Προσωπικός αριθμός και Τεχνητή Νοημοσύνη

 

ΝΙΚΗ / ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Τελικά, ο Προσωπικός Αριθμός του Πολίτη (ΠΑ) δεν έρχεται…ΗΡΘΕ !!!

Σύμφωνα με το άρθρο 11 του νόμου 4727 (ΦΕΚ 184 -Α – 23/9/2020), ο προσωπικός αριθμός (ΠΑ) καθιερώνεται ως αριθμός υποχρεωτικής επαλήθευσης της ταυτότητας των φυσικών προσώπων στις συναλλαγές τους με τους φορείς του δημόσιου τομέα. Αποτελείται από δώδεκα (12) αλφαριθμητικά στοιχεία, εκ των οποίων τουλάχιστον τα εννέα (9) είναι αριθμητικά, και χορηγείται άπαξ στο φυσικό πρόσωπο. Ο ΠΑ δεν μεταβάλλεται και απενεργοποιείται με τον θάνατο ή την κήρυξη σε αφάνεια του φυσικού προσώπου.  Χορηγείται υποχρεωτικά σε κάθε φυσικό  πρόσωπο που δικαιούται Αριθμό Φορολογικού Μητρώου (Α.Φ.Μ.) ή  Αριθμό Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης (Α.Μ.Κ.Α.), σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία.

Ο Προσωπικός Αριθμός δεν είναι καινούργια επινόηση. Υπάρχει προσπάθεια εφαρμογής του με τον ονομαζόμενο ΕΚΑΜ (Ενιαίος Αριθμός Μητρώου)  από το 1986 στα θέματα της ατζέντας, όπου υπάρχει διαχρονική πίεση υλοποίησης κάποιων «οραματιστών», στους οποίους υποτάσσονται όλα τα κυβερνώντα κόμματα.  

Ο ΠΑ έρχεται για να ενοποιήσει σε μια τεράστια ψηφιακή «δεξαμενή» όλα τα διάσπαρτα προσωπικά δεδομένα του κάθε πολίτη. Δημιουργεί έτσι –μαζί με την ηλεκτρονική ταυτότητα/κάρτα και την κατάργηση των μετρητών– το τελειότερο μαζικό φακέλωμα. Αυτό το ψηφιακό φακέλωμα προσφέρεται ως λεία πολύτιμη σε δημόσια και ιδιωτικά συμφέροντα, ώστε να μπορούν αυτά, κατά περίπτωση, να παρακολουθούν και να ελέγχουν, να αξιολογούν και να χειραγωγούν ή, ακόμα, να εκβιάζουν και να καταδικάζουν σε κοινωνικό αποκλεισμό πολίτες ανύποπτους, μη αρεστούς όμως στην κυρίαρχη εξουσία. Ας δούμε όμως τη νομική γνωμάτευση για τον «ΠΑ».

Η Αρχή Προστασίας Προσωπικών δεδομένων γνωμοδότησε ότι:

1. … Ο νόμος 4727 κατατέθηκε και ψηφίστηκε χωρίς να ζητηθεί ή να εκδοθεί Γνωμοδότηση από την Αρχή και ενώ εκκρεμούσαν διευκρινίσεις σε ερωτήματα που είχαν τεθεί.
2. Η σχεδιαστική επιλογή τήρησης των προβλεπόμενων δεδομένων όλων των πολιτών στο μητρώο ΠΑ έχει ως συνέπεια τη συγκέντρωση, σ’ ένα κεντρικό σημείο, δεδομένων, όπως το ονοματεπώνυμο, πατρώνυμο, μητρώνυμο, τόπος γέννησης, αλλά και όλων των τομεακών αναγνωριστικών τα οποία χρησιμοποιούν οι πολίτες για διαφορετικούς σκοπούς σε διαφορετικούς τομείς (Αριθμός Φορολογικού Μητρώου, Αριθμός Δελτίου Ταυτότητας, Αριθμός Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης).
3. …Το μητρώο ΠΑ επιτρέπει την αντιστοίχιση των ΠΑ με τους αναγνωριστικούς αριθμούς των επιμέρους μητρώων (τομεακά αναγνωριστικά) κάθε δημόσιου φορέα και την ορθή ταυτοποίηση του πολίτη μέσω ενός ευκολομνημόνευτου αριθμού, αλλά χωρίς ο αριθμός αυτός να τηρείται στα επιμέρους μητρώα.

…Τονίζεται ότι για την ορθή εφαρμογή του σχεδιασμού αυτού, ο εν λόγω σκοπός πρέπει να εξασφαλιστεί ότι θα παραμείνει και στο μέλλον ως ο μοναδικός σκοπός επεξεργασίας από όλους τους δημόσιους (αλλά και λοιπούς μη δημόσιους) φορείς (με βάση την αρχή του περιορισμού του σκοπού)…

4. Επισημαίνεται ιδιαίτερα ότι έως το στάδιο έκδοσης της γνωμοδότησης και μετά από ερωτήματα της Αρχής, αναφέρθηκε ότι δεν υφίσταται πρόβλεψη σχετικά με δημόσιο έγγραφο στο οποίο θα αναγράφεται ο ΠΑ (όπως δελτίο αστυνομικής ταυτότητας ή άλλο). Αντίστοιχη πρόβλεψη δεν υπάρχει ούτε στο σχέδιο ΠΔ αλλά ούτε και στο Νόμο. Η Αρχή επισημαίνει ότι γνωμοδοτεί για το ΠΔ και αξιολογεί ως επαρκές το επίπεδο προστασίας της χρήσης του ΠΑ ως δεδομένου προσωπικού χαρακτήρα στο πλαίσιο της παραπάνω αναφερόμενης επεξεργασίας (τήρηση της αρχής της ελαχιστοποίησης), με την παραδοχή ότι δεν αναγράφεται σε κάποιο δημόσιο έγγραφο.

Το Συμβούλιο Επικρατείας (ΣτΕ) απεφάνθη :

Ο προσωπικός αριθμός θα διευκολύνει τους πολίτες στις συναλλαγές τους με το Δημόσιο. Στην πράξη, ο «ΠΑ» θα κρύψει όλους τους άλλους αριθμούς που χρησιμοποιούνται στην καθημερινότητα (ΑΦΜ, ΑΜΚΑ, κ.λπ.), χωρίς ωστόσο να καταργεί τον Αριθμό Φορολογικού Μητρώου που έχουν οι φορολογούμενοι, ο οποίος αποτελεί τον βασικό πυλώνα του «ΠΑ». Θα τηρείται μόνο σε ένα κεντρικό σημείο στη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων και Ψηφιακής Διακυβέρνησης, η οποία αποτελεί την αρμόδια αρχή για την επιβεβαίωση της ταυτότητας των πολιτών, περιλαμβάνει τα στοιχεία που είναι απολύτως αναγκαία για την επαλήθευση της ταυτότητας του φυσικού προσώπου.

Οι πολίτες πριν την έκδοση του «ΠΑ» μπορούν να επιλέξουν τα 2 από τα 3 αλφαβητικά στοιχεία (γράμματα) που προβλέπονται για τη δημιουργία του, όπως μπορούν να επιλέξουν και τα 2 αλφαβητικά στοιχεία για τα ανήλικα προστατευόμενα μέλη τους. Σε αντίθετη περίπτωση, τα ψηφία θα παραχθούν τυχαία από την Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων και Ψηφιακής Διακυβέρνησης.

 Μας σημαδεύει λοιπόν ισόβια, από την πρώτη ημέρα της γέννησής μας, και γίνεται υποχρεωτικός σε όλες τις συναλλαγές μας με δημόσιες –αργότερα και ιδιωτικές– υπηρεσίες. Επιπλέον του ΑΦΜ, δεν θα καταργεί ούτε τους άλλους αριθμούς (ΑΜΚΑ, ΑΔΤ κλπ), αλλά θα οδηγεί σε αυτούς, για να ανοιχτούν οι βάσεις δεδομένων τους, θα είναι το κλειδί εισόδου δίνοντας πρόσβαση σε όλες αυτές.

Δίχως αυτόν είμαστε κοινωνικά ανύπαρκτοι και δεν μπορούμε να ζήσουμε, αφού δεν μπορούμε να ασκήσουμε τα ανθρώπινα δικαιώματά μας. Χωρίς τον αριθμό αυτό, δεν θα μπορούμε να εκτελέσουμε βασικές διοικητικές ενέργειες, όπως η υποβολή φορολογικών δηλώσεων, η λήψη συντάξεων, η εγγραφή σε κοινωνικές υπηρεσίες και η εξυπηρέτηση σε νοσοκομεία και άλλες υγειονομικές δομές. Επιπρόσθετα, θα υπάρξει αδυναμία πρόσβασης σε ηλεκτρονικές υπηρεσίες, όπως το gov.gr. Θα υπάρξουν, πιθανώς, και νομικές επιπτώσεις, διότι η άρνηση παραλαβής και χρήσης του ΠΑ οδηγεί σε παραβάσεις σχετικών υποχρεώσεων (π.χ. μη υποβολή φορολογικών δηλώσεων).

Η μεγαλύτερη επιτυχία της Ελληνικής Κυβερνήσεως είναι ότι έχει υποβάλει τους Έλληνες σε μία υπνική αδράνεια με άδειες ψυχές και άδεια στομάχια, έναν λαό εξαρτώμενο από τα επιδόματα της Κυβέρνησης. Αυτή είναι μία νέα πραγματικότητα που κανείς δεν αμφισβητεί, και όχι μόνο αυτό, αλλά έχει προστεθεί και ο φόβος της επιβίωσης. Με αυτόν τον τρόπο καταφέρνει να περνά νομοσχέδια τα οποία παραβιάζουν κάθε ίχνος προσωπικής ιδιωτικότητας. Ο φόβος και ο τρόμος, με εφαρμογή τους σε μια γενικευμένη έννοια δημοσίου συμφέροντος, είναι τα εργαλεία που εφαρμόζουν την ανηθικότητα, την στέρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ατομικών ελευθεριών.

Αποτέλεσμα τούτου, κανείς σήμερα δεν διαμαρτύρεται ούτε  μας προστατεύει ουσιαστικά από την κατάχρηση της ψηφιακής πληροφορίας. Αντίθετα, η ΝΔ ακολουθώντας τις εθνικές κυβερνήσεις άλλων κέντρων εξουσίας διολισθαίνει στην περιστολή των προσωπικών ελευθεριών και την υποβάθμιση του κράτους δικαίου, ενώ οι διαμορφωτές της παγκόσμιας πολιτικής οραματίζονται μια ολοκληρωτική Νέα Τάξη Πραγμάτων. Γνωρίζουμε, πλέον, τη δυστοπία στην οποία μας οδηγούν μακροπρόθεσμα όσοι προωθούν την ψηφιοποίηση των πάντων: Αλυσοδεμένοι πολίτες σ᾽ ένα παγκοσμιοποιημένο σύστημα ψηφιακής δικτατορίας... Πρόκειται για εφιαλτική πραγματικότητα, που εξελίσσεται ήδη στο τεχνοφασιστικό κράτος της Κίνας.

Εμείς στο Δημοκρατικό Πατριωτικό Κίνημα ΝΙΚΗ επισημαίνουμε ότι:

• Ο «ΠΑ» είναι ένας αριθμός που σχετίζεται άμεσα και απόλυτα με τον άνθρωπο, είναι η μετατροπή της υπόστασής μας από άνθρωπο σε μηχανή, σε ρομπότ, σε στοιχείο αναγνώρισης από υπολογιστή ή οποιοδήποτε μικρο-επεξεργαστή. Είναι το αναγνωριστικό μας στοιχείο στην γλώσσα των μηχανών, είναι η ηλεκτρονικοποίηση και ψηφιοποίηση του προσώπου και κάθε ανθρώπινης οντότητας, είναι η σύγχρονη ψηφιακή σκλαβιά μας. Με τον τρόπο αυτό η αριθμοποίηση του προσώπου είναι γεγονός.
• Η κυβέρνηση μας γυρίζει πίσω στην φασιστική γερμανική κατοχή, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ΝΑΖΙ, όπου σε κάθε κρατούμενο-ετοιμοθάνατο του έδιναν έναν αριθμό. Προφανώς, ορισμένους από εμάς μας προορίζουν για τα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
• Υπάρχουν σοβαρότατοι κίνδυνοι παραβίασης προσωπικών δεδομένων και ιδωτικότητας: Η συγκέντρωση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων σε ένα κεντρικό σύστημα εγείρει σοβαρές ανησυχίες για την ιδιωτικότητα. Ο κίνδυνος διαρροής ή κατάχρησης δεδομένων του ΠΑ είναι υπαρκτός, με δυνητικά καταστροφικές συνέπειες για τα άτομα. Το κεντρικό σύστημα που θα αποθηκεύονται τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, θα είναι ευάλωτο και ελκυστικό στις κυβερνοεπιθέσεις, εφόσον ισχύει ο κανόνας ότι δεν υπάρχει καμία ασφάλεια και που, τελικά, θα οδηγήσουν στη λύση του εμφυτεύματος σε κάθε άνθρωπο, όπως κάνουν στα ζώα σήμερα.

• Δημιουργεί περιορισμό της ατομικότητας: Η ταυτοποίηση με έναν μοναδικό αριθμό απειλεί την ατομικότητα και την αυτονομία των πολιτών. Ο «ΠΑ» μπορεί να οδηγήσει σε αντικειμενοποίηση των ατόμων και σε απώλεια της μοναδικότητάς τους.
• Είναι εύλογες οι ανησυχίες για την διευκόλυνση της δυνατότητας παρακολούθησης και ελέγχου: Η ύπαρξη ενός κεντρικού συστήματος ταυτοποίησης φέρνει κινδύνους για την ελευθερία και την αυτονομία. Ο «ΠΑ» μπορεί να χρησιμοποιηθεί για παρακολούθηση πολιτών, περιορισμό της έκφρασης και επιβολή ελέγχου με αδιαφανείς τρόπους. Βιώσαμε την εποχή ελέγχου και αποκλεισμού μας με τον COVID-19. Πιστεύουμε ότι θα είναι ένα ισχυρό εργαλείο ελέγχου και στέρησης ελευθερίας από την κάθε κυβέρνηση. Ο αριθμός αυτός θα μπορούσε να αποτελέσει ένα εργαλείο για τον “κοινωνικό και κυβερνητικό έλεγχο” των πολιτών, αφού η συγκέντρωση όλων των πληροφοριών κάτω από έναν μοναδικό αριθμό καθιστά πιο εύκολο το προφίλ των ανθρώπων και τη “συνεχή παρακολούθηση” των δραστηριοτήτων τους από το κράτος ή τρίτους.
• Καθιερώνεται ολοκληρωτική εξάρτηση από την κυβέρνηση και την τεχνολογία: Στη σχέση κράτους–πολίτη η μοναδική πρόσβαση θα είναι μονάχα με τον ΠΑ, επίσης οι ηλικιωμένοι και όσοι έχουν αδυναμία χρήσης των νέων τεχνολογιών θα εξαρτώνται από τρίτους. Η κυβέρνηση της ΝΔ προτίθεται να χρησιμοποιήσει τον ΠΑ σε όλες μας τις δραστηριότητες. Υπάρχουν καταγγελίες από πολίτες που χρησιμοποίησαν τον ΑΜΚΑ για να συνταγογραφήσουν ναρκωτικά, όμως δεν ήταν εφικτό να τον ακυρώσουν και να εκδοθεί νέος. Τι θα συμβεί αν διαρρεύσει ο ΠΑ; Πώς θα τον ακυρώσουμε; και πώς θα έρθει ξανά στην δικαιοδοσία του κατόχου του; 
• Είναι εμφανής ο κίνδυνος διάκρισης: Η ταξινόμηση και η ταυτοποίηση ατόμων με βάση τον ΠΑ μπορεί να οδηγήσει σε διακρίσεις. Ο αριθμός μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αποκλείσει ή να θέσει σε μειονεκτική θέση άτομα με βάση την καταγωγή, τη θρησκεία, τις πολιτικές πεποιθήσεις ή άλλα χαρακτηριστικά.
• Ενισχύεται ο φόβος για εξαναγκασμό. Υπάρχει η αντίληψη ότι ο «ΠΑ» θα μπορούσε να οδηγήσει σε έναν “αναγκαστικό τρόπο ζωής”, όπου οι άνθρωποι δεν θα έχουν άλλη επιλογή παρά να αποδεχτούν τον αριθμό για να μπορέσουν να λειτουργήσουν στην κοινωνία, είτε πρόκειται για πρόσβαση σε οικονομικές υπηρεσίες, είτε για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ή άλλες κρατικές παροχές. Αυτή η “έλλειψη επιλογής” εντείνει το αίσθημα ότι το κράτος και οι διεθνείς οργανισμοί κινούνται προς ένα μοντέλο καταναγκαστικού παγκόσμιου ολοκληρωτισμού, δουλοποίησης της ανθρώπινης υπόστασης και του δικαιώματος της επιλογής, βάλλοντας έτσι όλες τις ελευθερίες.
• Η αποδοχή του «ΠΑ», ενδεχομένως, να αποτελέσει “παραβίαση θρησκευτικών πεποιθήσεων”, διότι μπορεί να είναι μια “ηθική παραβίαση” πίστης, καθώς εμπλέκει τους πιστούς σε μια μορφή παγκόσμιας ταυτοποίησης, που μπορεί να εξυπηρετεί σκοπούς που έρχονται σε αντίθεση με τις θρησκευτικές αξίες τους. Ο «ΠΑ», ενδεχομένως, να αποτελεί το “πρώτο βήμα” προς μια πιο συνολική μορφή ελέγχου που θα μπορούσε να καταλήξει ακόμα και στην απώλεια της θρησκευτικής και προσωπικής ελευθερίας. Η υιοθέτηση τεχνολογιών που βασίζονται σε απόλυτο έλεγχο και αριθμητική ταυτοποίηση έρχεται σε αντίθεση με την “πνευματική ελευθερία” και το αυτεξούσιο.

Τεχνική Νοημοσύνη και Προσωπικός αριθμός

Ο συνδυασμός της χρήσης της Τεχνικής Νοημοσύνης (ΤΝ) με τον «ΠΑ», ο οποίος διευκολύνει το έργο της, δημιουργεί ανησυχίες για τις ηθικές συνέπειες της ΤΝ, ειδικά όταν αυτή αρχίζει να παίζει ρόλο σε αποφάσεις που αφορούν τη ζωή και το θάνατο, την ελεύθερη βούληση και την ηθική κρίση. Οι αλγόριθμοι της ΤΝ δεν έχουν ηθικές αξίες, παρά βασίζονται σε δεδομένα και προγραμματισμό και αυτό μπορεί να θεωρηθεί απειλή για τις παραδοσιακές αρχές της ηθικής και του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.


Αυτού του είδους αλγόριθμοι, δεν έχουν περιορισμό επεξεργασίας και αποτελεσμάτων, με δυνατότητα προβλέψεων των ανθρώπινων συμπεριφορών. Θα γνωρίζει η κυβέρνηση και όποιος επεξεργάζεται τα δεδομένα της ζωής μας τι θα διαπράξουμε στο μέλλον. Εδώ και μερικές δεκαετίες ξεκίνησαν οι προβλέψεις για κάθε πολίτη, με βάση την καταναλωτική του συμπεριφορά· δεν σταμάτησαν όμως εκεί, προχώρησαν σε ένα βήμα παραπάνω, συνέδεσαν τις καταναλωτικές συνήθειες με  βάσεις δεδομένων συμπεριφορών. Ανακοίνωσαν πριν μια δεκαετία ότι μπορούν να προβλέπουν τον χωρισμό ενός ζευγαριού 6 μήνες πριν συμβεί, με πολύ μεγάλο ποσοστό επιτυχίας που αγγίζει το 95-98%. Μετά από 10 χρόνια, όχι μόνο πότε θα χωρίσουμε θα γνωρίζουμε, αλλά και ακόμα τι σκεφτόμαστε !!!

Ο «ΠΑ» είναι το εργαλείο της ΤΝ, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί καταχρηστικά για τη χειραγώγηση των επιλογών των ανθρώπων, όπως μέσα από την ανάλυση και αξιοποίηση προσωπικών δεδομένων. Αυτό δημιουργεί ανησυχίες για τη δυνατότητα της ΤΝ να περιορίσει την ελευθερία των ανθρώπων να επιλέγουν το καλό ή το κακό, υποκαθιστώντας την ελεύθερη βούληση και εξυπηρετώντας τα συμφέροντων άλλων. Τα προσωπικά δεδομένα των ανθρώπων με την εφαρμογή του «ΠΑ» θα υπόκεινται στον νόμο της προσφοράς και ζήτησης, με αντικείμενο κερδοσκοπίας από ορισμένους. Θυμηθείτε τον αλλοδαπό, ο οποίος πουλούσε CD με τα στοιχεία της ΑΑΔΑΕ (Taxisnet) στο ποσό των 60€.

Το Δημοκρατικό Πατριωτικό κίνημα ΝΙΚΗ έχει λάβει ξεκάθαρη θέση κατά της αριθμοποίησης του προσώπου, έτσι δεν αποδεχόμαστε τον Προσωπικό Αριθμό επειδή: 

Παραβίαζεται η ιδιωτική ζωή: Η αντικατάσταση του ονόματος με έναν αριθμό περιορίζει την ανωνυμία του ατόμου και διευκολύνει την παρακολούθηση των ενεργειών του. Η αριθμοποίηση σε μεγάλη κλίμακα θεωρείται ως προσπάθεια ελέγχου και καταστολής, υπονομεύοντας την εμπιστοσύνη των πολιτών στις κυβερνήσεις.

Αποανθρωπισμός: Η μετατροπή του ανθρώπου σε έναν απλό αριθμό υποβαθμίζει την αξία της ανθρώπινης ζωής και υπονομεύει την ατομική ταυτότητα, που οδηγεί σε μια πιο αποστασιοποιημένη και ανώνυμη κοινωνία.

Αποξένωση: Η αριθμοποίηση δημιουργεί αίσθημα αποξένωσης και απομόνωσης, καθώς οι άνθρωποι αντιμετωπίζονται ως απλοί αριθμοί και όχι ως άτομα με μοναδικές ιδιότητες και εμπειρίες.

Δυσκολία στην οικοδόμηση σχέσεων: Η αριθμοποίηση δυσκολεύει την οικοδόμηση βαθιών και ουσιαστικών σχέσεων, καθώς η επικοινωνία βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην ανταλλαγή προσωπικών πληροφοριών και συναισθημάτων.

Εύκολη καταγραφή και έλεγχος: Η αριθμοποίηση διευκολύνει την καταγραφή και την ανάλυση μεγάλων ποσοτήτων δεδομένων για τα άτομα, επιτρέποντας τον αποτελεσματικότερο έλεγχό τους. Η αίσθηση ότι το κράτος παρακολουθεί και καταγράφει κάθε κίνηση των πολιτών οδηγεί σε κλίμα φόβου και ανασφάλειας. Αλλά τρομακτικότερο είναι που δύναται,  με την επεξεργασία αυτών των δεδομένων να προβλέψει το μέλλον και τις δραστηριότητες κάθε πολίτη.

Ιστορικό προηγούμενο: Η αριθμοποίηση έχει συνδεθεί ιστορικά με αυταρχικά καθεστώτα και παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Επίσης, συνδέεται με περιορισμούς των πολιτικών ελευθεριών, όπως η ελευθερία της έκφρασης και η ελευθερία της συνάθροισης.

Περιορισμός της καινοτομίας: Το  κλίμα φόβου και ανασφάλειας που δημιουργεί, αποθαρρύνει την καινοτομία και την επιχειρηματικότητα.

Αποδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής: Η αριθμοποίηση συμβάλλει στην αποδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής και στην αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων.

Απειλή για τη δημοκρατία: Σε ακραίες περιπτώσεις, η αριθμοποίηση αποτελεί απειλή για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Για όλα αυτά, δεν αποδεχόμαστε την ψηφιακή σκλαβιά ούτε την αντιμετώπισή μας ως αντικείμενα. Αρνούμαστε, λοιπόν, την υποχρεωτικότητα του Προσωπικού Αριθμού και της ηλεκτρονικής ταυτότητας/κάρτας. Δεν θυσιάζουμε την προσωπική μας ελευθερία για ψήγματα. Απαιτούμε η κυβέρνηση να σεβαστεί το δικαίωμά μας για μία εναλλακτική  μη ηλεκτρονική μορφή ταυτοποίησης.

Φίλης Γεώργιος: Ο Θεός να βάλει το χέρι του από 'δώ και πέρα - Ο Αυτοκράτορας & οι Άθλιοι των Αθηνών

 

Για τον Αυτοκράτορα Ιωάννη Δούκα Βατάτζη, γνωστό και ως Άγιο Ελεήμονα, μίλησε ο Διδάκτωρ Γεωπολιτικής και Καθηγητής Γεωστρατηγικής Γιώργος Φίλης συγκρίνοντάς τον με τους "Άθλιους των Αθηνών".

 

Ενημέρωση και Σκέψη

Ο κ. Φίλης αναφέρθηκε στη σημασία της ηγεσίας του Αυτοκράτορα Ιωάννη Δούκα Βατάτζη για την επιβίωση του μεσαιωνικού ελληνισμού.

Ο Αυτοκράτορας αναγνωρίστηκε από το λαό ως ελεήμονας και θεωρήθηκε ότι έθεσε τις βάσεις για την ανακατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Έλληνες. Επίσης, έστειλε ένα σημαντικό γράμμα στον Πάπα, υπερασπιζόμενος τα δικαιώματα και την κληρονομιά του Βυζαντίου, σε μια περίοδο που η αυτοκρατορία βρισκόταν υπό απειλή από τους Φράγκους και τους Σελτζούκους.

Η στρατηγική του Βατάτζη περιλάμβανε αναδιανομή της γης, προώθηση της αγροτικής παραγωγής και δημιουργία σταθερών νομισματικών πολιτικών, που βοήθησαν την αυτοκρατορία να αποκτήσει αυτάρκεια. Η ηγεσία του Βατάτζη αναγνωρίζεται και για την εξωτερική του πολιτική, που ήταν γεμάτη διπλωματία και έξυπνες συμμαχίες με άλλες δυνάμεις της εποχής, επεσήμανε ο κ. Φίλης.

Η κληρονομιά του Άγιου Ελεήμονα διατηρήθηκε και συνέβαλε στη διατήρηση της ελληνικής ταυτότητας και του ελληνισμού στο Βυζάντιο, μέχρι την πτώση της Κωνσταντινούπολης. Ο θάνατός του δεν εμπόδισε την επίτευξη των στόχων του, καθώς οι συνθήκες που δημιούργησε οδήγησαν στην ανακατάληψη της Πόλης από τον Αλέξιο Στρατηγόπουλο.

Ο κ. Φίλης πρόσθεσε ότι η σημασία του Βυζαντίου στην Ιστορία του ελληνισμού υπογραμμίζεται, καθώς διατήρησε και μεταλαμπάδευσε την κλασική γνώση που οδήγησε στην αναγέννηση. Το Βυζάντιο θεωρείται ότι συνέβαλε στην ανάπτυξη της επιστήμης και των τεχνών, διατηρώντας την ελληνική κληρονομιά.

Η συζήτηση κλείνει με την αναγνώριση της σημασίας της ηρωικής στάσης των ηγετών του Βυζαντίου, που αποτέλεσαν πρότυπα για τις επόμενες γενιές και συνέβαλαν στη διατήρηση της ελληνικής ταυτότητας, ακόμη και μετά την πτώση της αυτοκρατορίας.

"Ν": Υπενθυμίζω την ανάρτησή μας Αναζητώντας τη Ρωμιοσύνη (ως νέα πολιτική και πολιτισμική πρόταση), από την οποία τα παρακάτω αποσπάσματα:

... Αναζητήστε στο Διαδίκτυο φωτογραφίες από εικόνες του αγίου Ιωάννη Βατάτζη, του αγίου Κοσμά του Αιτωλού, του οσίου Χριστοφόρου του Παππουλάκου, αλλά ακόμη και προσωπογραφίες του Μακρυγιάννη, του Καποδίστρια κ.λ.π. και το πλήθος των φωτογραφιών που θα βρείτε νομίζω πως θα καταδείξει πέρα από κάθε αμφιβολία τη δίψα και τον πόθο των συμπατριωτών μας, που αισθάνονται υποτελείς και ταπεινωμένοι, για ελευθερία και αξιοπρέπεια! (...)

Είναι φυσικό να συγκρίνουμε αυτό το ιστορικό παρελθόν μας με το παρόν, στο οποίο η χώρα μας διοικείται από πολιτικούς, τους οποίους θεωρούμε διεφθαρμένους, ο λαός μας είναι εξουθενωμένος και εξαθλιωμένος («φτωχοποιημένος»), είμαστε ουραγοί της Ευρώπης, υπερχρεωμένοι, απολύτως εξαρτημένοι οικονομικά και αναγκασμένοι να υπακούμε τυφλά σε εντολές ξένων κέντρων εξουσίας, των διαδόχων των αποικιοκρατών που κάποτε αιματοκύλησαν τον πλανήτη και ακόμη και σήμερα τον εξουσιάζουν. 

Η σύγκριση αυτή δεν μπορεί παρά να ανεβάζει το αίμα πολλών στο κεφάλι και να προκαλεί σκέψεις ανατροπής του πολιτικού κατεστημένου της εποχής μας και αναγέννησης του ισχυρού παρελθόντος μας από την τέφρα του. Ενός παρελθόντος που δεν είναι τόσο μακρινό όσο η κλασική Ελλάδα και, το κυριότερο, είναι ακόμη ζωντανό – ζει, τόσο στις βυζαντινές εκκλησίες μας, όπου τελούνται οι βυζαντινές ακολουθίες της Ορθοδοξίας, όσο και στα παραδοσιακά τραγούδια και τους χορούς μας, καθώς και στις μνήμες των αγώνων που έδωσαν με αυτοθυσία οι πρόγονοί μας για την ελευθερία μας, ήρωες που προτίμησαν να πεθάνουν αντί να παραδοθούν ή να προσκυνήσουν, προσφέροντας σε ολόκληρο το λαό τους (το λαό μας) συναισθήματα αξιοπρέπειας, αυτοπεποίθησης και ελπίδας για το αύριο. Ένας τέτοιος ήρωας – όπως ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς, που ακολούθησε το δρόμο του Λεωνίδα – αρκούσε για να τροφοδοτήσει το ηθικό ενός ολόκληρου λαού επί αιώνες.

Ζητούμε λοιπόν έναν νέο άγιο Ιωάννη Βατάτζη, έναν νέο Παλαιολόγο, έναν νέο Ρήγα Φεραίο, έναν νέο Κολοκοτρώνη, Καραϊσκάκη, Μάρκο Μπότσαρη, μια νέα Μαντώ Μαυρογένους και Μπουμπουλίνα, έναν νέο Καποδίστρια. ...

Επίσης

Παρουσιάζοντας Βατάτζη στα χρόνια της ντροπής...

Κώστας Παναγόπουλος (από το ιστολόγιό του) / Ομιλία στην Παρουσίαση του βιβλίου του Κ. Γ. Παναγόπουλου "ΒΑΤΑΤΖΗΣ Ο Πατέρας των Ελλήνων", Εκδόσεις Άθως, Δημαρχείο Αμαρουσίου, 17 Φεβρουαρίου 2023. 

Ιωάννης Γ'΄ Δούκας-Βατάτζης: Ο Αυτοκράτορας που έγινε Άγιος και συναρπάζει με τους θρύλους που τον συνοδεύουν

Οι Άγιοι Γαλακτίων και Επιστήμη – «Κλέος συζυγίας, αζύγων μέγα θαύμα» – και το ασκητήριο του Αγίου Παϊσίου στο όρος Σινά

Πνεύματος κοινωνία

Στην εποχή μας, όπου η ανυπακοή στο θέλημα του Θεού έχει παγιωθεί στη συνείδηση των περισσοτέρων ανθρώπων, ο θεσμός της οικογένειας περνά μεγάλη κρίση.

Και η κρίση αυτή περισσότερο επικεντρώνεται στην έλλειψη πραγματικής – εν Θεώ – αγάπης μεταξύ των συζύγων. Και η εν χριστώ αγάπη σέβεται την ελευθερία του άλλου, αλλά ταυτόχρονα δέχεται με ταπείνωση τον ρόλο του καθενός μέσα στην οικογένεια όπως ο Θεός τον έχει ορίσει.

Είναι συγκλονιστική λοιπόν η ιστορία του ζεύγους αυτών των Αγίων, του Γαλακτίωνος και της Επιστήμης. Και αυτό γιατί την ώρα της ομολογίας και του μαρτυρίου του συζύγου η αγία Επιστήμη πήγε κοντά του αυτόβουλα και συμμαρτύρησε μαζί του. Είχαν και οι δύο την μόνη αληθινή αγάπη, την αγάπη προς τον Νυμφίο τους Χριστό, και εκεί είχαν εντάξει και την δική τους συζυγική αγάπη. πηγή

Ο ΒΙΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΓΑΛΑΚΤΙΩΝΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ 

(+ 5 Νοεμβρίου)

Οι άγιοι έζησαν τον 3ο αιώνα μ.Χ., όταν αυτοκράτορας ήταν ο Δέκιος. Και ο μεν Γαλακτίων ήταν υιός του Κλειτοφώντος και της Λευκίππης, Ελλήνων (δηλαδή ειδωλολατρών) και των δύο, οι οποίοι κατηχήθηκαν στη χριστιανική πίστη από κάποιο μοναχό ονόματι Ονούφριο και δέχτηκαν το άγιο βάπτισμα.

Από τότε διέθεταν τα πλούτη τους σε κάθε αγαθοεργία. Το γιο τους Γαλακτίωνα ανέθρεψαν “εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου”. Δηλαδή, με παιδαγωγία και νουθεσία, σύμφωνη με το θέλημα του Κυρίου. Και η παιδαγωγία αυτή δεν άργησε να φέρει τους θαυμαστούς καρπούς της. Ο Γαλακτίων όταν μεγάλωσε, νυμφεύθηκε μία ωραία κόρη, την Επιστήμη ,την οποία ο ίδιος είλκυσε στο Χριστό.

Η δε Επιστήμη και αυτή είχε γονείς Έλληνες, κι όταν παντρεύτηκε τον Γαλακτίωνα, βαπτίστηκε κι η ίδια χριστιανή.

Αποφάσισαν από κοινού να διατηρήσουν την παρθενία τους και να ζήσουν με πλήρη αφιέρωση στον Θεό.

Η ζωή τους κυλούσε αφιερωμένη στην υπηρεσία του λόγου του Θεού και στη διακονία του πλησίον, ώσπου ξέσπασε ο διωγμός του Δεκίου. Τότε, ο μεν Γαλακτίων πήγε σε μοναστήρι του όρους Σινά, η δε Επιστήμη σε γυναικείο κοινόβιο. Αλλά η λαίλαπα του διωγμού έφθασε και στα μέρη εκείνα, με αποτέλεσμα να συλληφθεί ο Γαλακτίων. Όταν πληροφορήθηκε αυτό η Επιστήμη, έτρεξε και παρακάλεσε τους διώκτες να συλλάβουν και αυτή προς ενίσχυση του συζύγου της.

Κι αφού ρωτήθηκαν για την πίστη τους και ομολόγησαν τον Χριστό, τους κτύπησαν με σφοδρότητα και τρύπησαν τα νύχια τους με μυτερά καλάμια.

Στη συνέχεια ακρωτηρίασαν με μαχαίρι τα χέρια και τα πόδια τους και τέλος τους έκοψαν τα κεφάλια. Κι ο μεν άγιος Γαλακτίων ήταν τότε τριάντα ετών, η δε αγία Επιστήμη δέκα έξι.

Ο άρχοντας Ούρσος, μη μπορώντας να τους πείσει να αλλαξοπιστήσουν, τους αποκεφάλισε (+ 250 μ.Χ.).

*****

Ο Άγιος Παΐσιος ερημίτης στο Θεοβάδιστον Όρος Σινά

Ο Γέροντας ζήτησε ευλογία να μείνη μόνος στην έρημο. Εγκαταστάθηκε στο ασκητήριο των αγίων Γαλακτίωνος και Επιστήμης, που αποτελείται από το Εκκλησάκι και ένα πολύ μικρό συνεχόμενο Κελλάκι. Βρίσκεται σε ωραία θέση σε ύψωμα, απέναντι ακριβώς από την αγία Κορυφή, και απέχει λιγώτερο από μία ώρα από το Μοναστήρι...

Διακόσια μέτρα πιο πάνω βρίσκεται η σπηλιά του αγίου Γαλακτίωνος και λίγο πιο πίσω είναι η Σκήτη που έμενε η αγία Επιστήμη με τις άλλες ασκήτριες... Άγια μέρη, ευλογημένα. Παρ όλη την αυχμηρότητά τους, εμπνέουν αυτά τα βράχια. Εκεί ψηλά λοιπόν, σαν αετός, έστησε ο Γέροντας την φωλιά του, έκανε μάλλον την πολεμίστρα του ο αετός του πνεύματος..Πολύ κοντά, «ωσεί λίθου βολήν», στο ασκητήριο είχε μια μικρή πηγούλα. Μάζευε το 24ωρο δυό-τρία κιλά νερό...

Έλεγε ο Γέροντας: «Πήγαινα με ένα τενεκάκι να πάρω νερό, για να κάνω τσάι ή να βρέξω λίγο το μέτωπο, λέγοντας τους χαιρετισμούς με ευγνωμοσύνη και τα μάτια μου πλημμύριζαν από δάκρυα. «Θεέ μου» έλεγα, «λίγο νερό να πίνω˙ δεν θέλω τίποτε άλλο». Τόσο πολύτιμο ήταν αυτό το λιγοστό νεράκι γι αυτόν που ήθελε να ζήση εκεί στην έρημο. Αλλά και αυτό ο Γέροντας το μοιραζόταν με τα άγρια ζώα και τα διψασμένα πουλιά της ερήμου.

– Γέροντα, πώς ζούσατε στο Σινά; τον ρώτησε κάποιος.

Απάντησε: «Η τροφή μου ήταν τσάι με παξιμάδι που το έκανα μόνος μου. Έκανα πέτουρα (λεπτά φύλλα ζύμης) και τα ξέραινα στον ήλιο. Γίνονταν τόσο σκληρά, που έσπαζαν σαν τζάμι. Καμμιά φορά έβραζα και ρύζι στουμπισμένο μέσα σε ένα κονσερβοκούτι. Αυτό ήταν και μπρίκι και κατσαρόλα και πιάτο και ποτήρι. Αυτό το κονσερβοκούτι και ένα κουτάλι λίγο πιο μικρό από της σούπας ήταν όλο το νοικοκυριό μου...

Ο Ιερός Χρυσόστομος περί της ομοφυλοφιλίας

(Συμβολή στην επικαιρότητα του θέματος)

Μητροπολίτης Μάνης Χρυσόστομος
Πεμπτουσία

Αξίζει για το θέμα της ομοφυλοφιλίας ν’ ακούσουμε τι λέγουν και ν’ αναγνώσουμε τι γράφουν οι σοφοί και θεοφόροι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας. Και τούτο, γιατί οι Πατέρες, δεν αποτελούν μία νεκρά παρακαταθήκη, ούτε είναι εκτός πραγματικότητος. Είναι κατ’ εξοχήν ερμηνείς του πνεύματος των θείων Γραφών, αλλά και σπουδαίοι μελετητές του ανθρωπίνου όντος. Τω όντι, ως γνώστες της θύραθεν παιδείας και της χριστιανικής γραμματείας ασχολήθηκαν με τον άνθρωπο, την αρετή και την κακία και κυριολεκτικά πόνεσαν για τα ανθρώπινα και μόχθησαν γι’ αυτά και αγωνίστηκαν για την τελειότητα του ανθρώπινου βίου με απώτερο σκοπό την αιωνιότητα.

Έτσι από τους μεγάλους Έλληνες Πατέρες, ο σοφός και θεοφόρος Πατήρ της Εκκλησίας ο Χρυσορρήμων Ιωάννης, δεν θα μπορούσε να σιωπήσει για το ζήτημα της ομοφυλοφιλίας, καθ’ ότι και άριστος ερμηνευτής της Αγίας Γραφής υπήρξε και της αρετής και του ήθους πρότυπον, αναδείχθηκε στην εποχή του. Ήταν μέγας ανήρ, σπουδαίος «ες τα μάλιστα τον βίον θεσπέσιος και λέγειν δεινός». Αλλ’ οφείλουμε επίσης να επισημάνουμε, ότι αν και έζησε τον 4ο αιώνα, εν τούτοις, ο λόγος του και η γραφίδα του διακρίνονται από διαχρονικότητα, γιατί ακριβώς αφορούν τον όλο άνθρωπο και τον βίο του, την σχέση του με το Θεό και τον εαυτό του. Συγκεκριμένα, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, στην προς Ρωμαίους επιστολή του Απ. Παύλου, την πλέον θεολογική, αφιερώνει 33 ομιλίες που εκφωνήθηκαν στην Αντιόχεια. Συγκεκριμένα στις Ομιλίες του Γ’, Δ’ και Ε’ αναφέρεται στην οργή του Θεού εναντίον των ασεβών ειδωλολατρών.

Ειδικότερα, στην Γ’ Ομιλία του ερμηνεύει από το Α’ κεφάλαιο της προς Ρωμαίους Επιστολή του Αποστόλου τους στίχους 8-17 και υπογραμμίζει ότι οφείλουμε να δεχόμεθα με πίστη τα του Θεού και να μην ζητούμε τον λόγο για τις θείες εντολές.

Η εντολή του Θεού είναι εντολή. Έτσι είναι. Το δημιούργημα δεν θα πεί στον Δημιουργό, γιατί με δημιούργησες έτσι; Όπως αναφέρει ο Απ. Παύλος: «Ω άνθρωπε, συ ποιος είσαι, ο οποίος συζητείς και αντιλέγεις προς τον Θεόν; «Μήπως είναι δυνατόν ποτέ το πήλινον αγγείον να πη εις τον αγγειοπλάστην που το έπλασε: διατί με έκαμες έτσι;». Ή μήπως ο κεραμοποιός δεν είναι κύριος και εξουσιαστής εις τον πηλόν του, ώστε να κάμη από το αυτό φύραμα άλλο μεν σκεύος διά χρήσιν τιμητικήν και άλλο διά χρήσιν ευτελή;» (Ρωμ. 9, 20-21). 

Λέγει δε ο Ι. Χρυσόστομος ότι δεν πρέπει να εξετάζουμε την προσταγή του Κυρίου, «το του Δεσπότου το πρόσταγμα» (Προς Ρωμαίους ομιλία Γ’, ΕΠΕ 16 Β, σ. 360), αλλά οφείλουμε «να υποχωρούμε στο ακατάληπτο της πρόνοιάς Του και να μη ζητάμε ποτέ ευθύνες από το Θεό γι’ αυτά που γίνονται και αν ακόμη αυτά (που γίνονται) φαίνονται να ενοχλούν πολλούς» (οπ. παρ. 361-363). Και πάλιν υπογραμμίζει την θέση αυτή ο ιερός πατήρ λέγοντας: «Μηδέποτε των επιταγμάτων του Θεού λόγον απαιτείν, αλλ’ είκειν και πείθεσθε μόνον» (οπ. παρ. 378), δηλ. να μη ζητούμε ποτέ λόγο για τις προσταγές του Θεού αλλά να υποχωρούμε και μόνο να υπακούουμε.



Στις Δ’ και Ε’ Ομιλίες του, όπου ερμηνεύει τους στίχους 18-27 κεφαλαίου Α’ της προς Ρωμαίους Επιστολής στρέφεται κατά των ειδωλολατρών και κάμνει λόγο για την ανεξικακία, προτρέπει σε εγκράτεια από τα πάθη και ειδικότερα, ερμηνεύοντας τους στίχους 26-27 αναφέρεται στις παρά φύση σαρκικές σχέσεις ανδρών και γυναικών, δηλαδή για την ομοφυλοφιλία.

Συγκεκριμένα, στην Ε’ ομιλία του ερμηνεύει τους στίχους του Αποστόλου: «Διά τούτο παρέδωκεν αυτούς ο Θεός εις πάθη ατιμίας. Αι τε γαρ θήλειαι αυτών μετήλλαξαν την φυσικήν χρήσιν εις την παρά φύσιν, ομοίως δε και οι άρσενες αφέντες την φυσικήν χρήσιν της θηλείας εξεκαύθησαν εν τη ορέξει αυτών εις αλλήλους, άρσενες εν άρσεσι την ασχημοσύνην κατεργαζόμενοι και την αντιμισθίαν ην έδει της πλάνης αυτών εν εαυτοίς απολαμβάνοντες» (Ρωμ. 1, 26-27).

Λέγει, δηλαδή, ο Απ. Παύλος για τους ειδωλολάτρες, ότι ακριβώς επειδή λάτρευσαν ψευδείς και φαύλους θεούς, παρεχώρησε ο Θεός να παραδοθούν και υποδουλωθούν σε εξευτελιστικά πάθη. Διότι και οι γυναίκες των (χωρίς να εντραπούν και σεβασθούν ούτε τον εαυτόν τους) άλλαξαν την φυσική χρήση του φύλου τους στην παρά φύση και εξετράπησαν σε ακατονόμαστες πράξεις. Κατά παρόμοιο τρόπο και οι άρρενες αφήκαν την φυσική σχέση και χρήση της γυναικός και εφλογίσθησαν στις εμπαθείς ορέξεις μεταξύ τους, ώστε άνδρες εις άνδρας να ενεργούν αναίσχυντες και εξευτελιστικές πράξεις και να λαμβάνουν τον μισθόν, που τους έπρεπε για την πλάνην τους, από τον ίδιον τον εαυτό τους.

*

Ερμηνεύοντας τους στίχους αυτούς (26 και 27), ο Ι. Χρυσόστομος υπογραμμίζει, ότι η αλλαγή της φυσικής χρήσεως του φύλου στην παρά φύσιν είναι «πάθος ατιμίας», όπως το γράφει ο Απ. Παύλος. Αυτοί, συνεχίζει ο ι. Πατήρ, που κάμνουν αυτά τα «άτιμα πάθη» έχουν φθάσει σε μία αλλόκοτη λύσσα, «προς την αλλόκοτον ταύτην λύσσαν εξώκειλαν», καθ’ ότι άφησαν την φυσική απόλαυση και ήλθαν στην παρά φύση και έχουν προσβάλλει και την ίδια τη φύση. Προχωρεί ακόμα περισσότερο και χρησιμοποιεί ο Απ. Παύλος, όπως επισημαίνει ο Ι. Χρυσόστομος, ειδικές λέξεις για το πάθος αυτό. Λέγει: «Εξεκαύθησαν εν τη ορέξει αυτών εις αλλήλους« (στιχ. 27). 

Σχολιάζει ο Χρυσόστομος: «Πρόσεχε όμως πως και με έμφαση χρησιμοποιεί τις λέξεις. Γιατί δεν είπε, ότι αγάπησαν και επιθύμησαν ο ένας τον άλλο, αλλά, «Κάηκαν από επιθυμία μεταξύ τους». Βλέπεις ότι το παν της επιθυμίας προέρχεται από την πλεονεξία, επειδή δεν ανέχεται να μένει μέσα στα δικά της όρια. Γιατί, καθετί που ξεπερνά τους νόμους που όρισε ο Θεός, επιθυμεί πράγματα αλλόκοτα και όχι τα νόμιμα. Όπως λοιπόν πολλοί…, όταν διψούν υπερβολικά, επιθυμούν πολλές φορές και βούρκο, έτσι και εκείνοι έπεσαν στον παράνομο αυτόν έρωτα. Εάν όμως ερωτάς, και από που προέρχεται η δύναμη αυτή της επιθυμίας; Η απάντηση είναι: Από την εγκατάλειψη του Θεού. Και η εγκατάλειψη του Θεού από που; Από την παρανομία αυτών που τον εγκατέλειψαν, «Κάνοντας άνδρες με άνδρες την ασχημοσύνη».

Μη νομίσεις λοιπόν, λέγει, επειδή άκουσες πως κάηκαν, ότι η αρρώστια οφείλεται μόνο στην επιθυμία, γιατί πραγματικά το περισσότερο μέρος οφείλεται στην αδιαφορία τους, που άναψε και την επιθυμία. Γι’ αυτό δεν είπε, παρασυρόμενοι ή κυριευόμενοι, πράγμα που λέγει αλλού, αλλά τι; «Κατεργαζόμενοι (=κάνοντας). Θεώρησαν δε, έργο την αμαρτία, και όχι απλά έργο, αλλά και φροντισμένο» (Ομιλία Ε’, σ. 413). 

Σχολιάζει ακόμη την λέξη «ασχημοσύνη» λέγοντας: «Και δεν είπε (= ο Παύλος) επιθυμία, αλλ’ ασχημοσύνη με κυριολεκτική σημασία. Γιατί πραγματικά και την φύση ντρόπιασαν και τους νόμους καταπάτησαν. Με έμφαση λέγει: «Και την φύσιν ήσχυναν και τους νόμους επάτησαν». Δηλ. ομιλεί για ντροπή και παράβαση. Η ομοφυλοφιλία κατά τον θείον Παύλον αποτελεί αισχύνη της φύσεως και καταπάτηση του νόμου του Θεού. Ο δε Ι. Χρυσόστομος λέγει ότι αποτελεί και την εσχάτη και βδελυρωτάτη μορφή πορνείας. Τονίζει: «Τοσούτων πορνείας χείρων» (Ομιλία Ε’, σελ. 416). Διότι η πορνεία λέγει, «ει και παράνομος, αλλά κατά φύσιν η μίξις», ενώ στην ομοφυλοφιλία «και παράνομος και παρά φύσιν» (οπ. παρ. 414).

Και ο Ι. Χρυσόστομος καθίσταται δριμύτερος. Χαρακτηρίζει την ομοφυλοφιλία «δολοφονία ψυχής και σώματος», «ύβρι», «μανία», «προδοσία». Ειδικότερα γράφει: «Πω, πω μανία! Πω, πω παραφροσύνη! Από που ήρθε η επιθυμία αυτή, που προξένησε στην ανθρώπινη φύση τα κακά των εχθρών, ή καλύτερα και χειρότερα απ’ αυτό τόσο, όσο και η ψυχή είναι ανώτερη από το σώμα; Πόσο πιο ανόητοι είστε εσείς από τα άλογα ζώα και πιο αναιδείς από τους σκύλους! Γιατί πουθενά δεν υπάρχει τέτοια σχέση σ’ αυτά, αλλά η φύση γνωρίζει καλά τους δικούς της νόμους. Εσείς όμως με το να φέρεστε υβριστικά κάνατε το δικό σας φύλο πιο ατιμωτικό και από τα ζώα» (Οπ. παρ. σελ. 421).

Μάλιστα, ο Ι. Χρυσόστομος ερμηνεύοντας το χωρίο του Απ. Παύλου «Αποκαλύπτεται γαρ η οργή του Θεού απ’ ουρανού επί πάσαν ασέβειαν και αδικίαν ανθρώπων των την αλήθειαν εν αδικία κατεχόντων» (Ρωμ. 1,18), θαυμάσια μας συνιστά να προσέξουμε την σύνεση του Αποστόλου. Λέγει, ότι αφού είπε για τα περισσότερον χρηστά αγαθά, στη συνέχεια στρέφει τον λόγο και στα περισσότερον φοβερά. Μίλησε για την σωτηρία των ανθρώπων αλλά συνεχίζει και με την τιμωρία. Γράφει συγκεκριμένα ότι «επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι τις πιο πολλές φορές δεν προσελκύονται στην αρετή τόσο από την υπόσχεση των χρηστών όσο από τον φόβο των δυσαρέστων, προσελκύει αυτούς και από τα δύο. Γι’ αυτό και ο Θεός δεν υποσχέθηκε βασιλεία μόνο, αλλ’ απείλησε και τη γέεννα» (Προς Ρωμαίους, ομιλία Δ’, σελ. 383). 

Και συνεχίζοντας λέγει ότι η ασέβεια των ειδωλολατρών έγινε η αιτία και της διαστροφής των νόμων της φύσεως. «Ξένον γαρ τρόπον παρανομίας επενόησαν και αλλοκότους και αθέσμους των μίξεων νόμους». Δηλ. επενόησαν παράξενο τρόπο παρανομίας και εφεύρον αλλόκοτους και ανεπίτρεπτους νόμους για τις σαρκικές αυτών επαφές. Και συνεχίζει ότι «και τοσαύτη της κακίας η φορά, ως άπαντας της λύμης αναπλασθήναι πάσης και μηδενίαν λοιπόν διόρθωσιν αυτούς επιδέχεσθαι, αλλ’ αφανισμού δείσθαι παντελούς» (οπ. παρ. σελ. 20). Εδώ είναι η δίκαιη τιμωρία.



Αλλ’ ο Ι. Χρυσόστομος για να βοηθήσει τους συνανθρώπους του στη μη διάπραξη της ομοφυλοφιλίας έρχεται και υπενθυμίζει την τιμωρία. Γράφει για την καταστροφή των Σοδόμων, για την ηθική ακολασία των κατοίκων της σημειώνοντας ότι το αμάρτημά τους ήταν τόσο μεγάλο, ώστε ο Θεός άφησε να φανεί η γέενα του πυρός πριν την ώρα της (οπ. παρ. σελ. 417-418). «Οι δε παράνομοι ούτοι οι κατά την των Σοδόμων χώραν οικούντες, αφανισθήσονται άπαντες. Ώσπερ γαρ η αρετή σωτηρίας υπόθεσιν γίνεται (=γίνεται αφορμή σωτηρίας) ταίς ταύτην μετιούσιν, ούτως η πονηρία αφανισμού αιτία καθίσταται» (Εις την Γένεσιν, ομιλία ΜΒ, 18).

*

Ακόμη αιτία της ομοφυλοφιλίας θεωρεί ο Ι. Χρυσόστομος την απώλεια του φόβου του Θεού και την απεμπόληση των θείων εντολών. Συγκεκριμένα γράφει: «Για να μη γίνει λοιπόν αυτό (=να γίνουμε αναιδείς) ας έχομε μπροστά μας σωστά το φόβο του Θεού. Γιατί τίποτε, πραγματικά τίποτε, δεν καταστρέφει τον άνθρωπο έτσι, όπως το να χάσει κανείς αυτή την άγκυρα, όπως τίποτε δεν τον σώζει τόσο, όσο το να βλέπει κανείς διαρκώς εκεί. Αν λοιπόν, όταν έχουμε μπροστά μας κάποιον άνθρωπο, γινόμαστε πιο διστακτικοί, στο να κάνουμε αμαρτήματα, και πολλές φορές κοκκινίσαμε από ντροπή μπροστά και στους δούλους που είναι πιο ήπιοι στην κρίση τους, και δεν κάνουμε τίποτε το παράλογο, σκέψου πόση ασφάλεια θ’ απολαύσουμε, όταν έχουμε μπροστά μας το Θεό. Γιατί πουθενά δεν θα μας επιτεθεί ο διάβολος, όταν συμπεριφερόμαστε έτσι, επειδή θα κουράζεται άσκοπα. Εάν όμως μας δεί να περιπλανόμαστε έξω και να περιφερόμαστε χωρίς χαλινάρι παίρνοντας από μας την εξουσία, θα μπορέσει παντού στη συνέχεια να μας αποπλανήσει. Και αυτό που παθαίνουν στην αγορά οι επιπόλαιοι από τους δούλους που εγκαταλείπουν τις αναγκαίες υπηρεσίες, για τις οποίες τους έστειλαν οι κύριοί τους, και αφοσιώνονται άσκοπα και χωρίς λόγο στους περαστικούς και σπαταλούν εκεί τον ελεύθερο χρόνο τους, το ίδιο παθαίνουμε και εμείς, όταν απομακρυνθούμε από τις εντολές του Θεού» (Προς Ρωμαίους, ομιλία Ε’, σελ. 421-423).

Μάλιστα ο Ι. Χρυσόστομος επισημαίνει ότι αυτό το πάθος είναι έργο του διαβόλου, ο οποίος ανοίγει ένα πόλεμο κατά του ανδρός και της γυναικός και της διαιωνίσεως του ανθρωπίνου γένους. Γράφει: «Και πρόσεξε πως γίνεται μεγάλη σύγχυση και από τα δύο μέρη. Γιατί δεν πήγε μόνο το κεφάλι κάτω, αλλά και τα πόδια πάνω, και έγιναν εχθροί του εαυτού τους και μεταξύ τους, κάνοντας κάποια φοβερή μάχη πιο παράνομη από κάθε εμφύλιο πόλεμο και πολύμορφη και πολύτροπη… Έπρεπε οι δύο να είναι ένα, εννοώ τη γυναίκα και τον άνδρα «Γιατί θα είναι», λέγει, «οι δύο ένα σώμα». Το έκανε αυτό η επιθυμία της συνουσίας και ένωνε τα φύλα μεταξύ τους. Καταστρέφοντας όμως αυτή την επιθυμία ο διάβολος και μεταφέροντας αυτή σ’ άλλο τρόπο, ξεχώρισε έτσι τα φύλα μεταξύ τους, και έκαμε το ένα να γίνει δύο μέρη, αντίθετα με το νόμο του Θεού. Γιατί αυτός (δηλαδή ο Θεός), λέγει, «θα είναι οι δύο μία σάρκα», ενώ ο διάβολος χώρισε τη μία στα δύο (οπ. παρ. 411 επ.).

Έπειτα ο Ι. Χρυσόστομος δεν αγνοεί ότι στην αρχαία Ελλάδα υπήρχε το φαινόμενο αυτό της ομοφυλοφιλίας και ειδικότερα γράφει και για την κατάσταση αυτή τα εξής: «Αλλ’ όμως δε θεώρησαν πως το πράγμα αυτό είναι ασχημοσύνη, αλλ’ επειδή το θαύμασαν σαν σεμνό και ανώτερο από το αξίωμα των δούλων, το επέτρεψαν στους ελεύθερους πολίτες. Και πολλά βιβλία των φιλοσόφων θα μπορούσε να βρεί κανείς να είναι γεμάτα από την αρρώστια αυτή. Όμως δε λέμε πως γι’ αυτό είναι νόμιμο το πράγμα, αλλά πως και αυτοί που δέχθηκαν το νόμο αυτό είναι δυστυχισμένοι και άξιοι για πολλά δάκρυα (οπ. παρ. σελ. 415 επ.). Ομιλεί ο Ι. Χρυσόστομος όχι μόνο για νόσο και παρανομία, αλλά για δυστυχία των ανθρώπων αυτών που μετέρχονται το πάθος αυτό, «δακρύων αξίους είναι πολλών» (οπ. παρ. σελ. 417).

Ωστόσο δεν δείχνει κακία ο Ι. Χρυσόστομος προς αυτούς τους αμαρτάνοντας με το πάθος αυτό. Είναι λέγει ασθενείς πνευματικά, πληγωμένοι από τον διάβολο, αιχμάλωτοι από τον πονηρό και χρειάζονται την σωτηρία. Φέρει το παράδειγμα του Λωτ, ο οποίος συμπεριφέρθηκε με πραότητα και σωφροσύνη προς τους Σοδομίτες που ήθελαν να διαπράξουν την αμαρτία. Και τους λέγει «Μηδαμώς αδελφοί, μη πονηρεύσησθε» (Γεν. 19,7). Σχολιάζει δε, εν προκειμένω, ο Ι. Χρυσόστομος: «Ω της του δικαίου μακροθυμίας, ω ταπεινοφροσύνης υπερβολή. Τούτο αληθώς αρετή, το μετ’ επιεικείας τοις τοιούτοις προσφέρεσθαι. Ουδείς γαρ τον νοσούντα θεραπεύσαι βουλόμενος και τον μαινόμενον σωφρονίσαι, μετά θυμού και αυστηρίας τούτο ποιεί» (Εις την Γένεσιν, ομιλία ΜΓ’, σελ. 66). Και συνεχίζει ο Ι. Χρυσόστομος σχολιάζοντας: «Διότι πρόσεχε πως ονομάζει αδελφούς εκείνους που θέλουν να διαπράττουν τας παρανομίας αυτού του είδους, θέλων να τους κάνει να νοιώσουν εντροπήν και να προσεγγίση την συνείδησίν των και ν’ απομακρύνη αυτούς από το μιαρόν επιχείρημά των» (οπ. παρ. σελ. 67).

Σαφώς, συνεπώς, ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ομιλεί για αμαρτία, για πάθος ατιμίας, για ανατροπή των φυσικών νόμων αλλά και για «υπόμνηση», μία διαθήκη τρόπον τινα, ως υπενθύμιση στις επόμενες γενιές, της καταστροφής, ούτως ώστε να μη τύχουν και αυτές, της τιμωρίας. Γράφει πολύ χαρακτηριστικά: «Επειδή γαρ ανέτρεψαν τους της φύσεως νόμους και ξένας και παρανόμους επενόησαν μίξεις, διά τούτο ξένον τιμωρίας τον τρόπον επήγαγε, (ο Θεός επέβαλε νέον τρόπον τιμωρίας απ’ εκείνον του κατακλυσμού) διά την εκείνων παρανομίαν, και της γης την γαστέρα πηρώσας, και καταλιπών υπόμνημα διηνεκές ταίς μετά ταύτα γενεαίς, ώστε μη τοις αυτοίς επιχειρείν, ίνα μη τοις αυτοίς περιπέσωσι» (οπ. παρ. σελ. 30-32).

Γι’ αυτό και στη συνέχεια ο Ι. Χρυσόστομος, παρακαλεί και συμβουλεύει: «Δι’ ο, παρακαλώ, εξ ων έτεροι την δίκην έδοσαν, ημείς σωφρονιζόμεθα» (οπ. παρ. 32). Δηλαδή, σας παρακαλώ να συνετιζόμεθα απ’ όλα αυτά, για τα οποία, άλλοι τιμωρήθηκαν.­­­

Έτσι ερμηνεύει την αμαρτία αυτή ο Ιερός Πατήρ, ο «Οικουμενικός Διδάσκαλος» κατά τον αυτοκράτορα Θεοδόσιον Β’ και ο «τρισμακάριστος άνθρωπος» κατά τον Μ. Φώτιον και ασφαλώς, «ο νοών νοείτω».

Και:

Τι εύχομαι να είχα ακούσει από έναν ιερέα για την ομοφυλοφιλία...

Τι έχει να προσφέρει η Εκκλησία στους ομοφυλόφιλους;

«Δεν είμαι η αμαρτία μου» - Ένας ορθόδοξος χριστιανός της Αμερικής για την ομοφυλοφιλία

Ο Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου στον Γερμανό πρόεδρο για τις γερμανικές αποζημιώσεις

Κισάμου σε Πρόεδρο Γερμανίας: Οι γερμανικές αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο είναι μια δέσμευση ιστορικής ευθύνης

Orthodox times Οκτ 31, 2024

Με κατάθεση στεφάνου στο μνημείο πεσόντων της Καντάνου ξεκίνησε την επίσκεψή του ο πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, Φρανκ-Βάλτερ Σταινμάγιερ στο μαρτυρικό χωριό.

Η επίσκεψη πραγματοποιείται υπό δρακόντεια μέτρα ασφαλείας, με αστυνομικές δυνάμεις διάσπαρτες στην περιοχή και με αυτοκίνητα να απομακρύνονται από δρόμους κοντά στην πλατεία του χωριού.

Ο Γερμανός πρόεδρος συνομίλησε με επιζώντες οι οποίοι του έθεσαν το θέμα των αποζημιώσεων, μιλώντας για δικαιοσύνη που απαιτείται να αποδοθεί για τα εγκλήματα των Γερμανών.

Ακούστηκαν συνθήματα από τους συγκεντρωμένους που χειροκρότησαν την πρωτοβουλία αυτή.

«Δεν θέλω να πιάσω το χέρι του σφαγέα», ακούστηκε να λέει στον Γερμανό πρόεδρο μια εκ των απογόνων επιζόντων, ενώ από το πλήθος συνέχιζαν να ακούγονται συνθήματα για δικαιοσύνη.

«Πριν ογδόντα χρόνια εκτελέσατε τους γονείς μας, τώρα μας εκτελείτε για δεύτερη φορά», ακούστηκε να λέει άλλος απόγονος θύματος της κατοχής στον κ. Σταινμάγιερ.

«Η χώρα σας όχι μόνο δεν συμπαραστάθηκε στη χώρα μας τα χρόνια των μνημονίων, αλλά την έσπρωξε στο ΔΝΤ. Και επειδή στην πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας είπατε ότι είστε δεσμευμένοι στην ιστορική σας ευθύνη, οι γερμανικές αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο είναι μια δέσμευση ιστορικής ευθύνης της χώρας σας, είπε στον Γερμανό πρόεδρο ο Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος.

 

Ο μητροπολίτης που ταπείνωσε τον Σταϊνμάιερ

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου σιώπησε μπροστά στον κυνισμό του Σταϊνμάιερ, όταν ο Γερμανός πρόεδρος απεφάνθη, με θράσος… δικαστή, πως δεν πρόκειται να γίνει η επιστροφή των κλεμμένων από το κράτος που εκπροσωπεί. Στο ίδιο μήκος κύματος η ελληνική κυβέρνηση, διά των Σκέρτσων της, προσπαθεί τόσα χρόνια να μας πείσει ότι οι γερμανικές θηριωδίες στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο είναι πια πολύ πίσω μας χρονικά και «πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά».

• Από τον Βασίλη Γαλούπη / Δημοκρατία
  

Χρειάστηκε ένας Χανιώτης ιερωμένος για να υπερασπιστεί τους επιζώντες, τους συγγενείς τους και την τιμή της χώρας, κάτι που δεν έκανε ακόμα μία φορά η φοβική πολιτική ηγεσία του τόπου. Ο μητροπολίτης Κισσάμου και Σελίνου στάθηκε αγέρωχος απέναντι ακριβώς από τον Γερμανό πρόεδρο. Τον κοιτούσε ευθεία στα μάτια, όσο ο Σταϊνμάιερ αναψοκοκκίνιζε χαμηλώνοντας το βλέμμα από την ντροπή για τα εγκλήματα των ομοεθνών του.

Η μεταφράστρια που είχε δίπλα του ο Γερμανός πρόεδρος μετέφραζε, όπως φαίνεται στο βίντεο, μόνο ελάχιστα απ’ όσα έλεγε ο Αμφιλόχιος. Πιθανότατα φοβόταν να του μεταφέρει τις κουβέντες του μητροπολίτη. Όμως, ο Σταϊνμάιερ -ακόμα κι έτσι- καταλάβαινε πολύ καλά το πνεύμα όσων έλεγε ο περήφανος μητροπολίτης. Ταπεινωμένος και ανέκφραστος, ο «φιλοξενούμενος» υποχρεώθηκε να μην κοιτάει ευθεία προς τον ομιλητή, αλλά κάτω.

Στα περίπου εφτά λεπτά ο Αμφιλόχιος «πυροβολούσε» λέξεις. Μιλώντας όχι μόνο για το μαύρο παρελθόν της Γερμανίας για όσα υπέφεραν η Κάντανος, η Κρήτη ολόκληρη, η Ελλάδα. Αλλά και για τα χρόνια του Μνημονίου, με τη μισαλλόδοξη στάση της Μέρκελ, του Σόιμπλε και της γερμανικής ηγεσίας.

«Το 1974 ο τότε μητροπολίτης της περιοχής εδώ, Ειρηναίος Γαλανάκης, πήρε πρωτοβουλία να φιλοξενήσει τα οστά των Γερμανών στρατιωτών στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο σε ένα ιστορικό μοναστήρι. Τα φιλοξένησε μέχρι να δημιουργηθεί το γερμανικό νεκροταφείο. Αυτή είναι η ψυχή της Κρήτης, η οποία ξέρει να ανοίγεται ακόμα και σ’ αυτούς που στέρησαν τα παιδιά της. Θα περίμενε η κρητική ψυχή να έχει από τη χώρα σας την ίδια μεγαλοσύνη» είπε ο Αμφιλόχιος και συνέχισε αμέσως μετά:

«Η χώρα σας όχι μόνο δεν συμπαραστάθηκε στη χώρα μας τα δύσκολα χρόνια των Μνημονίων, αλλά την έσπρωξαν οι ηγέτες της χώρας σας στο ΔΝΤ, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να περάσει τα δεινά που πέρασε. Ενώ το ΔΝΤ είναι γνωστό ότι είναι ένας θεσμός που αφορά τις χώρες του Τρίτου Κόσμου, όχι τις ευρωπαϊκές. Επειδή στην παρουσία σας στην Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, που θα περιμέναμε να είναι εδώ σήμερα ανάμεσά μας, είπατε ότι είσαστε δεσμευμένοι στην ιστορική σας ευθύνη, θα μου επιτρέψετε με εκτίμηση και σεβασμό, διότι η Κρήτη ξέρει να σέβεται και να εκτιμά τους φιλοξενούμενούς της και τους θεωρεί δικούς της ανθρώπους, να σας πω ότι οι γερμανικές αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο δεν είναι μια υπόθεση που κλείνει και ένα νομικό ζήτημα, αλλά είναι μια δέσμευση ιστορικής ευθύνης της χώρας σας και είναι εθνική επιταγή».

Και ολοκλήρωσε μέσα σε θερμό χειροκρότημα: «Από εδώ, από την Κάντανο, οφείλουμε να το διακηρύξουμε με στεντόρεια φωνή, και το λέμε σε εσάς, τον πρώτο πολίτη της Γερμανίας, ότι αυτήν την ιστορική ευθύνη, που λέτε πως έχετε δέσμευση, να την κάνετε πράξη. Προϋπόθεση είναι η δικαίωση σε ό,τι αφορά και το κατοχικό δάνειο αλλά και σε ό,τι αφορά τις γερμανικές αποζημιώσεις (σ.σ.: ο κόσμος φώναζε «Μπράβο, μπράβο» σ’ αυτό το σημείο). Έχουμε τη βεβαιότητα πως η παρουσία σας εδώ θα σηματοδοτήσει την απαρχή γι’ αυτήν τη δικαίωση σε ό,τι αφορά το δίκαιο αίτημα των γερμανικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου».Ο Αμφιλόχιος είναι ο μοναδικός, πέραν των επιζώντων, των συγγενών και των κατοίκων της περιοχής, που στάθηκε στο ύψος του κατά τη διάρκεια της τριήμερης επίσκεψης του Σταϊνμάιερ στην Ελλάδα. Για τον Γερμανό πρόεδρο αυτά τα εφτά λεπτά του μητροπολίτη αποτέλεσαν ίσως την πιο πικρή εμπειρία της θητείας του από το 2017.

Ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο πρώτη φορά στη ζωή του με αυτούς που ο γερμανικός στρατός θέλησε να καταστρέψει πριν από μερικές δεκαετίες. Που σκότωσε τους γονείς τους ή που βασάνισε όσους ζουν έως σήμερα. Και που όλα αυτά τα χρόνια οι γερμανικές ηγεσίες κράτους αρνούνται να αποδεχτούν, εμπράκτως, ως ευθύνες τους.

Ο μητροπολίτης καυτηρίασε την απουσία της Σακελλαροπούλου, αναφέρθηκε στην άρνηση του Γερμανού να συζητήσει για τις αποζημιώσεις ενώπιον της Ελληνίδας Προέδρου και απάντησε.

Όμως, ο Αμφιλόχιος έκανε ένα βήμα ακόμα πιο μπροστά: Μιλώντας για μία και ενιαία Γερμανία. Με την ίδια ιστορία, με το ίδιο κράτος και τον ίδιο -δήθεν εξαπατημένο- λαό, που κάποτε ψήφισε με 44% τον Χίτλερ για να σφάξει τον πλανήτη. Για μια Γερμανία που κάποτε έκαιγε χωριά, χώρες και ανθρώπους, αλλά και που σήμερα καταδικάζει με τη βία της ισχύος πιο αδύναμες χώρες, όπως η Ελλάδα, στη φτωχοποίηση, μέσα από το άσβεστο μίσος ατόμων σαν τον Σόιμπλε. Είναι ακριβώς αυτό το λεπτό σημείο το οποίο οι άσχετοι Σκέρτσοι του Μαξίμου, οι πρωθυπουργοί τους και οι μιντιακοί τους τελάληδες «δυσκολεύονται» να συνδέσουν. Πάντα βολικά για τη Γερμανία, τη μοναδική χώρα σε όλον τον κόσμο που με όσα έχει κάνει εναντίον της ανθρωπότητας δεν θα αποκτήσει ποτέ το δικαίωμα να κουνήσει το δάχτυλο σε κανέναν.

Το βιογραφικό του μητροπολίτη Κισσάμου και Σελίνου

Ο μητροπολίτης Αμφιλόχιος Ανδρονικάκης γεννήθηκε στα Χανιά το 1964, όπου τελείωσε το σχολείο και στη συνέχεια φοίτησε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, απ’ όπου έλαβε το πτυχίο του το 1987. Εκάρη μοναχός στην Ι. Μ. Παναγίας Οδηγήτριας Γωνιάς Κολυμβαρίου το 1990. Το ίδιο έτος χειροτονήθηκε διάκονος, το 1992 πρεσβύτερος και αμέσως μετά του απονεμήθηκε το οφίκιο του αρχιμανδρίτη του Οικουμενικού Θρόνου.

Το 1993 βρέθηκε στη Βρετανία ως ιερατικός προϊστάμενος στον Ι.Ν. Αγ. Νικολάου Κάρντιφ και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο πανεπιστήμιο της πόλης, από το οποίο έλαβε master το 1995. Το 1997 διορίστηκε από τον Ειρηναίο Γαλανάκη εφημέριος στον Πλάτανο Κισσάμου και πρωτοσύγκελος της Ι.Μ. Κισσάμου και Σελίνου. Δίδαξε σε σχολεία της μέσης εκπαίδευσης στην Κίσσαμο και από το 2003 έως το 2005 διετέλεσε σχολάρχης της Εκκλησιαστικής Σχολής Κρήτης. Την 4η Οκτωβρίου 2005 εξελέγη μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου και έκτοτε παραμένει επικεφαλής της μητρόπολης.

«Τα κρίσιμα Ναι και τα κρίσιμα Όχι» - π. Γεώργιος Σχοινάς

 

«Τα κρίσιμα Ναι και τα κρίσιμα Όχι» 

Ομιλία π. Γεωργίου Σχοινά στους Αγίους Αναργύρους Νέας Σμύρνης 

Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2024

Ευλογία

Καταγγελία της ΝΙΚΗΣ για κατάχρηση εξουσίας κατά του διωκόμενου καθηγητή / Τοποθέτηση του Κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής Αθηνών

 

ΝΙΚΗ

Μετά την αυταρχική κίνηση του υπουργού Πιερρακάκη να θέσει σε διαθεσιμότητα εκπαιδευτικό που μοίραζε φυλλάδια με λόγους του Ιερού Χρυσοστόμου, χωρίς καν να κληθεί σε απολογία, ήλθε και ο σχηματισμός ποινικής δικογραφίας για παράβαση του αντιρατσιστικού νόμου από το τμήμα αντιμετώπισης ρατσιστικής βίας, με μοναδικό σκοπό να εκμαιεύσει κάποια δικαστική απόφαση που θα ανακηρύσσει τον πατερικό λόγο μισαλλόδοξο και ρατσιστικό.

Ο διοικητής του ανωτέρω τμήματος, Μιχάλης Λώλης έχει μηνυθεί από τη ΝΙΚΗ για δημόσιο ρατσιστικό λόγο εναντίον των κληρικών και των χριστιανών. Η κίνηση αυτή της ΝΙΚΗΣ δικαιώνεται για άλλη μια φορά, αφού ο μεροληπτικός για την θέση αυτή αξιωματικός,  κινείται και πάλι με εμπάθεια  κατά του χριστιανισμού, ενώ την ίδια στιγμή δεν έχει σχηματίσει καμία δικογραφία για ρατσιστικούς λόγους και πράξεις εναντίον χριστιανών.
Καλούμε τον κ. Λώλη να παραιτηθεί από μόνος του, αφού ο προϊστάμενός του υπουργός Χρυσοχοΐδης, παρά τις δημόσιες προκλητικές του δηλώσεις, δεν τον θέτει σε διαθεσιμότητα, όπως έσπευσε να κάνει ο συνάδελφός του Πιερρακάκης στον διωκόμενο εκπαιδευτικό, όταν θίχτηκε η «ιερή αγελάδα» που λέγεται ΛΟΑΤΚΙ δικαιωματισμός. 

Δήλωση του Δήμου Θανάσουλα, εκπροσώπου τύπου της ΝΙΚΗΣ, για τον διωκόμενο εκπαιδευτικό (Χ)

Για όσους προσπαθούν να αντιληφθούν πως είναι δυνατόν ένας καθηγητής να τίθεται σε αναστολή καθηκόντων επειδή έθεσε στη διάθεση των μαθητών του φυλλάδιο με τις ρήσεις Αγίων και Πατέρων της Εκκλησίας σχετικά με την Ομοφυλοφιλία, δηλαδή εκπαιδευτικό υλικό με τις επί του θέματος παραδοχές της επιστήμης της Θεολογίας και φυσικά της Συνταγματικά κατοχυρωμένης Ορθοδόξου Πίστεως, θα πρέπει πρώτα να γίνουν αντιληπτοί οι παρακάτω στόχοι του Gay ακτιβισμού, κατά σειρά βήματος επίτευξης σε μια κοινωνία: 

1. Μην μας διώκετε 

2. Θέλουμε ίσα και ίδια δικαιώματα 

3. Πρέπει να προβάλλονται οι απόψεις μας 

4. Πρέπει να διώκονται όσοι έχουν αντίθετη άποψη από εμάς 

5. Πρέπει όλοι να γίνουν σαν εμάς. 

Αν διαπιστώσουμε σε πιο στάδιο από τα 5 παραπάνω βρίσκεται ο Gay ακτιβισμός αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, νομίζω ότι πολύ εύκολα θα εξηγηθούν και οι πρόσφατες δηλώσεις #Καπουτζίδης και η δίωξη του καθηγητή αλλά και του τι είδους αγώνες έχουμε μπροστά μας για την ανάσχεση του Gay ακτιβισμού στη χώρα μας. 

#ΝΙΚΗ 

#με_τον_καθηγητή

Για το θέμα

Σε αναστολή εργασίας καθηγητής για φυλλάδιο με ορθόδοξη κριτική κατά της ομοφυλοφιλίας ― Δήλωση του Δημήτρη Νατσιού

Η Θεματική Ομάδα Παιδείας της ΝΙΚΗΣ για τη δίωξη του καθηγητή ως "ομοφοβικού"

Συγνώμην κιόλας κ. Πιερρακάκη μου... 

ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΗΤΟΡΑ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ Ε.Κ.Π.Α. ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΣΤΟ ΛΑΥΡΙΟ:

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΙΝΑΙ ΓΕΦΥΡΑ, ΟΧΙ ΤΕΙΧΟΣ

Συγκλονιστικό: αντί να στηρίξει τον εκπαιδευτικό με όλες του τις δυνάμεις, συμφωνεί ότι το έντυπο περιείχε "μισαλλόδοξο περιεχόμενο" (συνεπώς δικαιολογεί τον κρατικό φασισμό) και επικεντρώνεται στο ότι "δεν πρέπει να διδάσκουν Θρησκευτικά" άλλες ειδικότητες εκτός από τους θεολόγους, που... "έχουν εκπαιδευτεί να είναι γεφυροποιοί"!

Μήπως έχει δίκιο ο άνθρωπος και παραλογιζόμαστε εμείς οι υπόλοιποι; Μπα... Μισαλλόδοξος ο ι. Χρυσόστομος, ο π. Αθανάσιος Μυτιληναίος και ο Δ. Παναγόπουλος, επειδή τα έλεγαν κάπως χύμα; Δε νομίζω...

Διαβάστε την ανακοίνωσή του και τα συμπεράσματα, παρακαλώ, δικά σας.