Περί της δρακοντοκτονίας του αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος (17 Φεβρ.)

 

Απόσπασμα από την ανάρτηση Ιστορικά στοιχεία για την ύπαρξη του αγίου Γεωργίου. Εικ. από εδώ (κοινότητα Αγίου Θεοδώρου Λάρνακας).

... Η διήγηση για τη δρακοντοκτονία [του αγ. Γεωργίου], όντας πολύ μεταγενέστερη, θεωρώ ότι δεν αξίζει να μας απασχολήσει σ’ αυτή τη συνάφεια. Αν αναζητήσουμε την πιθανότητα να διασωθεί ως πραγματικό γεγονός, μπορούμε να μιλήσουμε για υπερμεγέθη ερπετά, όπως ανθρωποφάγους κροκοδείλους πέντε και δέκα μέτρων ή γιγάντια φίδια, έως και οκτώ μέτρων, που καταγράφονται και στην εποχή μας (βλ. το αφιέρωμα «Αληθινοί δράκοι & η δρακοντοκτονία του αγίου Γεωργίου», εδώ [1])....

[1] «Ο βόας συσφιγκτήρας φτάνει τα 5 με 6 μέτρα. Σίγουρα υπάρχουν και μεγαλύτεροι. Η ανακόντα φτάνει τα 7 μέτρα. Δεν έχουμε στην περιοχή μας βέβαια τέτοια φίδια. Μήπως υπήρξαν κάποτε ή υπήρξε κάτι αντίστοιχο; [Πάντως γιγαντόσωμοι πύθωνες μαρτυρούνται, εξ ού και η διήγηση για τον πύθωνα των Δελφών].
Ο κροκόδειλος του Νείλου φτάνει τα 5 μέτρα και το βάρος του τα χίλια κιλά. Αμερικάνικοι κροκόδειλοι φτάνουν τα 7,5 μέτρα και ενίοτε κολυμπούν και στη θάλασσα. Ο Κροκόδειλος της θάλασσας (Κροκόδειλος ο πορώδης - Crocodylus porosus) πατρίδα του έχει τις νότιες Ινδίες. Έχει διαδοθεί σ' όλα τα γύρω νησιά και τις παραλίες. Σύμφωνα με μερικές πληροφορίες, έχουν εμφανιστεί ζώα που το μήκος τους ξεπερνούσε τα 10 μέτρα. Ζει κοντά στις ακτές, αλλά κολυμπά και στην ανοιχτή θάλασσα και μάλιστα σε πολύ μεγάλες αποστάσεις. Κολυμπώντας φτάνει μέχρι τις ακτές της Αυστραλίας, όπου κι αποτελεί μεγάλο κίνδυνο για τους κολυμβητές και τους ψαράδες. Οι κροκόδειλοι αυτοί επιτίθενται εναντίον του ανθρώπου και πολλοί από αυτούς είναι ανθρωποφάγοι (Βικιπαίδεια, λήμμα “Κροκόδειλος”)».

Στην ίδια ανάρτηση γίνεται αναφορά στην είδηση: «Ινδονησία: Άντρας πάλεψε και σκότωσε γιγάντιο πύθωνα 8 μέτρων, και τον έφαγε μαζί με τους συγχωριανούς του» και στον πύθωνα 7,5 μέτρων και 250 κιλών που αιχμαλωτίστηκε στη Μαλαισία, ενώ αναδημοσιεύονται βίντεο με υπερμεγέθη φίδια.

Παρεμπιπτόντως, οι περιπτώσεις αυτές ταιριάζουν απόλυτα στη δρακοντοκτονία του αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος, ο αντίπαλος του οποίου ήταν «όφις παλαιότατος γενόμενος δράκων», δηλ. φίδι, που είχε υπεραναπτυχθεί και εξελιχθεί σε δράκοντα με τα χρόνια (από Hippolyte Delehaye, Les légendes grecques des saints militaires, 1909 by A. Picardin Paris, σελ. 127 – εδώ). Ατυχώς, δε γνωρίζω ποια είναι η παλαιότερη αναφορά στο συμβάν (πάντως το Βασιλειανό Μηνολόγιο το αναφέρει, PG 46 317, «ότι δράκων παμμεγέθης εστί πλησίον Ευχαΐτων»). Η παραπομπή από την ιστοσελίδα του ιερού ναού Αγίας Μαρίνας Αλυκού Κρωπίας, εδώ, όπου και η ομιλία του αγίου Γρηγορίου Νύσσης για τον άγιο Θεόδωρο ["Ν": ιστορικής σημασίας, λίγες μόλις δεκαετίες από το μαρτύριο του αγίου (χωρίς αναφορά στη δρακοντοκτονία)].

Στα παραπάνω πρέπει να προσθέσουμε την πληροφορία για το φόνο γιγαντόσωμου φιδιού, καταστροφικού για τα αιγοπρόβατα, στο Μαραθώνα γύρω στο 1890, από τον Σφακιανό πολεμιστή των κρητικών επαναστάσεων Ξενοφώντα Χαρίσο (Καπετάν Ξηρούχη), ο οποίος, για το ανδραγάθημα αυτό, έλαβε την άδεια από το βασιλιά Γεώργιο Α΄ να οπλοφορεί ελεύθερα. Καταγραφή του συμβάντος εδώ και εδώ.

Οι περιπτώσεις των μεγαλόσωμων αυτών ερπετών δεν ταιριάζουν με τη δρακοντοκτονία που αποδίδεται στον άγ. Γεώργιο, όπου ο δράκος φαίνεται νοήμων (συνάπτει συμφωνία με τον τοπικό πληθυσμό), εκτός αν υποθέσουμε κάποιον ιστορικό πυρήνα κάτω από στρώσεις μυθικών στοιχείων. Ταιριάζουν όμως με το συμβάν από τη βιογραφία του αγ. Θεοδώρου και πιθανόν και με άλλες περιπτώσεις.

Επισκεφθείτε επίσης

Η ιστορική ύπαρξη του αγίου Θεοδώρου του Στρατηλάτη

Εκεί για τον άγ. Θεόδωρο τον Τήρωνα: Ο ναός του στην Πόλη «είναι από τους αρχαιότερους της Κωνσταντινούπολης. Πρωτοκτίστηκε από τον πατρίκιο Σφωράκιο στα χρόνια του Αρκαδίου και του Θεοδοσίου, γιου του Αρκαδίου, που βασίλευσε μέχρι το 450» (από εδώ). Στο ναό αυτόν ετελείτο η «σύναξις» (η πανήγυρη) του αγίου «τω σαββάτω της πρώτης των νηστειών εβδομάδος», δηλ. η ανάμνηση του διά κολλύβων θαύματος του αγίου, που μαρτυρείται ότι συνέβη στην Κ/πολη επί αυτοκράτορα Ιουλιανού του Παραβάτη και πατριάρχη (αρχιεπισκόπου) Ευδοξίου (το παράθεμα από Μανουήλ Γεδεών, Βυζαντινόν Εορτολόγιον, σελ. 74 – βλ. εδώ, σελ. 39 του pdf). Στην Πόλη υπήρξαν και άλλοι ναοί του αγίου Θεοδώρου – μεταξύ των οποίων ο «του Βαθέως Ρύακος», οικοδομηθείς από τον Ιουστινιανό προ του 527 – και πιθανόν κάποιοι «των αγίων Θεοδώρων», όπως αναφέρεται αναλυτικά στο ως άνω βιβλίο, σελ. 74-75.

Οι τρεις γιορτές των αγίων Θεοδώρων

Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Βυζάντιος: «Χριστιανός, Χριστιανός, Χριστιανὸς εἶμαι!» (17 Φεβρουαρίου) 
 
Ἁγία Μαριάμνη ἡ Ἰσαπόστολος, ἀδελφὴ τοῦ Ἁγίου Φιλίππου τοῦ Ἀποστόλου (17 Φεβρουαρίου)

Άγιοι Βαλέριος Γκαφένκoυ & Φιλοθέη η Αθηναία (18 + 19 Φεβρουαρίου), & μνήμη του παππού Ντόμπρι της Σόφιας... 

Αγία Φιλοθέη η Αθηναία, βίντεο αφιέρωμα