Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2015

Ρεθύμνης Ευγένιος: «Αγάπη, συγχώρηση & προσμονή επιστροφής γι' αυτούς που ζουν αλλοτριωμένοι από το θείο θέλημα»...


Απόσπασμα από το χριστουγεννιάτικο μήνυμά του, 2015:

 imra.ag.barbara.2015 (7)
Φωτο από εδώ

(...) Ὁ Χρι­στός γεν­νή­θη­κε πραγ­μα­τι­κά, καί μα­ζί Του ἀ­να­γεν­νή­θη­κε ὁ Ἄν­θρω­πος καί ἀ­πο­κα­τα­στά­θη­κε στό «πρω­τό­κτι­στον κάλ­λος» τῆς Δη­μι­ουρ­γί­ας. Ἦλ­θε καί συ­να­να­στρά­φη­κε μα­ζί μας καί μᾶς ἔ­φε­ρε τήν χα­ρά ἐ­κεί­νη, τήν ὁ­ποί­α κα­νείς δέν μπο­ρεῖ πλέ­ον νά μᾶς στε­ρή­σει.

Γι᾿ αὐ­τό, ἀ­δελ­φοί μου, ἄς ζή­σο­με καί τοῦ­τα τά εὐ­λο­γη­μέ­να Χρι­στού­γεν­να ὅ­πως θέ­λει Ἐ­κεῖ­νος, πού «δι’ ἡ­μᾶς τούς ἀν­θρώ­πους καί διά τήν ἡ­με­τέ­ραν σω­τη­ρί­αν» γε­φύ­ρω­σε τόν οὐ­ρα­νό μέ τή γῆ καί ἕ­νω­σε τά πάν­τα μέ­σα στήν ἀ­πέ­ραν­τη ἀ­γά­πη Του. Ἄς ζή­σο­με τίς εὐ­φρό­συ­νες τοῦ­τες ἡ­μέ­ρες τοῦ Ἁ­γί­ου Δω­δε­κα­η­μέ­ρου μέ «νοῦν Χρι­στοῦ», κλεί­νον­τας μέ­σα στή θαλ­πω­ρή τῶν καρ­δια­κῶν μας χώ­ρων καί στήν προ­σω­πι­κή μας προ­σευ­χή ὅ­λους ἐ­κεί­νους τούς κα­τα­τρεγ­μέ­νους καί τούς θλι­βο­μέ­νους, γιά τούς ὁ­ποί­ους ὁ Χρι­στός «ἔ­κλι­νεν οὐ­ρα­νοὺς καὶ κα­τέ­βη», γιά τούς ὁ­ποί­ους ἵ­δρυ­σε μέ «αἷ­μα καὶ πῦρ καὶ ἀ­τμί­δα κα­πνοῦ» τήν Ἁ­γί­α Του Ἐκ­κλη­σί­α. Ἀλ­λά καί ὅ­λους πού μά­χον­ται τήν Πί­στη, πού φρο­νοῦν δι­α­φο­ρε­τι­κά, πού ζοῦν ἀλ­λο­τρι­ω­μέ­νοι ἀ­πό τό Θεῖ­ο Θέ­λη­μα. Εἶ­ναι ἀ­δελ­φοί μας, παι­διά τοῦ ἴ­διου Πα­τέ­ρα Θε­οῦ. Καί μέ­σα μας μό­νο ἀ­γά­πη πρέ­πει νά ὑ­πάρ­χει γι᾿ αὐ­τούς, συγ­χώ­ρη­ση καί προ­σμο­νή ἐ­πι­στρο­φῆς.

Εὐ­λο­γη­μέ­να παι­διά τῆς Το­πι­κῆς μας Ἐκ­κλη­σί­ας,

Μέ ἀ­πέ­ραν­τη ἀ­γά­πη σᾶς εὐ­χό­μα­στε χρό­νια πολ­λά καί πλημ­μυ­ρι­σμέ­να ἀ­πό τήν χα­ρά καί τό φῶς τοῦ ἀ­να­τεί­λαν­τος Ἡ­λί­ου τῆς Δι­και­ο­σύ­νης. Αὐ­τήν τήν ἀ­νε­κλά­λη­τη χα­ρά καί αὐ­τό τό ἀ­νέ­σπε­ρο φῶς, πού καμ­μί­α σκιά τοῦ κό­σμου τού­του δέν μπο­ρεῖ νά ἀ­πο­κρύ­ψει, νά κρα­τᾶ­τε πάν­το­τε ζω­η­ρά στίς παλ­λό­με­νες ἀ­πό θεί­α ἀ­γά­πη καί θε­ϊ­κή φι­λαν­θρω­πί­α καρ­δι­ές σας. Μέ αὐ­τήν τήν χα­ρά καί μέ αὐ­τό τό φῶς ἀ­παν­τοῦ­με ἐ­μεῖς οἱ Χρι­στια­νοί στίς με­τέ­ω­ρες ἀ­πει­λές κά­θε σύγ­χρο­νου Ἡ­ρῴ­δη.


Ὅ­λοι ἐ­μεῖς, οἱ ἀ­δελ­φοί τοῦ Χρι­στοῦ, πού γι­νό­μα­στε, ὅ­πως Ἐ­κεῖ­νος, ἐ­λε­ή­μο­νες πρός τούς ἐ­λα­χί­στους ἀ­δελ­φούς Του, δέν ἔ­χο­με νά φο­βη­θοῦ­με κα­νέ­να καί τί­πο­τε ἀ­πό ὅ­σα ζο­φε­ρά μᾶς πε­ρι­βάλ­λουν. Για­τί ζοῦ­με καί κι­νού­μα­στε χω­ρίς μι­σαλ­λο­δο­ξί­ες καί κά­θε ἔν­νοι­α ρα­τσι­σμοῦ μᾶς βρί­σκει ἀν­τί­θε­τους. Καί ἀ­κό­μη για­τί γνω­ρί­ζο­με πώς τόν Χρι­στό τῆς καρ­διᾶς μας δέν μπο­ρεῖ νά τόν ἐκ­δι­ώ­ξει κα­νείς καί τί­πο­τε, ἐ­κτός ἀ­πό τίς δι­κές μας ἀ­στο­χί­ες, τά δι­κά μας λά­θη καί τή δι­κή μας ἀ­με­τα­νο­η­σί­α. Ὁ Χρι­στός τε­λι­κά γι’ αὐ­τό ἦλ­θε. Γιά νά μᾶς δώ­σει τήν δύ­να­μη νά δι­ορ­θώ­σο­με τά λά­θη μας καί νά ἀ­να­δι­α­τά­ξο­με ἀ­γα­πη­τι­κά πρός κά­θε κα­τεύ­θυν­ση τίς ζω­ές μας, ἐ­νερ­γῶν­τας σέ κά­θε πε­ρί­στα­ση ὅ­πως θά ἐ­νερ­γοῦ­σε Ἐ­κεῖ­νος, ὥ­στε νά εὐ­θυ­γραμ­μι­σθοῦ­με πλή­ρως μέ τήν ἄ­πει­ρη ἀ­γά­πη Του καί τό μέ­γα ἔ­λε­ός Του.

Μέ αὐ­τές τίς ἑ­όρ­τι­ες σκέ­ψεις καί μέ ἐγ­κάρ­δι­ες πα­τρι­κές εὐ­χές σᾶς ἀ­σπα­ζό­μα­στε αὐ­τές τίς Ἅ­γι­ες Ἡ­μέ­ρες τῆς Πί­στε­ώς μας. Νά τίς χα­ρεῖ­τε καί νά τίς ἑ­ορ­τά­σε­τε μέ ὅ­λη τήν δύ­να­μη τῆς ψυ­χῆς σας, γιά νά κλεί­σε­τε βα­θειά μέ­σα σας τά ἅ­για μη­νύ­μα­τα πού ἐκ­πέμ­πουν.

Μέ τήν ἀ­γά­πη Ἐ­κεί­νου πού ἔ­γι­νε ὅ­πως ἐ­μᾶς γιά ἐ­μᾶς σᾶς ἀγ­κα­λιά­ζει πα­τρι­κά ἡ σκέ­ψη καί ἡ προ­σευ­χή μας αὐ­τήν τήν Με­γά­λη Ἡ­μέ­ρα. Χρό­νια πολ­λά καί εὐ­λο­γη­μέ­να νά ζή­σε­τε, ἀ­γα­πη­μέ­να μου παι­διά τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μας.

Ὁ Ἐ­πί­σκο­πός σας
† Ὁ Ρε­θύ­μνης καί Αὐ­λο­πο­τά­μου Εὐ­γέ­νιος


Δείτε επίσης:

Ήρθε!
Ελεωνόρα Ζουγανέλη, "Έλα!" - Σαν προσευχή του μοντέρνου ανθρώπου...
H παρεξηγημένη αγιότητα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου