Η Μεγάλη Σαρακοστή αρχίζει την Καθαρή Δευτέρα και ολοκληρώνεται το Μ. Σάββατο. Διαρκεί 48 ημέρες (γίνονται 50, μαζί με την Τετάρτη και την Παρασκευή της 2ης εβδομάδας της Αποκριάς). Είναι μία από τις δύο πιο αγαπημένες εκκλησιαστικές περιόδους του λαού μας. Η άλλη είναι ο Δεκαπενταύγουστος. Είναι τόσο αγαπημένη περίοδος, όχι λόγω της νηστείας, αλλά λόγω των ωραίων τελετών που γίνονται στην εκκλησία κατά τη διάρκειά της. Με πιο γνωστή τελετή τους Χαιρετισμούς της Παναγίας.
Το έτος έχει τέσσερις σαρακοστές (=περιόδους νηστείας): α) Τη "Μικρή Σαρακοστή" ή Σαρανταήμερο, πριν τα Χριστούγεννα (15 Νοε - 24 Δεκ.), β) τη Μεγ. Σαρακοστή, γ) τη Νηστεία των Αγίων Αποστόλων (από τη Δευτέρα μετά την Κυριακή των Αγίων Πάντων - μία Κυριακή μετά την Πεντηκοστή) ώς τις 29 Ιουνίου (εορτή Πέτρου & Παύλου), δ) το Δεκαπενταύγουστο, 1 - 14 Αυγούστου, προς τιμήν της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος (6 Αυγ.) και της Κοίμησης της Θεοτόκου (15 Αυγ.).
Ημέρες νηστείας είναι επίσης (α) κάθε Τετάρτη και
Παρασκευή, εκτός εξαιρέσεων, (β) μεμονωμένες ημέρες, όπως οι: 6 Ιανουαρίου
(παραμονή των Φώτων), 29 Αυγούστου (μνήμη του Τιμίου Προδρόμου) και 14
Σεπτεμβρίου (η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού).
Λόγοι για τους οποίους υπάρχει στο χριστιανισμό η νηστεία: α) η ισχυροποίηση της θέλησης, ώστε ο άνθρωπος να μπορεί να αποφεύγει τα πάθη του (τις ηθικές και πνευματικές "εξαρτήσεις", που τον οδηγούν μακριά από το Θεό και το συνάνθρωπο), β) η απομάκρυνση για λίγο από τις επίγειες απολαύσεις, για να στραφούμε προς πνευματικές και ουράνιες απολαύσεις (γι' αυτό κατά τις νηστείες γίνονται περισσότερα πράγματα στην εκκλησία), γ) η καλλιέργεια της ταπείνωσης (ταπεινότητας - ταπεινοφροσύνης), που θεωρείται η πηγή και της αγάπης - γι' αυτό, δε νηστεύουμε όποτε και όπως θέλουμε, αλλά όταν και όπως είναι ορισμένο από την Εκκλησία για όλους.
Η νηστεία: α) εντάσσεται στο πνεύμα του "ασκητικού τρόπου ζωής", δηλ. στο ότι σταματάμε πράγματα που μας αρέσουν και μπορούμε να τα κάνουμε, για να πετύχουμε ένα σημαντικότερο στόχο (π.χ. αυτό που κάνουν και οι αθλητές ή οι υποψήφιοι των πανελληνίων εξετάσεων), β) δεν πρέπει να είναι μόνο νηστεία φαγητού, αλλά και αυξημένη προσπάθεια αποφυγής του κακού και διάπραξης του καλού (καλλιέργειας των αρετών, της αγάπης, της συγχώρησης, της φιλανθρωπίας κ.λ.π.).
Δείτε επίσης, αν θέλετε:
Καλή Μ. Σαρακοστή - Με άσκηση του «Κολωνακίου» ή με σταυρικό έρωτα;
Σαρακοστή και οικογένεια - Ή: γιατί μια μητέρα ούρλιαζε στο τηλέφωνο!...
Η ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
Προηγιασμένη & Χαιρετισμοί: δυο απολαύσεις της Σαρακοστής
Για τους νέους που δυσκολεύονται να νηστέψουν
Μεγάλη Σαρακοστή: να μην ξεχάσω…
Ένα μυστήριο που μας κυνηγάει από παιδιά (για τη σημασία της νηστείας, και όχι μόνο!)
H παρεξηγημένη αγιότητα
"Η αγιότητα των γονέων είναι η καλύτερη εν Κυρίω αγωγή" (άγιος Πορφύριος)
Σήμερα γιατί δεν έχουμε πολλούς αγίους;
Ο πολιτισμός της νεκροκεφαλής
Το Μανιφέστο του Αταίριαστου
Η θρησκεία της χαράς - Γελαστοί άγιοι
"Μαγεία! Ευλογία! Μέθη!": Η εξομολόγηση ενός μοναχού
Οι Κυριακές της Μεγάλης Σαρακοστής
Εκκλησία... κάτι ακόμη στη ζωή σου; Λυπάμαι, αλλά έφαγες πόρτα, φίλε μου. Άρθρο του π. Παύλου Καλλίκα, εφημέριου Ι. Ν. Παναγίας Ιλαριώτισσας Ποταμού Κυθήρων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου