Άγιοι των αρχών του Μάη που συγκλονίζουν...

Ευχή

Ο Μάης (όπως και κάθε μήνας) έχει πολλές γιορτές αγαπημένες του λαού μας: της αγίας Ειρήνης, του αγίου Εφραίμ, της αγίας Σοφίας της Κλεισούρας, των αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης κ.ά., καθώς και τη γιορτή της Μητέρας, που έχει μπει κι αυτή στη ζωή μας όσο και οι παραδοσιακές χριστιανικές μας γιορτές, αν και πρέπει να έχουμε υπόψιν ότι αυτό το μη θρησκευτικό εορτολόγιο με τις «παγκόσμιες ημέρες» γεννήθηκε από την εγκατάλειψη των χριστιανικών παραδόσεων εκ μέρους του σύγχρονου ανθρώπου.

 

Στην πνευματική μας παράδοση, όλες οι γιορτές συνδέονται με την ανάμνηση γεγονότων από τη ζωή του Χριστού, της Θεοτόκου και των αγίων μας.

Εδώ επιλέγουμε λίγες εορτές από το πρώτο δεκαήμερο του Μάη, από τις όχι και τόσο γνωστές, που όμως μας συγκίνησαν.

Το παρακάτω άρθρο γράφτηκε με πηγές τις βιογραφίες των αγίων από βιβλία και από το Διαδίκτυο. Το αφιερώνουμε σε όλα τα έγγαμα (παντρεμένα) ζευγάρια και σε εκείνα που επιθυμούν να παντρευτούν με ορθόδοξο χριστιανικό γάμο και ευχόμαστε να έχουν το φρόνημα των αγίων Έσπερου και Ζωή και των αγίων Τιμόθεου και Μαύρας.

Ευχόμαστε επίσης στους αδελφούς μας τους έφηβους (αγόρια και κορίτσια) να έχουν το φρόνημα των αγίων Πελαγίας και Ξενίας και τις αρετές του αγίου Χριστοφόρου, του γενναίου πολεμιστή, αλλά τελικά ειρηνικού γίγαντα.

Μια οικογένεια δούλων νικά τις εξουσίες του κόσμου: οι άγιοι Έσπερος και Ζωή και τα παιδιά τους, άγιοι Κυριάκος και Θεόδουλος (2 Μαΐου)

Οι άγιοι έζησαν τις ημέρες του αυτοκράτορα Αδριανού (117-138 μ.Χ.). Ήταν δούλοι του Ρωμαίου συγκλητικού Κάτλου, που κατοικούσε στην Αττάλεια της Παμφυλίας (Μικρά Ασία). Ήταν χριστιανοί και ζούσαν με πίστη, αγάπη και πνευματική ζωή.

Η αγία Ζωή έβγαινε τις νύχτες από το ανάκτορο των αρχόντων και, αφού είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη του φρουρού, τάιζε με το λιγοστό ψωμί της οικογένειάς της τα αιμοβόρα σκυλιά του αρχοντικού, που κατασπάραζαν τους περιπλανώμενους ζητιάνους.          

Κάποια στιγμή, οι άγιοι παρουσιάστηκαν στον Κάτλο και του δήλωσαν με θάρρος ότι είναι χριστιανοί και ότι εκείνος μόνο το σώμα τους εξουσιάζει, ενώ η ψυχή τους είναι ελεύθερη και ανήκει μόνο στο Χριστό. Από τότε ο Κάτλος αναζητούσε αφορμή να τους βασανίσει, αλλά το ανέβαλλε προσωρινά, λόγω της εγκυμοσύνης της γυναίκας τους.

Όταν γεννήθηκε το παιδί του και τελούσαν θυσίες στη θεά Τύχη, ο Κάτλος επέβαλε στον Έσπερο και την οικογένειά του να φάνε από τα κρέατα των θυσιών. Οι άγιοι αρνήθηκαν σθεναρά και αυτό ήταν η αιτία να εξοργιστεί ο αφέντης τους και να διατάξει να βασανίσουν τα δυο παιδιά και κατόπιν να τους ρίξουν όλους μαζί σε πυρωμένο φούρνο!

Την άλλη μέρα, πριν ανοίξουν το φούρνο, οι άνθρωποί του άκουσαν αγγελικές ψαλμωδίες, και όταν τον άνοιξαν βρήκαν τα σώματα των αγίων νεκρά, αλλά ανέπαφα, σαν να κοιμούνταν.

Ναό προς τιμήν των αγίων, και ιδιαίτερα της αγίας Ζωής, έχτισε ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός τον 6ο αιώνα μ.Χ. στην Κωνσταντινούπολη. Τρεις αιώνες αργότερα ο αυτοκράτορας Βασίλειος Α΄ (867 – 886 μ.Χ.) τον ανοικοδόμησε εκ βάθρων, γιατί είχε πέσει. Βλέπουμε λοιπόν ότι δύο ένδοξοι αυτοκράτορες έχτισαν ναό προς τιμήν μιας οικογένειας δούλων, που ο αφέντης τους τους είχε θανατώσει σαν να ήταν σκυλιά – και χειρότερα από σκυλιά.

Μια οικογένεια δούλων, που τάιζε με το λιγοστό ψωμί της και εξημέρωνε τα άγρια σκυλιά, για να μην τρώνε τους ανυπεράσπιστους και άρρωστους ζητιάνους.

Αυτή είναι η αληθινή ελευθερία, που έφερε στον κόσμο και καταξίωσε ο Ιησούς Χριστός.

Επισημαίνουμε ότι η εικόνα της αγίας Ζωής είναι ζωγραφισμένη από μια ορθόδοξη αγιογράφο από τη Νότια Αφρική, τη χώρα που μέχρι πρότινος κρατούσε δούλους τους μαύρους συνανθρώπους μας, τον ντόπιο πληθυσμό. Σήμερα εκεί φωτισμένοι άνθρωποι αγωνίζονται για την ελευθερία, όχι μόνο μέσω της πολιτικής, αλλά και μέσω της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η εικόνα προέρχεται από την ορθόδοξη ενορία που είναι αφιερωμένη στη μνήμη του αγίου Νικολάου της Ιαπωνίας! (βλ. την ιστοσελίδα της: http://orthodox.co.za/).

Άγιοι Τιμόθεος και Μαύρα, οι σταυρωμένοι νεόνυμφοι (3 Μαΐου)

Οι άγιοι κατάγονταν από την Αίγυπτο. Συνελήφθησαν από τον ειδωλολάτρη έπαρχο Αρριανό, είκοσι μόλις μέρες μετά το γάμο τους, και υποβλήθηκαν σε ανατριχιαστικά βασανιστήρια και ακρωτηριασμούς για να αρνηθούν το Χριστό!

Παρά το φρικτό βασανισμό τους, επέμεναν στη χριστιανική τους πίστη και την αγάπη τους για τον Ιησού Χριστό. Μάλιστα, η αγία σε όλη τη διάρκεια των μαρτυρίων έψαλλε. Τότε ο έπαρχος τους καταδίκασε σε σταύρωση. Τους σταύρωσαν σε αντικριστούς σταυρούς, ώστε να βλέπουν ο ένας το μαρτύριο του άλλου, και έζησαν καρφωμένοι στους σταυρούς εννέα μέρες.

Ενώ η αγία Μαύρα ήταν σταυρωμένη, την πλησίασε – σαν σε όραμα – ο διάβολος, προσφέροντάς της ένα ποτήρι μέλι και γάλα. Η αγία όμως, φωτισμένη από τον Θεό, κατάλαβε την παγίδα του διαβόλου και με την προσευχή της τον έδιωξε. Τότε ο εκείνος έδειξε στην αγία ότι τη μετέφερε σε ένα ποτάμι απ' όπου έτρεχε μέλι και γάλα και της πρότεινε να πιει. Εκείνη όμως απάντησε: «Δεν πρόκειται να πιω απ’ αυτά. Θα πιω από το ουράνιο ποτήρι που μου πρόσφερε ο Χριστός». Έτσι, ο διάβολος έφυγε από κοντά της νικημένος και ντροπιασμένος.
Τότε παρουσιάστηκε στην αγία άγγελος του Θεού, ο οποίος την πήρε από το χέρι, την οδήγησε στον ουρανό και της έδειξε έναν θρόνο με μια στολή λευκή επάνω και ένα στεφάνι. «Αυτά ετοιμάστηκαν για σένα» της είπε. Στη συνέχεια, της έδειξε άλλον ένα θρόνο, στολή και στεφάνι και της είπε: «Αυτά προορίζονται για τον άντρα σου».

Η αγία Μεγαλομάρτυς Μαύρα τιμάται ως πολιούχος της πόλης της Λευκάδας, η οποία παλιότερα ονομαζόταν «Αγία Μαύρα». Μέσα στο Φράγκικο Κάστρο, στα βόρεια του νησιού, υπήρχε μεγαλοπρεπής ναός της από το 15ο αιώνα, που όμως καταστράφηκε το 1810, καθώς οι Άγγλοι προσπαθούσαν να καταλάβουν το Φρούριο. Σήμερα, ένα μικρό εκκλησάκι προς τιμήν της Αγίας Μαύρας και του συζύγου της, Αγίου Τιμοθέου, υπάρχει από το 1886 στη θέση παλιού προμαχώνα του Φρουρίου. Ο ναός αποτελεί εξωκκλήσι της ενορίας Ευαγγελιστρίας (Μητροπόλεως) της πόλης της Λευκάδας, όπου φυλάσσεται μάλιστα και παλαιά εικόνα της. Επίσης ιστορική και θαυματουργή εικόνα της αγίας φυλάσσεται στη Ζάκυνθο. Και στα δύο αυτά νησιά η μνήμη του αγίου ζεύγους εορτάζεται πανηγυρικά απ’ όλο το λαό.
Η κάρα της αγίας (δηλ. το άγιο και θαυματουργό λείψανο του κρανίου της) βρίσκεται στον ομώνυμο ναό Κοιλανίου Λεμεσού Κύπρου.

Συμπλήρωμα: Οι πειρασμοί της αγίας Μαύρας πάνω στο σταυρό & η συγκλονιστική ιστορία των αγίων μαρτύρων Ξενίας και Πελαγίας (3 & 4 Μαΐου)

Οι Άγιοι Τιμόθεος και Μαύρα και η διάσωση του Ιωάννη Καποδίστρια

Η αγία Μεγαλομάρτυρας Ξενία της Καλαμάτας (3 Μαΐου)

 

Η αγία Ξενία γεννήθηκε στην Καλαμάτα της Πελοποννήσου το 291 μ.Χ. Οι γονείς της ονομάζονταν Νικόλαος και Δέσποινα, ήταν ευσεβείς χριστιανοί και κατάγονταν από την Ιταλία. Εξ αιτίας όμως των συνεχών και σκληρών διωγμών κατά των Χριστιανών στα χρόνια εκείνα, κατέφυγαν στην Καλαμάτα και εγκαταστάθηκαν σε κάποιο αγρόκτημα, έξω από την πόλη, διότι ο πατέρας της ήταν γεωργός.
Από μικρή η Ξενία στόλιζε την ψυχή της με νηστείες, εγκράτεια, σιωπή, τακτική προσευχή, σεμνότητα ομιλίας, δάκρυα και αγρυπνίες. Επίσης βοηθούσε με όλη της τη δύναμη τους φτωχούς, τις χήρες και τα ορφανά.
Ο έπαρχος της Καλαμάτας Δομετιανός, όταν κάποτε τη συνάντησε τυχαία, θαμπώθηκε από την ομορφιά της και θέλησε να την κάνει γυναίκα του. Αλλά η Ξενία αρνήθηκε σθεναρά ν’ αλλάξει την πίστη της και να γίνει γυναίκα ειδωλολάτρη άρχοντα. Τότε ο Δομετιανός τη βασάνισε με τον πιο φρικτό τρόπο και, όταν είδε ότι δεν μπορούσε να αλλάξει το φρόνημα της, τελικά την αποκεφάλισε στις 3 Μαΐου του έτους 318 μ.Χ. Κατόπιν ο δήμιος του πήγε την καρδιά της σ’ ένα πιάτο, γι’ αυτό και σε κάποιες εικόνες η αγία εικονίζεται να την κρατάει!
Μετά τον θάνατο της επιτέλεσε πολλά θαύματα. Στη γιορτή της γιορτάζουν οι γυναίκες που έχουν το όνομα Ξένια (αν δεν έχουν επιλέξει να τιμούν κάποια άλλη αγία με αυτό το όνομα, γιατί υπάρχουν μερικές ακόμη).

Η αγία μεγαλομάρτυρας Πελαγία (4 Μαΐου).

Ήταν κόρη αριστοκρατικής οικογένειας στη Ρώμη, αρραβωνιασμένη με το γιο του αυτοκράτορα Διοκλητιανού. Βαπτίστηκε χριστιανή κρυφά από την οικογένειά της και δώρισε τα πολυτελή ενδύματά της στους φτωχούς. Όμως η οικογένειά της απέρριψε την επιλογή της, η μητέρα της τής άσκησε έντονη συναισθηματική πίεση για να εγκαταλείψει το χριστιανισμό, ενώ ο αρραβωνιαστικός της, όταν έμαθε ότι η μνηστή του έγινε χριστιανή, αυτοκτόνησε!

Ο αυτοκράτορας, που ήταν σκληρός διώκτης των χριστιανών, όταν έμαθε την αιτία της αυτοκτονίας του γιου του, διέταξε να κλείσουν την αγία σ’ ένα χάλκινο βόδι, το οποίο πύρωσαν στη φωτιά κι έτσι η αγία βρήκε φρικτό θάνατο.

Με τον ίδιο τρόπο οι Ρωμαίοι είχαν θανατώσει κι άλλους χριστιανούς αγίους μάρτυρες, όπως τον άγιο Αντίπα και τον άγιο Ευστάθιο Πλακίδα, μαζί με τη σύζυγό του αγία Θεοπίστη και τους γιους του, αγίους Αγάπιο και Θεόπιστο.

Το μαρτύριο της αγίας Πελαγίας, από αυτό το άρθρο για τον άγιο Ευστάθιο και την οικογένειά του, όπου και περισσότερα στοιχεία για αυτό το φρικτό τρόπο θανάτωσης των μαρτύρων.

 Ο άγιος απόστολος και ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος (8 Μαΐου)

Είναι ο αγαπημένος μαθητής του Χριστού, εκείνος που στάθηκε κάτω από το σταυρό Του, όταν όλοι οι άλλοι μαθητές, έχοντας δειλιάσει προς στιγμήν, είχαν κρυφτεί από το φόβο τους. Ο Κύριος, ενώ ήταν σταυρωμένος, του ανέθεσε την προστασία της μητέρας Του, της Θεοτόκου, που θα έμενε μόνη μετά το θάνατο και την ανάσταση του Υιού Της. Είναι επίσης ο συγγραφέας του κατά Ιωάννην Ευαγγελίου, της Αποκάλυψης και τριών επιστολών, που βρίσκονται μέσα στην Καινή Διαθήκη.

Οι περιπέτειες, αλλά και τα θαύματά του, είναι εντυπωσιακά και συγκινητικά. Ο άγιος έζησε κυρίως στην Έφεσο, όπου βρίσκεται ο τάφος του, ενώ το σώμα του δε γνωρίζουμε πού βρίσκεται. Ούτε και οι λεπτομέρειες του θανάτου του είναι γνωστές, γιατί τις τελευταίες ημέρες του είχε ζητήσει από τους μαθητές του να τον αφήσουν μόνο, μέσα στον τάφο του. Όταν εκείνοι επέστρεψαν για να δουν την κατάληξη του αγαπημένου τους δασκάλου, δεν βρήκαν κανένα ίχνος του. Γι’ αυτό και από την αρχαία εποχή δημιουργήθηκε η παράδοση ότι δεν πέθανε, αλλά ο Θεός τον απέσυρε από τη Γη και τον διατήρησε ζωντανό σε άγνωστο μέρος, για να τον επαναφέρει λίγο πριν από τη Δευτέρα Παρουσία ως έναν από τους δύο πνευματικούς ηγέτες των χριστιανών στον αγώνα τους ενάντια στον Αντίχριστο.

Η παράδοση αυτή βασίζεται σε κάποια λόγια του Ιησού Χριστό στο κατά Ιωάννην ευαγγέλιο, κεφ. 21, στίχοι 20-24, ενώ οι δύο πνευματικοί ηγέτες αναφέρονται στην Αποκάλυψη, κεφ. 11, χωρίς να αποκαλύπτονται τα ονόματά τους. Ο άλλος από τους δύο θεωρείται ότι θα είναι ο προφήτης Ηλίας, για τον οποίο η Αγία Γραφή αναφέρει ότι δεν πέθανε, αλλά ανέβηκε στον ουρανό με το σώμα του, ζωντανός, και θα έρθει στη Γη λίγο πριν από τον Κύριο για να αποκαταστήσει τις σχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους και με το Θεό (Δ΄ Βασιλειών 2, 1-12, Μαλαχίας, κεφ. 4).

Η μνήμη του αγίου Ιωάννου του Θεολόγου εορτάζεται στις 26 Σεπτεμβρίου. Στις 8 Μαΐου τιμούμε την ανάμνηση ενός θαύματος, που συνέβη στον τάφο του: αναδύθηκε από αυτόν μια παράξενη σκόνη με ιαματικές ιδιότητες, που οι κάτοικοι της περιοχής τη χαρακτήριζαν «επίγειο μάννα».

Ο άγιος μεγαλομάρτυρας Χριστοφόρος (9 Μαΐου – άγιος Χριστόφορος) 

Ο άγιος ήταν μέλος μιας φυλής γιγαντόσωμων βάρβαρων πολεμιστών, που νικήθηκαν από τους Ρωμαίους μετά από σκληρές μάχες. Ο ίδιος ονομαζόταν Ρέμπροβος. Αιχμαλωτίστηκε, αλλά αργότερα κατατάχθηκε στο ρωμαϊκό στρατό και πολέμησε κατά των Περσών.

Όταν γνώρισε το χριστιανισμό, χωρίς να έχει γίνει ακόμη χριστιανός, ο χαρακτήρας και συμπεριφορά του άλλαξαν εντελώς. Για να ευχαριστήσει το Χριστό, εγκαταστάθηκε στην άκρη ενός ποταμού και με την ηράκλεια δύναμή του περνούσε δωρεάν απέναντι τους διαβάτες, σηκώνοντάς τους στην πλάτη του. Εκεί του εμφανίστηκε ο Ιησούς Χριστός με μορφή μικρού παιδιού, τον οποίο ο άγιος πέρασε απέναντι και κατόπιν ο Κύριος του αποκάλυψε την ταυτότητά του και του έδωσε την ευλογία Του. Μετά από αυτό, ο

άγιος βαπτίστηκε χριστιανός από τον άγιο Βαβύλα, επίσκοπο Αντιοχείας (μετέπειτα ιερομάρτυρα) και πήρε το όνομα Χριστόφορος.

Όταν ξέσπασε ο διωγμός κατά των χριστιανών από το Ρωμαίο αυτοκράτορα Δέκιο (249 - 251 μ.Χ.), ο άγιος παρουσιάστηκε σε ομάδα στρατιωτών και διαμαρτυρήθηκε για την κακοποίηση των αθώων χριστιανών. Για το λόγο αυτό καταδιώχθηκε και συνελήφθη, βασανίστηκε φρικτά και τελικά αποκεφαλίστηκε το 251 μ.Χ.

Κατά τη διάρκεια της δίωξής του από τους Ρωμαίους, αλλά και της προσπάθειά του αυτοκράτορα να τον πείσει να αρνηθεί την πίστη του, μεταστράφηκαν εξαιτίας του στο χριστιανισμό διακόσιοι στρατιώτες και δύο πόρνες, με τα ονόματα Ακυλίνα και Καλλινίκη, που είχαν αναλάβει να τον διαφθείρουν. Όλοι αυτοί συνελήφθησαν από τις ρωμαϊκές αρχές, θανατώθηκαν και έλαβαν το στεφάνι της αγιότητας.

Λόγω του επεισοδίου με τον Ιησού Χριστό στο ποτάμι, ο άγιος θεωρείται από τους ορθόδοξους χριστιανούς προστάτης των οδηγών.