Πολλές φορές οι άνθρωποι έχουν να παλέψουν με διάφορες ασθένειες και δυστυχώς αρκετοί νομίζουν ότι είναι τιμωρία από τον Θεό, σε κάποιο αμάρτημά τους.
Όμως ο Θεός ποτέ δεν δοκιμάζει κανέναν, όπως μας λέει ο απόστολος Ιάκωβος ο αδελφόθεος (επιστολή Ιακώβου 1:13) «Μηδείς πειραζόμενος λεγέτω ότι από Θεού πειράζομαι· ο γάρ Θεός απείραστος έστι κακών, πειράζει δε αυτός ουδένα».
Ο Θεός λοιπόν δεν είναι τιμωρός ή εκδικητής, επιτρέπει όμως πολλές φορές να συμβαίνουν άσχημα πράγματα όπως οι ασθένειες για το δικό μας καλό.
Ο απόστολος Παύλος στην Β’ Κορινθίους 12:9 λέγει: «Η δύναμίς μου εν ασθενεία τελειούται», ότι δηλαδή η δύναμή του, η πίστις του, τελειοποιείται με την ασθένεια.
Ο άνθρωπος όταν ασθενεί, καταφέρνει να αντιμετωπίσει τον εγωκεντρισμό του και να πλησιάσει περισσότερο στην ταπείνωση, κάτι που δεν είναι εύκολο να καταφέρει, αν τα έχει όλα, γιατί κάποιος που τα έχει όλα και δεν στερείται σε τίποτα, εύκολα μπορεί να φουσκώσει το υπερεγώ του και να βγει από τον δρόμο του Θεού.
Παραδείγματα μέσα στον Χριστιανισμό έχουμε πάμπολλα, αλλά και σε σύγχρονους αγίους, όπως τον πατέρα Παΐσιο.
Λέει ο γέροντας Παΐσιος: «Κάποτε ήμουν επί δεκαπέντε μέρες άρρωστος με πυρετό, ρίγος, χωρίς σόμπα, μόνος, δεν μπορούσα να κάμω ένα τσάι, ούτε να βγω έξω. Πίστευα ότι θα πέθαινα, και έριξα επάνω μου το Σχήμα του γέροντα μου, του παπά Τύχωνα. Τότε αισθάνθηκα τέτοια χάρι! Βρέθηκα έξω από το Κελλί μου μέσα σε Φως, και έβλεπα με άλλα μάτια τα πάντα. Τα πουλιά, τα ψάρια, τους πλανήτες, τον κόσμον όλον. Και όλα αυτά μιλούσαν και έλεγαν ότι, όλα τα έκανε ο Θεός για σένα, τον άνθρωπο. Παρακαλούσα τον Θεό, όταν πεθάνω να είμαι μόνος και μόνο μ’ αυτή τη σκέψη πλημμύριζα από χαρά και αγαλλίαση. Η ανθρώπινη εγκατάλειψη και η στέρηση της ανθρώπινης παρηγοριάς φέρνει πλούσια την θεϊκή παρηγοριά» (Οι ασθένειες και ο πιστός, Ιερομονάχου Γρηγορίου, Εκδόσεις Ιερόν Κουτλουμουσιανόν Κελλίον, Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, Άγιον Όρος, σελ 35).
Ως άνθρωποι ας μην απελπιζόμαστε, όταν έχουμε μία ασθένεια και δη χρονίζουσα(όπως π.χ. εγώ που είμαι και πολύ φιλάσθενος), καθότι ο Θεός το επιτρέπει γιά δικό μας καλό και πάνω απ’ όλα ας μην οργιζόμεθα κατά του Θεού, διότι δεν μας δοκιμάζει Αυτός. Άλλωστε ο Θεός επιτρέπει να μας συμβαίνουν όσα μπορούμε να αντέξουμε και ποτέ περισσότερα.
Στα δύσκολα ας θυμόμαστε τον Πλούσιο και τον Λάζαρο (Λουκάς 16:19-31). Τόσα υπέφερε ο Λάζαρος αλλά τελικά ευρέθη εις τον Κόλπο του Αβραάμ (τον Παράδεισο), κι αυτό είναι μία απόδειξις ότι ο Θεός κανέναν δεν εγκαταλείπει.
Καλές Γιορτές με Υγεία σε Όλους
Με αγάπη Χριστού
Βασίλης Ταβουλάρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου