένο εικονογραφικό τύπο του Παλλαδίου της Κωνσταντινούπολης.
Η Παναγία φοράει σκούρο βυσσινί μαφόριο. Το πρόσωπο της, με τα καλοσχηματισμένα χαρακτηριστικά, είναι αυστηρό και θλιμμένο γιατί γνωρίζει τι θα βιώσει ο μονογενής της.

Θεωρείται σχεδόν βέβαιο πως από τη μορφή του Χριστού λείπει το τμήμα που τον παρουσιάζει να ευλογεί με το δεξί χέρι κρατώντας κλειστό ειλητάριο με το αριστερό.Από τον ολόσωμο Χριστό, μόνο το κεφάλι και ο λαιμός έχουν σωθεί.
Ο κάμπος, όπου τοποθετούνται οι δυο μορφές, είναι χρυσός και για τη δημιουργία του χρησιμοποιήθηκαν φύλλα χρυσού.
Στο χρυσό κάμπο της εικόνας έχουν επίσης σωθεί τα γράμματα [Οδη]ΓΗ[τρια] σε κόκκινη κεφαλαιογράμματη γραφή, τα συμπιλήματα Θ[εο]Υ, από το Μητήρ Θεού, καθώς και το Ι[ησου] CX (ριστό) C.
Να σημειώσουμε πως η συγκεκριμένη εικόνα είχε μεταφερθεί στην Αθήνα και συμμετείχε στην έκθεση «Χειρ Αγγέλου» στο Μουσείο Μπενάκη.
Στην έκθεση αυτή παρουσιάστηκε το έργο ζωής του σπουδαίου ζωγράφου του 15ου αιώνα Άγγελου Ακοτάντου, που έζησε στην Βενετοκρατούμενη Κρήτη.
Ανάμεσα στα εκθέματα ήταν και η εικόνα της Παναγίας του Μέρωνα την οποία εικάζεται πως ο ζωγράφος είχε χρησιμοποιήσει ως πρότυπο για τα δικά του έργα.
Μάλιστα, η Παναγία η Οδηγήτρια, ή αλλιώς η «Μόνα Λίζα του Βυζαντίου» κατέχει μια σημαντική θέση ανάμεσα στα ιστορικά εκθέματα της χώρας.

Η εικόνα έχει λάβει μέρος σε πάρα πολλά μουσεία και εκθέσεις στην Ελλάδα. Έχει χαρακτηριστεί ως η Μόνη Λίζα του Βυζαντίου, με την εικασία ότι ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι χρησιμοποίησε αυτή ως πρότυπο για να ζωγραφίσει τη Τζοκόντα [Ν: Εδώ θα διαφωνήσω. Νομίζω πως χαρακτηρίζεται Μόνα Λίζα του Βυζαντίου επειδή είναι καλλιτεχνικά άριστη και επειδή φαίνεται να έχει ένα ελαφρύ μειδίαμα που σε κάποιους θύμισε συνειρμικά τη Τζοκόντα].
Πρόκειται για ένα θρησκευτικό κειμήλιο, που οι κάτοικοι του Μέρωνα έχουν «αγκαλιάσει» με σεβασμό και ευλάβεια, ενώ χιλιάδες είναι οι επισκέπτες από κάθε γωνιά του κόσμου που σπεύδουν στον οικισμό για να προσκυνήσουν και να θαυμάσουν από κοντά την εντυπωσιακή εικόνα.
Ο χώρος του ναού είναι πάντα ανοιχτός, τον επιμελούνται οι κάτοικοι του Μέρωνα και έρχονται προσκυνητές από όλο το κόσμο. Κάθε χρόνο, έρχονται περίπου 4.000 επισκέπτες για την εικόνα της Παναγίας Οδηγήτριας.
Είναι μια εξαιρετικά παλαιά εικόνα η οποια σε συνεργασία με την εφορία αρχαιοτήτων συντηρειται κατα καιρους. Εχει συντηρηθεί και παρά τις φθορές, τα χαρακτηριστικά του προσώπου της Παναγίας και του Χριστού είναι τόσο καλά συντηρημένα που αποτελούν μια πολύ ζωντανή μορφή.
Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση τις φθορές στην εικόνα της Οδηγήτριας προκάλεσαν Οθωμανοί που είχαν πάει στο Μέρωνα, την περίοδο της Τουρκοκρατίας, για να βεβηλώσουν το ναό. Λέγεται πως αφού άγγιξαν την εικόνα ξαφνικά και χωρίς αιτία "έσβησαν" κι άφησαν την τελευταία τους πνοή μπροστά της. Στη συνέχεια οι ντόπιοι τους πήραν από εκεί και τους έθαψαν έξω από το κτίσμα.
Ο ναός σήμερα είναι προσβάσιμος αλλά και επισκέψιμος.
Εορτάζει την 15η Αυγούστου.

