ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ, ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ

(ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ)

Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2020

Η Αγία Αναστασία η Φαρμακολύτρια (22 Δεκ.) – Σύμβολο και παράδειγμα χριστιανικής αγάπης


Σημεία των καιρών

Τις μέρες που όλος ο χριστιανικός κόσμος ετοιμάζεται να εορτάσει   την   κατεξοχήν   εορτή   της   αγάπης,   την ενανθρώπηση του Σωτήρος Χριστού, η Αγία μας Ορθόδοξη Εκκλησία μας προβάλλει και ένα άλλο πρότυπο αγάπης κατά μίμηση της θείας Αγάπης. Είναι η μορφή της Αγίας Αναστασίας,   της   οποίας   χαρακτηριστικό   γνώρισμα   και σύνθημα της ζωής της ήταν το «αγαπάτε αλλήλους» τού σαρκωθέντος Κυρίου.

Την   είχε   στολίσει   ο   Θεός   με   πλούσια   και   σπάνια χαρίσματα.   Δεν   ήταν   μόνο   η   έκπαγλος   ωραιότητα   της μορφής,   αλλά   και   η   μόρφωση   που   πήρε,   και  πολύ περισσότερο   το   εξαίρετο   ήθος,   η   σεμνότητα   και   η σωφροσύνη,   τα   οποία   την   έκαναν   σε   όλα   σεβαστή   στο περιβάλλον   της.   Στο   ειδωλολατρικό   περιβάλλον   της Ρώμης, στο οποίο ζούσε κατά τα χρόνια του Διοκλητιανού (284   –   304),   μια   τέτοια   νεανική   μορφή   ήταν   σαν   ένα ευωδιαστό άνθος μέσα στη δυσωδία των αγκαθιών, σαν μία λαμπάδα που φώτιζε μέσα στο σκοτάδι της πλάνης. Και   όλα   αυτά  η Αναστασία  τα  ώφειλε στη χριστιανική αγωγή που είχε από τη μικρή της ηλικία. Διότι οι γονείς της Πραιτεξτάτος και Φαύστα δεν φρόντισαν μόνο για τη σωματική ή έστω τη διανοητική ανάπτυξη της κόρης τους, αλλά   πρωτίστως   και   κυρίως   για   τη χριστιανική διαπαιδαγώγησή   της.   Και   δεν   περιορίσθηκαν   μόνο   στη δική  τους  χριστιανική   και   ηθική   διδασκαλία, αλλά  την ανέθεσαν και σε ευλαβή, ενάρετο δάσκαλο, τον συνετό Χρυσόγονο , ο οποίος επέδρασε με τρόπο θαυμαστό στον χαρακτήρα και την όλη ανάπτυξη της Αναστασίας.

Με τα πλούσια αυτά προσόντα και τα θεία χαρίσματα ήλθε σε   κατάλληλη   ηλικία   και   παντρεύθηκε   τον   πλούσιο Ρωμαίο   άρχοντα   Πούπλιο.   Ο   πόθος   της   ήταν   να δημιουργήσει οικογένεια χριστιανική και μέσα σ’ αυτήν να δώσει με πολλή αγάπη τον εαυτό της στην ανατροφή των παιδιών της. Ο Θεός όμως δεν της χάρισε παιδιά, αλλά και κοντά   στον   σύζυγό   της   δεν   μπόρεσε   να   βρει   την κατανόηση   που περίμενε.  

Ο   Κύριος γνωρίζει  πόσες προσπάθειες κατέβαλε η Αναστασία, για να αλλάξει τον Πούπλιο, χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα. Γι’ αυτόν τον πλούτο   της   αγάπης   της   και   τα   ευγενή   της   αισθήματα, χωρίς να τα στερήσει από τον σύζυγο και τους συγγενείς της,   σκέφθηκε   να   τα   διοχέτευσει   και   έξω   από   την οικογενειά   της,   στους   ανθρώπους   που   έχουν   ανάγκη στοργής και φροντίδος. Και ήταν αυτοί, όπως και πάντοτε είναι, πολλοί και με ποικίλες ανάγκες. Επιδόθηκε λοιπόν σέ φιλανθρωπία και αγαθοεργία. Ταπεινή στην εμφάνιση και περισσότερο στην καρδιά,   πρόσχαρη   και   αγαθή,   επισκεπτόταν   αρρώστους, ορφανά και χήρες και έδινε από τον πλούτο των αγαθών της και της ευγενικής καρδιάς της. Με τα ίδια της τα χέρια περιποιούνταν   τους   ασθενείς,   ανακούφιζε   τους θλιμμένους και τους μετέδιδε την παρηγοριά, την οποία δίνει η πίστη τού Χριστού στις  ψυχές των ανθρώπων. Εκείνο όμως, που ιδιαιτέρως είλκυσε το ενδιαφέρον της Αναστασίας, ήταν οι μάρτυρες της πίστεως. Και ήταν τότε πολλοί,   εφόσον   ο   αυτοκράτωρ   Διοκλητιανός   οδηγούσε κατά   χιλιάδες   τους   Χριστιανούς   στις   φυλακές   και   τα μαρτύρια. Κοντά σ’ αυτούς τους γενναίους ομολογητές της πίστεως   και   των   ηρωικών   μαρτύρων   βρισκόταν   η Αναστασία   ως   άγγελος   ενισχύσεως   και   παρηγοριάς. Γνωστή   ως   αρχόντισσα   και   σύζυγος   του   Πουπλίου   της επιτρεπόταν   και   τους επισκεπτόταν στις φυλακές,   τους μετέφερε χρήματα και τρόφιμα, περιποιούνταν και έδενε με υπομονή και καρτερία τις  πληγές που δημιουργούσαν στο σώμα τους οι ραβδισμοί, οι τροχοί και τα άλλα φοβερά μαρτύρια. Έμενε μαζί τους για ώρα πολλή, για να συζητά και να ενισχύει. Αποχωρούσε από τη φυλακή πανευτυχής για το έργο της αγάπης που επιτελούσε και άφηνε τους μάρτυρες   διπλά   τονωμένους.   Ένα   βασίλειο   αγάπης   με βασίλισσα την Αναστασία άνοιξε στις φυλακές, μέσα στο οποίο  απολάμβαναν  στοργή πριν από  το  μαρτύριό τους τόσοι Χριστιανοί προς δόξαν Κυρίου. Αλλά ο σύζυγος της Αναστασίας δεν έζησε πολύ. Πέθανε και της άφησε  μεγάλη   περιουσία.   Έκλαψε  βεβαίως  τον σύντροφό   της   η   πιστή   σύζυγος.

Από   την   εποχή   όμως εκείνη αισθάνθηκε στον εαυτό της την ειδική κλήση να αφιερωθεί πλήρως και τελείως στην υπηρεσία της αγάπης. Πούλησε   λοιπόν   την   περιουσία   της   και   την   είχε   στη διάθεση κάθε ανθρώπου πού είχε ανάγκη. Το σπίτι της μεταβλήθηκε   σε   Ίδρυμα   Στοργής,   σε   τόπο   από   όπου ακτινοβολούσε η αγάπη. Πτωχοί και άρρωστοι έβρισκαν κατανόηση   και   ανακούφιση.   Στάθηκε   ακόμη   με περισσότερη στοργή στο πλευρό των αγίων μαρτύρων, για την   περιποίηση,   νοσηλεία   και   τιμητική   ταφή   των σωμάτων   τους,   όταν   αυτοί,   μετά   το   ηρωϊκό   άθλημα, παρέδιναν την ψυχή τους στον Κύριο. Δεν  άργησε   όμως  να   έλθει  και   η  δική   της   σειρά.   Τους μάρτυρες αγάπησε και τα μαρτύρια πόθησε. Και ο Κύριος δεν της στέρησε την τιμή, η οποία ήταν αποτέλεσμα της ζωής της αγάπης της. Την συνέλαβαν. Δεν ήταν δυνατόν άλλωστε   να   την   διευκολύνουν   συνεχώς   και   να   περνά ανεμπόδιστη στις  φυλακές. Έγινε γνωστή και συνελήφθη. Και   μαζί   με   ομάδα   άλλων   γυναικών   οδηγήθηκε   στο μαρτύριο, το οποίο υπέστη με θάρρος, με υπομονή, με χαρά για την αγάπη του Σωτήρος Χριστού, στην οποία αφιέρωσε τη ζωή της. Στο τέλος το σώμα της, μαζί με τα σώματα των άλλων μαρτύρων γυναικών, παραδόθηκε στη φωτιά και κάηκε. Η Αγία μας Εκκλησία την ονομάζει Φαρμακολύτρια, διότι,  σύμφωνα με την παράδοση,   ελευθερώνει τους ανθρώπους από τις  δηλητηριάσεις, λυτρώνει και θεραπεύει από ασθενείες.

Σύμβολο και παράδειγμα χριστιανικής αγάπης η Αγία Αναστασία. Έτσι, όπως παρουσιάζει και επαινεί ο απόστολος Παύλος τις  χριστιανές γυναίκες και ιδιαιτέρως τις   χήρες εκείνες που «φιλοξένησαν, έπλυναν τά πόδια τών Χριστιανών, βοήθησαν θλιβόμενους, συνέτρεξαν σε έργα αγαθά» (Α΄ Τιμοθ. ε΄ 10). Και η Χριστιανή γυναίκα έχει τη δυνατότητα παράλληλα με τα έργα της οικογένειάς της να επιτελεί πάρα πολλά τέτοια πράγματι κοινωνικά και ευλογημένα   έργα,   αρκεί   να   ξέρει   και να   θέλει   να χρησιμοποιεί τον ελεύθερο χρόνο που έχει, όπως ο Θεός ζητά,  σε έργα αγάπης και θυσίας, όπως και η αγία Αναστασία.

Απολυτίκιον τής Αγίας. Ήχος δ΄. ["Ν": αυτό είναι γενικό απολυτ΄κιο πολλών αγίων παρθενομαρτύρων]

Η αμνάς σου, Ιησού, κράζει μεγάλη τή φωνή: σέ Νυμφίε μου   ποθώ  καί   σέ  ζητούσα   αθλώ   καί   συσταυρούμαι  καί συνθάπτομαι   τώ   βαπτισμώ   σου·   καί   πάσχω   διά   σέ   ως βασιλεύσω σύν σοί καί θνήσκω υπέρ σού ίνα καί ζήσω ενσοί αλλ’ ως θυσίαν άμωμον προσδέχου τήν μετά πόθου τυθείσαν σοι. Αυτής πρεσβείαις ως ελεήμων, σώσον τάς ψυχάς ημών.

Από τό βιβλίο «Αθλητές Στεφανηφόροι» του Αρχιμ. Θεοδώρου Μπεράτη

agonistes.gr

Δείτε, παρακαλώ, και: Το μυστικό των Παρθενομαρτύρων

Δεν υπάρχουν σχόλια: