Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011

Gay agenda + Ομοφυλοφιλία & Ορθοδοξία


Α΄
Ομοφυλοφιλία και ορθόδοξη πνευματική κληρονομιά

Του Θεόδωρου Ρηγινιώτη

Ποια είναι η στάση της Εκκλησίας απέναντι στην ομοφυλοφιλία και τον ομοφυλόφιλο;
Κατ’ αρχάς, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι:
Ο ομοφυλόφιλος άνθρωπος είναι απόλυτα αποδεκτός από την Ορθόδοξη Εκκλησία, όσο και κάθε άλλος άνθρωπος. Δεν υπάρχει άνθρωπος, που κάποια ιδιότητά του ή προτίμηση ή πράξη του να κάνει την Εκκλησία να τον απορρίψει· υπάρχουν μόνο άνθρωποι που οι ίδιοι έχουν απορρίψει την Εκκλησία και πορεύονται προς το Θεό απ’ το δρόμο που νομίζουν αυτοί, ο οποίος όμως συνήθως είναι λάθος δρόμος.
Αν ένας δολοφόνος είναι αποδεκτός από την Εκκλησία, γιατί δεν είναι ένας ομοφυλόφιλος; Αν εγώ, με τη χλιαρή και συχνά υποκριτική πίστη και αγάπη, είμαι αποδεκτός από την Εκκλησία, γιατί δεν είναι ένας ομοφυλόφιλος; Εκείνος μάλιστα μπορεί να έχει πολύ πιο θερμή πίστη και αγάπη από τη δική μου. Καμιά ρατσιστική διάθεση δεν υπάρχει στην Εκκλησία απέναντι σε κανένα άνθρωπο ή ομάδα ανθρώπων. Ρατσιστές γίνονται οι άνθρωποι που δεν έχουν καταλάβει καθόλου τι είναι ο ορθόδοξος χριστιανισμός ή που δε μπορούν να κάνουν έστω ένα βήμα για ν’ απομακρυνθούν από τις φοβίες και τα πάθη τους.
Κι αυτούς ακόμη τους ανθρώπους [τους ρατσιστές], η Εκκλησία τους αποδέχεται, γιατί η Εκκλησία υπάρχει για να θεραπεύει τον κόσμο από τα πάθη και τις φοβίες (με τη βοήθεια του Ιατρού Ιησού Χριστού φυσικά), όχι για να κρίνει τους ανθρώπους.

Ο Ιησούς ως γιατρός των ανθρώπινων παθών (εικόνα εμπνευσμένη από την παραβολή του Καλού Σαμαρείτη)

Από την άλλη, η ομοφυλοφιλία δε μπορεί να γίνει αποδεκτή από την Εκκλησία ως σωστός δρόμος που οδηγεί τον άνθρωπο στο Θεό. Ακριβώς από αγάπη προς τον ομοφυλόφιλο και ανησυχία για τη σωτηρία του στην αιωνιότητα, η Εκκλησία δε μπορεί να αποκρύψει ότι ο γάμος άντρα και γυναίκας είναι ένας δρόμος που οδηγεί στο Θεό, ενώ η ομοφυλοφιλία δεν είναι τέτοιος δρόμος. Στη ζωή μας τις πιο πολλές φορές διαπράττουμε αμαρτίες, υπακούοντας στα πάθη μας κι όχι στο Θεό – η Εκκλησία όμως, ακριβώς επειδή νοιάζεται για μας, δεν πρέπει να μας ξεγελάσει λέγοντάς μας ότι είναι εντάξει να κάνουμε ό,τι μας υπαγορεύουν τα πάθη μας (για τους μη ορθόδοξους χριστιανούς που ίσως διαβάσουν αυτό το κείμενο, εξηγούμε απλά ότι «πάθη» ονομάζονται οι σωματικές και ψυχικές εξαρτήσεις που παρεμποδίζουν τον άνθρωπο από την ενότητά του με το Θεό, στρέφοντάς τον προς άλλες κατευθύνσεις· ολόκληρη η ηθική και ασκητική προσπάθεια του χριστιανού αποσκοπεί στην κάθαρση της καρδιάς του από τα πάθη).
Έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε ό,τι θέλουμε. Απλά, δεν οδηγούν όλοι οι δρόμοι στο Θεό. Αυτό δεν είπε κι ο απόστολος Παύλος (Α΄ Κορινθ. 6, 12);

*****
Αν μιλάμε με έναν άθεο, δεν έχει νόημα ν’ αναφερθούμε σε Θεό, αμαρτία και σωτηρία. Εκείνος τοποθετεί υποκειμενικά, όπου ο ίδιος θέλει, το όριο ανάμεσα στο «καλό» και το «κακό» και το κρίνει με τα δικά του κριτήρια. Αν όμως συζητάμε με χριστιανούς, και μάλιστα της αρχαίας παράδοσης, της Ορθοδοξίας, πρέπει με αγάπη να μοιραστούμε μαζί τους τα παρακάτω:
Ο Χριστός, στα καταγεγραμμένα λόγια Του, δεν καταδικάζει ρητά την ομοφυλοφιλία, όμως ούτε για την πολυγαμία ή την αιμομιξία κάνει κάτι τέτοιο. Κι όμως οι χριστιανοί, από την αρχή και μέχρι σήμερα, θεωρούμε αυτονόητο πως αυτές οι δύο πρακτικές δεν υπάρχουν στο χριστιανισμό (εκτός ίσως από ακραίες παρανοήσεις του, τέτοιες που έχουν ξεφυτρώσει σα μανιτάρια μετά την προτεσταντική Μεταρρύθμιση). Είναι σαφές στα λόγια του Χριστού ότι, όποτε μιλάει για γάμο, αναφέρεται σε ζεύγος άντρα και γυναίκας (π.χ. Ματθ. 19, 3-12). Πώς θα μπορούσε να είναι αλλιώς, αφού ο Θεός δημιούργησε ως πρωταρχικό ζεύγος έναν άντρα και μια γυναίκα (Ματθ. 19, 4-5)· σ’ αυτούς έδωσε την ευλογία του γάμου και δεν υπάρχει άλλος γάμος.
Οι ορθόδοξοι χριστιανοί όμως βασιζόμαστε όχι μόνο σ’ αυτά που είπε ο Χριστός, αλλά και σ’ αυτά που είπε το Άγιο Πνεύμα μέσω των μαθητών του Χριστού και των αγίων Πατέρων και διδασκάλων του χριστιανικού αγώνα σε όλες τις εποχές.
Ο απόστολος Παύλος ήταν ένας απ’ αυτούς, τα λόγια του είναι για μας ιερές γραφές, και ο άγιος αυτός άνδρας γράφει πως η ομοφυλοφιλία είναι συνέπεια της διαστροφής που υπέστη το ανθρώπινο γένος με το προπατορικό αμάρτημα· προέρχεται από την απομάκρυνση της θείας χάρης απ’ την καρδιά του ανθρώπου, αφού οι άνθρωποι την έχει διώξει ξεμακραίνοντας από το Θεό (Ρωμ. 1, 27, και γενικώς 1, 18-32).

Βεβαίως, και για τους ανθρώπους που ακόμα ταλαντεύονται στην πίστη τους, το γεγονός ότι «είπε κάτι ο Θεός» ως προς το ζήτημα της ομοφυλοφιλίας, ίσως θα μπορούσαν να το αναγνωρίζουν και μέσα από το έργο της φύσης. Συχνά μιλάμε για τη σοφία της φύσης. Το ακούμε ακόμη και από άθεους ή αγνωστικιστές αυτό. Στα πλαίσια μιας τέτοιας σκέψης θα μπορούσαμε να αναγνωρίσουμε την καταλυτική μαρτυρία της ανατομίας. Ως βιολογικά όντα οφείλουμε τίμια να αναγνωρίσουμε την μορφολογία των γεννητικών μας οργάνων. Η θέση και η μορφή των ανδρικών γεννητικών οργάνων, και η αντίστοιχη θέση και μορφή των γεννητικών οργάνων της γυναίκας, μπορούν να μας βεβαιώσουν ως προς την επιλογή της ετεροφυλοφιλίας. Οι εξαιρέσεις ομοφυλοφιλικών επαφών στη φύση, που κάποιοι επικαλούνται, εκτός του ότι είναι ελάχιστες και απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα, ταυτόχρονα δεν αλλάζουν τίποτα σχετικά με τη μαρτυρία της ανατομίας.
Και πάλι, ως βιολογικά όντα μπορούμε να διακρίνουμε έναν βασικό σκοπό στην ύπαρξη των γεννητικών οργάνων που είναι η δημιουργία νέων ανθρώπων. Ακόμα και αν λόγω ασθενείας η γέννηση δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί, εντούτοις, αυτό δεν αλλάζει σε τίποτα τη βιολογική μαρτυρία.
Και εύκολα ίσως θα μπορούσαμε να αντιστρέψουμε τον ισχυρισμό ότι τα γεννητικά όργανα φτιάχτηκαν αποκλειστικά για την ηδονή, διακρίνοντας πως η φύση ως λειτουργικό σώμα έχει σκοπούς υπέρτερους του μεμονωμένου συμφέροντος του κάθε όντος. Κάθε τι που έχει σχέση με την ηδονή των γεννητικών οργάνων εξηγείται λογικά ως ένα μέσο με το οποίο θα επιθυμώ να συνευρεθώ με το άλλο φύλο ώστε να δημιουργήσω νέους ανθρώπους. Αν η συνεύρεση ήταν κάτι αποκρουστικό, φριχτό και επίπονο, οι άνθρωποι θα το απέφευγαν.
Η αναμενόμενη ερώτηση από εκεί και πέρα, θα αφορά το ζήτημα του «δικαιώματος» στην συνεύρεση με όποιον άνθρωπο επιθυμούμε. Ακόμα όμως και το ζήτημα του δικαιώματος, δεν αντιστρέφει την λογική που προαναφέραμε. Για παράδειγμα, αν κάποιος το θέλει και έτσι ευχαριστιέται, μπορεί να περπατά στον δρόμο με τα χέρια και όχι με τα πόδια. Τότε όμως, είμαστε υποχρεωμένοι να αναγνωρίσουμε ότι η ανατομική μαρτυρία υποδεικνύει ότι πρόκειται για παρέκκλιση, με την οποία δεν είμαστε αναγκασμένοι να συμφωνήσουμε. Η μαρτυρία της ζωής μας υποδεικνύει ότι περπατάμε με τα πόδια και όχι με τα χέρια. Αντίστοιχα ισχύουν και για την επιλογή της ομοφυλοφιλίας.
Αν πάλι τίθεται ζήτημα λειτουργικότητας, με την έννοια ότι ο ομοφυλόφιλος βλέπει ότι τα γεννητικά του όργανά του δεν είναι λειτουργικά με τον τρόπο που μαρτυρά ο κανόνας στη φύση, τότε θα μπορούσαμε με τιμιότητα να αποδεχτούμε ότι υπάρχει ζήτημα οργανικής διαταραχής όπου το σώμα ασθενεί σε κάτι. Ίσως να πρόκειται για εκ γενετής διαταραχή, όμως, όπως στην περίπτωση που κάποιος ζει χωρίς χέρια ή πόδια, οφείλουμε να αποδεχτούμε την καταλυτική μαρτυρία της ανατομίας γύρω μας.


Ασφαλώς, η εξέταση του έργου της φύσης, για τον πιστό άνθρωπο παραμένει πάντα επικουρική για την πίστη του.
Μια ολόκληρη κοινωνία, όπου η πλειοψηφία των ανθρώπων δεν έχει μπει σε θεραπευτικό δρόμο προς το Θεό, μπορεί να καλλιεργήσει την ομοφυλοφιλία στα νέα μέλη της που δεν ευθύνονται, φυσικά, γι’ αυτό, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι είναι όλα εντάξει. Ιστορικά, έχουν υπάρξει και υπάρχουν ακόμη πάρα πολλές κοινωνίες που το θρησκευτικό και αξιακό τους σύστημα απομακρύνει τους ανθρώπους από το Θεό και τη σωτηρία, όπως τα δίδαξε ο Χριστός και τα γνώρισαν οι άγιοι όλων των εποχών στην ενότητά τους με το Θεό εν Χριστώ. Για την ακρίβεια, κάθε κοινωνία έχει ανάγκη να κεντριστεί στην ήμερη ελιά, τον Ιησού Χριστό, για να θεραπευτεί το θρησκευτικό και αξιακό της σύστημα από τα στοιχεία που της φόρτωσε η πτωτική κατάσταση του ανθρώπου. Το ίδιο και κάθε άνθρωπος, ακόμη και ο ορθόδοξος χριστιανός. Αλλιώς στην καρδιά των ανθρώπων κυριαρχούν τα πάθη και αποδιώχνεται η θεία χάρη. Σε σχέση με την ομοφυλοφιλία, ίσως είναι χρήσιμο να θυμηθούμε ότι αυτή ήταν η αμαρτία των Σοδόμων.
Επειδή η ομοφυλοφιλία, κατά την ορθόδοξη πνευματική κληρονομιά, όπως εκφράζεται στην Καινή Διαθήκη (Παύλος) και στη διδασκαλία των αγίων, συνιστά πάθος, ο άνθρωπος που άρχισε τη ζωή του ως ομοφυλόφιλος ή στράφηκε στην ομοφυλοφιλία κάποια στιγμή, όταν προοδεύει στην αγιότητα καθαρίζοντας την καρδιά του από τα πάθη, παύει να είναι ομοφυλόφιλος. Δεν έχουμε ομοφυλόφιλους αγίους. Αν υπήρχαν άγιοι ομοφυλόφιλοι που αγίασαν μέσω της ομοφυλοφιλίας (όπως οι έγγαμοι άγιοι αγιάζονται μέσω του γάμου), οι άγιοι Πατέρες δε θα το έκρυβαν, ούτε θα θεωρούσαν –μαζί με τον απόστολο Παύλο– την ομοφυλοφιλία πάθος που χωρίζει τον άνθρωπο από το Θεό, γιατί η Εκκλησία δεν ενδιαφέρεται να συντηρήσει τον κοινωνικό ηθικισμό, αλλά αντίθετα γκρεμίζει τα ηθικά στερεότυπα (ταμπού) για να θεραπεύσει τον άνθρωπο.
Ασφαλώς έχουμε αγίους που υπήρξαν κάποτε ομοφυλόφιλοι (όπως και αγίους που υπήρξαν πόρνοι, έκφυλοι ή δέσμιοι διαφόρων άλλων παθών, μη σαρκικών), αλλά ανέλαβαν τιτάνιο αγώνα ενάντια στα πάθη τους και με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος τα νίκησαν, γι’ αυτό και είναι άγιοι. Οι άγιοι Πρωτάς και Υάκινθος, ευνούχοι της αγίας Ευγενίας που την ακολούθησαν στο μοναχικό βίο και στο μαρτύριο, ο άγιος Αζάτ, ευνούχος του Πέρση βασιλιά Σαπώρ, που το μαρτύριό του προκάλεσε τόση θλίψη στο βασιλιά, ώστε σταμάτησε τους διωγμούς, ίσως είναι μερικά παραδείγματα. Από το Γεροντικό ξέρουμε την περίπτωση ενός ασκητή που εξομολογήθηκε τον έρωτά του στον όσιο Αχιλλά· στη συνέχεια όμως έφυγε αμέσως, προφασιζόμενος ότι ντράπηκε ένα γέρο ασκητή, τυφλό και παράλυτο, που ζούσε εκεί. Τότε ο άγιος, εγκρίνοντας τη φυγή του μακριά από το πάθος, τον επαίνεσε ως αγωνιστή, λέγοντας: «Αυτό δεν είναι πορνεία, αλλά πόλεμος με τους δαίμονες».
Από τη σύγχρονη εποχή, ξέρουμε την περίπτωση του αγίου Αμερικανού ιερομόναχου π. Σεραφείμ Ρόουζ, που πριν μεταστραφεί στην Ορθοδοξία ήταν ομοφυλόφιλος, έπαψε όμως να ασκεί την ομοφυλοφιλία και την απέρριψε ως πάθος όταν έγινε ορθόδοξος χριστιανός. Ξέρουμε επίσης την ανάλογη περίπτωση του μοναχού Κοσμά από το Ρέθυμνο της Κρήτης, που εγκατέλειψε την ομοφυλοφιλία και ασκήτεψε κοντά σ’ ένα εκκλησάκι νότια της πόλης, όπου και κοιμήθηκε γύρω στο 1990. Ασφαλώς υπάρχουν πολλές ακόμη παρόμοιες περιπτώσεις. Είναι άνθρωποι που «ευνούχισαν τον εαυτό τους για τη βασιλεία των ουρανών» (Ματθ. 19, 12).

*****
Ένα αμαρτωλό πάθος δε συνδέεται οπωσδήποτε με την κακία ενάντια στο συνάνθρωπο. Η λαγνεία και η πορνεία, είναι οπωσδήποτε αμαρτωλά πάθη, χωρίς να έχει σημασία αν ο άνθρωπος, που είναι αιχμάλωτός τους, είναι καλός ή κακός. Η αυτοκτονία, συνέπεια του πάθους της απελπισίας, αποκόπτει τον άνθρωπο απ’ το Θεό, άσχετα αν ο αυτόχειρας είναι καλός ή κακός άνθρωπος. Συχνά, επηρεασμένοι από μια βιαστική ανθρωπιστική ηθική, θεωρούμε αμαρτία μόνο κάτι που στρέφεται ενάντια στους ανθρώπους· όμως οι άγιοι Πατέρες δε διδάσκουν αυτό· αμαρτία είναι κάτι που με δεσμεύει και εμποδίζει τη θεία χάρη να με μεταμορφώσει σε αυτό που θέλει ο Θεός για μένα (σε άγιο). Αμαρτωλός δεν είναι ο «κακός» άνθρωπος, αλλά ο παγιδευμένος και ανελεύθερος άνθρωπος. 


Ο «κακός» ή ο άπληστος, ο εγωιστής κ.τ.λ. είναι απλά ένας τέτοιος παγιδευμένος και ανελεύθερος αδελφός μας. Έτσι ο χριστιανός είναι καλεσμένος να αναλάβει αγώνα ενάντια στα πάθη του και, όπως η λαγνεία, η σκληρότητα, η απληστία, ο εγωισμός κ.λ.π., αλλά και ο αλκοολισμός, ο τζόγος κ.π.ά. (και ο σαδισμός, ο μαζοχισμός, η κτηνοβασία, η νεκροφιλία κ.λ.π. – για ν’ αναφερθούμε σε πάθη σχετικά με το σεξ).
Αν η ομοφυλοφιλία προέρχεται από βιολογικές αιτίες και δε γεννιέται από την κοινωνία είναι συζητήσιμο. Ακόμη κι αν συμβαίνει αυτό όμως, δεν μετατρέπεται σε μια μη εμπαθή κατάσταση. Κάποιος μπορεί να είναι βίαιος από βιολογική αιτία (π.χ. επειδή το σώμα του παράγει περισσότερη αδρεναλίνη), αλλά αυτό δε σημαίνει πως γι’ αυτόν «είναι εντάξει» η επιθετικότητά του και πως δεν πρέπει ν’ αγωνιστεί για να θεραπευτεί από το πάθος του.
Φυσικά, δεν αγωνίζεται μόνος του. Έχει βοηθό στον ουρανό τις πρεσβείες των αγίων και στη γη τον πνευματικό του πατέρα και την εκκλησιαστική ζωή· μ’ αυτά θα προσελκύσει τη θεία χάρη και εκείνη είναι που θα τον θεραπεύσει (συγχωρέστε μου τη λέξη) από το πάθος του – αυτό ισχύει για όλα τα πάθη, για τον εγωισμό, την απληστία, τη λαγνεία, το θυμό, το μίσος κ.τ.λ. και για την ομοφυλοφιλία.
Ένας ομοφυλόφιλος μπορεί να σωθεί, παραμένοντας ομοφυλόφιλος; Δε μπορούμε, ούτε και είναι δουλειά μας, να κρίνουμε ποιος θα σωθεί και ποιος όχι, πράγμα που είναι δουλειά του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Επιθυμία κάθε χριστιανού είναι να σωθούν όλοι οι άνθρωποι και δεν κρίνει τους άλλους – απλώς επισημαίνει ότι μία επιλογή, ή μία άλλη, βλάπτει τη σωτηρία σύμφωνα με την Αγία Γραφή και τους αγίους Πατέρες, τους γνώστες όλων των δρόμων της σωτηρίας. Όλοι ελπίζουμε στη σωτηρία μας, αν και η συντριπτική πλειοψηφία των χριστιανών είμαστε ακόμη δέσμιοι σε κάποια πάθη, όπως αυτά που κατονομάσαμε πριν (την απληστία, το θυμό, τη λαγνεία κ.τ.λ.). Ελπίζουμε να σωθούμε όχι λόγω της «αρετής» μας, αλλά λόγω της αγάπης και του ελέους του Θεού, το οποίο αποζητάμε κάθε μέρα στις προσευχές μας, μετανοώντας και αγωνιζόμενοι με τη βοήθειά Του ενάντια στα πάθη μας.
Αν όμως, αντί γι’ αυτό, προσπαθούμε να πείσουμε τους άλλους (και τον εαυτό μας) ότι τα πάθη μας «είναι εντάξει» και δεν αποτελούν αμαρτωλά πάθη, τότε μάλλον είμαστε υποκριτές και η σωτηρία μας κινδυνεύει ακόμη περισσότερο.

Πώς μπορεί κάποιος να δώσει το δύσκολο αγώνα για την αποδέσμευσή του από τα πάθη του;
Αυτό δε μπορούμε να το διδάξουμε σε κανέναν εμείς. Γνώστες και αρμόδιοι για κάτι τέτοιο είναι οι άγιοι Πατέρες όλων των εποχών (που η ζωή και η διδασκαλία τους είναι καταγεγραμμένες σε βιβλία εξαιρετικής σπουδαιότητας) και οι θεοφόροι Γέροντες της εποχής μας, άντρες και γυναίκες. Σ’ αυτούς πρέπει να καταφύγει όποιος νοιάζεται ειλικρινά να βεβαιωθεί αν ο δρόμος που βαδίζει τον οδηγεί πράγματι στην πνευματική πρόοδο, δηλαδή στην ενότητα με τον Τριαδικό Θεό εν Χριστώ.
Πρέπει βέβαια να προσέξει, γιατί συχνά πέφτουμε στην παγίδα να απορρίψουμε τις συμβουλές ενός θεοφόρου ορθόδοξου πνευματικού διδασκάλου, επειδή τραυματίζει τον εγωισμό και την πνευματική μας οκνηρία και μας προκαλεί συνειδησιακούς κραδασμούς. Είναι εντελώς διαφορετικό να παραδεχτούμε ταπεινά πως είμαστε αδύναμοι ή απρόθυμοι να εφαρμόσουμε τις δύσκολες συμβουλές ενός Γέροντα από το να υψώσουμε εγωιστικά τον εαυτό μας πάνω από τη δική του πείρα, σοφία και αγιότητα και να ισχυριζόμαστε στη συνείδησή μας και στους άλλους πως εκείνος έχει άδικο ή βρίσκεται σε λάθος δρόμο, ή ακόμη πως οι άγιοι των αρχαίων χρόνων έχουν πια σκουριάσει και οι θεραπευτικές τους οδηγίες είναι «ξεπερασμένες» για την εποχή μας. Η παγίδα αυτή είναι καλοστημένη μπροστά στον καθένα, πολλοί έχουμε πέσει μέσα περισσότερες από μια φορές κι αυτό προκαλεί πρόσθετα εμπόδια στην ηθική και πνευματική μας καλλιέργεια.
Διευκρινίζουμε ότι όλοι έχουμε ανάγκη από μετάνοια, ο καθένας για διαφορετικούς λόγους· ο καθένας έχει να αντιμετωπίσει τα δικά του πάθη, όχι να τ’ αποδεχτεί, αλλά να τα πολεμήσει σκληρά. Ένας ετεροφυλόφιλος ενδεχομένως έχει να αντιμετωπίσει πολλά πάθη που σχετίζονται με το σεξ – και ο γάμος δε μπορεί πάντα να τον θεραπεύσει, γιατί μπορεί να αισθάνεται την ανάγκη της μοιχείας, ή ακόμη και συνεύρεσης με πολλούς ερωτικούς συντρόφους ή της παιδεραστίας, της αιμομιξίας, της κτηνοβασίας και άλλα πολλά, που «αισχρόν εστί και λέγειν» (Εφεσίους 5, 12). Όλα αυτά τα πάθη δεν είναι «εντάξει» και ο ετεροφυλόφιλος δεν είναι οπωσδήποτε πιο ενάρετος ή πιο κοντά στο Θεό από τον ομοφυλόφιλο. Και οι δύο μπορούν να σωθούν λόγω της αγάπης του Χριστού, με τον αγώνα που θα δώσουν με τη βοήθεια της θείας χάριτος.

Γέροντας Παΐσιος
Κλείνοντας με αγάπη αυτό το άρθρο θα θέλαμε να μεταφέρουμε το διάλογο του αγίου Γέροντα Παΐσιου (1924-1994) με ένα νεαρό ομοφυλόφιλο, που αγωνιζόταν ενάντια στην ομοφυλοφιλία αλλά ένιωθε αδύναμος γι’ αυτό τον αγώνα (φυσικά ένας άθεος θα θεωρήσει πως ένας τέτοιος αγώνας ισοδυναμεί με ακρωτηριασμό του εαυτού μας, αλλά τώρα δεν απευθυνόμαστε σε άθεους, αλλά σε ορθόδοξους χριστιανούς αδελφούς μας). Ο νέος είπε στο Γέροντα ότι δε μπορούσε να σταματήσει να ζει ως ομοφυλόφιλος. Και ο Γέροντας, αφού του είπε να εξομολογηθεί, τον ρώτησε:
«Μπορείς να διαβάζεις ένα κεφάλαιο από την Αγ. Γραφή;».
«Μπορώ».
«Μπορείς να πηγαίνεις κάθε Κυριακή στήν Εκκλησία;».
«Μπορώ».
«Μπορείς να νηστεύεις Τετάρτη και Παρασκευή;».
«Μπορώ».
«Μπορείς ένα μικρό ποσό να το δίνεις ελεημοσύνη;».
«Μπορώ».
«Μπορείς…».
«Μπορώ…» (πολλά ακόμα).
Στο τέλος του λέει: «Βλέπεις ότι μπορείς να κάνεις χίλια πράγματα και δε μπορείς ένα. Κάνε εσύ τα χίλια και άφησε στο Θεό το ένα!!!».
Με εκτίμηση και θερμές προσευχές για κάθε «συναθλητή» αγωνιζόμενο χριστιανό.

Β΄
Gay Propaganda: προπαγανδίζεται η ομοφυλοφιλία;

Μετά απ' όλα αυτά, νομίζω πως είστε έτοιμοι να διαβάσετε τα παρακάτω.
Τον τελευταίο καιρό είναι έντονη η εντύπωση πως η ομοφυλοφιλία προπαγανδίζεται διεθνώς, με πρόφαση την απελευθέρωση των ομοφυλόφιλων από τις ρατσιστικές προκαταλήψεις σε βάρος τους (προκαταλήψεις -το τονίζουμε- απαράδεκτες για ένα χριστιανό), αλλά με πραγματικό σκοπό τη διάδοση της ομοφυλοφιλίας και τον πολλαπλασιασμό των ομοφυλόφιλων!
Κύκλοι ομοφυλόφιλων ακτιβιστών φαίνονται πίσω απ' αυτή τη "gay propaganda", αλλά μπορεί να υπάρχει κάτι ακόμη πιο βαθύ, μια πολύ πιο σκοτεινή προσπάθεια άλλων για την απομάκρυνση των ανθρώπων από το Θεό και το σπάσιμο των τελευταίων νημάτων που τους συνδέουν με Αυτόν - συγγνώμη, προοδευτικέ αναγνώστη μου, ξέρω πως δε μασάς και πως κάτι τέτοια σου φέρνουν αναγούλα, αλλά πρέπει να λέμε κι αλήθειες πότε πότε...
Η ομοφυλοφιλία λοιπόν δεν είναι πια "αποκλίνουσα" ερωτική συμπεριφορά, απλά μια εναλλακτική επιλογή - γιατί όχι; Ο καθένας θα μπορούσε να επιλέξει αν θέλει να είναι ομο- ή ετερο-. Κι αν κανείς τολμήσει να πει πως "υγιής" είναι μόνο η ετεροφυλοφιλία, αυτός ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΦΟΒΙΚΟΣ ΚΑΙ ΡΑΤΣΙΣΤΗΣ!!! Ή ίσως, ακόμα χειρότερα, χριστιανός = συνώνυμο του σκοταδιστής και μισάνθρωπος!
Τα κράτη μάλιστα ΠΡΕΠΕΙ να διευκολύνουν την επιλογή της ομοφυλοφιλίας από εκείνους που την επιθυμούν, θεσποθετώντας την ομοφυλόφιλη οικογένεια και επιτρέποντας σε ομοφυλόφιλα ζεύγη όχι μόνο να παντρεύονται αλλά και να υιοθετούν παιδιά, όπως σε προοδευτικές χώρες της δύσης.

Σχετική αφίσα, από εδώ
Έτσι, ο Αμερικανικός Ψυχολογικός Σύνδεσμος, ήδη το 1973, αφαίρεσε από τη Βίβλο του (DSM) τον ορισμό της ομοφυλοφιλίας ως "διαταραχής του σεξουαλικού προσανατολισμού", γιατί θεωρήθηκε επιθετικός ενάντια στους ομοφυλόφιλους. Λεπτομέρειες εδώ
Γνωρίζοντας τον πουριτανισμό της (προτεσταντικής, γι' αυτό ηθικιστικής) αμερικανικής κοινωνίας, μπορούμε να υποθέσουμε εύλογα πως υποκρύπτονταν πράγματι ρατσιστικές διακρίσεις σε βάρος των ομοφυλόφιλων ως προσώπων - οι διακρίσεις αυτές δεν υπάρχουν στο ορθόδοξο ήθος, που εκφράζεται βέβαια από τους αγίους και όσους χριστιανούς βρίσκονται σε κάποια πνευματική πρόοδο. Αυτοί δεν είναι λίγοι (συνήθως τους περιφρονούμε ως "θεούσες", "θρησκόληπτους" κ.ά. φαιδρά), αλλά είναι λίγοι σε σχέση με το σύνολο της κοινωνίας, που αρνείται επίμονα να κατανοήσει και πολύ περισσότερο να εφαρμόσει το χριστιανικό μήνυμα της αγάπης και του πνευματικού αγώνα.
Σε σύγχρονο βιβλίο με προτεινόμενες απαντήσεις γονιών σε (υποθετικές) ερωτήσεις παιδιών, η συγγραφέας -σε μια υπερβολή "πολιτικής ορθότητας"- προτείνει στον αναγνώστη να πει στο παιδί του, αν τον ρωτήσει για την ομοφυλοφιλία: "Δε θα λυπηθώ αν γίνεις ομοφυλόφιλος".
ΟΧΙ, παιδί μου, θα λυπηθώ πάρα πολύ αν γίνεις ομοφυλόφιλος. Απλώς, ΔΕ ΘΑ ΠΑΨΩ ΝΑ ΣΕ ΑΓΑΠΩ και να σε δέχομαι στην καρδιά μου και στην αγκαλιά μου, καθώς και να προσεύχομαι στο Θεό για τη σωτηρία σου. Και φυσικά, αν συμβεί αυτό, θέλω να μου το πεις με εμπιστοσύνη και θάρρος (όπως κι εγώ θα προσπαθήσω να βρω το θάρρος να σου το πω, αν κάνω κάτι -ή αν μου συμβεί κάτι- που ξέρω πως θα σε λυπήσει), γιατί η σωστή σχέση γονιού+παιδιού δομείται σε αλήθειες γεμάτες αγάπη, όχι σε υποκρισίες και ψέματα.

Παραθέτουμε μερικά σχετικά posts από την ενημερωμένη ενότητα Gay Αgenda του συνάδελφου Κόκκινου Ουρανού. Κλικ πάνω στους τίτλους, είτε με τα μικρά είτε με τα μεγάλα γράμματα (είναι τυχαίο το μέγεθος).
 

Θέμα χρόνου οι οικογένειες ομοφυλόφιλων σε ταινίες της Disney, λέει ο animator του ‘Βασιλιά των Λιονταριών’ (‘Lion King’) 

 

ΚΑΝΑΔΑΣ: ‘Προοδευτικοί’ γονείς δεν λένε το φύλο του νεογέννητου μωρού τους για να «επιλέξει» εκείνο τι θέλει να είναι


Η παραπάνω (σοκαριστική) φωτογραφία είναι από το υλικό της κυβέρνησης της Βραζιλίας που θα μοιραστεί στα γυμνάσια όλης της χώρας.
Μια σκιά πλανιέται πάνω από τη δημοκρατία και τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα στη Βραζιλία. Το όνομά της είναι ‘νόμος PLC122’.
Εάν αυτός ο νόμος εγκριθεί, κάθε είδους ηθικής, θρησκευτικής, φιλοσοφικής ή ιατρικής γνώμης κατά του ομοφυλόφιλου τρόπου ζωής, θα υποβάλει το συγγραφέα σε φυλάκιση και βαριά πρόστιμα. Και αυτό δεν θα αφορά μόνο τα μεγάλα εμπορικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, αλλά και τα blogs, τις εκπομπές θρησκευτικού περιεχομένου, ακόμα και τις ιδιωτικές συνομιλίες.
 
Μίσος κατά των φύλων: Σουηδικός Παιδικός Σταθμός προωθεί το ‘ά-φυλο’ παιδαγωγικό πρόγραμμα και απαγορεύει τις λέξεις «τον» και «τη»

Ένα απόσπασμα:
Επίσης, δεν υπάρχουν ‘παραδοσιακά’ παιδικά βιβλία, όπως η Χιονάτη, Σταχτοπούτα ή τα κλασικά παραμύθια, είπε η Rajalin. Αντίθετα, τα ράφια μας έχουν βιβλία που ασχολούνται με ομοφυλόφιλα ζευγάρια, μόνους γονείς, υιοθετημένα παιδιά, και πραγματείες για "νέους τρόπους παιχνιδιού".
"Ένα συγκεκριμένο παράδειγμα θα μπορούσε να είναι όταν τα παιδιά παίζουν την οικογένεια και το ρόλο της μητέρας τον έχει πάρει ήδη κάποιο παιδί και αρχίζουν να καυγαδίζουν" είπε η Rajalin. "Τότε προτείνουμε να υπάρχουν δύο μητέρες ή τρεις μαμάδες και ούτω καθεξής".

Μ. Βρετανία: ΜΚΟ και κυβέρνηση εισάγουν «gay μαθήματα» στα σχολεία


"We don't need no eduGAYtion"! (Gay προπαγάνδα σε σχολεία, ιδίως Αμερικής και Βρετανίας)
 
 
 

Βρετανία: Τους απαγόρευσαν να γίνουν ανάδοχοι γονείς επειδή δεν αποδέχονται την ομοφυλοφιλία.

 

Ο Σων έχει δύο μπαμπάδες, μία μαμά και έναν άλλο ενήλικα που μπορεί να έχει ‘πρόσβαση σε αυτόν’
Απόσπασμα:
[Ιρλανδία] Μεταξύ των άλλων προτάσεων που βρέθηκαν στο νέο έγγραφο της Επιτροπής Νομικής Μεταρρύθμισης (εν συντομία: LRC), με την ονομασία «Έκθεση για τις Νομικές Πτυχές του Παιδιού στις Οικογενειακές Σχέσεις» (‘Report on Legal Child Aspects of Family Relationships’), είναι αυτή που θα ανοίξει το δρόμο για ένα παιδί που θα έχει τρεις ή περισσότερους «νόμιμους γονείς». Επιπλέον, πολλά άλλα ενήλικα άτομα θα μπορούσαν να έχουν «δικαιώματα πρόσβασης» στο ίδιο παιδί. 
Όπως αναφέρθηκε σε κάποιο blog, η LRC είναι πραγματικά μόνο μια ακόμα αριστερή κρατικοδίαιτη οργάνωση και επομένως δεν είναι καθόλου περίεργο το γεγονός ότι, όταν στρέφει την προσοχή της στο οικογενειακό δίκαιο αγκαλιάζει την ιδεολογία της ‘ποικιλομορφίας στην οικογένεια’ ολόψυχα και άκριτα. 
Η LRC φαίνεται ότι δεν βρίσκει καμία απολύτως ιδιαίτερη αξία στο γάμο. Φαίνεται να μην αποδίδει ιδιαίτερη αξία στους βιολογικούς γονείς ή στο παιδί με δύο γονείς και όχι περισσότερους (ή λιγότερους). Για την LRC μια οικογένεια είναι οποιαδήποτε ομάδα ανθρώπων που ζουν μαζί και αγαπιούνται.
 
Απόσπασμα:
Η Ισπανία, η οποία ήταν μία από τις πρώτες ευρωπαϊκές χώρες που νομιμοποίησε τους γάμους μεταξύ ομοφυλοφίλων το 2005, αντιμετωπίζει ένα κύμα κριτικής από γονείς που τα παιδιά τους υποχρεούνται να χρησιμοποιούν βιβλία που διδάσκουν τους μαθητές για τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις.
Μερικοί από τους αγανακτισμένους γονείς έχουν προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Χριστιανός απολύθηκε από φιλανθρωπικό ίδρυμα γιατί είπε (κατ' ιδίαν!) την γνώμη του για την ομοφυλοφιλία 
 

ΗΠΑ: Δεν θα της δώσουν το πτυχίο αν δεν αλλάξει τις θρησκευτικές της πεποιθήσεις (εννοείται χριστιανικές)

Απόσπασμα:
Μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο της Georgia των ΗΠΑ μηνύει το Πανεπιστήμιό της, που την υποχρέωσε να υποβληθεί σε πρόγραμμα «αποκατάστασης», λόγω των θρησκευτικών της πεποιθήσεων, σχετικά με την ομοφυλοφιλία και τα άτομα που εγχειρίζονται για να αλλάξουν φύλο. 
Η 24χρονη Jennifer Keeton, έχει ήδη αποκτήσει μεταπτυχιακό δίπλωμα στην παροχή συμβουλών (η παροχή συμβουλών είναι ειδικότητα της ψυχολογίας. Ο σύμβουλος είναι πολύ διαδεδομένος στις ΗΠΑ) στο Πανεπιστήμιο Augusta State University από το 2009, αλλά οι αρμόδιοι της Σχολής της, της είπαν ότι θα απορριφθεί από το Πρόγραμμα εκτός εάν δεν μεταβάλλει "τις βασικές θρησκευτικές της πεποιθήσεις σχετικά με την ανθρώπινη φύση και συμπεριφορά," σύμφωνα με μια Αγωγή που υπέβαλε την περασμένη εβδομάδα. «Η Σχολή έχει υποσχεθεί ότι θα διώξει την δεσποινίς Keeton από το Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα Αποφοίτησης Συμβούλων, όχι λόγω της κακής ακαδημαϊκής της παρουσίας ή της απόδειξης ότι έχει ελλείψεις σε κλινικές επιδόσεις, αλλά απλά και μόνο επειδή έχει ανακοινώσει τόσο εντός όσο και εκτός της αίθουσας διδασκαλίας ότι αποδέχεται την χριστιανική ηθική σε θέματα της ανθρώπινης σεξουαλικότητας και της ταυτότητας του φύλου ", αναφέρει η 43σέλιδη Αγωγή.
 
 
Κλείνω με το post Gay Propaganda: Εξαπάτηση από την αρχή ως το τέλος, που με ενδιαφέρει και για την εισαγωγή του, όπου ο blogger σαφώς διαχωρίζει τους "gay ακτιβιστές" από τον κάθε ομοφυλόφιλο. Καλό είναι να κρατήσουμε αυτή τη διάκριση - ΔΕΝ πρόκειται για μια ακόμη "ομοφοβική επίθεση ρατσισμού". 
Φυσικά η ΕΛΛΑΔΑΡΑ ΜΑΣ δε θα μπορούσε να υστερήσει: το Φεστιβάλ Υπερηφάνειας (η διεθνής γιορτή των ανθρώπων με "εναλλακτικό σεξουαλικό προσανατολισμό") για το 2011 τέθηκε υπό την Αιγίδα του Δήμου Αθηναίων. ΜΠΡΑΒΟ, ΔΗΜΑΡΧΕ!
Σχετικό ρεπορτάζ με λεπτομέρειες για την παρέλαση κ.τ.λ., εδώ.
 
Καταλαβαίνω πολύ καλά ότι αυτό το post θα οξύνει τα νεύρα πολλών ομοφυλόφιλων αδελφών μας, που τους έχουν πείσει ότι εμείς οι χριστιανοί τούς αντιμετωπίζουμε ρατσιστικά. Δεν είμαι τέτοιος χριστιανός (το έγραψα από την αρχή) και δεν είναι αυτός ο σκοπός της δημοσίευσης. Τους πληροφορώ απλώς ότι, εκτός απ' τα δικαιώματά τους σε σεξουαλική αυτοδιάθεση, έχουν άλλο ένα δικαίωμα, το σημαντικότερο: το δικαίωμα να πλησιάσουν το Θεό, να ενωθούν με Αυτόν εν Χριστώ και να γίνουν άγιοι. Αυτό το δικαίωμα ας μην το απεμπολήσουν - είναι το δικαίωμα της αιωνιότητας.

23 σχόλια:

  1. Πολύ καλή δουλειά και πάλι , μπράβο.

    Διαχωρισμοί με διάκριση σε κάθε περίπτωση.

    Με εκτίμηση
    Pamvos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος12/6/12 00:19

    σιχαμενοι, αρρωστοι και κυριως βιαιοι ειστε εσεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εμείς, αδελφέ, εννοείς οι χριστιανοί; Οι ορθόδοξοι, για την ακρίβεια;
    Πάντως απ' αυτό το blog δε γράφουμε πως οι ομοφυλόφιλοι είναι σιχαμένοι, άρρωστοι και βίαιοι.
    Σιχαμένη, άρρωστη και βίαιη είναι η αμαρτία, όχι οι άνθρωποι. Οι άνθρωποι είναι πάντα "ήλιοι που φαίνονται απ' το διάστημα... Ο άνθρωπος: ένας μικρός θεός μέσα στη λάσπη", όπως γράφει ο σύγχρονος άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς.
    Το θέμα είναι αν ο καθένας θέλει -είναι ελεύθερος- να αφήσει τον ήλιο αυτό να φωτίσει... Αν θέλει να πλησιάσει το Χριστό, το Θεό.
    Και σ' αυτή την επιθυμία, όταν είναι αληθινή, δεν υπάρχει βία, παρά μόνο εναντίον των παθών μας, των εξαρτήσεών μας.
    Οι άγιοι δείχνουν το δρόμο, όχι κάθε ορθόδοξος ή κάθε ένας που έχει την ταμπέλα "ορθόδοξος" - ούτε εγώ, φυσικά, που μόνο ταμπέλα έχω. Πάντως μόνο από αγάπη γράφουμε (σ' αυτό το blog & τα όμοιά μας), όχι από μίσος ή ρατσισμό, να το ξέρεις.
    Κάνε κουράγιο λοιπόν, αδελφέ, και έχε αγάπη. Ο Θεός μαζί σου, είτε "πιστεύεις" είτε όχι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος20/12/12 03:04

    "Σε σχέση με την ομοφυλοφιλία, ίσως είναι χρήσιμο να θυμηθούμε ότι αυτή ήταν η αμαρτία των Σοδόμων."

    Dhladh mono giauto katastrafhkan. Oxi epeidh ekanan ola ta esxh mazemena? To gegonos oti htan zoa tou kerata den peiraze? Katastrafhkan mono epeidh htan gay, pou etyxe na agaphsoun kapoio atomo tou idiou fylou? Arnoume na to dexto.

    epipleon an opos les o xristos den to katadikase rhta. Giati tosh empa8eia enantia stous omofyllofilous?

    Olh ayth h apologitikh mou fernei emeto. O xristos sygxoreisai tous stravrotes tou, pou oute kan zhthsan sygnomh, kai oute kan pistepsa se auton esto kai elaxista. Kai 8a katadikasei thn meionothta twn omofyllofilwn mono gia to elatoma tous auto? Esto kai an exoun pio agnh kardia apo esena kai emena? Giati na mhn afhsoume to xristo na apofasisei? emeis poioi eimaste. Pou 8a exoume kai apopsh?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Προς τον τελευταίο ανώνυμο.
    Μάλλον διαβάσατε το μισό κείμενο του άρθρου.
    Άλλο καταδικάζουμε την πράξη κι άλλο το άτομο. Κριτής δεν είναι κανείς εκτός του Θεού.
    Εσείς για ποιους λόγους πιστεύετε ότι ο Θεός κατέστρεψε τα Σόδομα; Μέσα σε αυτούς δεν ήταν ΚΑΙ η ομοφυλοφιλία;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος27/1/14 16:16

    meletisa ola ta sxetika apospasmata kai to keimeno.Polu kalo polu Xristianiko ALLA.Se kapoia themata tha sumfoniso me to dimosieuma tis kurias Akrita edo.http://www.tanea.gr/opinions/all-opinions/article/5059384/kai-oi-gkei-exoyn-psyxh/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ευχαριστώ ιδιαίτερα για το σχόλιό σας.
    Δυστυχώς το κείμενο της Έλενας Ακρίτα μου φαίνεται ότι πουλάει πνεύμα και μάλιστα ρατσιστικό και ειρωνικό "εναντίον όλων". Έχει σωστές επισημάνσεις (ότι οι γύρω δεν αγαπούν και δε σέβονται τους ομοφυλόφιλους - αλλά η ίδια δεν ξέρει τι θα πει να τους αγαπούν και να τους σέβονται. Δηλ. οι χριστιανοί ΕΠΕΙΔΗ αγαπάμε τους ομοφυλόφιλους μιλάμε για πάθος και αμαρτία της ομοφυλοφιλίας και όχι επειδή "μας πέφτει λόγος" στη ζωή των άλλων ή επειδή λιμπιζόμαστε την περιουσία τους).
    Παραθέτω το τέλος του κειμένου:

    "Εντάξει, έχουν μια σχέση, άντε να το δεχτούμε. Εντάξει, ζούνε μαζί, άντε να το καταπιούμε - γιατί μας πέφτει και μεγάλος λόγος στη ζωή των άλλων! Αλλά το σύμφωνο συμβίωσης τι του βρήκες και το λιμπίστηκες, ρε πουλάκι μου; Κάνε εκεί το γούστο σου, την πλάκα σου - γιατί πείτε μου τώρα ότι ερωτεύονται οι ομόφυλοι, να τα δω όλα - και μετά ας πάει ο καθένας, όπου τον βγάλει η στράτα του.
    Και μην ακούω τρελά. Οτι ζει ένα ζευγάρι χρόνια μαζί κι αν ο ένας φύγει από τη ζωή - ας έχει εξασφαλίσει τουλάχιστον τον-την σύντροφο του. Δεν με λες στενόμυαλη ΑΛΛΑ: Αυτά δεν είναι νορμάλ πράγματα. Το νορμάλ είναι να πεθαίνει ο ένας - και να μπουκάρει στο διαμέρισμα ο αδελφοξάδελφος από το πουθενά, να πετάει τον σύντροφο στον δρόμο, να παίρνει τα πάντα, να ξηλώνει μέχρι απλίκα και να τσεπώνει και τη σύνταξη!
    Κι αυτές τις μαλακίες του Δικαστηρίου Ανθρώπινων Δικαιωμάτων - που καταδίκασε την Ελλάδα για τον αποκλεισμό των ομόφυλων ζευγαριών από το σύμφωνο συμβίωσης - να τις ξεχάσουνε. Εδώ είναι Μπαλκάνια δεν είναι παίξε-γέλασε! Εδώ ο άντρας είναι άντρας, η γυναίκα είναι γυναίκα, η μελιτζάνα είναι μελιτζάνα, το πολύμπριζο πολύμπριζο και η μπαλαντέζα μπαλαντέζα. Α και για να μην ξεχνάμε τις αθάνατες ελληνικές παραδόσεις - τα σύκα σύκα και η σκάφη σκάφη! Με έμφαση στα σύκα - όχι στη σκάφη!
    Δεν με λες θρησκόληπτη - βοήθειά μου! - ΑΛΛΑ: Εχουν δίκιο οι παπάδες! Αυτά τα σύμφωνα είναι του διαβόλου. Ερωτα κάνουν μόνο άντρας με γυναίκα ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΛΟΓΟ: Να τεκνοποιήσουνε. Παιδιά πατ κιουτ και τέρμα! Οι άνθρωποι - όλοι οι άνθρωποι - δεν κάνουν έρωτα, δεν ζουν μαζί επειδή ερωτεύονται και θέλουν να μοιραστούν ζωή, χαρές, λύπες, γέλια, πίκρες, βάσανα, νιάτα και γεράματα. Οοοοχι. Μόνο για κάνουν παιδιά. Π.χ. θες εσύ τώρα δύο παιδιά; Συνουσιάζεσαι ο άνθρωπος μια, δυο, τρεις, πέντε, δέκα. Τόσο όσο! Και μόλις γεννηθεί και το δεύτερο τέρμα. Κομμένο το σεξ.
    Δεν ξέρω τι να πω με τα τέρατα και τα σημεία που συμβαίνουν γύρω μας. Ενα τελευταίο μόνο: Και οι γκέι έχουν ψυχή;
    Δεν είμαι μεταφυσικός τύπος ΑΛΛΑ πολύ αμφιβάλλω!"

    Αναρωτιέμαι όμως τι απάντηση θα έδινε η κυρία στο ερώτημα αν οι ορθόδοξοι χριστιανοί έχουν ψυχή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Επίσης, η σύνδεση του σεξ με το μυστήριο του γάμου και την τεκνοποίηση δε συνεπάγεται τον εξαναγκασμό να κάνουν σεξ οι σύζυγοι μηχανικά, μόνο για να κάνουν παιδιά, μισώντας την ηδονή - άλλωστε ας μου επιτραπεί να πω ότι μια παραδοσιακή ορθόδοξη οικογένεια δεν λέει "θα κάνω μόνο δύο παιδιά", αλλά όσα θέλει ο Κύριος καλοδεχούμενα.
    Η ηδονή του σεξ είναι δώρο του Θεού σε όλα τα όντα που την αισθάνονται, και φυσικά και στον άνθρωπο. Αλλά στο χριστιανισμό το σεξ και όλα τα συναφή ευλογούνται με το γάμο για να γίνουν δεσμός που ενώνει με δεσμά παντοτινής αγάπης τους δύο συζύγους και τους φέρνει στην αφετηρία να αγαπήσουν όλο τον κόσμο και να γίνουν άγιοι.
    Ο κόσμος, με νοοτροπία τύπου Έλενας Ακρίτα, το σεξ το αποσυνδέει και από το γάμο και από την τεκνοποίηση (που πλέον εννοείται κι αυτή εγωιστικά: θέλω να κάνω παιιδά για να ολοκληρωθώ ως γυναίκα, όταν νιώσω ότι ολοκληρώθηκα λέω "τέρμα" και κανείς Θεός δεν έχει λόγο σ' αυτό, ούτε φυσικά ελπίζω σε κανένα Θεό ότι θα με βοηθήσει να μεγαλώσω 5 ή 6 παιδιά) και από την ίδια την αγάπη. Είναι μόνο μια πηγή ηδονής. Κι όμως αυτό υποβαθμίζει τον άνθρωπο σε αντικείμενο.
    Δυστυχώς η κυρία Ακρίτα μάλλον δεν έχει ακούσει ποτέ όλα αυτά, ούτε ξέρει τίποτα σοβαρό περί αγίων, αλλά ούτε και όλα όσα αναφέρει το κείμενο της παρούσας ανάρτησης. Και πού να τα ξέρει άλλωστε; Ούτε θα της τα είπε κανείς, μα ούτε και να έχει υψωμένες κεραίες για να διαβάσει κάτι σοβαρό ορθόδοξο, ακόμη κι αν περάσει δίπλα της.
    Αλλά μήπως φαντάζεται ότι υπάρχει κάτι σοβαρό στην Ορθοδοξία των παπάδων και των γιαγιάδων; Τι να πω; Πραγματικά λυπάμαι όλους αυτούς τους αδελφούς μας που αγνοούν τον ανεκτίμητο πνευματικό θησαυρό της πατρίδας μας, που είναι και δικός τους θησαυρός (και όλων των ανθρωπων) όσο και δικός μας.
    Ευχαριστώ για το σχόλιό σας, που είναι για μένα ιδιαίτερα σεβαστό. Καταλαβαίνω ότι από πλευράς σας έχετε δίκιο, γιατί όντως η κοινωνία έχει άφθονο ρατσισμό. Λίγοι είναι οι πραγματικοί χριστιανοί - κι εμείς εδώ μακάρι να το παλεύουμε, όχι ότι έχουμε φτάσει σ' αυτό το σημείο. Ο Θεός να δώσει να μας βοηθήσει ν' αγαπήσουμε όλο τον κόσμο.
    Ως κατακλείδα, τα εξής, περί σεξ και αγάπης:
    Σεξ στην εφηβεία: http://o-nekros.blogspot.gr/2013/06/blog-post_3029.html
    Η αρμονία των πλασμάτων & η κληρονομιά του γέροντα Παΐσιου: http://o-nekros.blogspot.gr/2013/08/blog-post_3.html
    Σας ευχαριστώ και πάλι, αγαπητέ αδελφέ. Ο Θεός να είναι μαζί σας και με όλο τον κόσμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος29/1/14 18:40

    ta meletisa ayta pou steilate kai ta vrisko sosta kai oraia mexri kapoio simeio.Apo ekei kai pera to ti niothoume emeis san Xristianoi exo apeires periptoseis gnoston poy ONTOS xoris kanena endiasmo otan pethane o suntrofos ,petane ekso stin kurioleksia apo to spiti ton etero filo gia na karpothoyn tin periousia!!! ti na peis se ayton ton anthropo pou exase ton anthropo toy KI AS EINAI IDIOU FYLOY ,exase akomi kai to spiti toy? oti i omofulofilia einai amartia kai kalo einai na apofevgete? episis sas exo ena erotima.An thelete fusika moy apantate den eiste apologitis se kanenan alla epeidi vlepo oti sto site sas asxoleiste me arketa themata.Lei I den lei kata gramma stin agia grafi I ston apostolo den thumamai se poio simeio 'Εάν ένας άνδρας κοιμηθεί με έναν άντρα όπως με μια γυναίκα, και οι δύο έχουν διαπράξει βδέλυγμα '' kai allou pali,oti o sodomitis(etsi anaferetai o omofylofilos se ena simeio!!!) ginetai MISHTOS apo to Theo kai Η γυναίκα δεν θα φορέσει αυτό που ανήκει στον άνδρα ούτε ο άνδρας θα ντυθεί στολή γυναίκας, επειδή όλοι εκείνοι που πράττουν έτσι, είναι βδέλυγμα στον Κύριο τον Θεό σου" Otan leei oti ginetai vdelygma den sinepagete kai ton anthropo??? ki allou leei oti den tha sothoyn oi ''arsenokoites'' kai den tha boyn sti vasileia ton oyranon! pos loipon allazoyme to nomima kai leme,einai apodektos ap o tin ekklisia o omofylofilos? einai apodektos ALLA (poy leei kai i k.Akrita) mono an allaksei allios ton perimenei aionia kolasi!!!! Ma ta eipe ayta enas THeos AGAPIS????? ALitheia anarotiemai toso poly kai vasanizomai. Na ste kala poy akoysate kai emena.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη σας. θα προσπαθήσω να απαντήσω στους προβληματισμούς σας.
    Κατά τους αγίους διδασκάλους της Ορθοδοξίας, ο Θεός ΠΟΤΕ δεν μισεί τον άνθρωπο. Μισεί μόνο την αμαρτία, η οποία καταστρέφει τον άπειρα αγαπημένο από το Θεό αμαρτωλό. Γι' αυτό ο Θεός (το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, ο Υιός, με τη συμφωνία και τη συνέργεια Πατρός και Αγ. Πνεύματος) έγινε άνθρωπος και πέθανε στο σταυρό για να σώσει αυτόν ακριβώς τον αμαρτωλό, που διαπράττει όλες αυτές τις αμαρτίες, επειδή αυτόν τον υπεραγαπά ο Κύριος.
    Παρόμοιοι αμαρτωλοί είμαστε όλοι εξάλλου, ένας για την α΄ αμαρτία, άλλος για τη β΄.
    Όταν η Αγ. Γραφή λέει ότι ο Θεός οργίζεται, μιλάει ανθρωπομορφικά, όπως και όταν λέει ότι ο Θεός "πλάθει" τον άνθρωπο ή ότι "αναπαύεται" την 7η ημέρα της Δημιουργίας κτλ. Οι άνθρωποι όμως συχνά χρειάζονται να ακούσουν αυτό το λόγο, για να ταρακουνηθούν και να σταματήσουν να κάνουν το κακό.
    Επίσης, στην Παλ. Διαθήκη ο Θεός εμφανίζεται συχνά πολύ αυστηρός έως και σκληρός. Αυτό συμβαίνει επειδή προσπαθεί να διατηρήσει το Ισραήλ σε σχετική καθαρότητα (πνευματική και ηθική), για να γεννηθεί μέσα σ' αυτό το έθνος ο Χριστός, ώστε να σώσει όλα τα έθνη, ακόμη και τους προ Χριστού νεκρούς, τους οποίους συνάντησε στον Άδη όταν σταυρώθηκε.
    Δεν υπάρχει λοιπόν ποτέ μίσος του Θεού για τους αμαρτωλούς. Μόνο έλεος.
    Δυστυχώς όμως το αντίθετο συμβαίνει: ο αμαρτωλός άνθρωπος μισεί το Θεό, επειδή είναι προσκολλημένος στα πάθη του και αρνείται πεισματικά να τα πολεμήσει. Έτσι, ενώ ο Θεός τον καλεί και ακόμη και σταυρώνεται για χάρη του, ο άνθρωπος (εμείς) πολεμά κατά του Θεού. Έτσι προκαλείται η μάχη ανθρώπου και Θεού που καταλήγει στην καταστροφή του ανθρώπου, όχι από επίθεση του Θεού αλλά από τα ίδια τα πάθη του ανθρώπου ή το διάβολο, στον οποίο ο άνθρωπος παραδίνει τον εαυτό του αρνούμενος το Θεό.
    Γι' αυτό ο Χριστός και η Εκκλησία έχουν ως έργο την "καταλλαγή του ανθρώπου με το Θεό", όπως λέει ο απόστολος Παύλος (π.χ. Ρωμ. 5, 10, Β΄ Κορινθ. 5, 18-21) και ερμηνεύει ο ιερός Χρυσόστομος: τη συμφιλίωση δηλ. του ανθρώπου με το Θεό, όχι του Θεού με τον άνθρωπο, γιατί ο Θεός είναι πάντα φίλος του ανθρώπου.
    Ελπίζω να σας απάντησα κάπως. Όλοι αμαρτωλοί είμαστε, όλοι στη θέση του ασώτου υιού. Όμως δεν δέχονται όλοι να μπουν στο σπίτι του Πατέρα μας. Έχουν κάθε δικαίωμα. Ωστόσο πρέπει να πούμε ότι ίσως δεν το επιλέγουν τελείως ελεύθερα, αλλά δέσμιοι στα πάθη τους. Ο Θεός ας βοηθήσει όλο τον κόσμο Του...
    Εύχομαι ο Θεός να είναι μαζί σας και με όλο τον κόσμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ανώνυμος30/1/14 23:18

    sas eyxaristo polu....makari o Theos aftos tote pou stavrothike na sugnxorisei kai emena ton amartolo...euxaristo polu

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ανώνυμος9/10/14 02:22

    πολυ ωριμη και ολοκληρωμενη η προσεγγιση σας στο θεμα της ομοφυλοφιλίας και σας ευχαριστω.
    Εχω ομως κάποιους προβληματι-
    σμούς σε σχέση με την αγάπη του Θεού και αν μπορείτε να μου δωσετε κάποιες απαντήσεις.
    οι αγγελοι δημιουργηθηκαν απο τον Θεό εχοντας και αυτοι το αυτεξούσιο οπως και ο ανθρωπος και αν ναι γιατι δεν εθεσε και στους αγγελους ενα αντιστοιχο ερωτημα όπως εθεσε και στους πρωτοπλάστους ωστε αν παρακουαν να πεθαιναν. Από όσο γνωρίζω η φθορα και κατα συνεπεια ο πονος και ο θανατος δεν αγγιξε τους αγγελους ηταν οι μόνοι που " την εβγαλαν καθαρη" από όλη τη δημιουργία, ακόμη και απο αυτόν τον ιδιο το Θεό που σταυρωθηκε και πέθανε, είναι δικαιο αυτό; γιατι δεν επετρεψε στον διαβολο να πεθανει χωρις να εχει καμμια εξουσια σε ΚΑΝΕΝΑ ανθρωπο, η ζωο αφου αυτος ουσιαστικά ευθυνεται για την φθορα σε όλο τον κόσμο. Το να δωσω καποια εξουσία σε καποιον σημαινει οτι αποδεχομαι καποιες απο τις ενεργειές του.Αφου συνεπεια της αμαρτίας είναι ο θανατος γιατι οι πεπτωκότες αγγελοι δεν πεθαναν χωρις να πειραζουν κανεναν οπως δεν πειραξαν και τους υπολοιπους αγγελους που δεν αποστατησαν.Μονο οι ανθρωποι εχουν το δικαιωμα της ελευθερίας; Δεν θελω να κρινω τον θεό απλως δεν μπορω να καταλάβω πως συνδυαζεται η αγαπη με τον πόνο και τον θανατο απο την στιγμη που οι αγγελοί του δεν γνωριζουν καν τι σημαινει πόνος, θλίψη, δυστυχία.Γιατι όχι και στους ανθρώπους; Ευχαριστω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Σας ευχαριστώ για το σχόλιό σας.
    Κατά τη γνώμη μου, η πτώση των αγγέλων είναι η συνέπεια της αστοχίας τους σε μια αντίστοιχη δοκιμασία με τη δοκιμασία των πρωτοπλάστων. Και στις δύο περιπτώσεις η δοκιμασία είναι η ταπείνωση - όχι για να παίξει μαζί μας ο Θεός, αλλά για να φτάσουμε στην ένωση με Αυτόν.
    Η πτώση των αγγέλων, λόγω του εγωισμού τους, είναι το αντίστοιχο με το προπ. αμάρτημα γι' αυτούς.
    Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, οι πεπτωκότες άγγελοι πέθαναν.
    Θάνατος = η αιωνιότητα μακριά απ' το Θεό. Με αυτή κυρίως την έννοια πέθαναν και οι πρωτόπλαστοι και πεθαίνουν όσοι χάνουν τη σωτηρία τους. Δεν εξαφανίζονται, ζουν αιώνια, αλλά μακριά απ' το Θεό.
    Ο βιολογικός θάνατος, όσο τραγικός κι αν φαίνεται σε μας, λόγω του αποχωρισμού, είναι ασήμαντος, ο δε αποχωρισμός είναι προσωρινός.
    Εξουσία έχει ο διάβολος εξαιτίας της δικής μας ολιγωρίας. Αν είμαστε κοντά στο Θεό, δεν έχει εξουσία. Ο Θεός επιτρέπει να μας πειράζει, για να αγωνιζόμαστε και να στεφανωνόμαστε. Εμείς πέφτουμε κυρίως από δικό μας θέλημα. Δηλ. δεν θέλουμε το Θεό, προτιμάμε το κακό.
    Αλλιώς, όσο μεγαλύτερη η δοκιμασία (πχ να μεγαλώσει κανείς μέσα στο κακό) τόσο μεγαλύτερη θα ήταν η νίκη και το βραβείο της αγιότητας. Σ' αυτό μας καλεί ο Θεός.
    Βέβαια πρέπει να βοηθάμε και ο ένας τον άλλο - γι' αυτό είμαστε Εκκλησία και όχι απλώς μια θρησκεία. Αυτός που μεγαλώνει μέσα στο κακό, χωρίς κάποιον να τον διδάξει, πρέπει να έχει συμπαραστάτες και διδασκάλους εμάς. Αν όχι, έχουμε ευθύνη αν ξεκοπεί απ' το Θεό. Και πώς θα κριθεί ο καθένας δεν ξέρουμε.
    Οι άγγελοι, λένε οι άγιοι Πατέρες, στερεώθηκαν στο καλό με την ανάσταση του Χριστού. Υποθέτω ότι και οι δαίμονες, αν ήθελαν, θα μπορούσαν να μετανοήσουν και να επιστρέψουν (όπως επέστρεψαν οι πρωτόπλαστοι και ο θάνατός τους δεν ήταν αιώνιος), αλλά δεν θέλουν.
    Ελπίζω να σας απάντησα κάπως, με τη δύναμη του Θεού...
    Ο Θεός μαζί σας και με όλο τον κόσμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ανώνυμος10/10/14 02:02

    σας ευχαριστω πολυ. Μια ακομα απορια θεολογικου περιεχομένου γιατι ο Χριστος αναφερει για τους ανθρώπους οτι στην αιωνιότητα θα ζουν ΣΑΝ αγγελοι
    και δεν λεει απλα οτι θα είναι αγγελοι; ποια είναι η διαφορα εαν τελικά υπάρχει. Μημπως
    αναφερεται στο αγγελικό σχημα των μοναχών; ποια θα είναι η θεση των μοναχών στην αιωνιοτητα σε σχεση με τους υπολοιπους χριστιανους που θα κληρονομησουν την αιωνια ζωη.θα λαβουν την θεση των εκπεσοντων αγγελων και αν ναι αυτοι θα είναι οι αγγελοι σε σχεση με τους υπολοιπους που θα ειναι ισαγγελοι ;Δεν είναι πολυ ξεκαθαρισμενο αυτο μεσα στο ευαγγελιο. Αν γνωριζετε παρακαλω απαντηστε μου. Ναστε καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Κοιτάξτε, ο Κύριος λέει ότι στην αιώνια ζωή οι άνθρωποι θα είναι σαν άγγελοι ως προς το ότι δε θα παντρεύονται. Δεν ξέρω αν εννοεί όλες τις ιδιότητες των αγγέλων.
    "Σαν" άγγελοι (με ιδιότητα ή -τες αγγέλων) δεν σημαίνει οπωσδήποτε ίσοι σε αγιότητα με τους αγγέλους (ισάγγελοι). Κάποιοι άγιοι, ναι, όχι όμως ασφαλώς όλοι οι σεσωσμένοι, στους οποίους ευχόμαστε να είμαστε και εμείς (και όλος ο κόσμος)...
    Ποια η θέση των μοναχών τότε, δεν ξέρω. Ότι θα πάρουν τη θέση των εκπεσόντων αγγέλων είναι μια υπόθεση αλλά δε νομίζω πως μπορούμε να το πούμε με βεβαιότητα.
    Αν κάποιος ξέρει περισσότερα, ευχαρίστως θα τα δημοσιεύσουμε.
    Σας ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Προς τον αδελφό Σ.Κ/Σ:
    Σας ευχαριστώ για το σχόλιό σας. Ελπίζω στην κατανόησή σας, για το ότι προτιμώ να μην το ανεβάσω. Σας ευχαριστώ επίσης και γι' αυτό.
    Καθένας προσεγγίζει το ζήτημα διαφορετικά. Πάντως οι άγιοι συχνά μίλησαν με σκληρά λόγια για τις αμαρτίες, για να ταρακουνήσουν εμάς τους αμαρτωλούς. Εκείνοι πάντα έκαναν και κάνουν διάκριση ανάμεσα στην αμαρτία (που τη μισούν, ως ασθένεια που καταστρέφει τον άνθρωπο) και τον αμαρτωλό, που τον αγαπούν και προσπαθούν να τον βοηθήσουν να σωθεί.
    Άλλωστε όλοι οι άγιοι εντάσσουν και τον εαυτό τους στους αμαρτωλούς, δεν ισχυρίζονται ότι ανήκουν σε μια ανώτερη κάστα "αναμάρτητων".
    Για το θέμα σας παραπέμπω στην ανάρτησή μας "Υπέρ των αμαρτωλών":
    http://o-nekros.blogspot.gr/2010/11/blog-post_3086.html
    Ευχαριστώ και πάλι.
    Ο Θεός μαζί σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ανώνυμος10/3/15 06:16

    Καταλαβαίνω απόλυτα τα περί αμαρτωλών,άλλο άνθρωποι άλλο αμαρτία και τα συναφή.Τα έχω μετετήσει και εγώ και η απορία μου δεν έγγυται αγαπητέ φίλε Νεκρέ,αν μου επιτρέπεται,στο αν αγαπούν ο Θεός και οι άγιοι τον αμαρτωλό άνθρωπο.Αυτό ειναι δεδομένο.Η απορία μου είναι στο αν υπάρχουν όντως τέτοιες καταγραφές ή αναφορές στην Κ.Διαθήκη,ότι δηλαδή σκότωσε άγγελος Κυρίου ομοφυλόφυλους πριν γεννηθεί ο Χριστός μας.Δεν θα κρίνω εγώ τις αποφάσεις του Θεού,ιστορικά αν θέλετε,ρωτώ διότι δεν έχω βρεί γραμμένο πουθενά κάτι τέτοιο,ούτε έχω προσωπικά διαβάσει απο άγιο μία τέτοια αναφορά.Στην θεολογική σας έρευνα απευθύνομαι. Εγώ ευχαριστώ, Σ.Κ/Σ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Αν αναφέρεστε στα Σόδομα και τα Γόμορρα (περίπου 2500 π.Χ.), ναι, αναφέρεται στη Γένεση (Παλ. Διαθήκη) ότι ο Θεός τα κατέστρεψε γιατί "η αμαρτία τους ανέβηκε μέχρι τον ουρανό":
    "Κραυγὴ Σοδόμων καὶ Γομόρρας πεπλήθυνται πρός με, καὶ αἱ ἁμαρτίαι αὐτῶν μεγάλαι σφόδρα. καταβὰς οὖν ὄψομαι, εἰ κατὰ τὴν κραυγὴν αὐτῶν τὴν ἐρχομένην πρός με συντελοῦνται, εἰ δὲ μή, ἵνα γνῶ" (Γένεσις, 18, 20-21).
    Μια χαρακτηριστική αμαρτία τους ήταν η ομοφυλοφιλία (γι' αυτό η συγκεκριμένη πράξη μέχρι σήμερα ονομάζεται και "σοδομισμός").
    Όμως οι Σοδομίτες, που παρουσιάζονται στη Γένεση, είναι και γεμάτοι κακία και βαρβαρότητα, γι' αυτό και προσπαθούν να βιάσουν ομαδικά τους δύο αγγέλους που έρχονται στην πόλη, νομίζοντας ότι είναι άνθρωποι. Μάλιστα, νωρίτερα ο Θεός είχε πει στον Αβραάμ ότι και δέκα δίκαιους αν έβρισκε στην πόλη, δεν θα την κατέστρεφε, αλλά θα άφηνε όλη την πόλη να ζήσει για χάρη των δέκα δικαίων. Όμως ένα μόνο βρήκε, το Λωτ, τον οποίο κάλεσε να φύγει και να σωθεί μαζί με την οικογένειά του.
    Γι' αυτό, είναι σύνθετο το ζήτημα. Αναφέρεται στη Γένεση, κεφ. 18 (διάλογος Θεού και Αβραάμ) και 19 (καταστροφή των Σοδόμων). Μπορείτε να τα διαβάσετε εδώ:
    http://www.myriobiblos.gr/bible/ot/default.asp
    Στην Παλ. Διαθήκη πολλές φορές συναντούμε μαζικούς θανάτους ανθρώπων από το Θεό. Είναι καταστάσεις ακατανόητες για μας, που έχουμε το Ευαγγέλιο του Χριστού, όμως εντάσσονται στο σχέδιο του Θεού να κρατηθεί στον κόσμο ένα ζωντανό υπόλοιπο αληθινών πιστών, ώστε μέσα απ' αυτό να γεννηθεί ο Χριστός.
    Η γέννηση του Χριστού έσωσε και τους προ Χριστού ανθρώπους, τους οποίους Εκείνος συνάντησε με την κάθοδό του στον Άδη. Στην Παλ. Διαθήκη, όπου έχουμε έναν κόσμο πρωτόγονο και βάρβαρο, ο Θεός συμπεριφέρεται κάποιες φορές όπως οι ειδωλολατρικοί θεοί (με σκληρότητα), όμως η Παλ. Διαθήκη έκλεισε, στον κόσμο που εγκαινίασε ο Χριστός δεν υπάρχουν αυτά.
    Παράλληλα βέβαια και στην Π.Δ. υπάρχουν περιπτώσεις όπου ο Θεός δείχνει έλεος για τους αμαρτωλούς, όπως για την πόλη Νινευή στο βιβλίο του Ιωνά.
    Σας ευχαριστώ. Ο Θεός μαζί σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ανώνυμος11/3/15 02:10

    Σας ευχαριστώ κι εγώ για την απάντηση,αν και δεν αναφερόμουν στα Σόδομα/Γόμμορα. Αναφερόμουν σε υποτιθέμενα(;) λόγια του αγίου Νικοδήμου και ενός αλλου αγίου,που μιλούσαν καθαρά για αφανισμό ομοφυλων,από άγγελο Κυρίου τη ΝΥΧΤΑ πρίν ΓΕΝΝΗΘΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ.Ανεξάρτητα σοδόμων που έκαναν τα μύρια όσα.Αναφέρεται κάπου απο αγίους,ότι με άγγελο σκότωσε κανείς ΟΠΟΙΟΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΥΛΟ ζούσε πριν γεννηθεί ο Χριστός; αυτό διερωττόμαι. Ευχαριστώ. Σ.Κ/Σ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Πρώτη φορά το ακούω αυτό και είναι αυτονόητο ότι δεν υποστηρίζεται από την Αγία Γραφή!
    Ακόμη κι αν το λέει κανείς άγιος, βασισμένος ίσως σε κάποια απίθανη λαϊκή παράδοση, κάνει λάθος - και οι άγιοι ακόμη κάνουν λάθη. Θα ρωτήσω και θα σας πω, αν βρω κάτι.
    Πάντως - εννοείται - δεν αληθεύει ότι συνέβη τέτοιο περιστατικό!
    Ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Ανώνυμος13/3/15 05:39

    Κι εγώ αυτό νομίζω αγαπητέ αδελφέ.Ευχαριστώ και πάλι για το χρόνο σας.Καλή συνέχεια,
    Σ.κ/ς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Η Αγία Γραφή λέει ξεκάθαρα ότι και οι ομοφυλόφιλοι μπορούν να καθαριστούν από την αμαρτία και να σωθούν (Α΄ Κορινθ. 6:9-11). Να εύχεσθε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Αναμφίβολα έτσι είναι, αγαπητέ αδελφέ.
    Πολύ ωραία η σελίδα σας. Εύχομαι ο Θεός να βοηθήσει στον αγώνα σας.
    Χρειάζεται βέβαια και ένας καλός πνευματικός, με το μυστήριο της εξομολόγησης, που είναι η πνευματική καθοδήγηση μέσα στην Εκκλησία μας.
    Το ίδιο και μια σωστή και συχνή συμμετοχή στα μυστήρια της Ορθοδοξίας, που είναι φορείς της θείας χάριτος και όπλα για κάθε είδους πνευματικό και ηθικό αγώνα.
    Όλοι οι άγιοι και η Υπεραγία Θεοτόκος να είναι μαζί σας και με όλους τους αδελφούς μας, όπως κι αν ζουν, ό,τι κι αν πιστεύουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή