Απόψε πάλι Χριστούγεννα! και ...μια πρόταση

 
Της Σταυρούλας
 
Απόψε πάλι Χριστούγεννα!
Έτσι όρισαν οι Πατέρες:
οι γιορτές οι μεγάλες
δεν κρατούν μία μέρα!
Απόψε [30 Δεκεμβρίου] πάλι Χριστούγεννα!
Ψάλλονται πάλι οι υπέροχοι ύμνοι του Εσπερινού:

Αὐγούστου μοναρχήσαντος ἐπὶ τῆς γῆς, η πολυαρχία των ανθρώπων επαύσατο...

Λαθών ετέχθης υπό το σπήλαιον, αλλ' ουρανός σε πάσιν εκήρυξεν...

Ανέτειλας, Χριστέ, εκ Παρθένου, νοητέ Ήλιε της δικαιοσύνης...

Σήμερον τίκτει η Παρθένος τον ποιητήν του παντός, Εδέμ προσφέρει σπήλαιον...

Του Κυρίου Ιησού γεννηθέντος εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας εξ ανατολών ελθόντες μάγοι προσεκύνησαν Θεόν ενανθρωπήσαντα...

Ποιον ύμνο να πρωτοσχολιάσεις!

Λογοτεχνική θεολογία!

Θεολογική ποίηση άφθαστη!

Αντιθέσεις που δεν χωρούν στον ανθρώπινο νου, 

εικόνες θεσπέσιες που ζωγραφίζουν μπροστά μας 

ανοιχτό τον ουρανό,

και τα σύμπαντα ολόφωτα!

Κι αύριο πάλι Χριστούγεννα!

Θα ψάλουμε στον Όρθρο:

Δεύτε ίδωμεν, πιστοί, πού εγεννήθη ο Χριστός...

Ο αχώρητος παντί πώς εχωρήθη εν γαστρί...

Χριστός γεννάται! δοξάσατε...

Νεηγενές μάγων λεγόντων παιδίον άναξ...

Πόθου τετευχώς και Θεού παρουσίας ο χριστοτερπής λαός ηξιωμένος...

Επεσκέψατο ημάς εξ ύψους ο Σωτήρ ημών...

Σήμερον ο Χριστός εν Βηθλεέμ γεννάται εκ Παρθένου, 

σήμερον ο άναρχος άρχεται και ο λόγος σαρκούται...

Μια εξαιρετική ευεργεσία που απολαμβάνουμε οι Ορθόδοξοι είναι αυτός ο άφθαστος, 

ο απερίγραπτος λειτουργικός πλούτος. Είναι μια νερομάνα με πεντακάθαρο άφθονο νερό που δροσίζει, αναπαύει, καθαρίζει την ψυχή. Είναι  μια πανδαισία που χορταίνει τον εσώτερο άνθρωπο με τροφή αιωνιότητας. Είναι ένας πανίσχυρος ελκυστήρας που μας ξεκολλάει από τη γη και μας εκτινάσσει στον ουρανό!

Κάποιοι, πολλοί ίσως, θα πουν πως η γλώσσα είναι αρχαία, πως δεν καταλαβαίνουμε γιατί κι οι ψάλτες με τα "τσαλίμια" του μέλους δεν αφήνουν ν' ακουστεί ο λόγος των τροπαρίων.

 

Λίγο δίκιο θα τους δώσω. 

Ξέρω ανθρώπους του Δημοτικού αλλά της Εκκλησίας, που έχουν μπει πολύ καλά στο νόημα των κειμένων και των τροπαρίων.

Ξέρω επίσης πως όλοι οι νεοέλληνες σκοτώνονται να μάθουν ξένες γλώσσες - γέμισαν τα παιδιά μας πτυχία - αλλά για τη γλώσσα της λατρείας μας που στο κάτω-κάτω είναι η γλώσσα μας κανένα ενδιαφέρον.

Ξέρω τέλος πως στην εποχή μας έχουμε πολύ εύκολη πρόσβαση στον γραπτό λόγο. Πληκτρολογούμε στο GOOGLE "Ακολουθία Χριστουγέννων" και παρουσιάζεται σ' ένα δευτερόλεπτο ολόκληρη στην οθόνη. Στο YouTube θα ακούσουμε τα περισσότερα τροπάρια να ψάλλονται.

Ο ζητών ευρήσει και ο αιτών λαμβάνει!

 

Αν αναζητούσαμε κάποιον θησαυρό δεν θα καταβάλαμε κάθε δυνατή προσπάθεια, δεν θα κάναμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να τον εντοπίσουμε, για να τον βρούμε, για να τον ασφαλίσουμε στην αγκαλιά μας;

Γι' αυτόν τον θησαυρό, τον ασύγκριτα ωραίο και σπουδαίο και πολύτιμο, δεν αξίζει μια μικρή προσπάθεια;

Πρόταση: Για να άρει η Εκκλησία το δήθεν εμπόδιο της γλώσσας, ας κάνει στις ενορίες μαθήματα λειτουργικής γλώσσας και κειμένων.