Αποσύρονται από την Εθνική Πινακοθήκη τα βλάσφημα έργα "τέχνης"...

 

Newsfire

Η «ΝΙΚΗ» του Δημήτρη Νατσιού νίκησε στον τιτάνιο αγώνα που έδωσε ολόκληρη την προηγούμενη εβδομάδα, απέναντι στο σύνολο των συστημικών μέσων ενημέρωσης, τα οποία λυσσωδώς επιχειρούσαν να σπιλώσουν το πολιτικό της έργο και να την παρουσιάσουν σαν κάτι που δεν είναι!

Εκείνο που ζητούσε η «ΝΙΚΗ» έγινε πράξη. Τα ανοσιουργήματα από την Εθνική Πινακοθήκη αποσύρονται! Αυτό ανακοινώθηκε επίσημα από το κρατικό ίδρυμα που υποτίθεται ότι προωθεί την Τέχνη και τον Πολιτισμό…

Η ανακοίνωση της Εθνικής Πινακοθήκης:

Σας ενημερώνουμε ότι με γνώμονα την ασφάλεια της Εθνικής Πινακοθήκης-Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτσου, των έργων τέχνης, των εργαζομένων και των επισκεπτών, καθώς και την αποκατάσταση της εύρυθμης θεσμικής λειτουργίας, τα έργα τέχνης του Χριστόφορου Κατσαδιώτη τα οποία παρουσιάζονταν στην έκθεση “Η Σαγήνη του Αλλόκοτου” απομακρύνθηκαν από το δάπεδο με τη σύμφωνη γνώμη του καλλιτέχνη.

Ο επικοινωνιακός θρίαμβος της «ΝΙΚΗΣ»

Πρόκειται για έναν επικοινωνιακό θρίαμβο, το γεγονός ότι το Δημοκρατικό Πατριωτικό Λαϊκό Κίνημα «ΝΙΚΗ» αντιμετώπισε ολόκληρο το μιντιακό σύστημα με επιτυχία και κατάφερε να περάσει το μήνυμά της στην συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, η οποία τάχθηκε μαζί της.

Κόλαφος για την κυβέρνηση Μητσοτάκη και για τους υβριστές της Πίστης τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων.

Μάλιστα, ειδικά για τη «ΝΙΚΗ», ενώ όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα οι μετρήσεις την έδιναν στο όριο εισόδου στη Βουλή, από την προηγούμενη εβδομάδα αυτό άλλαξε ριζικά.

Όλες οι δημοσκοπήσεις την κατατάσσουν με ποσοστό τέτοιο, που είναι βεβαία η εκ νέου είσοδός της στο Κοινοβούλιο, όποτε και αν πραγματοποιηθούν οι επόμενες εκλογές!

Η «ΝΙΚΗ» του Δημήτρη Νατσιού τίμησε την ψήφο των Ελλήνων που την εμπιστεύθηκαν, έδωσε σκληρή μάχη και νίκησε!

Συμπλήρωμα:

Τό Ἰσλάμ «σέβεται» Παναγία – Ἅγιο Γεώργιο, ἐνῶ «ἐμεῖς» τούς βεβηλώνουμε

Τοῦ Μανώλη Κοττάκη (απόσπασμα)

(...) Ἐδῶ πού φτάσαμε, μέ ὅσα συμβαίνουν πολύ τακτικά μέ τήν σημαία, τόν σταυρό καί τά σύμβολα, πρέπει νά καταλήξουμε σέ ἕνα σοβαρό πλαίσιο ἀντιμετωπίσεως αὐτῶν τῶν ζητημάτων. Ζοῦμε στήν χώρα τῆς ἐλευθερίας. Ὅποιος θέλει νά ἐκθέσει ἕνα ἔκτρωμα ἀλλοιώνοντας καί βεβηλώνοντας μία εἰκόνα σέ ἕναν ἰδιωτικό χῶρο μπορεῖ νά τό κάνει, ἀλλά ὀφείλει νά γνωρίζει ὅτι ὅσο σεβαστή εἶναι ἡ ἐλευθερία τῆς τέχνης, ἄλλο τόσο σεβαστή εἶναι καί ἡ ἐλευθερία τῆς ἐκφράσεως. Ἑκατομμύρια πολῖτες παίρνουν δύναμη ἀπό τίς εἰκόνες αὐτές. 

 

Τήν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας, τό γράφω γιά τούς ἄσχετους πού δέν τό γνωρίζουν, μέσα στίς ἐκκλησίες γίνονται μικρές λιτανεῖες, κατά τήν διάρκεια τῶν ὁποίων οἱ πιστοί κρατοῦν στά χέρια τους μικρές καί μεγάλες εἰκόνες. Αὐτές εἶναι τά καταφύγιά τους. Τό ἔζησα προχθές στόν Μετοχιακό Ναό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου «Παναγία ἡ Λαοδηγήτρια» στήν Θεσσαλονίκη.

Ὅποιος λοιπόν στό ὄνομα τῆς ἐλευθερίας τῆς τέχνης βεβηλώνει ἐθνικά καί θρησκευτικά σύμβολα ἄς γνωρίζει ὅτι στό ὄνομα τῆς ἐλευθερίας τῆς ἐκφράσεως θά ἀντιμετωπίζει τήν κατακραυγή. Μέ αὐτά πού ὁρίζουν τήν ὕπαρξή μας δέν μπορεῖς νά παίζεις. Deal;

Αὐτά γιά τόν ἰδιωτικό χῶρο. Ἀπό κει καί πέρα, πᾶμε τώρα στόν δημόσιο χῶρο, κάποιος πού βεβηλώνει εἰκόνες ἤ ἐθνικά σύμβολα καί τίς ἐκθέτει σέ δημόσια κτίρια, ἄς γνωρίζει -καί ἐκεῖνος καί αὐτοί πού τοῦ δίνουν τήν ἄδεια νά ἐκθέτει- τό ἑξῆς: Ἐν προκειμένῳ δέν ἔχουμε νά κάνουμε μέ τήν ἐλευθερία τῆς τέχνης καί τόν σεβασμό στήν ἐλευθερία τῆς τέχνης, ἀλλά μέ τήν υἱοθέτηση τῆς διαστροφῆς μέσα στόν δημόσιο χῶρο. 

 

Ἐδῶ δέν συζητᾶμε γιά τήν προστασία τῆς τέχνης ἀπό τήν λογοκρισία, ἀλλά γιά τήν ἀποδοχή τῆς διαστροφῆς ἀπό τήν Πολιτεία. Ἡ ὁποία Πολιτεία ἔχει εὐθύνη νά ὁρίζει τί εἶναι τέχνη καί τί δέν εἶναι τέχνη. Αὐτό πού εἴδαμε στήν Ἐθνική Πινακοθήκη δέν εἶναι τέχνη. Εἶναι ποινικό ἀδίκημα. Εἶναι ἀσέβεια στόν βίο καί τήν πολιτεία τῶν ἁγίων καί τῆς Παναγίας μας, πού μόνο ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί γνωρίζουμε ἀπό τί δοκιμασίες πέρασαν, γιά νά μπορέσουν νά περάσουν τό μήνυμα τῆς μεγαλύτερης «μεταρρυθμίσεως» τῶν αἰώνων στόν πλανήτη. Τό μήνυμα τοῦ Χριστιανισμοῦ δηλαδή. Μέ αὐτά δέν παίζουμε. Δέν κάνουμε πλάκα, δέν ἀστειευόμαστε. Τό διακηρύσσουμε… ἀβίαστα.