Η αθεΐα δεν είναι επανάσταση...

Μιλώντας πάντα για Ελλάδα (και όχι για κάποιον που μεγαλώνει τα παιδιά του μακριά από τις επιρροές της ελληνικής πραγματικότητας): Θα ακούσει το παιδάκι όλους τους φίλους του να μιλάνε για το χριστουγεννιάτικο δέντρο στο σπίτι τους. Για τη λαμπάδα που έφερε η νονά. Για τον αετό που πέταξαν την Καθαρά Δευτέρα. Για τα δώρα που πήραν. Και θα γυρίσω εγώ ο γονιός να του πω «εμείς δεν συμμετέχουμε σ’αυτά τα πανηγυράκια γιατί είμαστε πιστοί στις αρχές μας»; Δεν είναι κακομαθησιά αυτό βρε παιδιά, δεν είναι πειθαρχία και όρια, είναι ένα συνεχές μαρτύριο. Αν είναι ποτέ δυνατόν. Θα κάνω το παιδί να νιώθει μειονεκτικά, να νιώθει στερημένο, να νιώθει εκτός ομάδας χωρίς να είναι επιλογή του, χωρίς να μπορεί να είναι επιλογή του, για τις δικές μου τις αρχές; Ξέρει το 5χρονο και το 10χρονο αν πιστεύει, συλλαμβάνει καν την έννοια του Θεού για να την απορρίψει κιόλας; Να μιλούσαμε και για τίποτα βλαβερό να το καταλάβω, αλλά θα πάθει κάτι το παιδί να πιάσει ένα στολισμένο κερί; Ναι, ναι, το δώρο θέλει, δεν το ζητάει για πνευματική ανάταση, το δωράκι θέλει. Παιδί είναι. Ναι πρέπει να μάθουν να ελέγχουν τις επιθυμίες τους τα παιδιά, αλλά ας ακούσουν το «όχι» τις υπόλοιπες 100 φορές που πιθανότατα θα πουν «Μαμά θέλω», «Μπαμπά θα μου πάρεις». Πρέπει να τους πούμε το «όχι» τη δεδομένη στιγμή που όλα ή σχεδόν όλα τα άλλα παιδάκια γύρω τους ακούνε το «ναι»; Πηγή: www.lifo.gr

Ένα άρθρο, φιλικό προς την αθεΐα, που όμως ξεκαθαρίζει ότι και σ' έναν άθεο πρέπει να αναγνωρίζεται (από τους συγγενείς του ως προς τα πιστεύω) το δικαίωμα να συμμετέχει, αν θέλει, στις τελετές και τα έθιμα της θρησκευτικής παράδοσης του τόπου του ή τέλος πάντων όποιας παράδοσης επιθυμεί:

Η αθεΐα δεν είναι επανασταση

Η ιστοσελίδα δεν επιτρέπει την αντιγραφή του άρθρου, οπότε δίνουμε μόνο σύνδεσμο (link).
Φυσικά προσυπογράφουμε την παραπάνω άποψη. Διαπιστώνουμε ότι η στάση πολλών άθεων συνανθρώπων μας φανερώνει φανατισμό & μικροψυχία, όχι μικρότερα από αυτά, για τα οποία καταγγέλλουν τους θρησκευόμενους. Και ασφαλώς κάθε σώφρων θα αναγνωρίσει ότι και οι πιστοί δεν χαρακτηρίζονται πάντα από μικροψυχία και φανατισμό.
Θεωρώ λοιπόν ότι αξίζει να το διαβάσουμε.
Για την ιστορία, πιστεύω ότι αξίζει επίσης να το βάλουμε δίπλα σ' ένα άλλο άρθρο, χριστιανικό αυτή τη φορά, που μιλάει για κάτι που θεωρούμε εμείς επανάσταση:

«Η Ανάσταση είναι Επανάσταση» - Μεσογαίας Νικόλαος

Η άποψή μας για την ύπαρξη του Θεού και την αθεΐα εκφράζεται στα links που δίδονται κάτω από αυτή την ανάρτηση: "Παιδιά χωρίς Θεό": ιστοσελίδα για την προώθηση του αθεϊσμού στα παιδιά
Επίσης εδώ: Το φαινόμενο της αθεΐας στη σύγχρονη Ελλάδα – Μια προσέγγιση
Καλή ανάγνωση. Με αγάπη Χριστού.
Ευχαριστώ.