Παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο τα ξημερώματα της Πέμπτης μια από τις σπουδαιότερες εκκλησιαστικές μορφές των τελευταίων δεκαετιών. [...]
Από εδώ, όπου και το βιογραφικό του γέροντα.
Σφράγισε με την παρουσία του την Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρα αλλά και την Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό
Εκοιμήθη ο Προηγούμενος της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρα Γέροντας Αιμιλιανός.
Ο Πολιτικός Διοικητής του Αγίου Όρους, Κωνσταντίνος Δήμτσας, με αφορμή την κοίμηση του Προηγουμένου έκανε την ακόλουθη δήλωση:
Ο Πολιτικός Διοικητής του Αγίου Όρους, Κωνσταντίνος Δήμτσας, με αφορμή την κοίμηση του Προηγουμένου έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Με πολλή θλίψη πληροφορήθηκα την οσιακή κοίμηση του Αρχιμανδρίτου Γέροντος Αιμιλιανού, Προηγουμένου της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρα.
Ο αοίδιμος Γέροντας Αιμιλιανός υπήρξε εκ των μεγάλων συγχρόνων πνευματικών και χαρισματούχων μορφών του Αγίου Όρους, επισφραγίζοντας ανεξίτηλα τόσον την Αγιώνυμο Πολιτεία, την Ι. Μονή Σίμωνος Πέτρα και τα Μετόχια αυτής εντός και εκτός Ελλάδος και γενικότερα την σύγχρονη Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό.
Γόνος ευλαβούς οικογένειας μικρασιατικής καταγωγής, έφερε παιδιόθεν τον πόθο της μοναχικής κλήσεως και αφιερώσεως. Αφού εκάρη μοναχός, κατέστη Ηγούμενος της Ι.Μ. Μεταμορφώσεως του Μεγάλου Μετεώρου (1961-1973), κατόπιν δε και Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρα (1973-2000), την οποία ανέδειξε σε πνευματική κυψέλη και φυτώριο οικουμενικής εμβέλειας και ακτινοβολίας. Ως Αγιορείτης Καθηγούμενος υπήρξε σύγχρονος, αλλά και πνευματικός αδελφός Αγίων και μεγάλων μορφών του Όρους, όπως του Αγίου Παϊσίου και του οσιακής μνήμης Εφραίμ του Κατουνακιώτου, αλλά και πολλών άλλων.
Ευλαβής προς την Κυρά του Όρους Παναγία Θεοτόκο, ζηλωτής της ορθοδόξου πίστεως, μύστης της θεολογίας, μιμητής των αρχαίων Πατέρων, φιλόπονος, φιλακόλουθος, ασκητικός και ακριβός τηρητής των αγιορείτικων παραδόσεων και των μοναχικών ιδεωδών, κατέστη πρότυπο μοναχικής βιωτής, αφοσιώσεως και ιεραποστολής, αλλά και πνευματικός πατέρας πλήθους αμέτρητου πνευματικών τέκνων, μοναχών και λαϊκών, η δε φήμη αυτού εξαπλώθηκε σε όλη την ορθόδοξη οικουμένη. Κτίτωρ και αναστηλωτής Μετοχίων εντός και εκτός Ελλάδος υπήρξε σύγχρονος πρέσβης του Αγίου Όρους και του Αγιορείτικου Μοναχισμού εκ των διαπρεπεστάτων.
Ως νουνεχής και σοφός
Αγιορείτης Καθηγούμενος συνέβαλε καίρια στα αγιορείτικα πράγματα και στη
διευθέτηση πολλών ζητημάτων της Ιεράς Κοινότητος σε αγαστή και
εποικοδομητική συνεργασία με την Ελληνική Πολιτεία, ενώ και ανέλαβε και
σημαντικές αποστολές εξ ονόματος του Αγίου Όρους.
Η Ελληνική Πολιτεία, την οποία έχω την εξαιρετική τιμή και ευθύνη να εκπροσωπώ ως πολιτικός Διοικητής Αγίου Όρους, οφείλει στον μακαριστό Γέροντα Αιμιλιανό μεγάλη ευγνωμοσύνη για σύνολη την συμβολή του προς την Αγιώνυμο Πολιτεία και την Πατρίδα μας. Αιωνία αυτού η μνήμη!».
Κωνσταντίνος Δήμτσας
Διοικητής Αγίου Όρους
Το timing του Θεού
Της Σταυρούλας
Η Ελληνική Πολιτεία, την οποία έχω την εξαιρετική τιμή και ευθύνη να εκπροσωπώ ως πολιτικός Διοικητής Αγίου Όρους, οφείλει στον μακαριστό Γέροντα Αιμιλιανό μεγάλη ευγνωμοσύνη για σύνολη την συμβολή του προς την Αγιώνυμο Πολιτεία και την Πατρίδα μας. Αιωνία αυτού η μνήμη!».
Κωνσταντίνος Δήμτσας
Διοικητής Αγίου Όρους
Το timing του Θεού
Της Σταυρούλας
Ο Γέρων Αιμιλιανός ο Σιμωνοπετρίτης που εκοιμήθη χθες είχε 23 χρόνια άρρωστος. Όχι κατά συνηθισμένο τρόπο, αλλά, όπως ανθρωπίνως θα λέγαμε, ούτε ζωντανός (με την έννοια ότι δεν επικοινωνούσε καθόλου) αλλά ούτε και νεκρός. Η βουλή του Θεού και οι φροντίδες των μοναζουσών στην Ορμύλια όπου βρισκόταν όλα αυτά τα χρόνια του έδωσαν αυτή την παράταση ζωής, που σίγουρα αποτελεί μια ιατρική εξαίρεση. Είκοσι χρόνια έχουν περάσει από τότε που τον είδα στη μονή για ένα επεισόδιο πνευμονίας: σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσα να προβλέψω την μακρά αυτή επιβίωση. Κάποια πράγματα δεν επιδέχονται επιστημονικές εξηγήσεις.
Κι αν μας έρθει ο λογισμός να αναζητήσουμε το ‘γιατί’ και το νόημα μιας τέτοιας ‘εμπειρίας’, ας ανατρέξουμε στο παρακάτω σύντομο κείμενο που κατά συγκυρίαν βρήκα απροσδόκητα χθες βράδυ στο Διαδίκτυο:
Κι αν μας έρθει ο λογισμός να αναζητήσουμε το ‘γιατί’ και το νόημα μιας τέτοιας ‘εμπειρίας’, ας ανατρέξουμε στο παρακάτω σύντομο κείμενο που κατά συγκυρίαν βρήκα απροσδόκητα χθες βράδυ στο Διαδίκτυο:
«Ο Ιωσήφ περίμενε 13 χρόνια.
Ο Δαβίδ περίμενε 15 χρόνια.
Ο Αβραάμ περίμενε 25 χρόνια.
Ο Μωυσής περίμενε 40 χρόνια.
Ο Χριστός περίμενε 30 χρόνια.
Αν ο Θεός σε κάνει να περιμένεις, έχεις πολύ καλή συντροφιά!
Αυτό που γίνεσαι ενώ περιμένεις είναι ίσως εξίσου σημαντικό με αυτό που περιμένεις.
Και να θυμάσαι ότι το timing του Θεού είναι τέλειο».
Ο Δαβίδ περίμενε 15 χρόνια.
Ο Αβραάμ περίμενε 25 χρόνια.
Ο Μωυσής περίμενε 40 χρόνια.
Ο Χριστός περίμενε 30 χρόνια.
Αν ο Θεός σε κάνει να περιμένεις, έχεις πολύ καλή συντροφιά!
Αυτό που γίνεσαι ενώ περιμένεις είναι ίσως εξίσου σημαντικό με αυτό που περιμένεις.
Και να θυμάσαι ότι το timing του Θεού είναι τέλειο».
(Από το blog Γοργά Παρεστιγμένα του Αντώνη Παπαγιάννη)
Δείτε παρακαλώ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου