ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ: Υψώθηκε ο διάδρομος και βρέθηκαν τ' άγια λείψανα...

Πώς βρέθηκε το λείψανο ενός αγίου στο λιθόστρωτο της Μονής Νεαμτς (Ρουμανίας)

Μονή Νεαμτς - δεξιά το σημείο όπου βρέθηκε το λείψανο

"Νεκρός": Το περιστατικό το γνωρίζω και από φίλο Ρουμάνο, πέρα από την καταγραφή που γίνεται σ' αυτό το post.

ΔΙΗΓΕΙΤΑΙ Ο ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΙΩΑΝΝΙΚΙΟΣ ΜΠΑΛΑΝ
ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗΣ (πηγή: περιοδικό Lumea Credintei)

Στις 26 Μαΐου 1986 ξαφνικά το λιθόστρωτο μονοπάτι που οδηγεί στη Ν.Δ είσοδο του Ναού της Μονής Νεαμτς άρχισε σιγά σιγά να σηκώνεται στα 30 εκ. Το λιθόστρωτο αποτελούνταν από μεγάλα κομμάτια πέτρας. Το κομμάτι πέτρας που ανασηκώθηκε είχε μήκος ενός ανθρώπου και το πλάτος ενός φέρετρου αλλά δεν κατάλαβαν τι ήταν. Νόμιζαν ότι χάλασε το αποχετευτικό. Μα όταν υπάρχει τέτοια βλάβη το έδαφος πάει προς τα κάτω, όχι προς τα πάνω. Έσκαψαν στο ένα μέτρο και δεν βρήκαν τίποτα. Η πέτρα, το μπετόν, στη διάσταση του φέρετρου είχαν τριφτει σαν αλεύρι.. τι να είναι εδώ άραγε; Άντε να το κλείσουμε – Όχι να σκάψουμε λίγο ακόμη δεν έχουμε τι να χάσουμε.

Όσιος Παΐσιος Βελιτσκόφσκυ (από εδώ)

Σκάβουν ακόμη μισό μέτρο και τι να βρουν. Μέγα θαύμα. Τα λείψανα ενός Αγίου! Κάποιοι λένε ότι είναι του Αγίου Παΐσιου Βελιτσκόφσκυ (σ.σ έζησε σ’ αυτό το μοναστήρι από το 1779 έως το 1794). Έτσι έκαναν τα παλιά χρόνια. Όταν ήθελαν να κρύψουν κάτι πολύτιμο το έβαζαν σ’ ένα μέρος όπου περνούσε πολύς κόσμος και δεν το υποπτευόταν κανείς. Κανείς δεν ξέρει ποιος Άγιος είναι. Προσευχόμαστε στο Θεό να μας ανακαλύψει τ’ όνομά του.

Ήταν μια στιγμή μεγάλης αναστάτωσης. Έρχονταν στο μοναστήρι κόσμος. Άναβαν κεριά. Ήρθε και η σεκιουριτάτε (=ασφάλεια) του Τσαουσέσκου στο μοναστήρι. Συνέβησαν δυσάρεστα γεγονότα. Δε θέλω τώρα να τα λέω. Σταματούσαν τον κόσμο στο Τίργκου Νεαμτς (σ.σ. το τελευταίο χωριό πριν το μοναστήρι). Έβαλαν εμπόδια να μην περνάνε τα λεωφορεία. Οι πατέρες της μονής βλέποντας ότι τα πράγματα περιπλέκονται επικίνδυνα, έβαλαν τα λείψανα σ΄ένα φέρετρο και το έκρυψαν σε μια κρυψώνα μέσα στο τοιχίο της μονής που έχει πάχος 2-3 μέτρων.

Την επόμενη μέρα ήρθε η σεκιουριτάτε. Ανακρίσεις επί ανακρίσεων. Πέρασαν δύο-τρεις μήνες. Όλο έρχονταν. Ρωτούσαν: που είναι εκείνα τα κόκαλα. Να μας τα δώσετε. Τότε τους είπαν : Πηγαίνετε στο οστεοφυλάκιο. – Που είναι αυτό; - Εκεί στο νεκροταφείο προς τα κάτω. Πάνε αυτοί μετά, βλέπουν τόσες νεκροκεφαλές και βγαίνουν έξω τρομαγμένοι. Σαν να είχαν τύψεις συνειδήσεως. Έφυγαν και δεν τους ξαναενόχλησε κανείς. Σήμερα τα λείψανα του αγνώστου αγίου βρίσκονται στον πρόναο της Ι.Μ. Νεαμτς Ρουμανίας.