ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ, ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ

(ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ)

Σάββατο 9 Μαΐου 2020

Βρίζει κανείς τους καλλιτέχνες;


«Η μεγαλύτερη συγκέντρωση καλλιτεχνών» μέχρι την επόμενη – Συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις ακόμα πιο συσπειρωμένοι



Την ικανοποίησή τους για την επιτυχία της μεγάλης συγκέντρωσης διαμαρτυρίας των καλλιτεχνών και των εργαζόμενων στο χώρο του Πολιτισμού, αλλά και τον έντονο προβληματισμό τους για τα ημίμετρα της κυβέρνησης και την παντελή απουσία σχεδίου για τη συλλογική διαχείριση πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων εκφράζουν με κοινή ανακοίνωση τα σωματεία και οι οργανώσεις που συμμετείχαν στη μεγάλη κινητοποίηση της Πέμπτης, δίνοντας ραντεβού για την επόμενη Τρίτη, 12 Μαΐου, στις 11 το μεσημέρι έξω από το υπουργείο Πολιτισμού. 
Την Πέμπτη, η πλατεία Συντάγματος και άλλα μέρη της χώρας, πλημμύρισαν από κουκλοπαίκτες, ηθοποιούς, γνωστούς ερμηνευτές, χειροτέχνες και δεκάδες εργαζόμενους στον χώρο του θεάματος, όλοι αυτοί που μας κράτησαν παρέα στην καραντίνα, εκείνοι που χωρίς αυτούς η καθημερινότητα θα ήταν γκρίζα, ζητώντας τα αυτονόητα.
«Δεν είμαστε επαίτες, έχουμε δικαιώματα» έγραφε ένα πλακάτ, στον δρόμο απλωμένες εικόνες από καλλιτέχνες που έχουν μείνει στην ιστορία, μία γιγάντια κόκκινη κούκλα είχε βγει από την σκηνή και περπατούσε μπροστά από τη βουλή.
 

Διαβάστε την υπόλοιπη είδηση εδώ. Οι ειδήσεις για τις κινητοποιήσεις των καλλιτεχνών πανελλήνια εδώ (& φωτογραφίες).

Το σχόλιο του ιστολογίου μας

Η ταπεινή μπλογκονησίδα μας συντάσσεται με τους καλλιτέχνες και εύχεται να δικαιωθούν. Η προσφορά της τέχνης και των καλλιτεχνών στην ποιότητα ζωής είναι γνωστή και σημαντική (δυστυχώς όχι πάντα - κι αυτό, πάλι, όλοι το ξέρουν και το επισημαίνουν όχι μόνο οι θρησκευόμενοι, αλλά και οι κοινωνιολόγοι και οι ψυχολόγοι - τώρα όμως δεν τίθεται τέτοιο θέμα). Είμαστε λοιπόν μαζί τους.
Θα θέλαμε όμως να εκφράσουμε έναν προβληματισμό μας προς το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο και προς τα ΜΜΕ... 
Έχει καμία σχέση ο τρόπος που αντιμετωπίζονται οι καλλιτέχνες, όταν διαδηλώνουν διεκδικώντας τα αιτήματα που θεωρούν ζωτικά, με το άγριο μπούλινγκ που αντιμετωπίσαμε, αντιμετωπίζουμε και ΘΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ και στο άμεσο μέλλον οι χριστιανοί, διεκδικώντας αυτά που θεωρούμε ζωτικά για μας; Δηλαδή το δικαίωμα, τόσον καιρό, να πηγαίνουμε στην εκκλησία (είτε κατά μόνας, είτε στη λειτουργία), με τα ίδια "μέτρα προστασίας" που ίσχυαν στα καταστήματα, να λιτανεύουμε τις εικόνες μας και τον επιτάφιο του Χριστού μας (με τα μέτρα προστασίας που - θα έπρεπε να - ίσχυαν σε δημόσιες εκδηλώσεις κοσμικές, δηλ. μη θρησκευτικές) και φυσικά να κοινωνούμε των αχράντων μυστηρίων - πράγμα που έφτασαν στο σημείο ακόμη και να το διακωμωδούν κάποιοι... που μάλλον παριστάνουν τους καλλιτέχνες, αλλά κάλλος στην τέχνη τους δε νομίζω πως βλέπουμε...
Τι αντιμετωπίσαμε; Βρίσιμο, υστερία, καταγγελίες, εισαγγελικές παρεμβάσεις, προσαγωγές στην Ασφάλεια, εξοντωτικά πρόστιμα, ΔΗΜΟΣΙΟ διασυρμό, διακωμώδηση στην τηλεόραση... 
Ειδικά για τη θεία κοινωνία, παρά τις διαβεβαιώσεις δεκάδων γιατρών ότι η εμπειρία (& ακόμη και επιστημονική έρευνα) πιστοποιεί ότι είναι ασφαλές να κοινωνούμε - αυτά, οι "απέναντι" τα γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια χωρίς να προβληματιστούν καν και δίνουν προσοχή μόνο στις εντελώς θεωρητικές προειδοποιήσεις άλλων γιατρών, που επιμένουν ότι "υπάρχει κίνδυνος" χωρίς να έχουν μέχρι στιγμής παρουσιάσει ΟΥΤΕ ΜΙΑ περίπτωση που να επιβεβαιώνει τον ισχυρισμό τους, απέναντι στις πάμπολλες περιπτώσεις που παρουσιάζουμε εμείς.

Είναι ανθρώπινο να αντιδρούν έτσι οι άνθρωποι. Κι εμείς οι χριστιανοί πολλές φορές αγανακτούμε και, κακώς φυσικά, χάνουμε τον έλεγχο. Αλλά εσείς, οι μη χριστιανοί, υποτίθεται ότι είστε προοδευτικοί, ανοιχτόμυαλοι, γεμάτοι σεβασμό για τις διαφορές και τις ιδιαιτερότητες των άλλων, αντίθετοι στη βία και το φανατισμό... Όμως - παρότι υπάρχουν και τέτοιες περιπτώσεις, ευτυχώς για τους ίδιους - συνηθέστερα βλέπουμε τον όχλο να λιθοβολεί... Τον είδαμε στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, τον είδαμε στη σοβιετική Ρωσία (συγγνώμη, φίλοι κομουνιστές, αλλά δείτε π.χ. εδώ), τον είδαμε στους φανατικούς ισλαμιστές, τον βλέπουμε κι εδώ, τώρα. 
Και θα τον δούμε, νομίζουμε, πολύ χειρότερα στο άμεσο μέλλον.
Εννοείται ότι κανείς δεν επιθυμεί ν' αντιμετωπίζονται οι καλλιτέχνες με επιθετικότητα και προκατάληψη! Ούτε και κάνουμε διάκριση ανάμεσα στους καλλιτέχνες και τους χριστιανούς, λες και είναι δύο διαφορετικές ομάδες πληθυσμού (πολλοί καλλιτέχνες είναι πιστοί χριστιανοί και πολλοί χριστιανοί είναι καλλιτέχνες!). Αλλά δεν πρέπει να αναρωτηθούμε για τη διαφορά στην αντιμετώπιση;
Τι είναι αυτό που κάνει εμάς τους χριστιανούς να μας αξίζει τέτοια βία; Τι κακό κάναμε; (ΠΡΟΣΟΧΗ: δεν κολλήσαμε εμείς την κοινωνία κορωνοϊό - και οι προσκυνητές από τους Αγίους Τόπους τον φορτώθηκαν από Κορεάτες στο ξενοδοχείο τους. Κορωνοϊό μετέφεραν στην Ελλάδα και πανεπιστημιακοί, και βουδιστές, new age θρησκευόμενοι τέλος πάντων, που πήγαν στο εξωτερικό να διαλογιστούν - τι σημαίνει αυτό; Μίσος, διασυρμό και λιθοβολισμό; Όχι βέβαια, ούτε και θέλουμε, ευτυχώς ούτε και είδαμε τέτοιο πράγμα).
Εν πάση περιπτώσει, Χριστός ανέστη και "συγχωρήσωμεν πάντα τη Αναστάσει" (η πασχάλια ανάρτησή μας, σχετική με το θέμα, εδώ). 
Αλλά ας αποχτήσει λίγη αυτογνωσία και η κοινωνία, για να μην αγιοποιεί τον εαυτό της και δαιμονοποιεί και στοχοποιεί εμάς, που τέλος πάντων είμαστε και ένα τμήμα της. Ας τ' ακούσει και η Πολιτεία (οι αρχές, το κράτος, η κυβέρνηση), η Εισαγγελία και κάθε εμπλεκόμενος, και ας φερθεί ανάλογα.
Εμείς είμαστε εδώ και περιμένουμε. "Είμαστε ακόμη ζωντανοί" - και αγαπάμε και την Άλκηστη (και την αρχαία και τη σύγχρονη). Και περιμένουμε.
Δόξα τω Θεώ.

Ίσως αξίζει να συμπληρώσουμε με τα επόμενα:


Κανείς δεν μπορεί να βλάψει μια πιστή ψυχή (η ανάρτηση έχει άλλο τίτλο, αλλά και αυτό το περιεχόμενο)  

Δεν υπάρχουν σχόλια: