Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΜΑΣΟΝΙΑΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ (ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΤΟΥ ΠΕΡΙ ΜΑΣΣΩΝΙΑΣ)

 

Το Ρωμαίικο 

«Ἐ­ὰν μὲν ὁ τε­κτο­νι­σμὸς εἶ­ναι θρη­σκεί­α, ἐ­γὼ πι­στεύ­ω εἰς τὸν Χρι­στι­α­νι­σμόν, τὴν μό­νην ἀ­λη­θῆ θρη­σκεί­αν· ἐ­ὰν εἶ­ναι φι­λα­θρω­πι­κὸν σύ­στη­μα, ὁ χρι­στι­α­νι­σμὸς δι­δά­σκει κα­τὰ τρό­πον μο­να­δι­κὸν τὴν ἀ­γά­πην καὶ τὴν φι­λαν­θρω­πί­αν»

(Ἰ. Κα­πο­δί­στριας).

 […«Εἰς τὸ πρόβλημα τῶν σχέσεων τοῦ Ἰωάννου Καποδίστρια πρὸς τὴν τεκτονικὴν Στοὰν εἶναι ἀνάγκη νὰ ρίψωμεν περισσότερον φῶς. Πολλῷ μᾶλλον, διότι οἱ ἐν Ἑλλάδι τέκτονες δοκιμάζουν ἰδιαιτέραν εὐχαρίστησιν ὁμιλοῦντες περὶ τοῦ «ἀδελφοῦ» Καποδίστρια… Ἐὰν βεβαίως ὁ Κόμης ἔτρεφε ἢ ὄχι τὰ αὐτὰ «ἀδελφικὰ» αἰσθήματα διὰ τὴν μασονίαν, αὐτὸ φαίνεται ὅτι δὲν τοὺς ἐνδιαφέρει. Ἀλλ’ ἐπειδὴ αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ σημεῖον ἐνδιαφέρει ἡμᾶς πολύ, διὰ τοῦτο καὶ θὰ ἐπιμείνωμεν. Θὰ ἐπιμείνωμεν δέ, διὰ νὰ ἀποδείξωμεν ὅτι ὁ Ἰ. Καποδίστριας ὑπῆρξεν φανατικὸς διώκτης καὶ ἄσπονδος πολέμιος τῆς μασσωνίας. Ὑπῆρξεν ὁ πρῶτος καὶ μοναδικὸς κυβερνήτης τῆς Ἑλλάδος, ὅστις εἶχε τὴν τόλμην νὰ λάβη μέτρα καὶ νὰ ἐκδώση διαταγὰς ἐναντίον τοῦ τεκτονισμοῦ.

Γνώ­ρι­ζε ἄ­ρι­στα, πὼς δὲν θὰ τὸν ἄ­φη­ναν ἥ­συ­χο νὰ δη­μι­ουρ­γή­σῃ μιὰ εὐ­νο­μού­με­νη Πο­λι­τεί­α, μιὰ Πο­λι­τεί­α τῆς ὁ­ποί­ας οἱ «Πυ­λῶ­νες» θὰ ἦσαν ἡ Πί­στις στὴν Ὀρ­θο­δο­ξί­α, ἡ Ἰ­σο­νο­μί­α καὶ ἡ γνή­σια (με­τὰ λό­γου γνώ­σε­ως) Λα­ϊ­κὴ Κυ­ρι­αρ­χί­α.

Γνω­ρί­ζων τὰ πε­ρὶ Μα­σσω­νί­ας τῆς ὁ­ποί­ας τὰ «πλο­κά­μια» ἀν­τι­με­τώ­πι­σε ἐκ τῶν θέ­σε­ων εἰς τὰς ὁ­ποί­ας ὑ­πη­ρέ­τη­σε, ὅ­ταν ἐ­νε­φα­νί­σθη πρὸ αὐ­τοῦ ὁ Τέ­κτων Γα­λά­της εἶ­ναι βέ­βαι­ον πὼς ἐ­τα­ρά­χθη καὶ τοῦ πέ­ρα­σε ἀ­πὸ τὸ μυα­λὸ ἡ πε­ρί­πτω­σις ἐμ­φα­νί­σε­ως κά­ποι­ας «συμ­μο­ρί­ας» ἀ­πο­σκο­πού­σης εἰς τὴν φαλ­κί­δευ­σιν τοῦ κι­νή­μα­τος τῶν Ἑλ­λή­νων καὶ κα­πη­λευ­ο­μέ­νης τὴν ἰ­δι­ό­τη­τα τοῦ «Φι­λι­κοῦ». Γιὰ τὸν λό­γο αὐ­τὸ ἔ­πε­σε ἀ­πὸ τὴν ἀ­γω­νί­αν του ἄρ­ρω­στος γιὰ ἀρ­κε­τὲς ἡ­μέ­ρες, ἀ­να­λο­γι­ζό­με­νος τὶς πι­θα­νὲς συ­νέ­πει­ες γιὰ τοὺς συμ­πα­τρι­ῶ­τες του.

Οἱ ἀ­νη­συ­χί­ες του αὐ­τές, οἱ ὁ­ποῖ­αι ἀ­πε­δεί­χθη­σαν δι­και­ο­λο­γη­μέ­ναι, ἔ­φθα­σαν μέ­χρι τοῦ ση­μεί­ου νὰ τὸν κά­νουν (Κυ­βερ­νή­την ὄν­τα), νὰ «τρέ­μη» γιὰ τὴν τύ­χη τοῦ νε­ο­συ­στάτου ἑλ­λη­νι­κοῦ κρά­τους.

Ἔπρεπε νὰ λά­βῃ μέ­τρα. Ἡ ἐ­πι­βου­λὴ τῶν ξέ­νων το­ῦ ἦ­το γνω­στή. Ἐ­γνώ­ρι­ζε πὼς ὁ τε­κτο­νι­σμὸς ἀ­πο­τε­λο­ῦσε στὰ χέ­ρια τῶν ἐ­χθρῶν του (ἐ­κτός, ἀλ­λὰ κυ­ρί­ως ἐν­τὸς Ἑλ­λά­δος) ἕ­να, τρο­μα­κτι­κῆς ἰ­σχύ­ος, ὕ­που­λο ὅ­πλο.

Ἐ­ξέ­δω­σε λοι­πὸν μί­α Μυ­στι­κὴ Ἐγ­κύ­κλιο γιὰ τὸ θέ­μα. Καὶ τὸ γε­γο­νὸς πὼς ἡ Ἐγ­κύ­κλιος ἦ­το «Μυ­στι­κή», κα­τα­δει­κνύ­ει τὸ πό­σο κα­λὰ ἐ­γνώ­ρι­ζε τοὺς κιν­δύ­νους τοὺς ὁ­ποί­ους ἐ­πω­μι­ζό­ταν δι᾿ αὐ­τῆς, ἀλ­λὰ ταυ­το­χρό­νως καὶ τὸ πό­σο φο­βό­ταν τὴν κα­τα­στρε­πτι­κὴ δύ­να­μη ποὺ ἔ­κρυ­βαν «ἐν δυ­νά­μει» αὐ­τὲς οἱ «Μυ­στι­κὲς Ἑ­ται­ρεῖ­ες» στὶς ὁποῖες σα­φέ­στα­τα ἀ­νε­φέρ­θη.

Ὁ ὅ­ρος «Μυ­στι­κὴ Ἐγ­κύ­κλιος», ἐ­σήμαι­νε πὼς τῆς ἔ­δω­σε μιὰ «δι­α­βάθ­μι­ση ἐξ ἀ­πό­ψε­ως Ἀ­σφα­λεί­ας». Αὐ­τὸ εἶ­χε τὴν ση­μα­σί­α του. Ἔ­πρε­πε οἱ ἀ­πο­δέ­κται νὰ μὴ τὴν κοι­νο­ποι­ή­σουν εὐ­ρέ­ως καὶ ἀ­νε­ξε­λέγ­κτως, ἀλ­λὰ νὰ ἐ­νερ­γή­σουν ὅ­πως κα­θόρι­ζε, μὲ τρό­πο ποὺ θὰ δι­ε­σφά­λι­ζε τὸ «Ἀπόρρητον».

Ἡ πρώτη ἐνέργεια σημειοῦται τὴν 8^ην Ἰουνίου τοῦ ἔτους 1828. Πρόκειται περὶ τῆς ὑπ’ ἀριθμ. 2953 μυστικῆς ἐγκυκλίου, τὴν ὁποίαν ἐξαπέλυσεν «πρὸς τὸ Πανελλήνιον», πρὸς τοὺς κατὰ τὸ Αἰγαῖον πέλαγος καὶ τὴν Πελοπόννησον Ἐκτάκτους Ἐπιτρόπους καὶ τοὺς Ἀρχηγοὺς τῶν κατὰ ξηρὰν καὶ θάλασσαν δυνάμεων. Διὰ τῆς ἐγκυκλίου ἐκείνης ὁ Κυβερνήτης τῆς Ἑλλάδος κηρύσσει ἱερὰν σταυροφορίαν ἐναντίον πάσης μυστικῆς Ἑταιρείας καὶ διατάσσει τὴν κατάργησιν καὶ τὸ κλείσιμο ὅλων ἀνεξαιρέτως. Ἀξιοσημείωτον ἐν προκειμένῳ τυγχάνει τὸ γεγονὸς ὅτι, ἐνῷ τὰς ἄλλας Ἑταιρείας ἡ ἐγκύκλιος τὰς ἀναφέρει συλλήβδην, προκειμένου διὰ τὸν τεκτονισμὸν ποιεῖται ὅλως ἰδιαιτέραν μνείαν: «Ἀπὸ τὴν κατηγορίαν τῶν Ἑταιρειῶν τῶν μὴ συμβιβαζομένων μὲ τὰ κατὰ νόμους καθεστῶτα δὲν ἀποκλείομεν καὶ τὴν πρὸ αἰώνων γνωριζομένην ὑπὸ τῷ ὀνόματι τῆς Ἀδελφοποιίας ἢ Ἀγάπης».

Ἡ δεύτερη ἐνέργεια σημειοῦται τὴν 22αν Αὐγούστου τοῦ ἔτους 1831. Πρόκειται περὶ τῆς ὑπ’ ἀριθμ. 4286 ἐγκυκλίου μὲ τύπο ὅρκου δημοσίων λειτουργῶν, τὴν ὁποίαν ἀπευθύνει πρὸς τοὺς Γραμ­μα­τεῖς τῆς Κυ­βερ­νή­σε­ως, τὴν Ἐ­πι­τρο­πὴν τῆς Οἰ­κο­νο­μί­ας, τὸν Γραμ­μα­τέ­α τῆς Γε­ρου­σί­ας, τὸ Λο­γι­στι­κὸν καὶ Ἐ­λεγ­κτι­κὸν Συμ­βού­λι­ον καὶ τοὺς κα­τὰ τὴν ἐ­πι­κρά­τει­αν Ἐ­κτά­κτους Ἐ­πι­τρό­πους, Δι­οι­κη­τὰς καὶ Το­πο­τη­ρη­τάς»…].

Μητροπολίτης Καλαβρύτων καὶ Αἰγιαλείας κ. Ἀμβρόσιος Λενῆς 

ΟΙ ΕΓΚΥΚΛΙΟΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΑΣΣΩΝΙΑΣ

 ΕΠΙΣΤΟΛΗ – ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ

ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΜΑΣΣΩΝΙΚΩΝ ΣΤΟΩΝ

ΠΟΥ ΔΡΟΥΣΑΝ ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΑ ΣΤΗ ΧΩΡΑ!

EΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
Ἀ­ριθ. 2953

Μυ­στι­κὴ Ἐγ­κύ­κλι­ος
Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

 Πρὸς τὸ Πα­νελ­λή­νι­ον

Πρὸς τοὺς κα­τὰ τὸ Αἰ­γαῖ­ον Πέ­λα­γος καὶ τὴν Πε­λο­πόν­νη­σον Ἐ­κτά­κτους Ἐ­πι­τρό­πους καὶ τοὺς Ἀρ­χη­γοὺς τῶν κα­τὰ ξη­ρὰν καὶ θά­λασ­σαν Δυ­νά­με­ων.
Γνω­ρί­ζει ἡ Κυ­βέρ­νη­σις ὅ­τι πο­λῖ­ταὶ τι­νες ἐ­πι­μέ­νουν πι­στεύ­ον­τες καὶ τοὺς ἄλ­λους πεί­θον­τες, ὅ­τι αἱ μυ­στι­καὶ Ἑ­ται­ρεῖ­αι χο­ρη­γοῦ­σι μέ­σα σω­τή­ρια­ εἰς τὴν Πα­τρί­δα, ἢ τοὐ­λά­χι­στον Αἰ­γῖ­δα ὑ­πὸ τὴν ὁ­ποί­αν συν­δε­ό­με­νοι με­τα­ξὺ των οἱ ἄν­θρω­ποι δι­ὰ μυ­στι­κῶν δε­σμῶν δύ­ναν­ται νὰ ἀ­πο­λαύ­σω­σιν ἐν­τός τῆς Πα­τρί­δος των καὶ δι­ὰ τῆς ξέ­νης ἐ­πιρ­ρο­ῆς ἀ­ξι­ώ­μα­τα, τι­μάς, καὶ τὸ πλέ­ον τύ­χην, ὃ ἐ­στι χρή­μα­τα.

Ὅ­σον καὶ ἂν ἐ­λε­ει­νο­λο­γῇ ἡ Κυ­βέρ­νη­σις τὴν ἀ­πει­ρί­αν τῶν Ἑλ­λή­νων τῶν ἀ­πὸ τοι­αύ­τας εἰ­ση­γή­σεις πα­ρα­συ­ρο­μέ­νων, δὲν ἤ­θε­λε δώ­σει τὴν προ­σο­χήν της, ἂν δὲν ἦ­το κα­τα­πε­πει­σμέ­νῃ πό­σον ὀ­λέ­θρι­α ἀ­πο­τε­λέ­σμα­τα δύ­να­ται νὰ φέ­ρῃ εἰς τὴν κρί­σι­μον ταύ­την στιγ­μὴν ἡ πε­ρὶ τού­των γνώ­μη, τὴν ὁ­ποί­αν οἱ ἐ­χθροὶ τῆς Ἑλ­λά­δος ἤ­θε­λον συ­στή­σει καὶ εἰς τὸν Κό­σμον, καὶ εἰς τὰς Εὐ­ρω­πα­ϊ­κὰς Κυ­βερ­νή­σεις.

Ἂν ἡ Ἑλ­λὰς ἐγ­κα­τε­λεί­φθη ἀ­πὸ τὸ 1821 ἕ­ως τὸν Ἰ­ού­λι­ον μῆνα τοῦ τε­λευ­ταί­ου ἔ­τους, τοῦ­το προ­ῆλ­θε δι­ό­τι οἱ ἐ­χθροί της τὴν πα­ρέ­σται­ναν ἀ­δι­α­κό­πως πρὸς τοὺς Βα­σι­λεῖς, ὡς λα­ὸν ἐ­πα­να­στα­τη­θέν­τα καὶ ἀ­γω­νι­ζό­με­νον ὑ­πὸ τὴν δι­εύ­θυν­σιν καὶ ὑ­πὸ τοὺς σκο­ποὺς Μυ­στι­κῶν Ἑ­ται­ρει­ῶν, ὅ­θεν ἐ­πή­γα­σαν αἱ κα­τα­στρο­φαὶ τῆς Ἱ­σπα­νί­ας καὶ Ἰ­τα­λί­ας. Εὔ­κο­λον ἦ­το ἀ­ναμ­φι­βό­λως νὰ ἀ­ναι­ρε­θῇ ἡ σφα­λε­ρὰ αὕ­τη δό­ξα.

Μ᾿ ὅ­λον τοῦ­το ἐ­χρει­ά­σθη­σαν ὁ­λό­κλη­ρα ἑ­πτὰ ἔ­τη βα­σά­νων καὶ δυ­στυ­χι­ῶν εἰς ἀ­ναί­ρε­σίν της. Μό­λις ἀ­νη­ρέ­θῃ, καὶ ἐ­νῷ ἡ Ἑλ­λὰς ἀρ­χί­ζει νὰ λαμ­βά­νῃ δείγ­μα­τα εὐ­νοί­ας καὶ κα­λο­κἀ­γα­θί­ας ἐκ μέ­ρους τῶν Συμ­μα­χι­κῶν Δυ­νά­με­ων, οἱ ἐ­χθροί της θέ­λουν πά­λιν τὴν πα­ρα­στή­σει ὡς ὑ­πε­ξού­σι­ον τῶν Μυ­στι­κῶν Ἑ­ται­ρει­ῶν, καὶ εἰς ἀ­πό­δει­ξιν τού­του θέ­λουν φα­νε­ρώ­σει, ὅ­τι ὑ­πὸ δι­α­φό­ροις ὀ­νό­μα­σιν αἱ Ἑ­ται­ρεῖ­αι αὐ­ταὶ ὑ­πάρ­χουν καὶ πολ­λα­πλα­σι­ά­ζον­ται με­τα­ξὺ των ἐν τοῖς πράγ­μα­σι καὶ τῆς πο­λι­τι­κῆς τά­ξε­ως, καὶ τῆς στρα­τι­ω­τι­κῆς δυ­νά­με­ως, ἴ­σως καὶ αὐ­τοῦ τοῦ στό­λου.

Τό­σον οὐ­σι­ῶ­δες θε­ω­ρεῖ τοῦ­το ἡ Κυ­βέρ­νη­σις, ὥ­στε μὴν ἐγ­κρί­νου­σα νὰ δεί­ξῃ δι­ὰ τι­νος δη­μο­σί­ας καὶ ἐ­πι­σή­μου πρά­ξε­ως τὴν ὕ­παρ­ξιν αὐ­τοῦ τοῦ κα­κοῦ, ἐκ­πλη­ροῖ δι­ὰ τοῦ τύ­που τῆς πα­ρού­σης ἐγ­κυ­κλί­ου τὸ χρέ­ος, τὸ ὁ­ποῖ­ον δὲν ἠμ­πο­ρεῖ νὰ πα­ρα­με­λή­σῃ χω­ρὶς νὰ κα­θυ­πο­βλη­θῇ εἰς βα­ρυ­τά­την εὐ­θύ­νην.

Τῷ ὄν­τι τοι­οῦ­τον δη­μό­σι­ον ἔγ­γρα­φον με­τα­ξὺ τῶν Πο­λι­τι­κῶν, οἱ ὁ­ποῖ­οι ἐ­πι­μέ­νου­σι νὰ μὴν πα­ρα­χω­ρῶ­σιν εἰς τὴν Ἑλ­λά­δα ἔν­τι­μον μέλ­λον, ἤ­θε­λε χρη­σι­μεύ­σει ὡς μέ­σον τοῦ νὰ ἀ­πο­δεί­ξω­σιν, ὅ­τι οἱ Βα­σι­λεῖς δι­ὰ τῶν εὐ­ερ­γε­σι­ῶν των ὑ­πο­θάλ­που­σιν εἰς τὴν Ἑλ­λά­δα τὸν ἐ­χθρόν, τὸν ὁ­ποῖ­ον καὶ ἀλ­λα­χοῦ, καὶ τὰς ἰ­δί­ας των Ἐ­πι­κρα­τεί­ας πο­λε­μῶ­σι.

Ἡ πα­ρα­τή­ρη­σις αὕτη, Κύ­ρι­οι, σᾶς δι­δά­σκει μὲ πό­σην φρό­νη­σιν καὶ ὀ­ξυ­δέρ­κει­αν ἀ­παι­τεῖ­ται ἡ ἐκ­πλή­ρω­σις τῆς ἀ­κο­λού­θου πα­ραγ­γε­λί­ας τῆς Κυ­βερ­νή­σε­ως. Θέ­λε­τε κοι­νο­ποι­ή­σει δι­ὰ ζώ­σης φω­νῆς εἰς τοὺς ὑ­παλ­λή­λους σας ἢ τοὺς ὑ­πὸ τὴν ὁ­δη­γί­αν σας ἀ­ξι­ω­μα­τι­κοὺς τὸ πε­ρι­ε­χό­με­νον τῆς πα­ρού­σης, καὶ θέ­λε­τε τοὺς κά­μει νὰ σᾶς φα­νε­ρώ­σουν ἂν ἀ­νή­κουν εἰς καμ­μί­αν τῶν Μυ­στι­κῶν Ἑ­ται­ρει­ῶν, ἢ ὄ­χι.

Ἂν εἶ­ναι τὸ πρῶ­τον, θέ­λε­τε τοὺς πα­ρα­τη­ρή­σει, ὅ­τι ἐ­ὰν εἰς τὴν πα­ρελ­θοῦ­σαν κα­τά­στα­σιν τῆς ἀ­ναρ­χί­ας καὶ τῆς ἀ­τα­ξί­ας ἦ­ταν ἴ­σως ἀ­ναγ­καῖ­ον εἰς τοὺς πο­λί­τας νὰ ζη­τή­σω­σι προ­σω­πι­κὴν ἀ­σφά­λει­αν δι­ὰ τοῦ δε­σμοῦ μυ­στι­κῆς τι­νος Ἑ­ται­ρεί­ας, ὁ δε­σμὸς οὗ­τος δι­α­λύ­ε­ται κα­θ᾿ ἣν στιγ­μὴν ὁ τοῦ νο­μί­μου ὅρ­κου καὶ πρὸς τὴν Κυ­βέρ­νη­σιν, καὶ πρὸς τοὺς Νό­μους, χο­ρη­γεῖ εἰς ἕ­να ἕ­κα­στον, καὶ εἰς ὅ­λους, ὅ­λας τὰς ἀ­πα­ραι­τή­τους ἀ­σφα­λεί­ας.

Ἀ­πὸ τοι­αύ­την ἀρ­χὴν ὁρ­μώ­με­νοι εὐ­κό­λως θέ­λε­τε ἀ­πο­δεί­ξει τὸ ἀ­συμ­βί­βα­στον τῶν δύ­ο ὅρ­κων, ἤ­γουν τοῦ ὑ­πη­ρε­τεῖν τὸ Κρά­τος καὶ ὑ­πη­ρε­τεῖν μυ­στι­κὴν Ἑ­ται­ρεί­αν, τῆς ὁ­ποί­ας ὁ σκο­πὸς εἶ­ναι ὡς ἐ­πὶ τὸ πλεῖ­στον ἄ­γνω­στος εἰς τοὺς Ἑ­ταί­ρους.

Ἂν λοι­πὸν οἱ ὑ­πάλ­λη­λοί σας ἢ οἱ ὑ­πὸ τὴν ὁ­δη­γί­αν σας ἀ­ξι­ω­μα­τι­κοὶ ἀ­νή­κω­σιν εἲς τι­να Ἑ­ται­ρεί­αν, ἀ­νάγ­κη νὰ πα­ραι­τη­θῶ­σι, καὶ πε­ρὶ τού­του ὀ­φεί­λεις νὰ μᾶς βε­βαι­ώ­σῃς.

Ἐξ ἐ­ναν­τί­ας θέ­λε­τε τοὺς ἐ­ξη­γή­σει τοὺς κιν­δύ­νους εἰς τοὺς ὁ­ποί­ους ἐ­κτί­θεν­ται πλα­νώ­με­νοι ἀ­πὸ ὀ­λί­γους τι­νὰς ὅ­λως δι­ό­λου εἰς τὰ τοι­αῦ­τα ἐ­να­σχο­λου­μέ­νους. Ἀ­πὸ τὴν κα­τη­γο­ρί­αν τῶν Ἑ­ται­ρει­ῶν τῶν μὴ συμ­βι­βα­ζο­μέ­νων μὲ τὰ κα­τὰ Νό­μους κα­θε­στῶ­τα δὲν ἀ­πο­κλεί­ο­μεν καὶ τὴν πρὸ αἰ­ώ­νων γνω­ρι­ζο­μέ­νην ὑ­πὸ τῷ ὀ­νό­μα­τι τῆς Ἀ­δελ­φο­ποι­ΐας, ἢ Ἀ­γά­πης.

Πα­ραγ­γέλ­λε­σθε, Κύ­ρι­οι, κα­τ᾿ ἐ­πα­νά­λη­ψιν νὰ κά­με­τε χρῆ­σιν τῆς κοι­νο­ποι­ή­σε­ως ταύ­της κα­τὰ τὸν συ­νε­τώ­τε­ρον καὶ ὠ­φε­λι­μώ­τε­ρον τρό­πον. Προ­θύ­μως ἡ Κυ­βέρ­νη­σις θέ­λει δε­χθῇ τὰς εἰ­δο­ποι­ή­σεις, ὅσας ἐν και­ρῷ καὶ τό­πῳ θέ­λε­τε δυ­νη­θῇ νὰ τὴν χο­ρη­γή­σε­τε.

Ἐν Πό­ρῳ τῇ 8η Ἰ­ου­νί­ου 1828
Ὁ Κυ­βερ­νή­της Ἰ. Α. Κα­ππο­δί­στρι­ας

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ἀ­ριθμ. 4286 ΜΕ ΤΥΠΟ ΟΡΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ

ΓΕΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ

ΕΝ ΝΑΥΠΛΙῼ ΤΕΤΑΡΤΗ 26 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1831

ΕΠΙΣΗΜΑ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ

Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Πρός τούς Γραμ­μα­τεῖς τῆς Κυ­βερ­νή­σε­ως,

τὴν Ἐ­πι­τρο­πὴν τῆς Οἰ­κο­νο­μί­ας,

τὸν Γραμ­μα­τέ­α τῆς Γε­ρου­σί­ας,

τὸ Λο­γι­στι­κὸν καὶ Ἐ­λεγ­κτι­κὸν Συμ­βού­λι­ον,

καὶ τοὺς κα­τὰ τὴν Ἐ­πι­κρά­τει­αν Ἐ­κτά­κτους Ἐ­πι­τρό­πους, Δι­οι­κη­τὰς καὶ

Το­πο­τη­ρη­τάς.

Τὸ ἐν­ταῦ­θα συ­να­πτό­με­νον ἔγ­γρα­φον, δι­α­λαμ­βά­νον τὴν σύ­στα­σιν μυ­στι­κῆς Ἑ­ται­ρεί­ας, σκο­πὸν ἐ­χού­σῃς τὴν κα­τά­λυ­σιν τῆς ἐνε­στώ­σῃς τά­ξε­ως τῶν πραγ­μά­των, συ­νε­τέ­θη ἀ­πὸ ἔγ­γρα­φα τὰ ὁ­ποῖ­α ἔ­χει ἤ­δη ἀ­νὰ χεῖ­ρας ἡ Κυ­βέρ­νη­σις.

Δὲν σᾶς τὸ ἀ­πο­στέλ­λο­μεν δι­ὰ ἰ­δι­κὴν σας πλη­ρο­φο­ρί­αν, ἀλ­λὰ δι­ὰ νὰ πλη­ρο­φο­ρη­θῇ ἐ­πί­σης τὰ δι­α­τρέ­χον­τα καὶ τὸ δη­μό­σι­ον, καὶ δι­ὰ νὰ δυ­νη­θοῦν οἱ κα­θ᾿ ὅ­λους τοὺς κλά­δους ὑ­πάλ­λη­λοι τῆς Δη­μο­σί­ου ὑ­πη­ρε­σί­ας νὰ προ­φυ­λα­χθῶ­σιν ἀ­πὸ τὰς ἀ­πά­τας, δι­ὰ τῶν ὁ­ποί­ων οἱ ρα­δι­οῦρ­γοι ἐ­προ­σπά­θη­σαν ἢ θέ­λουν προ­σπα­θή­σει νὰ τοὺς κά­μουν κοι­νω­νοὺς εἰς τὰ ἀ­ξι­ο­κα­τά­κρι­τα σχέ­δι­ά των.

Ἡ Κυ­βέρ­νη­σις χρε­ω­στεῖ νὰ πλη­ρο­φο­ρη­θῇ ὅ­τι πᾶς ὑ­πάλ­λη­λος, ὁ­ποι­οσ­δή­πο­τε ἂν εἶ­ναι ὁ βαθ­μός του, ἢ ἡ θέ­σις του, εἶ­ναι καὶ θέ­λει μεί­νει ἐν­τε­λῶς ἀλ­λό­τρι­ος ἀ­πὸ τὴν πε­ρὶ ἧς ὁ λό­γος μυ­στι­κὴν Ἑται­ρεί­αν, ἢ ὁ­ποι­αν­δή­πο­τε ἄλ­λην μυ­στι­κὴν Ἑ­ται­ρεί­αν, ἥ­τις ἤ­θε­λεν ἀν­τί­κει­σθαι εἰς τὰ χρέ­η, εἰς τὰ ὁ­ποῖ­α κα­θυ­πο­βάλ­λε­ται, ἅ­μ᾿ ἀ­φοῦ δέ­χε­ται δη­μο­σίαν τι­νὰ ὑ­πη­ρε­σί­αν καὶ ἐ­πει­δὴ ὑ­πη­ρε­τεῖ τὴν Πα­τρί­δα κα­τὰ τὴν προ­σω­ρι­νῶς κα­θε­στῶ­σαν τά­ξιν τῶν πραγ­μά­των, δὲν θέ­λει ὑ­πό­κει­σθαι μή­τε ὑ­πα­κού­ει εἰ­μὴ εἰς τοὺς ὑ­πάρ­χον­τας νό­μους, καὶ εἰς τοὺς κα­τ᾿ αὐ­τὴν δι­ω­ρι­ζο­μέ­νους ἀρ­χη­γούς.

Ἑ­πο­μέ­νως, δι­ὰ νὰ προ­φυ­λά­ξη­τε τοὺς ὑ­παλ­λή­λους σας ἀ­πὸ τὰς ὀ­λε­θρί­ους συ­νε­πεί­ας, δι᾿ ἃς ἤ­θε­λαν εἶ­σθαι ὑ­πεύ­θυ­νοι, ἂν ἦ­σαν μέ­λη τῆς ρη­θεί­σῃς μυ­στι­κῆς Ἑ­ται­ρεί­ας, ἢ ἄλ­λης τι­νὸς τῆς αὐ­τῆς φύ­σε­ως, θέ­λε­τε τοὺς προ­βάλ­λει νὰ ὑ­πο­γρά­ψω­σι τὸν τύ­πον τοῦ ὅρ­κου, τὸν ὁ­ποῖ­ον ὁ Γραμ­μα­τεὺς τῆς Ἐ­πι­κρα­τεί­ας σᾶς ἀ­πο­στέλ­λει ὁ­μοῦ μὲ τὴν πα­ροῦ­σαν.

Ἐν­νο­εῖ­ται δὲ ὅ­τι ὅ­σοι τῶν ὑ­παλ­λή­λων δὲν θε­λή­σουν νὰ τὸν ὑ­πο­γρά­ψουν θέ­λουν ἀ­πο­βλη­θῇ καὶ πε­ρὶ τού­του θέ­λε­τε μᾶς ἀ­να­φέ­ρει.

Οἱ τύ­ποι τοῦ ὅρ­κου, τοὺς ὁ­ποί­ους θέ­λε­τε ὑ­πο­γρά­ψει ὑ­μεῖς πρῶ­τοι, θέ­λουν φυ­λα­χθῇ με­τὰ τῶν πρω­το­τύ­πων ὑ­πο­γρα­φῶν ὅ­λων τῶν ὑ­παλ­λή­λων σας εἰς τὰ ἀρ­χεῖ­α σας, καὶ ἀν­τί­γρα­φα αὐ­τῶν ἐ­πι­κυ­ρω­μέ­να θέ­λε­τε πέμ­ψει εἰς τὴν Γραμ­μα­τεί­αν τῆς Ἐ­πι­κρα­τεί­ας.

Ἐν Ναυ­πλί­ῳ τῇ 22^α Αὐ­γού­στου 1831.

Ὁ Κυ­βερ­νή­της Ἰ. Α. Καπποδίστριας

Ὁ Γραμ­μα­τεὺς τῆς Ἐ­πι­κρα­τεί­ας Ν. Σπηλιάδης

Ὑ­πεν­θύ­μι­ση: Ὁ Κα­πο­δί­στρι­ας δο­λο­φο­νή­θη­κε ἀ­πὸ τοὺς μα­σό­νους [Ν: δεν το αποκλείω, αλλά δε γνωρίζω αποδείξεις για το θέμα - εδώ αναφέρεται ότι δολοφονήθηκε από πράκτορες της Αγγλίας και ενοχοποιήθηκαν οι Μαυρομιχαλαίοι, που απλώς βρέθηκαν στο σημείο], τὴν 9^η Ὀ­κτω­βρί­ου 1931 [Ν: προφανώς με το νέο ημερολόγιο πέφτει αυτή η ημερομηνία], 48 μέ­ρες με­τὰ ἀ­πὸ αὐ­τὴ τὴν ἐγ­κύ­κλι­ο καὶ ἱ­στο­ρι­κὰ ξέ­ρου­με τί ἐ­πα­κο­λού­θη­σε καὶ ἀ­κό­μα μᾶς τυ­ραν­νᾶ.