Ιησούς Χριστός: η μεθυσμένη αγάπη ― Για σένα!...

Χριστιανική Φοιτητική Δράση

Μεθύουσα ἀγάπη 

Ὁ Κύριος πρός τό Πάθος πορευόμενος… 

Ὁ μέγας Πατριάρχης Ἰακώβ, λίγο πρίν σπάσει τά δεσμά αὐτῆς τῆς ζωῆς, μέ τό φῶς τῶν ματιῶν του ἀπαμβλυμένο ἀπό τό γῆρας, ζητᾶ κοντά τά δώδεκα παιδιά του. Νά τά εὐλογήσει θέλει, γιά τελευταία φορά πού τά βλέπει…
Ἔρχεται καί ἡ σειρά τοῦ Ἰούδα [γιου του Ιακώβ, απόγονος του οποίου ήταν ο Χριστός]. Ὁ γέρων Ἰακώβ ἀπευθύνεται στό παιδί του, ἀλλά τό βλέμμα του στυλώνεται προφητικό στά βάθη τῶν αἰώνων. 1.800 χρόνια τόν χωρίζουν ἀπό τόν Χριστό, ὅμως αὐτός Τόν ἀτενίζει καθαρά, γόνο κατά σάρκα τοῦ Ἰούδα, ἀλλά Μεσσία Λυτρωτή τοῦ κόσμου. Τόν βλέπει σά λιοντάρι πού ἔπεσε νά κοιμηθεῖ, καί ποιός τολμᾶ νά τό ξυπνήσει; Ὅποτε θέλει θά ξυπνήσει, μόνο του. Αὐτεξουσίως ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ θά ἀναστηθεῖ, ≪ὡς δυνατός κεκραιπαληκὼς ἐξ οἴνου≫ (Ψαλ. οζ΄ [77] 65). Θά σπάσει τά δεσμά τοῦ θανάτου καί τοῦ ἅδου καί θά ἐγερθεῖ, ὅπως τό λιοντάρι ἀπό τόν ὕπνο του, ὅπως ὁ δυνατός ἐκεῖνος ἄνδρας πού μέθυσε καί ὕπνωσε, καί τώρα τοῦ περνᾶ ἡ μέθη…

Τόν βλέπει καθαρά ὁ Πατριάρχης πῶς σφαγιάζει τόν ἑαυτό Του γιά ἐκείνους πού ἀγάπησε: ≪Πλυνεῖ ἐν οἴνῳ τήν στολήν αὐτοῦ καί ἐν αἵματι σταφυλῆς τήν περιβολήν αὐτοῦ≫ (Γεν. μθ΄ [49] 11). Θά πλύνει τήν ἐνδυμασία Του μέσα στόν οἶνο, καί τή στολή Του μέσα στό σάν αἷμα κρασί τοῦ σταφυλιοῦ. Μέσα στό Αἷμα τῆς ἀπολυτρωτικῆς Του θυσίας θά βαπτισθεῖ.
Καί τώρα Τόν παρατηρεῖ ἀκόμα πιό καθαρά ὁ μέγας Πατριάρχης. Ἑστιάζει στούς ὀφθαλμούς Του…
Ὤ γέροντα Ἰακώβ, πῶς τά δικά σου μάτια, θολωμένα ἀπ᾿ τά χρόνια, δυνάμωσαν τόσο, ὥστε νά καταφέρνεις νά δεῖς τά δικά Του; Καί πῶς οἱ ὀφθαλμοί σου ἄντεξαν σ᾿ αὐτή τή θεωρία καί δέν ἐσκότασαν παντελῶς: 

Πές μας λοιπόν, ἅγιε Πατριάρχα, πῶς ἦταν τά μάτια Του;
≪Χαροποιοί οἱ ὀφθαλμοί αὐτοῦ ἀπό οἴνου, καί λευκοί οἱ ὀδόντες αὐτοῦ ἤ γάλα≫ (στίχ. 12).
Τί λές, Γέροντα;
≪Χαροποιοί οἱ ὀφθαλμοί αὐτοῦ ἀπό οἴνου≫! Ἤπιε κρασί, δυνατό κρασί, γερό ποτήρι… Ποτήρι πού τοῦ ᾿δωσε ὁ Πατέρας νά πιεῖ. ≪Καί τό ποτήριόν σου μεθύσκων με ὡσεί κράτιστον≫ (Ψαλ. κβ΄ [22] 5). Καί μέθυσε. Καί τά μάτια Του ἔγιναν μάτια μεθυσμένου…
Πῶς εἶναι τά μάτια τοῦ μεθυσμένου!…
Κοκκινωπά, ὑγρά, σπινθηροβόλα. Νά στραφταλίζουν ἀπό ὀξύτητα. Νά καῖνε ἀπό ἔξαψη. Ν᾿ ἀνοίγουν καί νά κλείνουν ἥσυχα, εὐφρόσυνα, ἀπό ἀγαλλίαση. Νά ξεχειλίζουν χαρά καί εὐθυμία.
Καί τό χαμόγελό Του πλατύ, εὐφρόσυνο, γλυκό, τέτοιο πού νά φαίνονται τά δόντια καθαρά, λευκά, σάν γάλα, καί πιό πολύ ἀπό γάλα. Ὁ Μεσσίας Χριστός ἔτσι πορεύεται πρός τό Πάθος. Σάν τόν μεθυσμένο πού ἔχει περιέλθει σέ εὐθυμία.

Χριστός μεθύων… 

Καθώς θά Τόν ἀτενίσεις καί φέτος τόν Κύριό σου νά ≪ἐπεἰγεται τοῦ παθεῖν≫ (1), νά βιάζεται νά προσφέρει τήν ὕψιστη θυσία Του ἐπί τοῦ Σταυροῦ, θυμήσου τήν προφητεία αὐτή τοῦ Ἰακώβ πού ἡ Ἐκκλησία μας ἀναγινώσκει στόν ἑσπερινό τῆς Κυριακῆς τῶν Βαΐων. Θυμήσου ὅτι αὐτή Του ἡ βιασύνη γίνεται ≪ἀγαθότητι≫, ἀπό ἀβυσσαλέα ἀγάπη πρός ἐσένα, τό πλάσμα τῶν χειρῶν Του, γιά τή σωτηρία σου. Μιά ἀγάπη πού Ἐκεῖνον τόν μεθᾶ. Μέθη! Κρασί. Ἔξαψη. Πυρετός. Γιά σένα. Πυρετός ἀγάπης. Μέθη νηφάλια. Ἔξαψη εὐφρόσυνη. 

Καί καθώς θά Τόν ἀκούσεις στό Δεῖπνο τό Μυστικό νά λέει στούς μαθητές Του ≪ἐπιθυμία ἐπεθύμησα τοῦτο τό Πάσχα φαγεῖν μεθ᾿ ὑμῶν πρό τοῦ με παθεῖν≫ (Λουκ. κβ΄ 15), κι ὅταν ἀκόμα σηκώσει στά πανάχραντα χέρια Του τό Ποτήριο καί ἀπευθύνει τά λόγια ≪πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες, τοῦτό ἐστι τό αἷμά μου, τό τῆς καινῆς διαθήκης, τό ὑπέρ ὑμῶν καί πολλῶν ἐκχυνόμενον εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν≫ (2), τότε, σ᾿ αὐτήν ἀκριβῶς τή στιγμή ἀπόδωσε τή ρήση αὐτή τοῦ Ἰακώβ περί τοῦ Κυρίου. Πρόσλαβε τήν ψυχική Του διάθεση. Ἐννόησε τήν ἔξαψη τοῦ ἁγίου Του προσώπου. Ἀτένισε μέ τά μάτια τῆς ψυχῆς σου τούς ἀχράντους ὀφθαλμούς Του. Ἑρμήνευσε τήν ὑγρότητά τους. Προσπάθησε ν΄ἀντιληφθεῖς τόν κρατήρα τοῦ ἡφαιστείου πού καίει στή θεϊκή Του καρδιά γιά σένα…
Κι ὅταν πάλι Τόν ἀτενίσεις στόν ἀνάντη δρόμο μέ τόν Σταυρό ἐπί τοῦ ὤμου, θυμήσου τόν λόγο τῆς Γραφῆς: ≪ὅς ἀντἰ τῆς προκειμένης αὐτῷ χαρᾶς ὑπέμεινε σταυρόν≫ (Ἑβρ. ιβ΄ 2), ἀπό τή χαρά ὅτι θά ἔσωζε ἐσένα ὑπέμεινε Σταυρό. Καί τότε θά ἐννοήσεις ἀκόμα ἐνεργέστερα τί σημαίνει ὅτι οἱ ὀφθαλμοί Του ἦταν ≪χαροποιοί ἀπό οἴνου≫.
Ὅλα τώρα ἐξηγοῦνται. Μέ τήν ἀγάπη Του. Ἔτσι ἐξηγοῦνται. Τή μεθυσμένη ἀγάπη.
Γιά σένα…

1. Ὄρθρος Μ. Δευτέρας, Κάθισμα.
2. Θεία Λειτουργία Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Λόγοι συστάσεως.

Πηγή: Περιοδικό «Η Δρἀση μας», τ.587, Απρίλιος 2021.