ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ, ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ

(ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ)

Παρασκευή 22 Δεκεμβρίου 2017

The Kikuyu tribe proclaimed the Metropolitan of Nairobi as their “Elder” // Η φυλή Κικούγιου ανακήρυξε Γέροντα τον Μητροπολίτη Κένυας Μακάριο


ΕΛΛΗΝΙΚΑ αμέσως μετά το αγγλικό


Romfea news (in Greek)
Translation A.N.


Last week the Very Reverend Metropolitan Makarios of Nairobi, Kenya, co-officiated in the Divine Liturgy with Their Eminences Bishops Innocent of Rwanda and Burundi, Athanasius of Kisumu and Western Kenya, and a large number of Priests at the sacred church of Saint Eleftherios in Rironi, a suburb of Nairobi.
Present at the Divine Liturgy were the Orthodox faithful from neighboring areas, board members of parishes, orthodox ladies from Christian unions, orthodox men from their respective union, youngsters, political factors and others.
Towards the end of the Divine Liturgy, the Very Reverend Metropolitan bestowed honours on two important workers of the Orthodox Christian Union who had served for several years and had performed effectively: Moses Mungo who was Chairman, and William Muhoro who was Secretary of the Union.
Moses was present and had accepted the honorary plaque, whereas William had already slept in the Lord, so his widow accepted the honorary plaque in his stead.
Also honoured was the oldest of the professors of the Patriarchal School “Archbishop of Cyprus Makarios III”, Clement Kabutu (…)


Afterwards outside the church, there took place a special ritual where, according to the Kikuyu tribe’s traditions and culture, the Metropolitan was proclaimed “Elder” of the tribe, which is a very important honorary title – the highest – for his humble ministry in Kenya.
That day was particularly special for the Very Reverend Metropolitan, who, after the Divine Liturgy and extremely moved, revealed to everyone that God had blessed him in so many different ways and with spiritual experiences, given that he performed the Divine Liturgy with the two African Bishops and the Priests, who had all been students of his at the Patriarchal School.


As a matter of fact, because of the absence of Bishop Neophytos, his message was read by a representation of Priests who had purposely come over, to honour the Metropolitan.

The same thing occurred on the previous Sunday at the church of Saint John at Nyeri, where he co-officiated with the aforementioned Bishops and the local Bishop Neophytos together with all the Priests who again happened to be his former students and were also ordained by him. This was the greatest blessing that the Metropolitan had received, inasmuch as all three African Bishops used to be his students.
This was followed by a rich celebratory program with dances, songs and the cutting of the traditional cake.


Excerpt from Metropolitan Makarios’ speech:
"(...) Titles and Ranks are all good! But they are a challenge and a reminder that we must focus on the way we can help our fellow man…
Do we actually examine in depth and convince ourselves that we need to increase inside us the virtue of humility and reconciliation?

Our Lord taught us with His words and His actions how we can serve our fellow-man with humility, out of love towards him, and that only thus can we succeed in this crucifixional-resurrectional course.
«Let no one seek his own, but each one the other’s well-being» (1Cor.10:24). We will succeed, only when we sacrifice our very self for our fellow-man, the least among our brothers, who is none other than God Himself.

It is the fruit of virtue, since we are giving the other an exceptional honour and are interested in his ascent.
How much, really, does our humility help us attain all the other important virtues that will support us so that we can finally reach our final destination: deification and holiness! And we can then always have the desire to love our brother even more, and to even sacrifice our very life so that he may be saved.”


Please, see also

Hope for the Kikuyu (Kenya) / "The caves along the Tana River became the refuge for freedom fighters..." 
Orthodox Christian dialogue with Banyore culture
The Orthodox Church in Kenya & the Orthodox Patriarchal Ecclesiastical School of Makarios III
Orthodox Mission in Tropical Africa (& the Decolonization of Africa)
An Orthodox Christian parish in Turkana desert  

THE MAKARIOS LEGACY IN KENYA
Eglise orthodoxe au Kenya: «Le message de l’orthodoxie est intemporel et dépasse les tribus et les langues»
Orthodox Kenya
Orthodox Mission
Serving the Least of the Brethren: the Missionary Work of "Orthodox Africa"!

    
 
Το Οκτώβριο 2017 το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας απένειμε τον τίτλο του Γέροντα στους μητροπολίτες Καμπάλας (Ουγκάντας) Ιωνά και Ναϊρόμπης (Κένυας) Μακάριο. Όμως ο μητροπολίτης Μακάριος ανακηρύχθηκε Γέροντας και από τη φυλή των Κικούγιου, πράγμα που φανερώνει, για πολλοστή φορά, την εκτίμηση των ιθαγενών της Κένυας προς την Ορθόδοξη Εκκλησία.
Αυτά και άλλα πολλά πληροφορούμαστε από το εξαιρετικό ιστολόγιο Στον Ορθόδοξο Αμπελώνα της Αφρικής, ενώ λεπτομέρειες για το γεγονός διαβάζουμε στην ιστοσελίδα του Πρακτορείου Εκκλησιαστικών Ειδήσεων "Ρομφαία":

Η φυλή Κικούγιου ανακήρυξε Γέροντα τον Μητροπολίτη Ναϊρόμπης


Την περασμένη βδομάδα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναϊρόμπης κ. Μακάριος, με συλλειτουργούς τους Θεοφιλεστάτους Επισκόπους Ρουάντα και Μπουρούντι κ. Ιννοκέντιο, Κισούμου και Δυτικής Κένυας κ. Αθανάσιο και μεγάλο αριθμό ιερέων τέλεσε τη θεία λειτουργία στον ιερό ναό του Αγίου Ελευθερίου στο Ριρόνι – προάστιο της Ναϊρόμπης.
Στη θεία λειτουργία παρευρέθηκαν ορθόδοξοι πιστοί από τις γύρω περιοχές, διοικητικά συμβούλια των ενοριών, ορθόδοξες γυναίκες των χριστιανικών ενώσεων, ορθόδοξοι άνδρες της αντίστοιχης ένωσης, νέοι, πολιτικοί παράγοντες και άλλοι.
Κατά το τέλος της θείας λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος τίμησε δύο σημαντικούς εργάτες της Ορθόδοξης Χριστιανικής Ένωσης που υπηρέτησαν για αρκετά χρόνια και έδρασαν αποτελεσματικά: τον Μωυσή Μούγκο που διετέλεσε πρόεδρος και τον Ουίλλιαμ Μουχώρο που ήταν γραμματέας.
Ο Μωυσής ήταν παρών ο ίδιος και παρέλαβε την τιμητική πλακέτα ενώ ο Ουίλλιαμ έχει ήδη κοιμηθεί και έτσι την παρέλαβε η σύζυγός του.
Επίσης τιμήθηκε ο παλαιότερος από τους καθηγητές της Πατριαρχικής Σχολής «Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος ο Γ΄» Κλήμης Καμπούτου.


Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε όλους για τις προσευχές τους και υποσχέθηκε ότι θα συνεχίσει να προσφέρει τις υπηρεσίες του όσο ο Θεός το επιτρέψει, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.
Έκανε μάλιστα μια σύντομη αναδρομή στα σαράντα χρόνια που υπηρετεί στον αμπελώνα του Κυρίου στην Αφρική και ιδιαίτερα για τα εικοσιπέντε χρόνια ως αρχιερέας.
Τόνισε ότι παντού ο Θεός ήταν Εκείνος που πάντοτε τον συνόδευε και τον προστάτευε γι’ αυτό ακόμα αισθάνεται έτοιμος για να συνεχίσει το έργο που του ανέθεσε η Εκκλησία.
Διάφοροι ομιλητές στη συνέχεια εξήραν την προσφορά του Σεβασμιώτατου με την καταληκτήρια ομιλία του παρευρισκόμενου Γερουσιαστή της περιοχής.

Στη συνέχεια έξω από τον ναό έγινε ειδική τελετή, όπου ο Σεβασμιώτατος σύμφωνα με τις παραδόσεις και την κουλτούρα της φυλής των Κικούγιου ανακηρύχτηκε «Γέρων» της φυλής, μεγάλος τιμητικός τίτλος – ο ανώτατος – για την ταπεινή διακονία του στην Κένυα.
Η μέρα εκείνη ήταν ιδιαίτερα ξεχωριστή για τον Σεβασμιώτατο, ο οποίος κατασυγκινημένος μετά από τη θεία λειτουργία απεκάλυψε σε όλους ότι ο Θεός τον ευλόγησε με τόσο διαφορετικούς τρόπους και εμπειρίες πνευματικές, αφού τέλεσε τη θεία λειτουργία με τους δύο Αφρικανούς Επισκόπους και τους ιερείς, οι οποίοι υπήρξαν όλοι μαθητές του στην Πατριαρχική Σχολή.
Μάλιστα, λόγω της απουσίας του επισκόπου Νεοφύτου, διαβάστηκε μήνυμά του από αντιπροσωπεία ιερέων που ήρθαν επί τούτο για να τιμήσουν τον Σεβασμιώτατο.
Το ίδιο συνέβη και την προηγούμενη Κυριακή στον ιερό ναό Αγίου Ιωάννη στο Νιέρι, όπου λειτούργησε μαζί με τους προαναφερθέντας Επισκόπους και τον Επίσκοπο της περιοχής Νεόφυτο μαζί με όλους τους ιερείς που και πάλι υπήρξαν μαθητές του και χειροτονίες δικές του. Αυτή είναι η μεγαλύτερη ευλογία που δέχθηκε ο Μητροπολίτης Μακάριος αφού και οι τρεις Αφρικανοί Επισκόποι υπήρξαν μαθητές του.
Ακολούθησε πλούσιο εορταστικό πρόγραμμα με χορούς, τραγούδια και το κόψιμο της παραδοσιακής τούρτας.

ΥΓ. (από την ομιλία του μητροπ. Μακαρίου): Στην τελευταία σύνοδο, τον περασμένο Οκτώβριο, η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής διά του Μακαριωτάτου Προέδρου Αυτής Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας κ. κ. Θεοδώρου μού απένειμε τον τίτλο του Γέροντα.
Ήταν μια συγκινητική στιγμή της μακράς διακονίας μου στον χώρο της Αφρικανικής Ηπείρου. Φυσικά και ανθρώπινα τα αισθήματά τμου, μου έδωσαν δυνάμεις σωματικές και πνευματικές.
Σκέφτηκα ότι η απόφασή αυτή του Μακαριωτάτου ήταν δίκαια και ήθελε οπωσδήποτε ν’ αναγνωρίσει την ταπεινή προσφορά μου στον αμπελώνα του Κυρίου και ιδιαίτερα ανάμεσα στους αδελφούς μας της Μαύρης Ηπείρου.
Ευχαριστώ και ευγνωμονώ τον Μακαριώτατο για τη σκέψη και την πράξη αυτή της διάκρισης, που οπωσδήποτε προσφέρει σε μένα τον ανάξιο και αμαρτωλό περισσότερες ευθύνες για εγρήγορση και αγρυπνία, ώστε ν’ αυξήσω τις δυνάμεις μου και την προσφορά μου.

Φωτο από εδώ

Καλοί οι τίτλοι και τα αξιώματα! Όμως είναι μια πρόκληση και υπενθύμιση ότι πρέπει να δούμε με ποιο τρόπο θα βοηθήσουμε τον διπλανό μας.
Άραγε εμβαθύνουμε και πείθουμε τους εαυτούς μας ότι χρειάζεται ν’ αυξήσουμε μέσα μας την αρετή της ταπείνωσης και της καταλλαγής;
Μας δίδαξε ο Κύριος μας με τα λόγια και τις πράξεις Του, μέσα σε μια μυστηριώδη ενέργεια πώς θα μπορέσουμε να διακονήσουμε τον διπλανό μας με ταπείνωση από αγάπη προς τον ίδιο και έτσι μόνον τότε θα επιτύχωμεν σ’ αυτή τη σταυροαναστάσιμη πορεία.
«Μηδείς το εαυτού ζητείται, αλλά το του πλησίον έκαστον» (Α΄ Κορ. 10/24), μόνον όταν αυτόν τον ανεκτίμητο θησαυρό, μόνον όταν θυσιάζομε τον ίδιον τον εαυτό μας για τον διπλανό μας, τον αδελφό μας τον ελάχιστο που δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον Θεό.
Είναι ο καρπός της αρετής αφού δίνουμε στον άλλο μια εξαιρετική τιμή και ενδιαφερόμαστε για την άνοδό του.
Πόσο στ’ αλήθεια η ταπείνωσή μας βοηθά να αποκτήσουμε όλες τις άλλες σημαντικές αρετές που θα μας στηρίζουν για να μπορέσουμε, στο τέλος, να φθάσουμε στον τελικό μας προορισμό: στη θέωση και την αγιότητα αλλά στη δική μας περίπτωση θα έχουμε έτσι πάντοτε την επιθυμία να αγαπήσουμε περισσότερο τον αδελφό μας και να θυσιάσουμε ακόμα και αυτή τη ζωή μας για να σωθεί.

Επίσης:

Δεν υπάρχουν σχόλια: