Η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου επικύρωσε την έκπτωση Τυχικού
Την τελική της απόφαση στην υπόθεση του πρώην Μητροπολίτη Πάφου Τυχικού εξέδωσε η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, η οποία αποφάσισε την ομόφωνη επικύρωση της έκπτωσης από τον θρόνο, όπως είχε αποφασιστεί από την Εκκλησία της Κύπρου.
Ο κ. Τυχικός παρέστη ενώπιον της Συνόδου, η οποία ασχολήθηκε διεξοδικώς με την έκκλητο προσφυγή που είχε καταθέσει.
Στον ιεράρχη τέθηκαν από όλους τους συνοδικούς αρχιερείς συγκεκριμένα ερωτήματα σχετικά με τις κατηγορίες που βαρύνουν το πρόσωπό του, στα οποία ο ίδιος προσπάθησε να απαντήσει.
Από την εξέταση του φακέλου, η Αγία και Ιερά Σύνοδος διαπίστωσε παραλείψεις κατά την εκδίκαση της υπόθεσης από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας Κύπρου, οι οποίες αφορούσαν τις προβλέψεις του Καταστατικού Χάρτου της.
Ωστόσο, η Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, κρίνοντας επί της ουσίας της υπόθεσης και όχι επί των τυπικών παραλείψεων, επικύρωσε ομοφώνως την απόφαση της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Κύπρου.
Καταλήγοντας, το Φανάρι απηύθυνε σύσταση προς τον πρώην μητροπολίτη Τυχικό να συμμορφωθεί και να υπακούσει στις αποφάσεις της Εκκλησίας του.
Η σύσταση αυτή δόθηκε με έμφαση στο πνευματικό συμφέρον του ιδίου και στην ανάγκη διαφύλαξης της ειρήνης και ενότητας του εκκλησιαστικού σώματος.
Η ΠΡΩΤΗ ΔΗΛΩΣΗ ΤΥΧΙΚΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΚΠΤΩΣΗ
Αμέσως μετά την ομόφωνη επικύρωση της έκπτωσής του από τον μητροπολιτικό θρόνο από την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ο πρώην μητροπολίτης Πάφου κ. Τυχικός, προχώρησε στην πρώτη του δημόσια τοποθέτηση.
Ο ιεράρχης, μιλώντας μετά το πέρας της εξέτασης της έκκλητης προσφυγής, εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του προς το Φανάρι και ταυτόχρονα φρόντισε να διαχωρίσει ρητά τη θέση του από την «αποτείχιση», μία από τις κατηγορίες που τον βάραιναν.
Σε δηλώσεις του, ο κ. Τυχικός ανέφερε ότι ευχαριστεί τον Πατριάρχη και πατέρα του κ. Βαρθολομαίο και την περί αυτών Αγία Σύνοδο. Δήλωσε πως με πολλή αγάπη, υπομονή και διάθεση δικαίου τον άκουσαν, προσθέτοντας: «Οφείλω για άλλη μια φορά να ξεκαθαρίσω ότι καταδικάζω την αποτείχιση».
Η δήλωση αυτή εκλαμβάνεται ως κίνηση συμμόρφωσης και σεβασμού προς τη Μητέρα Εκκλησία.
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΑΝΟΙΓΕΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΠΑΦΟΥ
Η απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου, η οποία έκρινε επί της ουσίας και επικύρωσε τη συνοδική απόφαση της Εκκλησίας Κύπρου, θέτει οριστικό τέλος στην εκκλησιαστική αβεβαιότητα γύρω από τον Μητροπολιτικό Θρόνο της Πάφου.
Πλέον, ανοίγει ο δρόμος για την Αρχιεπισκοπή να προχωρήσει στην προκήρυξη εκλογών για την ανάδειξη νέου μητροπολίτη.
Το επόμενο βήμα είναι η σύγκληση Ιεράς Συνόδου, η οποία θα διεξαχθεί για να υποβληθούν οι υποψηφιότητες και να οριστεί η ημερομηνία της εκλογικής διαδικασίας.
Σχόλιο για το γεγονός (Ρωμιοί της Πόλης):
«Καθαίρεσαν την ευσέβεια» – Το Φανάρι υπέγραψε την καταδίκη της ίδιας της Εκκλησίας
Η ανακοίνωση του Φαναρίου δεν είναι κείμενο εκκλησιαστικό. Είναι νεκροψία. Όχι του Επισκόπου Πάφου Τυχικού – εκείνος στέκει ζωντανός στο φως της συνείδησής του – αλλά της εκκλησιαστικής δικαιοσύνης. Με περισσή μεγαλοπρέπεια, η «Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος» ανακοίνωσε ότι επέκυρωσε ομοφώνως την καθαίρεση του Μητροπολίτη, παρά τις «παραλείψεις» που… οι ίδιοι διαπίστωσαν! Με απλά λόγια: ναι, η διαδικασία ήταν αντικανονική, αλλά η απόφαση ισχύει. Κάπως έτσι λειτουργεί η νέα κανονική θεολογία του 21ου αιώνα – με το «δίκιο» να γράφεται στα πρακτικά ως υποσημείωση.
Η ανακοίνωση είναι μνημείο ειρωνείας.
Αναγνωρίζουν ότι η Εκκλησία της Κύπρου παραβίασε τον Καταστατικό της Χάρτη, αλλά αντί να απαιτήσουν την αποκατάσταση του αδίκως διωχθέντος, του «συνιστούν» να υπακούσει «διά το ἴδιον πνευματικόν συμφέρον». Δηλαδή: παραδέξου την αδικία για να σώσεις την ψυχή σου. Ο Γολγοθάς επαναλαμβάνεται, αλλά αυτή τη φορά με συνοδική σφραγίδα και αρχιγραμματεία.
Και τι κατηγορίες εξετάστηκαν;
Καμία δημοσιευμένη, καμία θεσμικά τεκμηριωμένη.
Η ανακοίνωση μιλά αόριστα για «ἐρωτήματα ἐπί τῶν εἰς αὐτόν ἀποδιδομένων κατηγοριῶν». Δηλαδή, ούτε ο ίδιος δεν έμαθε ποτέ ποιο έγκλημα διέπραξε! Το μοναδικό του «παράπτωμα» είναι ότι υπήρξε επίσκοπος πιστός στους ιερούς κανόνες και όχι στα δελτία τύπου της διπλωματίας. Όπως δείχνουν τα ίδια τα γεγονότα, δεν υπήρξε ανακριτής, δεν υπήρξε πόρισμα, δεν υπήρξε υπεράσπιση – μόνο μια σκηνοθετημένη «ακρόαση» στο Φανάρι, για να τηρηθούν τα προσχήματα πριν από την εκτέλεση.
Από τις πηγές που ήδη φανερώνουν τον βίο του Τυχικού, προκύπτει ένας άνθρωπος ταπεινός, προσευχόμενος, που ουδέποτε αναμίχθηκε σε διοικητικές ή οικονομικές ίντριγκες. Αυτό ακριβώς ήταν το πρόβλημα. Στους καιρούς της θεολογικής αποστείρωσης, η απλότητα θεωρείται επικίνδυνη. Ο Τυχικός δεν ανήκε σε καμία «ομάδα επιρροής», δεν υπέγραψε εκ των προτέρων όρκους σιωπής, δεν ύψωσε τη σημαία του οικουμενισμού, και –το κυριότερο– δεν δέχθηκε να απολογηθεί για την πίστη του. Σε ένα περιβάλλον όπου οι «διαθρησκειακοί διάλογοι» βαφτίζονται «αγάπη», εκείνος προτίμησε τη συνέπεια.
Η ειρωνεία κορυφώνεται στη φράση «διά τήν εἰρήνην καί ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας». Από πότε η ενότητα στηρίζεται στη φίμωση; Από πότε η ειρήνη απαιτεί την εξόντωση των καθαρών; Αν ο Τυχικός είναι εμπόδιο στην ενότητα, τότε τι ήταν οι Πατέρες που αντιστάθηκαν στις Συνόδους της πλάνης; Η Εκκλησία χτίστηκε πάνω σε εκείνους που δεν υπάκουσαν «διά το πνευματικόν συμφέρον» τους, αλλά ύψωσαν το ανάστημά τους μπροστά σε Συνοδικές εξουσίες που νόμιζαν πως εκπροσωπούν τον Θεό.
Η απόφαση του Φαναρίου είναι ντροπιαστική όχι επειδή αδίκησε έναν άνθρωπο –αυτό το κάνει η ιστορία συνεχώς– αλλά γιατί αφαίρεσε από την Ορθοδοξία ένα κομμάτι αξιοπρέπειας. Αντί για απολογία πίστεως, μας έδωσε μάθημα πολιτικής πειθαρχίας. Αντί για παράδειγμα πατρικής κρίσης, ένα δείγμα γραφειοκρατικής αυθαιρεσίας.
Αλλά οι πιστοί δεν ξεχνούν.
Όπως η ιστορία αποκατέστησε τους αδίκως καθαιρεθέντες αγίους, έτσι και ο Τυχικός θα αναστηθεί μέσα στη συνείδηση του λαού του Θεού – εκεί όπου καμία «Αρχιγραμματεία» δεν έχει εξουσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου