Πόσο όμορφα λόγια από τον ύμνο της αγάπης του Αποστόλου Παύλου.
Δεν ζητάει η αγάπη, αλλά προσφέρεται. Δεν περιμένει, αλλά τρέχει προς το αγαπημένο πρόσωπο, ακόμα και προς τον εχθρό. Δεν έχει προσδοκίες, συναλλαγές και ιδιοτέλειες. Στη φράση «Σε αγαπώ» μπαίνει απλά μια τελεία. Αν βάλουμε κόμμα ή «αλλά» σημαίνει ότι θα συνδέσουμε την αγάπη με κάτι το οποίο πρέπει να την τροφοδοτεί για να υπάρχει και όταν σταματήσει η τροφοδοσία θα σταματήσει και η αγάπη. Όταν αρχίζεις να παρακαλάς, να επιθυμείς, να ζητάς απεγνωσμένα, αυτό είναι στοιχείο πνευματικής ανωριμότητας, είναι μια ένδειξη αδυναμίας. Σημαίνει έλλειψη πληρότητας και εσωτερικό κενό. Και όταν δεν καλυφθείς, αυτή η δίψα που δεν εκπληρώνεται μετατρέπεται σε θυμό, ζήλεια και λύπη. Αρχίζεις δηλαδή να βιώνεις μια κόλαση.
Δεν χρειάζεται να περιμένουμε τίποτα και από κανέναν. Από τη στιγμή που έχουμε έναν Θεό εραστή που μας αγαπά σκανδαλωδώς με τόσα δώρα, ευλογίες και ευεργεσίες δεν χρειαζόμαστε κάτι άλλο. Όταν παραιτηθούμε από τις προσδοκίες, τότε θα νιώσουμε ελεύθεροι. Δίνε αγάπη και μην σε νοιάζει τίποτα. Η αγάπη του Χριστού αρκεί να καλύψει όλα τα διψασμένα κενά της ψυχής μας.
Η πραγματική, η αληθινή εν Χριστώ αγάπη δεν «πάει» στο κακό. Όταν αρχίζεις να αμφιβάλεις για τον άλλον, όταν σου έρχονται λογισμοί να κοιτάξεις τον κινητό του/της, ή αν σου λέει αλήθεια, τότε σημαίνει ότι ο γάμος δεν έχει γερά θεμέλια. Σαν να φοβάσαι πως με το απαλό αεράκι θα γκρεμιστεί το σπίτι σου, διότι ο μηχανικός δεν έκανε καλή δουλειά και δεν του έχεις εμπιστοσύνη. Όταν γεννιούνται τέτοιες σκέψεις υπάρχει πρόβλημα, υπάρχει αιμορραγία. Όταν ξεκινούν σκέψεις αμφιβολίας, τότε τα πράγματα δεν πάνε καλά. Κάτι συμβαίνει που θέλει διορθώσεις…Τα μικρά, τα απλά προβλήματα, φανερώνουν πολλές φορές κάτι μεγαλύτερο…
Για αυτό ας μην μας εγκλωβίσει το συναίσθημα ή οι διψασμένες μας επιθυμίες και προσδοκίες, διότι μπορεί να μπούμε σε δύσκολα μονοπάτια που αντί να οδηγήσουν στον Χριστό, να οδηγήσουν στον γκρεμό και τη διάλυση…
Η αγάπη είναι θείο δώρο του Θεού στον άνθρωπο. Ο Θεός φανερώνει την αγάπη του, στέλνοντας στον κόσμο τον Ιησού Χριστό. Χωρίς λοιπόν την αγάπη δεν μπορούμε να ζήσουμε, ούτε να εφαρμόσουμε καμιά άλλη αρετή. Η συμπεριφορά του ανθρώπου, που έχει μέσα του την αγάπη του Θεού, είναι πολύ χαρακτηριστική και υπέροχη. Ο άνθρωπος, που αγαπά δε ζηλεύει, δε φουσκώνει από εγωισμό, δε θυμώνει, δε ζητεί το δικό του συμφέρον, δε σκέφτεται για τους άλλους κακό. Η αγάπη τίποτε δεν παθαίνει. Αυτή θα βασιλεύει και θα επικρατεί σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Η αγάπη θα γεμίζει τις καρδιές όλων των ανθρώπων, που την παραδέχτηκαν και την εφάρμοσαν στη ζωή τους. Έτσι η μακαριότητα και η χαρά θα είναι τα σημάδια των παιδιών του Θεού μέσα στους απέραντους αιώνες των αιώνων.
Αυτός είναι ο Ύμνος της Αγάπης“Αν ξέρω να μιλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη, τότε έγινα σαν ένας άψυχος χαλκός που βουίζει η σαν κύμβαλο που ξεκουφαίνει με τους κρότους του. Και αν έχω το χάρισμα να προφητεύω και γνωρίζω όλα τα μυστήρια και όλη τη γνώση, και αν έχω όλη την πίστη, ώστε να μετακινώ με τη δύναμη της ακόμη και τα βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, τότε δεν είμαι τίποτε απολύτως.
Και αν πουλήσω όλη την περιουσία μου για να χορτάσω με ψωμί όλους τους φτωχούς, και αv παραδώσω το σώμα μου για να καεί, αλλά αγάπη δεν έχω, τότε σε τίποτε δεν ωφελούμαι.
Η αγάπη είναι μακρόθυμη, είναι ευεργετική και ωφέλιμη, η αγάπη δε ζηλεύει, η αγάπη δεν ξιπάζεται (= δεν καυχιέται), δεν είναι περήφανη, δεν κάνει ασχήμιες, δε ζητεί το συμφέρον της, δεν ερεθίζεται, δε σκέφτεται το κακό για τους άλλους, δε χαίρει, όταν βλέπει την αδικία, αλλά συγχαίρει, όταν επικρατεί η αλήθεια. Η αγάπη όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει.Η αγάπη ποτέ δεν ξεπέφτε
Αν υπάρχουν ακόμα προφητείες, θα έλθει μέρα που και αυτές θα καταργηθούν αν υπάρχουν χαρίσματα γλωσσών και αυτά θα σταματήσουν αν υπάρχει γνώση και αυτή θα καταργηθεί. Γιατί τώρα έχουμε μερική και όχι τέλεια γνώση και προφητεία· όταν όμως έλθει το τέλειο, τότε το μερικό θα καταργηθεί. Όταν ήμουν νήπιο, μιλούσα ως νήπιο, σκεφτόμουν ως νήπιο, έκρινα ως νήπιο. Όταν έγινα άνδρας, κατάργησα τη συμπεριφορά του νηπίου. Τώρα βλέπουμε σαν σε καθρέπτη και μάλιστα θαμπά, τότε όμως θα βλέπουμε το ένα πρόσωπο το άλλο πρόσωπο. Τώρα γνωρίζω μόνο ένα μέρος από την αλήθεια, αλλά τότε θα έχω πλήρη γνώση, όπως ακριβώς γνωρίζει και εμένα ο Θεός. Ώστε τώρα μας απομένουν τρία πράγματα: η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη. Πιο μεγάλη όμως από αυτά είναι η ΑΓΑΠΗ”
Η ελληνιστική πρωτότυπη γραφή
«Ἐάν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καί τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δέ μή ἔχω, γέγονα χαλκός ἠχῶν ἤ κύμβαλον ἀλαλάζον.. Καί ἐάν ἔχω προφητείαν καί εἰδῶ τά μυστήρια πάντα καί πάσαν τήν γνῶσιν, καί ἐάν ἔχω πάσαν τήν πίστιν, ὥστε ὅρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δέ μή ἔχω, οὐδέν εἰμί.
Καί ἐάν ψωμίσω πάντα τά ὑπάρχοντά μου, καί ἐάν παραδῶ τό σῶμα μου ἴνα καυθήσομαι, ἀγάπην δέ μή ἔχω, οὐδέν ὠφελοῦμαι.ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοί, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται, οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τά ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τό κακόν, οὐ χαίρει ἐπί τή ἀδικία, συγχαίρει δέ τή ἀληθεία, πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει. ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει.
Εἴτε δέ προφητεῖαι, καταργηθήσονται· εἴτε γλῶσσαι παύσονται· εἴτε γνῶσις καταργηθήσεται. Ἐκ μέρους δέ γινώσκομεν καί ἐκ μέρους προφητεύομεν ὅταν δέ ἔλθη τό τέλειον, τότε τό ἐκ μέρους καταργηθήσεται. Ὄτε ἤμην νήπιος, ὡς νήπιος ἔλαλουν, ὡς νήπιος ἐφρόνουν, ὡς νήπιος ἐλογιζόμην ὄτε δέ γέγονα ἀνήρ, κατήργηκα τά τοῦ νηπίου. Βλέπομεν γάρ ἄρτι δί’ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δέ πρόσωπον πρός πρόσωπον ἄρτι γινώσκω ἐκ μέρους, τότε δέ ἐπιγνώσομαι καθώς καί ἐπεγνώσθην. Νυνί δέ μένει πίστις, ἔλπις, ἀγάπη, τά τρία ταῦτα· μείζων δέ τούτων ἡ ἀγάπη».
Μπορείτε να δείτε επίσης:
Ὁ ὕμνος τῆς Ἀγάπης - Ἀπανθίσματα Ἀγάπης ἐκ τῆς Γραφῆς - Σχολιασμὸς τοῦ ὕμνου - Ποίημα: ἡ Ἀγάπη
Η Καινή Διαθήκη (αρχαίο κείμενο) - Νεοελληνική μετάφραση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου