Δύο χριστουγεννιάτικα βιβλία & όταν ένας άστεγος στολίζει το "σπίτι" του!...

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ ΜΟΥ!
 
ΜΕ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΓΕΣ! 

   
ΣΚΑΡΛΑΤΟΥ ΙΩΑΝΝΑ

Είμαι ένα κοριτσάκι
γλυκό σαν κουραμπιεδάκι,
και ετοιμάζομαι να γεννηθώ
στον κόσμο μας, τον φωτεινό!

Τα Χριστούγεννα αυτά
είναι για μένα ξεχωριστά
γιατί θα τα ζήσω για πρώτη φορά
μέσα από της μαμάς μου, την κοιλιά!

Φίλοι μας, ελάτε να ταξιδέψουμε με την ιστορία της μικρής Χριστίνας, η οποία βιώνει τα πρώτα της Χριστούγεννα και να γνωρίσουμε από κοντά τι γίνεται κάθε μήνα στην κοιλιά της μαμάς που κυοφορεί ένα μωράκι καθώς και ποιος είναι ο πλακούντας, ο ομφάλιος λώρος και το αμνιακό υγρό! (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
 
ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ 5 ΕΤΩΝ

Η ΙΩΑΝΝΑ ΣΚΑΡΛΑΤΟΥ γεννήθηκε στην Αθήνα, έχοντας καταγωγή από την όμορφη Αμοργό. Έχει σπουδάσει θεολογία και δημοσιογραφία και ασχολείται με τη συγγραφή παιδικών και νεανικών βιβλίων. Η συγγραφική της δραστηριότητα έχει βραβευτεί από ελληνικούς και ευρωπαϊκούς φορείς. Οι ΖΑΧΑΡΕΝΙΕΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΕΣ τιμήθηκαν με τον Έπαινο Μυθιστορήματος της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς το 2009 και με το 2ο Βραβείο Μυθιστορήματος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών στην κατηγορία μυθιστορήματος για το 2009. Επίσης, υπήρξαν η αφορμή για την εισήγησή της στο 2ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ψυχιατρικής που πραγματοποιήθηκε τον Μάιο 2010 στα Χανιά με τον τίτλο «Τέχνη και Ψυχιατρική». 

 

Τα κείμενα & οι φωτο από εδώ & εδώ.

Για το βιβλίο στο Διαδίκτυο

Άλλα βιβλία της ίδιας 

ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

ΜΑΝΙΩΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ 

Διηγήματα αναφορικά με τα Χριστούγεννα και όχι μόνον, που προσπαθούν να δείξουν το αληθινό πρόσωπο της πραγματικότητας σε σχέση με τη γιορτινή, ανέφελη και καταναλωτική πλευρά των Χριστουγέννων.
Συγχρόνως προσπαθούν να χαρτογραφήσουν παλαιότερες συμπεριφορές των ανθρώπων, που μας οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση μέσα στην οποία όλοι αισθανόμαστε παγιδευμένοι.
Γιατί όπως υποστηρίζει ο συγγραφέας, γράφοντας για τη δύσκολη κατάσταση που διάγουμε, αυτομάτως την ξορκίζουμε. Την ξορκίζουμε και αφήνουμε χώρο στην ελπίδα, την αισιοδοξία, ελπίζουμε για ένα καλύτερο αύριο, για ένα καλύτερο μέλλον.
"Αν δεν αναγνωρίσουμε όμως την αρρώστια σαν αρρώστια, δεν πρόκειται να γιατρευτούμε ποτέ από την αρρώστια". Αυτό νομίζω ότι δεν συμφωνεί κιόλας και με το ένστικτο της αυτοσυντήρησής μας.

Περιεχόμενα

Κάλαντα!
Θυμάμαι τον κήπο
Το γαλάζιο αυτοκίνητο
Περιμένοντας το θαύμα
Ο γερο-αθλητής
Βήμα, βήμα...
Ευχές
Ένα όνειρο κάτω από το χριστουγεννιάτικο δένδρο
Η "Σκουριασμένη Κονσέρβα" και η "Ζυμαρένια Κούκλα"
Τα Χριστούγεννα, που σπάσανε οι οθόνες...
Το παραμύθι με τις τσακμακόπετρες
Σύμβολα, σήματα, τόξα, τελείες, στίγματα και αγκύλες 

Ο Γιώργος Μανιώτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1951. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Έχει γράψει, εκτός από πεζά λογοτεχνικά έργα, και πολλά θεατρικά, τα οποία έχουν παρουσιαστεί επανειλημμένως σε σκηνές της Αθήνας. Γνωστά θεατρικά έργα του είναι: "Το ματς", "Κοινή λογική", "Παθήματα", "Ο λάκκος της αμαρτίας", "Οι σύζυγοι", "Χορεύει η Κρυστάλλω μάμπο", "Καθιστική ζωή", "Διακοπές στην Ουρανούπολη", "Τάξις και αταξία", κ.ά. Γνωστά πεζογραφήματά του είναι: "Ο άγνωστος στρατιώτης" (νουβέλα μυστηρίου), "Τα μαύρα παραμύθια" (Β΄ Κρατικό Βραβείο Διηγήματος, 1998), "Η φοβερά προστασία" (μυθιστόρημα), "Ορίστε τα ρόδα, μαμά" (διηγήματα), "Το ρεπερτόριο του χειμώνα", "Το ρεπερτόριο της άνοιξης" (θρίλερ), "Το πονηρό μονοπάτι" (μυθιστόρημα), "Η αδρεναλίνη πάντοτε ψηλά" (μυθιστόρημα), "Τα Σαντέ της Σαπφώς" (διηγήματα), "Το γκαζόν του μπαμπά" (μυθιστόρημα), "Αγελάδα με φτερά" (μυθιστόρημα), "Σαράντα κύματα" (μυθιστόρημα). Ασχολείται επίσης με τη σκηνοθεσία. Διετέλεσε αντιπρόεδρος του Εθνικού Θεάτρου από το 2013 έως τους πρώτους μήνες του 2015 (από εδώ, όπου & βιβλία του).

Από εδώ
Για το βιβλίο στο Διαδίκτυο 
Βιβλία του ίδιου 

Χριστούγεννα 2019: Άστεγος στόλισε το «σπίτι» του στην Αθήνα

Η άλλη πλευρά των γιορτών - Σπαρακτικές εικόνες από την Αθήνα

newsbeast.gr

Η αντίστροφη μέτρηση για τα Χριστούγεννα 2019 έχει ξεκινήσει...
Και μπορεί η πρωτεύουσα να έχει φορέσει τα γιορτινά της, ωστόσο αυτές οι μέρες για κάποιους δεν είναι τόσο χαρούμενες και οικογενειακές.

Οι άστεγοι στην Αθήνα κοιμούνται ακόμα στους δρόμους μέσα στο κρύο και τη βροχή. Ένας από αυτούς στόλισε το «σπίτι» του με ένα δέντρο.
[Υπάρχει & δεύτερη περίπτωση, από το Μικρολίμανο].
Το βλέμμα του περαστικού τραβά το στολισμένο δέντρο που έφτιαξε ο άστεγος. Ένα μικρό αλλά γιορτινό δέντρο, με όσα στολίδια μπόρεσε να μαζέψει.

Δείτε, παρακαλώ, επίσης:
Χριστούγεννα: γιορτάζω για να αλλάξω οριστικά

Το άγνωστο μήνυμα των Χριστουγέννων: να γίνεις θεός!

Ζεις τη μελαγχολία των γιορτών; Έλα μαζί μας!