"Γέροντας Παστίτσιος" - Προεκτάσεις και προβληματισμοί

ΙΕΡΕΑΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Συνέλαβαν τον μικρό ανόητο που διακωμωδούσε τον Γέροντα Παΐσιο με την σελίδα "Γέρων Παστίτσιος". Βέβαια, πολύ καλώς κατέβηκε η σελίδα και ευχόμαστε να κατέβουν κι άλλες, όμως εδώ θα προβούμε σε κάποιους προβληματισμούς.

Εκατοντάδες ήταν οι αναφορές από όλες τις χώρες του κόσμου για την βλάσφημη και προκλητική αυτή σελίδα πού διακωμωδούσε μία σεβαστή και πνευματική μορφή της Ορθοδοξίας. Τελικά, η Δίωξη του Ηλεκτρονικού Εγκλήματος εισήκουσε σε σχετική επερώτηση ακροδεξιού βουλευτή και εδέησε να πράξει τα νόμιμα, επιτέλους.
Και εν παρενθέσει, είμαι αρκετα φιλύποπτος ως προς την όψιμη σπουδή των Αρχών να ενδιαφερθούν για το κατέβασμα της σελίδας, αμέσως μετά την ενεργοποίηση του συγκεκριμμένου κόμματος. Πώς είναι δυνατόν να κώφευε σε χιλιάδες αναφορές και να ενδιαφέρθηκε ακριβώς τώρα; Ο λογισμός μου, μου λέει πάρα πολλά και καθόλου κολακευτικά για το πώς επιχειρούν να προβάλλουν και να ταυτίσουν την δίκαια αγανάκτηση των χριστιανών με συγκεκριμμένους χρωματισμούς. Εκτός αν βάρυνε η πολιτική ιδιότητα των καταγγελόντων, γιατί έτσι συνήθως λειτουργούν οι σύγχρονες δημοκρατίες. Αδυνατώ να παίζω με τις πιθανότητες, όταν όλα τη σήμερον είναι πλέον πιθανά...

Ομολογώ , πώς η ύπαρξη και το "ήθος" της σελίδας έτρεφαν για καιρό την οργή μου. Φανταζόμουν πίσω από αυτήν την τεράστια διαδικτυακή βλασφημία τους γνωστούς- αγνώστους του διαδικτύου, πού επιδίδονται σε έναν αντίχριστο και αντεκκλησιαστικό πόλεμο, προερχομένους κυρίως από νεοπαγανιστικούς μασονικούς χώρους με το επίχρισμα του φιλελεύθερου ή αριστερού πολίτη. Όλους αυτούς πού ξερνούν τα μένεα εναντίον της Εκκλησίας και της πίστης με ρυπαρογραφήματα και troll παρωδίες, επικαλούμενοι την "ελευθερία της έκφρασης" και καταφέρνοντας να λησμονήσουν πώς η ελευθερία διαφυλάττεται με το να μην ξεπερνά κανείς τα όρια και να μην προσβάλει τα ιερά των άλλων. 
Ή μάλλον ακριβέστερο είναι πώς είναι πολύ επιλεκτικοί στο όλο θέμα, υποστηρίζοντας μάλλον τα δίκαια ετεροθρήσκων, με την κοσμοθεωρία μάλιστα των οποίων, δεν θα ήταν δυνατόν να συμβαδίζει το ιδεολογικό τους προφίλ σε κανονικές συνθήκες. Φανταζόμουν λοιπόν κάποια καθάρματα πού φιρί φιρί το πήγαιναν να "φάνε τις ψιλές τους", από τους πιο θερμόαιμους και φανατικούς προσβληθέντες (κακώς σίγουρα) και ασφαλώς έχοντας προφανείς αντεκκλησιαστικούς λόγους για να προβάλλουν τα αίσχη τους.

Ένοιωσα ειλικρινά έκπληξη και πόνο όταν αποκαλύφθηκε πώς πίσω από την βλάσφημη σελίδα κρύβοταν ένας 27 χρονος, ο οποίος κατέστρεψε τα νιάτα του και την ζωή του, για μια τεράστια ανοησία. Ένας νέος άνθρωπος πού υποκινήθηκε από δαιμονική αφροσύνη και την πλέον κατώτατης υποστάθμης μισαλλοδοξία εναντίον ενός κεκοιμημένου Γέροντα που έζησε για να προσφέρει μόνον παράκληση, αγάπη και διακονία στο συνάνθρωπο.

Είναι οδυνηρό το πώς παρασύρονται από τα διαφθορεία της κοινωνίας , πού λέγονται τηλοψία, διαδίκτυο και κομματικά πορνεία οι νέοι και πώς πέφτουνε θύματα της πλέον ανίερης συνομωσίας, πού λέγεται αντεκκλησιαστική μανία. Οι παράφρονες πού δυνάστευσαν τους λαούς, οι πιο αιμοβόροι δικτάτορες προέβησαν στην εξης τακτική πού δηλητηρίασαν ολόκληρους λαούς και έθνη: ΧΤΥΠΗΣΑΝ ΤΗΝ ΝΕΟΛΑΙΑ.Όποιος έχει στο χέρι την νεολαία είναι νικητής εκ των προτέρων, δήλωνε κυνικά ο πατέρας του ναζισμού. Και κάτι ανάλογο μαγειρεύεται και κατορθώνεται σήμερα.

Το πιο καίριο και ανησυχητικό; Οι εκατοντάδες υποστηρικτές του νεαρού, πού απαιτούν την αμνήστευση βλάσφημων πράξεων ως δημοκρατικών εκφράσεων και μάλιστα υγιών. Στην φυλακή βρίσκεται ένας, όμως οι ομοιδεάτες είναι πολύ περισσότεροι. Και οι πραγματικα ένοχοι απολαμβάνουν την ελευθερία και τα μεγαλεία τους πίσω από την υγιή ταυτότητα του δεφένσορα της δημοκρατίας και την ασυλία του άσπιλου λευκού κολλάρου.

Η Εκκλησία μας πρέπει να αγκαλιάσει και να προστρέξει άμεσα στο παραπλανημένο της παιδί. Είναι ανησυχητικό το πώς υποδέχτηκαν ορισμένοι "χριστιανοί" ή χριστιανοί την συγκεκριμμένη είδηση. Με εκδικητικους αλαλαγμούς που παραπέμπουν στις χτεσινές διαδηλώσεις των μελαψών ...φιλοξενουμένων μας. Καλλιεργείται, ενώ έλαβε πέρας το όλο θέμα, μια ρεβανσιστική ιεροεξεταστική αντιμετώπιση, η οποία επιφανειακά φαίνεται αιτιολογημένη, αν φανταστεί κανείς το ήθος και την μανία των υποστηρικτών της σελίδας και την άκρα υπομονή των πιο υγιών καταγγελόντων, αλλά ουσιαστικά δεν είναι. Και δεν δικαιολογείται κανένα συναίσθημα πέρα από ένα: την θλίψη.

Δεν θα ήταν φανταστικό, παρμένο σαν την πλέον συγκινητική ιστορία μέσα από την Καινή Διαθήκη και τις Αββάδικες Ιστορίες, η Εκκλησία να επλήρωνε την εγγύηση του φυλακισμένου νεαρού και να του παρείχε πνευματική βοήθεια; Μετά την αποφυλάκισή του αυτός θα βίωνε την μεγαλύτερη έκπληξη της ζωής του! Και ίσως την μετάνοια.

Πρόκειται για ένα χαμένο πρόβατο πού δεν γνώρισε ποτέ την αλήθεια, αλλά επέλεξε για πολλούς λόγους την μισαλλοδοξία και τον φανατισμό.Θα υπήρχε ιερότερο καθήκον, μεγαλύτερη πράξη αγάπης και ακακίας από αυτή;

Υπάρχει πιο πληρωμένη απάντηση σε όλους αυτούς που συκοφαντούν την Εκκλησία και μιλάνε για ταλιμπανισμό και μεσαίωνα , κατηγορώντας αυτούς ακριβώς πού προσέβαλαν, με το θράσος του θύτη που ενοχοποιεί το θύμα; Η Εκκλησία μας πρέπει να αγκαλιάσει και να προστρέξει άμεσα στο παραπλανημένο της παιδί. Ίσως αυτή η καίρια και υψηλότατη πράξη καθήκοντος να συνταράξει όλους αυτούς τους παραπλανημένους, κυρίως νεαρούς πού επιμένουν στην υπεράσπιση μιας βίαιης ασέβειας. Γιατί, μόνο αυτή αύτη η ύπαρξη τέτοιων ψυχών καταγγέλει την ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ της εποχής μας. Και αυτό είναι το ΚΑΙΡΙΟ και ΦΛΕΓΟΝ ΘΕΜΑ ΚΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ.

Η Εκκλησία γνωρίζει να συγχωρεί, να αγκαλιάζει και να μεταμορφώνει. Άλλωστε ο άγιος Γέροντας Παΐσιος είχε πεί:

"Ο τρόπος της Εκκλησίας είναι η αγάπη, διαφέρει από τον τρόπο των νοµικών.
Η Εκκλησία βλέπει τα πάντα µε µακροθυµία και κοιτάζει να βοηθήσει τον καθένα, ό,τι και αν έχει κάνει, όσο αµαρτωλός και αν είναι."

Αυτή είναι η δυνατότερη και αποτελεσματικότερη "εκδίκηση"...

Σχόλιο "Νεκρού": Προσυπογράφουμε την παράκληση του αδελφού blogger π. Παντελεήμονα και προτείνουμε ήδη κινητοποίηση για το θέμα από κάποιον που ζει στην Αθήνα ή που μπορεί να έρθει σε επαφή με δικηγόρους κ.τ.λ.
Εμείς θα βοηθήσουμε οικονομικά, το κατά δύναμιν, αν χρειαστεί. Περιμένουμε σχετική ανακοίνωση.

Εικ. από εδώ

Τι λέει ο γέροντας Παΐσιος για τις βρισιές (από εδώ):
 
Είναι καλύτερα, αν ένας βρίζει, βλασφημεί κ.λπ. καί είναι αναιδής, να κάνης ότι είσαι απασχολημένος καί δεν ακούς καί να λες την ευχή. Γιατί αν καταλάβει ότι τον παρακολουθείς, μπορεί να βρίζει συνέχεια, καί έτσι γίνεσαι αιτία να δαιμονισθεί. Όταν όμως δεν είναι αναιδής άλλα ευσυνείδητος, καί βρίζει από κακή συνήθεια, μπορείς κάτι να τού πεις. Αν πάλι είναι ευσυνείδητος, άλλα έχει πολύ εγωισμό, πρέπει να προσέξεις να μην τού μιλήσεις αυστηρά άλλα ταπεινά, όσο μπορείς, καί με πόνο. Τι λέει ό Άββας Ισαάκ; «Έλεγξον διά της δυνάμεως των αρετών σου τους φιλονεικοϋντας μετά σού… καί άποστόμωσον αυτούς διά της πραότητος καί της γαλήνης των χειλέων σου. Έλεγξον τους μεν ακόλαστους διά της ενάρετου συμπεριφοράς σου, τους δε αναίσχυντους κατά τας αισθήσεις διά της συστολής των ομμάτων σου».

Γεροντος Παϊσίου , “Λόγοι” τ. Β΄

Πώς μπερδεύουν τον κόσμο με τα ψέματα που λένε! Για να ξεγελάσει κάποιος μια κοπέλα της είπε: «Ο πατήρ Παΐσιος είδε όραμα ότι θα σε παντρευτώ· πάρε να φορέσεις αυτό χωρίς να εξετάσεις τι είναι», και της έδωσε κάτι που ήταν μαγικό αλλά εκείνη ευτυχώς δεν το φόρεσε. «Καλά ο πατήρ Παΐσιος με τέτοια ασχολείται!», είπε και πιάνει και μου γράφει ένα γράμμα, τέσσερις σελίδες με πυκνά γράμματα, γεμάτο βρισιές. Τέτοιο βρισίδι! «Δεν πειράζει, λέω, βρίσε με. Χαλάλι να γίνει το βρισίδι, αφού δεν ξεγελάστηκες να φορέσεις αυτό το σατανικό!».

«ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΙΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ τ. Γ΄»

Γέροντας Πορφύριος:

Αυτός ο άθεος που έπτυσε στο πρόσωπο του Χριστού , όταν χωρίσετε και πάη στο σπίτι του, μπορεί να σκεφθή και να πη καθ’ εαυτόν τα εξής: “Για δες, και τι δεν είπα σ’ αυτόν τον παπά, έπτυσα και ό,τι είναι γι’ αυτόν πλέον ιερόν και δεν μου είπε ούτε μία λέξη, δεν μου ανταπέδωσε, ενώ μπορούσε”. Και δεν αποκλείεται να έλθη να σε βρη και να πη: “Εσένα σε χρειάζομαι για την ψυχή μου”. Ετσι ενδέχεται να τον κερδίσης για τον Χριστόν, και αυτό είναι σπουδαιότερο παρά να δείξης κάποιον ηρωϊσμό και κάποια παρρησία.
 
"Γ. Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης, ορόσημο αγιότητας στον σύγχρονο κόσμο",
Ι. Μονή Χρυσοπηγής, Χανιά 2008, σελ: 287.

 ***

Προσθήκη από το ιστολόγιο Καρτέσιος (οδηγήθηκα εκεί από αυτό το post, που επίσης αξίζει να επισκεφτείτε):

Ο ΓΕΡΩΝ ΦΑΣΙΣΜΟΣ

Το να γελοιοποιείς την πίστη κάποιου είναι βλακώδες και δείχνει ασέβεια στο δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού του ατόμου. Το να διασκεδάζεις μ’ έναν νεκρό είναι φτηνό και πρόστυχο. Το να χρησιμοποιείς όμως την πίστη κάποιων για να επιβάλεις τον φασισμό είναι τραγικό κι επικίνδυνο χωρίς όρια.

Όσοι κυνήγησαν τη σελίδα του Παστίτσιου στο fb, όσοι χρυσαυγίτες έκαναν ερώτηση στη Βουλή, όσοι εισαγγελείς διέταξαν τη δίωξη, ένα είναι σίγουρο. Ότι δεν είχαν γνωρίσει τον γέροντα Παΐσιο. Ίσως να τον είχαν ακουστά, ίσως να τον είχαν στο μυαλό τους σαν μέντιουμ, σαν κάτι υπερφυσικό από αυτά που αρέσκονται τα στείρα μυαλά να φαντασιώνονται, όμως σίγουρα δεν τον είχαν γνωρίσει.

Τον γέροντα Παΐσιο τον είχα γνωρίσει σε πολύ δύσκολες προσωπικές μου στιγμές. Δεν πρόκειται να δώσω λογαριασμό σε κανένα επειδή τον σεβόμουν και τον αγαπούσα. Όταν κάποιοι μ’ έφτυσαν χοντρά για το πρόβλημά μου, εκείνος με παρηγορούσε κι όσοι μιλάνε θεωρητικά και με στόμφο για αλληλεγγύη, ας μάθουν ότι εκείνος μου έδειξε πώς είναι να τη βιώνεις.

Αυτοί λοιπόν που μ’ έφτυσαν στα δύσκολά μου, αυτοί τώρα τρέχουν σαν υστερικοί να υπερασπιστούν τη μνήμη του γέροντα Παΐσιου. Όμως αυτοί είναι απλώς υποκριτές. Οι χειρότεροι είναι οι μηχανισμοί του Κράτους. Αυτοί που επέβαλαν την αδικία, που αδιαφορούν για όσους αυτοκτονούν, που θεωρούν λογικό να εξαθλιώνονται οι άνθρωποι για τον πλουτισμό των τραπεζών, ανέλαβαν να υπερασπιστούν τον γέροντα Παΐσιο. Είναι γελοίο. Είναι γελοίοι. Όμως κυρίως είναι επικίνδυνοι γιατί παίζουν με τη μνήμη ενός ανθρώπου που υπηρέτησε την πίστη του δίχως να ενοχλήσει κανέναν, για να κάνουν επίδειξη δύναμης της κρατικής καταστολής.

Όλοι αυτοί που κερδοσκόπησαν πάνω στον γέροντα Παΐσιο εκδίδοντας βιβλία ακόμη και με φανταστικές ιστορίες που είχαν πρωταγωνιστή τον ίδιο, πλαστογραφώντας τα χαρίσματά του και μετατρέποντάς τα σε τσίρκο, είναι αυτοί που σήμερα «θίγονται» για την προσβολή του σε ένα social media. Οι κερδοσκόποι πάντα είχαν απύθμενο θράσος.

Δεν ξέρω πώς θα αντιδρούσε σήμερα ο γέροντας Παΐσιος αν ζούσε. Μάλλον θα αδιαφορούσε, ίσως και να γελούσε. Άλλωστε, όσο ζούσε είχε ακούσει πολύ χειρότερα πράγματα για εκείνον όχι μόνο από άθεους αλλά κι από τους ζηλωτές της Εσφιγμένου και τους παλιοημερολογίτες ανά την Ελλάδα.

Για να το τελειώνω το θέμα, επειδή δε νιώθω άνετα να μιλάω για έναν άνθρωπο που μόνο ευγνωμοσύνη του χρωστάω, θα θυμίσω σε όλους αυτούς τους Ελληναράδες ότι ο γέροντας Παΐσιος μόνο νερό και λουκούμι είχε στην καλύβα του για να κερνάει. Λοιπόν, ποτέ δε στέρησε το κέρασμά του σε αλλόθρησκο ή ξένο. Με όλους μιλούσε και σε όλους έδινε νερό να ξεδιψάσουν. Ούτε τα λόγια του στέρησε από μουσουλμάνο, ούτε τη γαλήνη και την ξεκούραση από αλβανό.

Όσοι λοιπόν θέλουν να κάνουν καριέρα ελληνόψυχου και χριστιανού πάνω στον γέροντα Παΐσιο, ατύχησαν. Όσοι πάλι, αρέσκονται σε διαδικτυακούς ηρωισμούς απέναντι σε νεκρούς, είναι ήδη καταδικασμένοι από τη δειλία και το φόβο τους να τα βάλουν με τους ζωντανούς.
Όμως, παρ’ όλα αυτά, οι δεύτεροι είναι ελεύθεροι να το κάνουν. Οι πτωχοί τω πνεύματι δεν είναι πάντα μακάριοι και κανένα δικαστήριο δεν έχει δικαίωμα να δικάζει απόψεις.