Άξιο λόγου είναι το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής κυριαρχίας, οι κάτοικοι, σκέπασαν με σοβά τις τοιχογραφίες ώστε να τις διασώσουν από τη μανία των Οθωμανών που βεβήλωναν οποιοδήποτε Χριστιανικό σύμβολο.
Να σημειώσουμε πως εντός του ναού υπάρχουν 36 τάφοι όπου ενδεχομένως τάφηκαν πρόσωπα που σκοτώθηκαν σε κάποια επιδρομή.
Θα πρέπει να σημειώσουμε πως κάποτε πολύ παλιά πριν ακόμα δημιουργηθεί ο Μερωνας υπήρχαν στον χώρο αυτό μικροί οικισμοί όπως του Αγίου Ιωάννη, του Αγίου Γεωργίου, τα Μετόχια στους οποίους υπήρχαν και οι αντίστοιχοι ναοί. Από τον οικισμό του Αγίου Ιωάννη που βρίσκεται απέναντι, οι κάτοικοι ένα βράδυ είδαν μια παράξενη λάμψη, ένα φως.
Αποφάσισαν να πλησιάσουν, αφού το φως επέμενε για συνεχόμενα βράδια και βρήκαν ότι αυτή η λάμψη προέρχονταν από ένα βάτο στο εσωτερικό του οποίου διέκριναν ένα «σανίδι» που στην αρχή θεώρησαν ότι πρόκειται για πλαστήρι (εργαλείο που πλάθεται το ψωμί).
Το «σανίδι» αυτό, το πήραν και το έφεραν στο Άγιο Ιωάννη. Το επόμενο βράδυ προς έκπληξη τους, ανακάλυψαν ότι το «πλαστήρι» είχε επιστρέψει στη θέση του εκπέμποντας και πάλι την ίδια λάμψη. Οι κάτοικοι έβαλαν φωτιά στο βάτο που κάηκε χωρίς όμως το «σανίδι» να καεί μαζί του. Τότε ήταν που διέκριναν ότι το υποτιθέμενο «σανίδι –πλαστήρι» ήταν μια εικόνα της Παναγίας.
Το σκηνικό της μεταφοράς επαναλήφθηκε για μία φορά ακόμα κι έτσι οι κάτοικοι αποφάσισαν να χτίσουν στο σημείο μια εκκλησία και καθώς πίστεψαν πως στο συγκεκριμένο σημείο «μέρεψε» η Χάρη της, το χωριό πήρε το όνομα Μέρωνας.

Το σανίδι αυτό, εκείνη η αρχική εικόνα υπάρχει σήμερα και φυλάσσεται στον Ναό της Παναγίας της Οδηγήτριας. Πρόκειται για μια εικόνα που ονομάστηκε λιτανείας καθώς καταλήγει σε ένα άκρο από το οποίο μπορεί να κρατηθεί.
Πριν χρόνια εστάλη ένα κομμάτι από την εικόνα και συγκεκριμένα αυτό που υπέδειξε το Ερευνητικό Κέντρο Δημόκριτος και εξετάστηκε με την γνώση μέθοδο χρονολόγησης του άνθρακα 14.
Η απάντηση επιβεβαιώνει περίτρανα την παράδοση που λέει, ότι το κομμάτι αυτό του ξύλου που εστάλη χρονολογείται από το 1240 με απόκλιση 30 χρόνων πάνω ή κάτω. Πάνω στην εικόνα έγινε ένα είδος ακτινογραφίας, που βεβαιώνει ότι υπάρχει υπόστρωμα που δείχνει ότι αυτό το κενό σήμερα ξύλο, ήταν ζωγραφισμένο.

Τρίτη 14 Ιανουαρίου 2025

Σπυρίδων Τσιρώνης (ΝΙΚΗ): Λίγο πριν τον Προσωπικό Αριθμό

"Η σύμβαση για τα προσωπικά δεδομένα πρέπει να θωρακίζει τους πολίτες απέναντι στα κράτη και όχι τα κράτη!"

Ύπουλη απαλοιφή του όρου ΑΥΤΟΜΑΤΗ από τον αρχικό ορισμό της προστασίας έναντι της Αυτόματης Επεξεργασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα των Ευρωπαίων Πολιτών. (ΝΙΚΗ)

Ζωγράφισαν εικόνα του Αγίου Σεραφείμ της Βύριτσα σε Κλινική

 

ΡΟΜΦΑΙΑ

Τον περασμένο Δεκέμβριο στην Βύριτσα της Περιφέρειας Λένινγκραντ, πραγματοποιήθηκαν τα αποκαλυπτήρια τοιχογραφίας του Αγίου Σεραφείμ της Βύριτσα.

Συγκεκριμένα στο εξωτερικό τοίχο της κλινικής του Περιφερειακού νοσοκομείου της Βύριτσας, δεσπόζει πλέον μια τεράστια τοιχογραφία του Αγίου.

Το έργο αυτό υλοποιήθηκε από το τμήμα νεολαίας της Επισκοπής Γκάτσινα, υπό τη διεύθυνση του π. Αλεξίου Κοβαλτσούκ και το φιλανθρωπικό ίδρυμα "Άγιος Σεραφείμ Βύριτσας" υπό την προεδρία του π. Θεοδοσίου Αμπαρτσούμοβ.

Η ανάπτυξη του σκίτσου της τοιχογραφίας και η υλοποίησή της στον τοίχο πραγματοποιήθηκε από πτυχιούχους και φοιτητές της Ακαδημίας Τεχνών "ΊΛΙΑ ΡΕΠΙΝ" της Αγίας Πετρούπολης.

«Ο π. Σεραφείμ ήταν συμπατριώτης μας, ασχολήθηκε με τη φιλανθρωπία και τώρα είναι μεταξύ των Αγίων. Είναι ένα άξιο παράδειγμα προς μίμηση για τη νέα γενιά. Θεωρούμε σημαντική τη διατήρηση της μνήμης του, μέσω οπτικών εικόνων σε κοινωνικά σημαντικούς χώρους. Επιπλέον, η τοιχογραφία θα γίνει ένα έργο τέχνης για την περιοχή μας», σημείωσε ο π. Αλέξιος Κοβαλτσούκ.

Για τον άγιο Σεραφείμ της Βύριτσα:

Στο ιστολόγιό μας

Γενικά στο Διαδίκτυο

 

Δείτε επίσης, παρακαλώ:

Αθωώθηκε πανηγυρικά ο π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος

 

(Ν: Σημειώνουμε ότι μπροστά από τον π. Αναστάσιο και τους άλλους κληρικούς εμφανίζονται μέλη της Νεολαίας της ΝΙΚΗΣ).

ΡΟΜΦΑΙΑ

Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Πατρών αποφάσισε ομόφωνα την αθώωση του π. Αναστασίου Γκοτσόπουλου για τη Θεία Λειτουργία που τέλεσε στις 25 Μαρτίου 2020, ανήμερα της εορτής του Ευαγγελισμού στον Ι. Ν. Αγ. Νικολάου Πατρών.

Αξιοσημείωτο είναι ότι ο Εισαγγελέας συμφώνησε με τους ισχυρισμούς των δικηγόρων Γ. Ιατρού και Ι. Χατζηαντωνίου περί αντισυνταγματικότητας της ΚΥΑ, που απαγόρευε την τέλεση κάθε ιεροπραξίας για 20 μέρες κατά την περίοδο του κορονοϊού.

Οι δικαστές συμφώνησαν πλήρως με την πρόταση του Εισαγγελέα, ωστόσο βασίστηκαν και στη σύγκρουση καθηκόντων. Με την ανακοίνωση της απόφασης, το ακροατήριο ξέσπασε σε παρατεταμένο χειροκρότημα.

Θυμίζουμε ότι το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Πατρών είχε καταδικάσει στις 10 Οκτωβρίου 2022 τον π. Αναστάσιο σε οκτώ μήνες φυλάκιση με αναστολή, με την κατηγορία για παραβίαση της ΚΥΑ, σύμφωνα με την οποία είχε απαγορευτεί η τέλεση κάθε ιεροπραξίας. Ο ίδιος είχε ασκήσει έφεση.

Στα Δικαστήρια της Πάτρας παρευρέθηκε πλήθος πιστών, κληρικών, μοναχών και λαϊκών, προκειμένου να εκφράσουν τη συμπαράστασή τους προς τον κληρικό της Μητροπόλεως Πατρών.

Στην απολογία του ο π. Αναστάσιος τόνισε ότι ως Χριστιανός Ορθόδοξος, ως Ορθόδοξος κληρικός και ως Έλληνας πολίτης δεν μπορεί να αποδεχθεί την καθολική απαγόρευση τέλεσης της Θείας Λειτουργίας, όπως είχε αποφασιστεί για 20 περίπου μέρες εν μέσω πανδημίας.

Συγκεκριμένα, επισήμανε: «Δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή με κανένα τρόπο και για κανένα λόγο απαγόρευση τέλεσης Θ. Λ. έστω και για μία ημέρα. Κατάργηση της Θ. Λ. έστω και προσωρινή, έστω και μίας ημέρας, σημαίνει κατάργηση της ίδιας της Εκκλησίας. Παρόμοια διάταξη νόμου, ολοσχερούς απαγόρευσης της Θ. Λατρείας, δηλαδή ποινικοποίησης της τέλεσης της Θ. Λειτουργίας, ίσχυε στην Ευρώπη μέχρι το 311 μ.Χ. (θάνατος Διοκλητιανού) και στην Αλβανία του Ενβὲρ Χότζα (1967-1990)! Ούτε ο Μωάμεθ ο Πορθητής ούτε ο Λένιν ούτε ο Στάλιν τόλμησαν τέτοια ασέβεια εναντίον του ίδιου του εσώτατου πυρήνα της Εκκλησίας, του Μυστηρίου της Θ.Ευχαριστίας, που τόλμησε η Ελληνική Δημοκρατία!»

Έκλεισε δε την απολογία του με τα εξής λόγια: «Αν αυτό ήταν έγκλημα αναλαμβάνω την ευθύνη. Αν η συνείδηση και η περί δικαίου αντίληψή Σας με θεωρεί ένοχο, καταδικάστε με! Αποδέχομαι την τιμή αυτή, τη μεγάλη τιμή της καταδίκης επειδή έπραξα ως Ορθόδοξος ιερέας το καθήκον μου».

Νωρίτερα, ο ιερέας και ιατρός π. Ευάγγελος Παπανικολάου που παρέστη ως μάρτυρας, ανέφερε ότι ιερέας που δε λειτουργεί στην εορτή του Ευαγγελισμού, δεν είναι ιερέας.

Πρόσθεσε δε ότι και στο Καμερούν που διακονεί ως κληρικός, ουδέποτε καταργήθηκε η Θεία Λειτουργία, παρά το γεγονός ότι πολλές επιδημίες εκεί είναι σε έξαρση.