Δόξα τω Θεώ!
Aπό εδώ.
Με αντάλλαγμα την αποφυλάκιση 149 γυναικών που κρατούνταν από το συριακό καθεστώς και χάρη στη μεσολάβηση Λιβάνου και Κατάρ απελευθερώθηκαν οι 13 ορθόδοξες μοναχές που είχαν απαχθεί από τζιχαντιστές στις αρχές Δεκεμβρίου στην ιστορική πόλη Μααλούλα της κεντρικής Συρίας, σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Δεν έχει αποσαφηνιστεί εάν οι 149 κρατούμενες στις συριακές φυλακές έχουν αφεθεί ελεύθερες.
Ο αρχηγός της Γενικής Ασφάλειας του Λιβάνου και βασικός μεσολαβητής σ' αυτή την ανταλλαγή, ο Αμπάς Ιμπραήμ, επιβεβαίωσε πως η συμφωνία για την απελευθέρωση των μοναχών «περιλάμβανε ως αντάλλαγμα την απελευθέρωση άνω των 150 προσώπων», σύμφωνα με το λιβανέζικο εθνικό πρακτορείο ειδήσεων.
«Θέλουμε να ευχαριστήσουμε το Θεό, χάρη σε αυτόν είναι δυνατό να είμαστε τώρα εδώ. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον [σύρο] πρόεδρο Μπασάρ αλ-Άσαντ» που επικοινώνησε με τον εμίρη του Κατάρ [...] Δε θα ξεχάσουμε τον έντιμο διαμεσολαβητή Αμπάς Ιμπραχίμ», δήλωσε μετά την απελευθέρωσή της μία από τις μοναχές.
Συμπλήρωσε πως απαγωγείς τους φέρθηκαν «καλά» και τους έδωσαν «οτιδήποτε ζητήσαμε».
Μετά την απαγωγή τους από τη Μονή της Αγίας Θέκλας στη Μααλούλα, οι 13 μοναχές και οι τρεις βοηθοί τους μεταφέρθηκαν στο Γιαμπρούντ, οχυρό των ανταρτών κοντά στα σύνορα με το Λίβανο.
Το Γιαμπρούντ πολιορκείται πλέον από τις τακτικές δυνάμεις του συριακού καθεστώτος.
Εντός της Δευτέρας οι μοναχές αναμένεται να γίνουν δεκτές στο Ορθόδοξο Πατριαρχείο της Δαμασκού.
Περίληψη από εδώ.
Η Μητέρα Πελαγία, ηγουμένη ενός από τα παλαιότερα μοναστήρια στον κόσμο, της ελληνορθόδοξης Μονής της Αγίας Θέκλας στη Συρία, ελευθερώθηκε μαζί με άλλες δώδεκα μοναχές, μετά από τρεις μήνες αιχμαλωσίας από τρομοκράτες.
Για την τύχη όμως των δύο ορθοδόξων μητροπολιτών ["Ν": ενός ορθόδοξου και ενός Συροϊακωβίτη], που είχαν απαχθεί στη Συρία πριν από ένα χρόνο, ακόμα δεν ξέρουμε τίποτα. Οι επίσκοποι αγνοούνται, ωστόσο φήμες και μια κινητικότητα που παρατηρείται σε πολλά επίπεδα στη Μέση Ανατολή, τροφοδοτεί μια συγκρατημένη αισιοδοξία για τη τύχη τους.
Μετά την ελευθέρωση τους, οι μοναχές μετεφέρθησαν σε ένα σανατόριο του Πατριαρχείου Αντιοχείας στη Δαμασκό. Εκεί, επισκέφτηκε τις καλόγριες η Βαλεντίνα Λάντσεβα, επικεφαλής του Ιδρύματος «Πνευματική κληρονομιά του Αγίου Αποστόλου Παύλου», που δραστηριοποιείται σε εμπόλεμες περιοχές της Συρίας. Η ίδια, διηγήθηκε για τη συνάντηση της με την ηγουμένη και για την τρίμηνη περιπέτεια των μοναχών.
«Τα μάτια της Μητέρας Πελαγίας, παραμένουν το ίδιο βελούδινο-μαύρα, άλλα το πρόσωπό της δείχνει ακόμα καταβεβλημένο», λέει η Λάντσεβα. Σε κοιτάει απαλά και προσεκτικά. Και ρωτάει για τους φίλους της από τη Ρωσία. Και τους θυμάται όλους. Και για όλους και όλες, έχει ένα καλό λόγο να πει και δίνει την ευχή της…
Η απαγωγή
…Στις 2 Δεκεμβρίου 2013, στο μοναστήρι εισέβαλλαν οι τρομοκράτες. Ήταν μια ομάδα ενόπλων ριζοσπαστών ισλαμιστών. Πήραν τις καλόγριες στο κρησφύγετο τους στη Γιάμπρουντ (Yabrud), μια πόλη κοντά στα σύνορα του Λιβάνου, η οποία μόλις πρόσφατα είχε γίνει το πεδίο μιας σκληρής μάχης. Οι ένοπλοι αντάρτες αισθάνθηκαν ότι έχουν τον πλήρη έλεγχο της περιοχής. Οι μοναχές επανειλημμένα μεταφέρονταν από τόπο σε τόπο, φυλάσσονταν πότε σε αγροτικά σπίτια, πότε σε βίλες στην εξοχή, ακόμα και σε υπόγεια κελάρια. Δεν ξυλοκοπήθηκαν, δεν βασανίστηκαν, δεν τις άφησαν να πεινάσουν, τους έδιναν να πιούν καθαρό νερό. Τις καλούσαν όμως να απαρνηθούν την πίστη τους και να αποκηρύξουν δημοσίως τον πρόεδρο της Συρίας (Μπασάρ Άσαντ). Οι μοναχές αρνήθηκαν κατηγορηματικά. «Τρεις μήνες και επτά ημέρες οι φυλακισμένες μοναχές, δεν ήξεραν τι γίνεται και αγωνιούσαν για την τύχη που τους επιφύλασσαν οι απαγωγείς. Οι ίδιες λένε, ότι στο μόνο που πίστευαν ήταν η βοήθεια το Θεού. Ήξεραν, ότι η Εκκλησία συμμετέχει ενεργά σε όλες τις δυνατές και πιθανές κατευθύνσεις για να εξασφαλίσει την απελευθέρωσή τους. Γνώριζαν και ότι οι Αρχές, η νόμιμη κυβέρνηση, με επικεφαλής τον Άσαντ, αγωνίζονται γι’ αυτές», διηγείται η Βαλεντίνα Λάντσεβα. Η Λάντσεβα, πέταξε αμέσως στη Δαμασκό όταν έμαθε, ότι η ηγουμένη και οι μοναχές απελευθερώθηκαν. «Και τότε την είδα ξανά! Η Μητέρα, ήρεμη, αλλά πολύ κουρασμένη, βγαίνει από το ασανσέρ, συνοδευόμενη από τις μοναχές και χαιρετάει τους συγγενείς και φίλους που είχαν έρθει για να τη δουν και να την συγχαρούν για την ελευθέρωσή της από την αιχμαλωσία».
Η περιπέτεια, μια ακόμα σελίδα στη υπερ-χιλιετή ιστορία της Ιεράς Μονής, τελείωσε με αίσιο τρόπο…
Αικατερίνα Σάζνεβα, «Μοσκόβσκι Κομσομόλετς»
Το πρωτότυπο άρθρο βρίσκεται στην ηλεκτρονική διεύθυνση: www.mk.ru
Για την απαγωγή εδώ, όπου και links σε άλλα άρθρα για τις σφαγές στη Συρία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου