Θεωρώ απαραίτητο - ή, αν θέλετε, είναι μια δική μου ανάγκη - να αναφερθώ στο γεγονός και να ευχηθώ να αναπαύσει ο Κύριος την ψυχή του. Παρακαλώ, ας ανάψουμε ένα κεράκι στη μνήμη του.
Ήταν εβραϊκής καταγωγής και, κατά δήλωσή του, δεν πίστευε στο Θεό, αλλά ευχόταν να υπήρχε Θεός. Αλλά ο Θεός μπορεί να σώσει όποιον αφήνει περιθώρια σωτηρίας και το ευχόμαστε για το συνάνθρωπό μας. Παρακαλώ, επισκεφθείτε αυτό το εκτεταμένο αφιέρωμα (για το οποίο ευχαριστούμε την αδελφή μας Σοφία), όπου θα δείτε πολλές, κατ' εμέ σημαντικές, δηλώσεις του.
Προσωπικά, διαβάζοντας το βιβλίο του "Μεγαλώνοντας μέσα στην ελληνική οικογένεια" ένιωσα ότι άνοιξαν τα μάτια μου στον τομέα αυτόν, γιατί μου εξήγησε ζητήματα που είχα ζήσει στη δική μου οικογένεια. Το συνιστώ.
Φυσικά κάποια από αυτά που λέει δεν θα αρέσουν σε όλους. Ήταν ένας κοσμικός άνθρωπος, όχι χριστιανός. Ούτε βέβαια και απολυτοποιούμε όλα αυτά. Επίσης αν είχαμε μελετήσει τη διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας για τις οικογενειακές και γενικά τις ανθρώπινες σχέσεις, τα πάθη και φυσικά τη σύνδεση με το Θεό, και τα είχαμε κάνει πράξη, είμαι πεπεισμένος ότι δεν θα χρειαζόμασταν τη σύγχρονη ψυχανάλυση. Άλλωστε και ο εκλιπών δίνει τεράστια σημασία στην αγάπη! Αλλά πού είναι η αγάπη;
Γιατί πιστεύουμε στο Θεό, μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Γιατί συγκεκριμένα είμαστε ορθόδοξοι χριστιανοί, εδώ.
Από το παραπάνω αφιέρωμα επιλέγω αυτό το βίντεο (Ματθαίος Γιωσαφάτ και π. Φιλόθεος Φάρος):
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου