Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

Κουράστηκα, δε θα προσευχηθώ...

 



Το βράδυ, κατάκοπος καθώς είμαι από το μόχθο της ημέρας, δεν έχω όρεξη για προσευχή.
Άλλωστε, γιατί να προσευχηθώ;... 
 
Μα πώς είναι δυνατό!
Να μην έχει κανείς διάθεση επικοινωνίας με τον Κύριο, έστω και εξουθενωμένος σωματικά;
Μήπως οι οποιεσδήποτε διασκεδάσεις ξεκουράζουν τον άνθρωπο;
Όχι, αυτές τον καταπονούν περισσότερο, ενώ η προσευχή έλκει τη θεία χάρη, που αναπαύει σώμα και ψυχή.
Δεν προσεύχεστε, λοιπόν…
Ή είστε θυμωμένοι με το Θεό ή πιστεύετε ότι δεν Τον έχετε ανάγκη.
Γιατί να προσευχηθώ;
Αναρωτιέστε.
Νιώθετε αυτάρκεια και αυτοϊκανοποίηση.
Είστε χορτάτοι!
Και δεν θέλετε να ζητάτε…
Κάθε βράδυ, όσο κουρασμένοι κι αν είστε, μην παραλείπετε να καταφεύγετε σ’ Εκείνον.
Να προσεύχεστε γονατιστοί ή καθισμένοι.
Και όταν μπορείτε, να σηκώνεστε όρθιοι.
Δεν έχει τόση σημασία ή στάση, φτάνει να προσεύχεστε.
Να ευχαριστείτε τον Κύριο για την ημέρα που πέρασε, όσο δύσκολη κι αν ήταν.
Να Τον παρακαλάτε για μια καλή νύχτα και να ζητάτε συγχώρηση
Με βαθειά μετάνοια για τα σφάλματά σας.

Προσευχή τη νύχτα στο κρεβάτι.
Στη διάρκεια της νύχτας, όποτε ξυπνάτε για λίγο και πριν σας ξαναπάρει ό ύπνος.
Να προσεύχεστε έτσι όπως είστε ξαπλωμένοι.
Αυτό δεν είναι κακό.
Απεναντίας μάλιστα, αν συνηθίσετε να λέτε την ευχή
ή κάποιον ψαλμό στα μεσοδιαστήματα του ύπνου
θα διώχνετε όλους τους κακούς λογισμούς, που σας πολεμούν εκείνη την ώρα.

 
Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου (Ρωσία 19ος αιώνας)
Άλλα κείμενα του αγίου μπορείς να δεις εδώ.
 

Αν βαριέσαι την προσευχή (διάλογος μ' έναν ασκητή) 

- Γέροντα, πολλές φορές, όταν πάω να προσευχηθώ, χίλιες δύο δουλειές μού παρουσιάζονται. Τι να κάνω;
- Όχι, παιδί μου. Δεν πρέπει να σταματάς τότε την προσευχή σου. Να θυμάσαι ότι με όλα αυτά "δοκιμάζει" ο Θεός αν έχουμε πραγματικά διάθεση για προσευχή. Οπότε, αν προσπαθήσεις και επιμείνεις στην προσευχή, έρχεται ο Θεός σε βοήθεια και σκορπάει όλες τις δυσκολίες.
- Πολλές φορές, γέροντα, πάω να κάνω προσευχή και βαριέμαι!
- Όλα αυτά είναι του πονηρού, παιδί μου, που προσπαθεί να μας νεκρώσει πνευματικά. Αλλά εμείς δεν πρέπει να σταματάμε. Άκου αυτή την ιστορία απ'το γεροντικό: Υπήρχε κάποιος μοναχός και κάθε φορά που ήταν να κάνει την προσευχή του, τον έπιανε ρίγος και πυρετός και το κεφάλι του πονούσε. Και έτσι έλεγε μέσα του: "Να. Είμαι άρρωστος και κοντεύω να πεθάνω. Ας σηκωθώ, λοιπόν, πριν πεθάνω και ας κάνω την προσευχή". Μ'αυτό, λοιπόν, τον λογισμό βίαζε τον εαυτό του και έκανε την προσευχή. Και μόλις τελείωνε η προσευχή, τελείωνε και ο πυρετός. Και πάλι μ'αυτό το λογισμό, ο μοναχός αντιστάθηκε και έκανε την προσευχή και έτσι νίκησε -με τη Χάρη του Θεού- τον πονηρό... Αυτό, παιδί μου, είναι παράδειγμα για όλους μας...
 

Απόδρασε!


Ζεις σε μια φυλακή; Νιώθεις πως είσαι δεμένος, παρ' όλη την εξωτερική σου ελευθερία; 
Αισθάνεσαι φυλακισμένος και απελπισμένος; 
ΑΠΟΔΡΑΣΕ!!!
Σαν τον φυλακισμένο, κάνε κι εσύ μια υπερπροσπάθεια, κάνε πέρα όλους τους φρουρούς 
που σε εμποδίζουν και βγες έξω απ τη φυλακή του μυαλού σου. Κάνε την επανάστασή σου! 
Βάλε όμως το Χριστό μπροστά. Ζήτα από Αυτόν που έχει καταφέρει τα πάντα να σε βοηθήσει. 
Ζήτα Του να Τον αγαπήσεις. Κι αν τον αγαπήσεις,  θα 'χεις κάνει την τέλεια απόδραση. 
Προφανώς όμως τώρα, σκέφτεσαι το πρόβλημά σου, όπως κι εγώ. 
Ξέχασέ το για μία στιγμή, μπορείς; Και σκέψου τον Θεό! Σκέψου πόσο σε αγαπά! 
Πες με θέρμη ψυχής, Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με τον αμαρτωλό, σε αγαπώ, βοήθησε με να σε αγαπήσω περισσότερο!
Ξέρεις τι έκανες μόλις τώρα; Έβγαλες το 1ο τούβλο της φυλακής.
Συνέχισε έτσι, και σε λίγο θα αποδράσεις για να βρεθείς στην γεμάτη αγάπη αγκαλιά του Θεού.

Σημ.: Η αρχική φωτο είναι από εδώ
Για την προσευχή δες και αυτό

3 σχόλια:

  1. θα ήθελα να σας αφιερώσω τη δική μου προσευχή..αν θέλετε επισκεφτήτε με στο μπλόγκ "αυτοκαθορισμός"
    ευχαριστω΄για την ανοχή σας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σας ευχαριστώ. Η προσευχή που αναφέρει ο φίλος σχολιαστής υποθέτω είναι αυτή (http://aftokathorismos.blogspot.com/):
    Σκύλοι που μισούν, μαύροι σκύλοι...(προσευχή)
    Κάποιοι μοιάζουν πολύ, αυτοί είναι οι άνθρωποι, κάποιοι μισούν πολύ, αυτοί είναι οι άνθρωποι.
    Είμαι κουρασμένος με το μίσος, το προσωπικό, το ταξικό, το εθνικό, το φατριαστικό, και αυτή η φλόγα που με καίει δεν είναι μίσος αλλά αλήθεια. Όμως η αλήθεια είναι μια μοναχική υπόθεση, δεν είναι δυστυχία να είσαι με την αλήθεια αλλά να είσαι ένα φανατικό ανθρωπάκι.
    Η ψυχραιμία των δολοφόνων είναι η λύσσα τους, αλλά δολοφόνοι είναι όλοι.
    Όλα τα σκυλιά φαντάζονται το σκυλίσιο τους κονάκι που θα ξεσκίζουν τον "εχθρο''..
    Ξέρετε ποιούς δολοφόνους αντιπαθώ;
    Αυτούς τους συναισθηματικούς υποκριτές που κατασκευάζουν πομπές απο νεκρούς ήρωες, και σκυλεύουν πρώτοι τους νεκρούς τους, αδιαφορώντας για τους νεκρούς των "άλλων".
    Η μνήμη είναι ο τόπος που κυκλοφορούν οι δολοφόνοι, ο τόπος που βρυκολακιάζουν οι δολοφόνοι.
    Το πρώτο πτώμα είναι το πτώμα της αλήθειας, το πτώμα που περιφέρουν οι σκύλοι της κολάσεως.
    Σκύλοι μαύροι, σκύλοι λυσσασμένοι παντού.
    Τι φτήνεια, τι νεκροφιλία, τι μίσος!
    Θένε κιόλας όλοι αυτούνοι να "ελευθερώσουν" τον άνθρωπο.
    Δεν θα μολέψω τη γραφή μου θεέ μου άλλο απ'αυτούς τους ανθρωπάκους, που μισούν τόσο, που λυσσάνε τόσο, πάνω στο σώμα της αλήθειας, πάνω στις στάχτες της ζωής.
    Η στάση μερικών ανθρώπων θα γίνει γνωστή μέσα απο το σιωπηλό πλήθος που θ'αφήσει πίσω του τις πομπές των νεκρών, τότε θα θυμηθούν οι μισούντες τις χαμένες μάζες των ανθρώπων που θέλουν να ζήσουν.
    Περπατάνε στη σιωπή..

    Ι.Τζανάκος 22/10/2011

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Παναγιώτης27/3/15 16:06

    Ενα site ορθόδοξο προσευχητάρι http://prayer.enavasi.gr

    Ισως βοηθήσει κάποιους να προσευχηθούν.

    Δεκτές παρατηρήσεις και ιδέες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή