Η Παναγία ως "γυνή η περιβεβλημένη τον ήλιο" της Αποκάλυψης

"...Στο 12ο κεφάλαιο, στο κέντρο περίπου της Αποκαλύψεως και στη μέση ακριβώς της προφητικής εξιστόρησης του Ιωάννου προβάλλει «σημείον μέγα εν τω ουρανώ: γυνή περιβεβλημένη τον ήλιον και η σελήνη υποκάτω των ποδών αυτής και επί της κεφαλής αυτής στέφανος αστέρων δώδεκα. Και εν γαστρί έχουσα έκραζεν ωδίνουσα και βασανιζομένη τεκείν».

Στη συνέχεια παρουσιάζεται «άλλο σημείον εν τω ουρανώ». Ένας δράκοντας πυρρός και μεγάλος με επτά κεφάλια και δέκα κέρατα, που φέρει επτά διαδήματα πάνω στα κεφάλια του, σέρνει με την ουρά του το ένα τρίτο των αστέρων και τους ρίχνει κάτω στη γη. 
Αυτός ο δράκοντας τότε «έστηκεν ενώπιον της γυναικός της μελλούσης τεκείν, ίνα, όταν τέκη, το τέκνον αυτής καταφάγη. Και έτεκεν υιόν άρρενα, ος μέλλει ποιμαίνειν πάντα τα έθνη εν ράβδω σιδηρά. και ηρπάσθη το τέκνον αυτής προς τον Θεόν και προς τον θρόνον αυτού. Και η γυνή έφυγεν εις έρημον, όπου έχει εκεί τόπον ητοιμασμένον από του θεού, ίνα εκεί τρέφωσιν αυτήν ημέρας χιλίας διακοσίας εξήκοντα». (...)"


Διαβάστε παρακαλώ:

Η Παναγία ως "γυνή η περιβεβλημένη τον ήλιο" της Αποκάλυψης κεφ. 12 (ιβ), καθηγητή Στέργιου Σάκκου

Η γυναίκα του Αποκάλυψις 12/ιβ, κατά την ερμηνεία των 8 πρώτων αιώνων
 
«Γυνή περιβεβλημένη τον ήλιον»: Η Παναγία ως παράλληλο τής Εκκλησίας στην όραση, μητροπ. Ιεροθέου Βλάχου

Εικόνες από την ιερά μονή Πρέβελη, νομός Ρεθύμνου (εδώ)