"Ν": Σκεφτόμουν να ανεβάσω κάποια ανάρτηση για το δάσος της Δαδιάς (όχι ότι δεν αξίζουν οι υπόλοιπες πυρόπληκτες περιοχές, αλλά η ανάρτηση αυτή είναι & ένα στεφάνι τιμής & θλίψης εκ μέρους μας για όλες). Όμως έλαβα από το WWF το παρακάτω μήνυμα και θεωρώ πως είναι κατάλληλο για ενημέρωση. Παρακαλώ, αν θέλετε, διαβάστε το και μπείτε και στο σύνδεσμο που δίνει στο τέλος για να θαυμάσετε... ή να κλάψετε. Ευχαριστώ. (Η φωτο από εδώ).
Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, 25.000 στρέμματα ενός μοναδικού δάσους, παγκόσμιας οικολογικής σημασίας, έχουν καεί, καθώς για 7η συνεχόμενη ημέρα, η πυρκαγιά στο Εθνικό Πάρκο Δαδιάς- Λευκίμης- Σουφλίου συνεχίζει την καταστροφική της πορεία.
Στο δάσος της Δαδιάς δουλεύουμε εδώ και 30 χρόνια, αναγνωρίζοντας τη ζωτική σημασία του για τις τοπικές κοινότητες και την τεράστια οικολογική του αξία για την Ελλάδα, τα Βαλκάνια και όλη την Ευρώπη. Πέρα από την αναμφισβήτητη αξία της, είναι μια περιοχή με την οποία είμαστε συναισθηματικά συνδεδεμένοι, καθώς το πρόγραμμα της Δαδιάς είναι ουσιαστικά αυτό που καθιέρωσε την παρουσία μας στην Ελλάδα.
Η ομάδα μας βρίσκεται στο μέτωπο από την πρώτη στιγμή της πυρκαγιάς, συνδράμοντας τόσο στο έργο της πυρόσβεσης αλλά και συμβουλευτικά, δίνοντας κάθε δυνατή βοήθεια - όπου τους ζητηθεί - στους αρμόδιους φορείς της περιοχής.
Παρά τη μεγάλη κινητοποίηση δυνάμεων και φορέων και τις υπεράνθρωπες προσπάθειες της Πυροσβεστικής, της δασικής υπηρεσίας, του στρατού, των εθελοντών δασοπυροσβεστών, των τοπικών φορέων και οργανώσεων και των κατοίκων της περιοχής, η φωτιά καίει τον μεγάλο πυρήνα του Πάρκου, και επιβεβαιώνει τους μεγαλύτερους φόβους μας: ένας παγκόσμιας σημασίας οικολογικός θησαυρός, μια από τις σημαντικότερες προστατευόμενες περιοχές στη χώρα μας και πανευρωπαϊκά, καίγεται επί μέρες και μάλιστα χωρίς ακραίες συνθήκες. Nα υπογραμμιστεί μάλιστα ότι φέτος είχε προηγηθεί έγκαιρη συντήρηση δασικών δρόμων και αντιπυρικών ζωνών.
Το Εθνικό Πάρκο Δαδιάς - Λευκίμης - Σουφλίου είναι από τις παλαιότερες προστατευόμενες περιοχές στην Ελλάδα και φιλοξενεί 3 από τα συνολικά 4 είδη γύπα της Ευρώπης, καθώς και τον μοναδικό αναπαραγόμενο πληθυσμό (30-35 ζευγάρια) μαυρόγυπα σε ολόκληρη τη βαλκανική χερσόνησο. Στην παρούσα φάση, από τις βασικότερες μας έγνοιες είναι η προστασία του πληθυσμού και της αποικίας του μαυρόγυπα. Η πιθανή απώλεια των μεγάλων δέντρων που στηρίζουν τις φωλιές και η καταστροφή του δάσους που τις περιβάλλει θα είναι κάτι αδιανόητο.
Καθώς η μάχη με τις αναζωπυρώσεις συνεχίζεται, θα ήταν ανεύθυνο να προβούμε σε οριστικό απολογισμό και βιαστικά συμπεράσματα. Το πάθημα όμως όλων των τελευταίων ετών πρέπει επιτέλους να γίνει μάθημα, αλλά και αφορμή να αλλάξουν όλες οι αστοχίες στον επίσημο σχεδιασμό της πρόληψης και της αντιμετώπισης τέτοιων περιστατικών, ιδιαίτερα σε αμιγώς δασικές περιοχές.
Ας ευχηθούμε όλοι ότι η επόμενη μέρα, θα βρει το δάσος της Δαδιάς λαβωμένο αλλά όχι θανάσιμα τραυματισμένο.
Μπορείς να μάθεις περισσότερα για την απίστευτη οικολογική αξία της περιοχής και τη δράση μας εδώ. Θα σε κρατάμε ενήμερο για τις εξελίξεις.
Δημήτρης Καραβέλλας
Γενικός Διευθυντής
Επίσης: Μαθαίνοντας από τη χώρα των γυπών - Το πρόγραμμα της Δαδιάς σε αριθμούς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου