Απόσπασμα από το μήνυμα, που μπορείτε να το διαβάσετε ολόκληρο εδώ. Προσθέσαμε μερικά links.
[...] Ο Κύριος προσελάβετο άπασαν την ανθρωπίνην φύσιν και ηγίασεν
αυτήν. Ο προαιώνιος Θεός κατεδέχθη να
γίνη δι᾿ ημάς έμβρυον και να κυοφορηθή εις την γαστέρα της Θεοτόκου. Ούτως
ετίμησε και την ανθρωπίνην ζωήν εκ του πρωταρχικού σταδίου αυτής και εδίδαξε
τον σεβασμόν εις τον άνθρωπον από της αρχής της κυήσεως αυτού. Ο τα πάντα
Δημιουργήσας συγκατέβη νά γεννηθή ως Βρέφος και να γαλακτοτροφηθή υπό της
Παρθένου. Ούτως ετίμησε την παρθενίαν και την μητρότητα, την πνευματικήν και την φυσικήν. Διά τούτο ο
Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος προτρέπει: «γυναίκες παρθενεύετε, ίνα Χριστού
γένησθε μητέρες» (Λόγος ΛΗ', Εις τα Θεοφάνεια, PG 36, 313A).
Καί ώρισεν ο Κύριος την συζυγίαν του άρρενος και του θήλεος
εν τη ευλογημένη οικογενεία. Αυτός ο θεσμός της χριστιανικής οικογενείας
αποτελεί το κύτταρον της ζωής και την θερμοκοιτίδα της υγιούς ψυχικώς και
σωματικώς αναπτύξεως των τέκνων. Ως εκ τούτου, αποτελεί οφειλήν της Εκκλησίας
αλλά και καθήκον της ηγεσίας εκάστου λαού η διά ποικίλων τρόπων ενίσχυσις του θεσμού της οικογενείας.
Διά να αναπτυχθή εν παιδίον υγιώς και ομαλώς απαιτείται μία
οικογένεια όπου ο ανήρ και η γυνή ζούν αρμονικώς, ως εν σώμα, μία σαρξ, μία
ψυχή, υποτασσόμενοι ο ένας προς τον άλλον.
Είμεθα βέβαιοι ότι πάντες οι πνευματικοί και εκκλησιαστικοί
ηγέται, ως άλλοι αγραυλούντες ποιμένες, αλλά και οι ιθύνοντες τα του κόσμου,
γνωρίζουν και αποδέχονται την θείαν αλήθειαν και πραγματικότητα ταύτην, την
οποίαν διακηρύττομεν από του Οικουμενικού Πατριαρχείου και κατά τα εφετεινά
Χριστούγεννα.
Πάντες οφείλομεν να ενθαρρύνωμεν την δημιουργίαν και την λειτουργίαν
των φυσιολογικών οικογενειών διά να
αναπαράγουν υγιείς ψυχικώς και χαρούμενους πολίτας, πλήρεις αισθημάτων
ασφαλείας, στηριζομένους εις το αίσθημα της προστασίας του ισχυρού και
προστατεύοντος πατρός και της στοργικής
και αγαπώσης μητρός. Οικογενείας, εις
τας οποίας θα αναπαύεται ο Θεός.
Προσκαλούμεν και προτρεπόμεθα άπαν το πλήρωμα της Αγίας Ορθοδόξου ημών Εκκλησίας όπως
πολιτευόμενον αξίως της ης εκλήθη κλήσεως πράττη πάν τό δυνατόν διά την στήριξιν
του θεσμού της οικογενείας ["Ν": και εδώ+εδώ παρακαλώ].
Εικ. από εδώ |
Αδελφοί, «η νυξ
προέκοψεν, η δε ήμερα ήγγικεν» (Ρωμ. ιγ΄12). Ήδη οι ποιμένες πορεύονται
προς την Βηθλεέμ το θαύμα ανακηρύττοντες και
προσκαλούν ημάς να τους ακολουθήσωμεν, ως άλλοι «αστεροσκόποι μάγοι
χαράς
πληρούμενοι» (τροπάριον δ΄ ωδής Όρθρου Εορτής Χριστουγέννων), «δώρα τίμια»
προσάγοντες Αυτώ «χρυσόν δόκιμον, ως Βασιλεί των αιώνων, και λίβανον ως
Θεώ των
όλων, ως τριημέρω δε νεκρώ σμύρναν τω αθανάτω» (Ανατολίου,
Στιχηρόν ιδιόμελον
Εσπερινού Εορτής Χριστουγέννων). Δηλαδή τα δώρα της αγάπης και της
πίστεώς μας
και της δοκιμής μας ως χριστιανών καί μάλιστα ορθοδόξων εις το ήθος και
την
παράδοσιν, την οικογενειακήν, την πατερικήν, την εκκλησιαστικήν, την
ορθοπράττουσαν πάντοτε ανά τους αιώνας και συνέχουσαν μέχρι σήμερον την
ευλογημένην κοινωνίαν μας, της οποίας κύτταρον κατά Θεόν βιο της και
αυξήσεως
είναι, επαναλαμβάνομεν, η οικογένεια.
Αδελφοί και τέκνα,
-2013 χρόνια συνεπληρώθησαν από της κατά σάρκα Γεννήσεως του
Χριστού˙
-2013 χρόνια και ο Χριστός, όπως τότε, δεν παύει να
καταδιώκεται εν τω προσώπω των αδυνάτων από τον Ηρώδην και τους παντοειδείς
συγχρόνους Ηρώδας˙
-2013 χρόνια και ο Χριστός φεύγει, ως πρόσφυξ μετ᾿ αυτών,
όχι εις την Αίγυπτον, αλλά εις τον Λίβανον, εις την Ευρώπην, εις την Αμερικήν
και αλλαχού δι᾿ ασφάλειαν εν τη ανασφαλεία του κόσμου˙
-2013 χρόνια και το Παιδίον Ιησούς είναι ακόμη φυλακισμένον
με τους δύο Ιεράρχας της Συρίας Παύλον και Ιωάννην, με τας Ορθοδόξους μοναχάς
και πολλούς ακόμη ανωνύμους και επωνύμους χριστιανούς˙
-2013 χρόνια και ο Χριστός σταυρώνεται μαζί με αυτούς που
βασανίζονται και φονεύονται διά να μη προδώσουν την πίστιν των εις Αυτόν˙
-2013 χρόνια και ο Ιησούς φονεύεται καθ᾿ ημέραν εις το
πρόσωπον των χιλιάδων εμβρύων, τα οποία οι γονείς των δεν αφήνουν να γεννηθούν˙
-2013 χρόνια και ο Χριστός εμπαίζεται και ονειδίζεται εις το
πρόσωπον των δυστυχισμένων παιδίων, τα οποία ζούν υπό την κρίσιν της
οικογενείας, της ανεχείας, της πτωχείας.
Τον πόνον, την θλίψιν και τα παθήματα των ανθρώπων ήλθε και
έρχεται και κατά τα εφετεινά Χριστούγεννα να αναλάβη ο Κύριος, ο ειπών «εφ᾿
όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε» (Ματθ.
κε΄ 40-41). Δι᾿ αυτούς ήλθεν εκ Παρθένου, δι᾿ αυτούς εγένετο άνθρωπος, δι᾿
αυτούς έπαθεν, εσταυρώθη, ανέστη. Δι᾿ ημάς όλους, δηλαδή. Ας άρωμεν, λοιπόν,
έκαστος ημών τον προσωπικόν αυτού σταυρόν διά να εύρωμεν χάριν και έλεον εις
εύκαιρον βοήθειαν˙ διά να είναι «μεθ᾿ ημών ο Θεός», ο τεχθείς Εμμανουήλ, Σωτήρ
και Κύριος. Αμήν.
Χριστούγεννα, βιγ΄ (2013)
Ο Κωνσταντινουπόλεως
διάπυρος προς Θεόν ευχέτης πάντων υμών.
3 σχόλια:
υπεροχο κειμενο,διχως φανατισμο και εμπαιγμο προς τους αλλοδοξους,ολο αγαπη αλλα και αμετακινητη,με την καλη ενοια,επιμονη στις πρωτες ορθοδοξες εντολες του Χριστου μας.Με συγκινησε..να ειστε καλα που το ανεβασατε.Μια ερωτηση,διοτι ειμαι άσχετος με τους τίτλους.Οικομενικος Πατριαρχης ειναι ο κ.κ.Βαρθολομαιος; Συγχαρητηρια και παλι και καλη ευλογημενη χρονια να εχουμε.
Σας ευχαριστώ για τα ενθαρρυντικά σας λόγια.
Οικ. Πατριάρχης ονομάζεται ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, δηλαδή σήμερα - όπως σωστά είπατε - ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος.
Με την ευκαιρία, η Ορθοδοξία έχει εννέα πατριαρχεία:
Τα αρχαία ("πρεσβυγενή") πατριαρχεία είναι Κωνσταντινουπόλεως, Αλεξανδρείας, Αντιοχείας και Ιεροσολύμων, και τα νεότερα είναι τα πατριαρχεία Σερβίας, Ρουμανίας, Ρωσίας, Βουλγαρίας και Γεωργίας.
Στην αρχαιότητα υπήρχε και το Πατριαρχείο Ρώμης, το οποίο, ως γνωστόν, αποσχίστηκε το 1054 σχηματίζοντας τη λεγόμενη "Καθολική (ή Ρωμαιοκαθολική) Εκκλησία". Ο όρος "Καθολική Εκκλησία" παλαιότερα ήταν το όνομα ολόκληρης της ενιαίας Εκκλησίας, Ανατολής και Δύσης. Όταν ο Πάπας (Πατριάρχης Ρώμης) κράτησε τον τίτλο για τη δική του θρησκευτική οργάνωση, η Εκκλησία της Ανατολής πήρε το όνομα Ορθόδοξη (δηλ. με "ορθή δόξα", και δόξα = άποψη).
Οι πιο παραδοσιακή ορθόδοξοι χριστιανοί (σωστά κατ' εμέ) ονομάζουν "Καθολική Εκκλησία" την Ορθόδοξη, όχι τη "Ρωμαιοκαθολική", την οποία ονομάζουν "Παπική" (Εκκλησία του Πάπα) ή "Παπισμό" (οργάνωση ή αίρεση με αρχηγό τον - εκάστοτε - Πάπα).
Οι Πάπες των πρώτων χιλίων ετών της χριστιανικής ιστορίας (όπως και όλοι οι αρχαίοι άγιοι των δυτικοευρωπαϊκών λαών) ήταν ορθόδοξοι, και πολλοί απ' αυτούς τους Πάπες είναι και άγιοι.
Ίσως αυτά βέβαια τα γνωρίζετε. Συγγνώμη για τη φλυαρία μου, αλλά είπα να γράψω κάτι παραπάνω. Ευχαριστώ.
Σας ευχαριστω παρα πολυ για τις πληροφοριες οχι δεν τα γνωριζα καθολου αυτα,και χαιρομαι παρα πολυ που τα μαθαινω.Καμια φλυαρια,τα λετε κατατοπιστικοτατα και απλα! Ευχαριστω πολυ,ειναι καλο να ξερουμε 2 πραγματα πανω στην ορθοδοξια μας. Να ειστε καλα ο Θεος μαζι σας στο εργο σας!
Δημοσίευση σχολίου