Τα άκουσα σήμερα το πρωί από τον αγαπημένο μας ραδιοσταθμό της Πειραϊκής Εκκλησίας.Με συγκίνησαν, γιατί φανερώνουν πόση αξία έδιναν οι πρόγονοί μας στην παιδεία, όπως θα διαπιστώσετε από το πώς παρουσιάζουν το Μέγα Βασίλειο: ένα διακάκι (παιδί βοηθό του παπά, "παπαδάκι", που ίσως χαρακτηρίζεται διακάκι για να φανεί πως ήταν τόσο προικισμένο που χειροτονήθηκε διάκος σε παιδική ακόμη ηλικία), το οποίο ομολογεί ότι δεν ξέρει τραγούδια, γιατί είχε το νου του να μάθει γράμματα και, όταν αρχίζει να λέει την αλφαβήτα, το ξερό ραβδί του πετάει χλωρούς βλαστούς, πάνω στους οποίους κελαηδούν πέρδικες!
Συγχρόνως φαίνεται θλιβερά η κοινωνική ανισότητα της παλιάς εποχής (παρόμοια είναι και σήμερα), από το πώς οι καλαντιστάδες κολακεύουν τον "αφέντη", τον άρχοντα του τόπου, για να τους ελεήσει με καλούδια για το τραγούδι τους.
Λίγο πολύ αυτά εκφράζουν όλα τα παραδοσιακά κάλαντα της πατρίδας μας, απ' όποια σχεδόν περιοχή κι αν είναι - και όλα είναι υπέροχα.
Ας ακούσουμε λοιπόν τα κάλαντα από τον Αρχάγγελο Ρόδου από την ορχήστρα παραδοσιακής μουσικής του Ωδειου CORELLI (Ρόδος). Το βίντεο από Annanikitian. Ο χάρτης από εδώ.
Διαβάστε κατόπιν, παρακαλώ, για τον αληθινό άη Βασίλη μας:
Και:
Καλή κι ευλογημένη νέα χρονιά σε όλο τον κόσμο, δικούς μας και ξένους, χριστιανούς και μη, πιστούς και "άπιστους"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου