Να κάνουμε πίσω και καμιά φορά, χωρίς να τιμωρούμε, ειδικά αν είναι για τίποτα καλούς συνοδοιπόρους, που άλλες φορές πάνε μπροστά για εμάς κι άλλες φορές κάνουν κι αυτοί κάνα λάθος.
Έτσι έκανε κι ο Χριστός με τους μαθητές Του· ξέροντας ότι και δίπλα Του είναι τόσο καιρό παρά τον φόβο των Ιουδαίων, αλλά κι ότι κατοπινά είναι να ορμήσουν αυτοί σε όλα τα έθνη για τη δική Του την αγάπη· κι έτσι, άμα τους έβλεπε να λένε ή να κάνουν και καμιά υπερβολή, έκανε πίσω ο Κύριος και τους άφηνε και λίγο αμάλωτους.
Έτσι έκανε, κι ο άγιος (*) Γεώργιος Καραϊσκάκης, που μια φορά θύμωσε με κάτι πρώτα παλικάρια του, αλλ’ έκανε πίσω, κι όταν ρωτήθηκε, γιατί δεν τους τιμώρησε, είπε, τότε:
«Εάν θέλεις να είσαι αρχηγός, πρέπει να έχεις καλύτερα παλληκάρια από τον εαυτό σου, ικανότερους συντρόφους, διότι, όταν αρχίζει ο πόλεμος, φωνάζω, που είσαι Λεπενιωτάκη, που είσαι Καραβίδα, και πηγαίνουν αυτοί πρώτοι εις τα ταμπούρια τα τουρκικά κι ύστερον πηγαίνω εγώ· σύρουν τα σπαθιά και πηδούν πρώτοι αυτοί εις τα τούρκικα ταμπούρια».
Τέτοια πρώτα παλληκάρια ήταν οι Μαθητές του Κυρίου· κι έπειτα Απόστολοι· γι’ αυτό τους είχε σαν τα μάτια Του και λιγότερο τους μάλωνε και περισσότερο τους μιλούσε σαν Πατέρας· γιατί ήξερε τι θα σταυρωθούν αργότερα κι οι ίδιοι· αλλά και τέτοιο Αρχηγό έχουμε εμείς, που πήγε πρώτος στον Σταυρό για όλους τους ανθρώπους.
Πρώτος, πήγε, τελικά, κι ο Καραϊσκάκης, κι ας έλεγε, ό,τι έλεγε, ότι πάνε πρώτα οι άλλοι. Τζάμπα, του έλεγε ο Κολοκοτρώνης να φυλάγεται απ’ τα επιπόλαια μπροστινά γιατί τον χρειαζότανε η Επανάσταση.
Ο Κύριος βγήκε στο μπροστινό ταμπούρι για εμάς κι αιώνια· αυτό είναι η Μεγάλη Εβδομάδα που βαδίζουμε τώρα και τα Πάθη. Εμάς, δε μας μαλώνει, γιατί κι εμείς θα βγούμε μπροστά γι’ Αυτόν στην ώρα μας.
Μια Μεγάλη Εβδομάδα τη βρίσκουμε όλοι μας· πάντοτε.
(*) Ν: "Άγιος" τρόπος του λέγειν προφανώς - χωρίς να αμφισβητώ το ήθος και την πίστη του, εννοείται. Δεν τον φτάνω εγώ τον Καραϊσκάκη σε ήθος και πίστη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου