Μωυσής, ο Μαύρος Διδάσκαλος - Moses the Black Saint & Teacher

Ο άγιος Μωυσής ο Αιθίοπας. Eικόνα από την ορθόδοξη Αδελφότητα του Αγ. Μωυσή, που ίδρυσαν ο π. Μωυσής Μπέρυ και η σύζυγός του Μαγδαληνή (η περιπετειώδης ιστορία τους εδώ).

Απόσπασμα από τον Ευεργετινό 

(από εδώ - τι είναι ο Ευεργετινός εδώ):

Έμαθα για το Μωϋσή τον Αιθίοπα, που ήταν πολύ φημισμένος ανάμεσα στους πατέρες της Σκήτης ότι, πριν γίνει μοναχός, ήταν δούλος κάποιου, που ανακατευόταν στη διοίκηση της πολιτείας. Ο κύριός του όμως τον έδιωξε, επειδή ήταν πολύ δύστροπος και είχε χαρακτήρα αιμοβόρο και άγριο.

Έφυγε λοιπόν ο Μωυσής κι έγινε ληστής. Αναδείχθηκε μάλιστα σε λήσταρχο, για την υπερβολική σωματική του δύναμη.

Ανάμεσα στα ληστρικά του κατορθώματα αναφέρεται και τούτο: Χολώθηκε κάποτε μ’ ένα βοσκό, επειδή τα τσοπανόσκυλά του τον εμπόδισαν να κάνει μια νυχτερινή ληστεία. Βάζοντας λοιπόν σκοπό να σκοτώσει το βοσκό, πάσχιζε με κάθε τρόπο να τον εντοπίσει μαζί με το κοπάδι του.

Επιτέλους άκουσε πως ήταν από την άλλη μεριά του Νείλου. Εκείνη την εποχή το ποτάμι πλημμύριζε και η κοίτη του πλάταινε, φτάνοντας το ένα σημείο, (δηλαδή το ένα περίπου μίλι):Ο Μωυσής όμως έβγαλε τον κοντό χιτώνα που Φορούσε και τον έβαλε στο κεφάλι του.

Άρπαξε και το μαχαίρι με τα δόντια, και ρίχθηκε στο ποτάμι. Κατόρθωσε να φτάσει κολυμπώντας στην άλλη όχθη. Ο βοσκός, βλέποντάς τον από μακριά να περνάει απέναντι κολυμπώντας, το βαλε στα πόδια και κρύφτηκε. Τότε ο Μωυσής, έχοντας χάσει το βοσκό, ξέσπασε πάνω στο κοπάδι.

Έσφαξε τέσσερα κριάρια, τα καλύτερα, τα έδεσε στη σειρά και πέρασε πάλι κολυμπώντας το Νείλο. Ήρθε σ’ ένα πλάτωμα, έγδαρε τα σφαχτά, άναψε φωτιά, τα έψησε, κι έφαγε τα πιο καλά κομμάτια. Τις προβιές τις πούλησε, και αγόρασε κρασί. Ήπιε περίπου δεκαοχτώ ιταλικούς ξεστούς, κι έπειτα τράβηξε για το λημέρι του, πενήντα σημεία μακρύτερα από κει.

Αυτός λοιπόν ο φοβερός ληστής, μετά από πολύ καιρό και με αφορμή ένα τυχαίο περιστατικό, ήρθε σε κατάνυξη, μετανόησε για την προηγούμενη ζωή του και προσχώρησε στη μοναχική πολιτεία.
Πήρε ένα κελί στη Σκήτη και επιδόθηκε σε αυστηρή άσκηση.
Λέγεται μάλιστα, ότι στην αρχή κιόλας της μοναχικής του ζωής, μόλις πήρε το κελί, του επιτέθηκαν τέσσερις ληστές, αγνοώντας βέβαια πως ο καλόγερος αυτός ήταν ο διαβόητος Μωυσής.
Έτσι, εκείνος τους εξουδετέρωσε, τους έδεσε, τους φορτώθηκε στη πλάτη σαν ένα σακί άχυρο, τους έφερε στην εκκλησία, όπου ήταν συναγμένοι οι αδελφοί, και είπε.

- Επειδή δεν μου πρέπει να κάνω πια κακό σε κανένα, τί προστάζετε γι’ αυτούς εδώ, που τους έπιασα να έρχονται εναντίον μου;
Οι αδελφοί τους έλυσαν και τους άφησαν ελεύθερους. Οι ληστές όμως, στο μεταξύ, αναγνώρισαν το Μωϋσή και είδαν τη μετάνοιά του. Δεν θέλησαν λοιπόν ούτε κι αυτοί να γυρίσουν στη προηγούμενη ζωή τους. Ακολουθώντας το παράδειγμα του Μωϋσή, εγκατέλειψαν τη ζωή της αμαρτίας και έγιναν δοκιμότατοι μοναχοί.
Αλλά κι ο Μωυσης τόσο σκληρή άσκηση έκανε, για την οποία και αλλού έχει γραφτεί, και τόσο πολέμησε τους δαίμονες, ύποβάλλοντας τον εαυτό του σε κάθε είδος σκληραγωγίας, ώστε συναριθμήθηκε κι αυτός στους μεγάλους και κορυφαίους Πατέρες, έγινε και πρεσβύτερος [=ιερέας], και διακρίθηκε για τα μεγάλα πνευματικά του χαρίσματα. Έτσι, κοιμήθηκε αφήνοντας και εβδομήντα μαθητές.
 

Από το Γεροντικό:

Κάποιος αδελφός της Σκήτης [κοινότητας των ερημιτών] έσφαλε [=αμάρτησε]. Έγινε συγκέντρωση στην οποία κάλεσαν τον αββά Μωυσή αλλ’αυτός δεν θέλησε να πάει. Του παρήγγειλε τότε ο πρεσβύτερος: «Έλα, γιατί σε περιμένουν όλοι». Κι εκείνος σηκώθηκε και πήγε κρατώντας στην πλάτη ένα καλάθι τρύπιο που το γέμισε με άμμο. Οι Πατέρες που βγήκαν να τον προϋπαντήσουν του λένε: «Τι είναι αυτό, πάτερ;» «Οι αμαρτίες μου―απαντά ο Γέροντας―που κυλούν και πέφτουν πίσω μου και δεν τις βλέπω και ήλθα εγώ σήμερα να κρίνω τα σφάλματα άλλου». Όταν τ’ άκουσαν αυτά οι Πατέρες, δεν είπαν τίποτε εναντίον του αδελφού αλλά τον συγχώρεσαν.

Σελίδες της Ερήμου:

ΑΚΟΥΟΝΤΑΣ ο ευσεβής Έπαρχος της Αλεξανδρείας την καλή φήμη του Αββά Μωϋσέως του Αιθίοπος, ανέβηκε κάποτε στη σκήτη να τον γνωρίση απο κοντά. Σαν το έμαθε όμως εκείνος, έφυγε κρυφά από την καλύβα του και πήγε κατά το έλος. Στο δρόμο συνάντησε τον άρχοντα και την ακολουθία του, που έτυχε να περνάνε από κει. Οι ξένοι, που δεν τον γνώριζαν, τον σταμάτησαν και τον ερώτησαν να τους δείξη την καλύβα του Αββά Μωϋσέως.
- Τί γυρεύετε απ’ αυτόν; έκανε μ’ αποστροφή ο Γέροντας. Αυτός είναι άνθρωπος μωρός.
Ο άρχοντας λυπήθηκε που είχε κάνει άδικα τόσο κόπο. Όταν έφτασε στην εκκλησία της σκήτης, είπε στους κληρικούς:
- Κάτω στην πόλι λένε τόσα καλά για τον Αββά Μωϋσή, γι’ αυτό ξεκίνησα να τον συναντήσω. Μα πριν από λίγο συναντήθηκα μ’ ένα Καλόγερο κι έμαθα από λόγου του πως πρόκειται για ανόητο άνθρωπο.
- Τί άνθρωπος ήταν αυτός; Ρώτησαν αγανακτισμένοι οι κληρικοί, που τόλμησε να μιλήση έτσι για τον Άγιο.
- Ένας μελαμψός Καλόγερος, πολύ ψηλός, με τριμμένα ρούχα.
Οι κληρικοί γέλασαν με την καρδιά τους.
- Αμ αυτός είναι ο Αββάς Μωϋσής.
Ο άρχοντας θαύμασε την ταπεινοσύνη του Γέροντος και γύρισε στην πόλι ωφελημένος.

Δες και:

Η μαύρη φυλή και η βασιλεία των ουρανών (τρεις άγνωστοι μαύροι άγιοι)

Ιερείς της Μαύρης Αφρικής
 

***

St Moses the Black

Brotherhood of St. Moses the Black

St Moses the Ethiopian was a former gang leader, murderer, and thief in ancient Africa. However, he became a model of transformation. His is one of the most inspiring stories among the African saints.

Moses, an escaped slave, was the leader of a group of 75 robbers. He was a large and powerful man, who with his gang terrorized the entire region. Moses was transformed after he and his group attacked a monastery, intending to rob it. He was met by the abbot, whose peaceful and warm manner overwhelmed him. He immediately felt remorse for all his past sins, sincerely repented, and begged to remain at the monastery.

Moses was tortured by his past and for years was tempted to return to his old ways. One day, as he was confessing his sins to St. Macarius, an angel appeared with a tablet full of his sins. As he confessed, the angel began wiping the tablet clean. The more he confessed, the more the angel wiped, until by the end it was completely clean. After meeting St. Macarius and St. Isidore, he completely left his old ways behind him and became a monk.

Later, St. Moses was ordained to the priesthood -- a rare honor among the Desert Fathers -- and founded a monastery of 75 monks, the same number as his former group of thieves. He was known for his wisdom, humility, love, and non-judgment of others. Once a brother had been caught in a particular sin, and the abbot asked St. Moses to come to the church and render judgment. He came reluctantly, carrying on his back a leaking bag of sand. When he arrived, the brothers asked him why he was carrying such a thing. He simply said, "This sand is my sins which are trailing out behind me, while I go to judge the sins of another." At that reply, the brothers forgave the offender and returned to focusing on their own salvation rather than the sins of their brother.

In 405 A.D., at age 75, St. Moses suffered a martyr's death, when his monastery was attacked by a group of barbarians. He is remembered on the 28th of August. He is the patron saint of our brotherhood.

Μπλουζάκι με τον άγιο Μωυσή. Ναι, εμένα μου αρέσει και σίγουρα το προτιμώ από τα μπλουζάκια με τερατώδεις φάτσες heavy metal (από εδώ).