Η έγκλειστη Γερόντισσα Χριστίνα της Δράμας († 23.6.2012)

ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ

Εκοιμήθη το Σαββάτο 23 Ιουνίου 2012 σε ηλικία 87 ετών η γερόντισσα Χριστίνα. Η γερόντισσα γεννήθηκε το 1925 στον Ακρίτα Κιλκίς, ενώ ασκήτευε έγκλειστη για πολλά χρόνια
Η γερόντισσα γεννήθηκε το 1925 στον Ακρίτα Κιλκίς, ενώ ασκήτευε έγκλειστη για πολλά χρόνια στο ερημητήριο που η ίδια είχε ανεγείρει στην Πρασινάδα Παρανεστίου.
Έγινε μοναχή στον φρικτό Γολγοθά (στα Ιεροσόλυμα) από τον μακαριστό Πατριάρχη Ιεροσολύμων Βενέδικτο, και στη συνέχεια μεγαλόσχημη μοναχή από τον Αρχιεπίσκοπο Σιναίου (Σινά) κ. Δαμιανό.
Αξίζει να αναφερθεί ότι η γερόντισα Χριστίνα έζησε ερημητικό βίο στο Σινά.
Επίσης υπήρξε Κτήτορας της Ιεράς Μονής Παναγίας Παγγαιοτίσης, της Ιεράς Μητροπόλεως Ελευθερουπόλεως.

Απο εκεί με την ευλογία του πνευματικού της, αειμνήστου γέροντα Ευσεβίου Βίτη, ανεχώρησε στο Παρανέστη για να ζήσει ερημητικό βίο.
Να σημειωθεί ότι ήταν ίσως η μοναδική στην Ελλάδα ερημίτης – έγκλειστη μοναχή, η οποία βοήθησε πάρα πολύ κόσμο με την προσευχή της και τις πνευματικές νουθεσίες.

ΑΠΑΝΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

***

Τελέστηκε την Κυριακή 24 Ιουνίου 2012 η κηδεία της έγκλειστης ασκήτριας Χριστίνας, η οποία εκοιμήθη το Σάββατο 23 Ιουνίου σε ηλικία 87 ετών.
Την Εξόδιο Ακολουθία τέλεσε ο Σεβ. Μητροπολίτης Δράμας κ. Παύλος, συμπαραστατούμενος από πλειάδα Ιερών στην Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως Πρασινάδας Παρανεστίου.
Στη συνέχεια ο έγινε ο ενταφιασμός της μακαριστής γερόντισσας Χριστίνα, στο Ησυχαστήριο της όπου ήταν και η επιθυμία της [στον τάφο που η ίδια είχε ετοιμάσει].
Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με μαρτυρίες πιστών, κατά τη διάρκεια της Εξοδίου Ακολουθίας πολλοί ήταν εκείνοι που έζησαν κάτι θαυμαστό.
Ο Σεβ. Μητροπολίτης Δράμας κ. Παύλος αναφερόμενος στην γερόντισσα, έκανε λόγο για μια αγία μορφή των ημερών μας.
"Πολλά είναι τα περιστατικά που μπορώ να διηγηθώ, τα οποία αποδεικνύουν την παρρησία που είχε η γερόντισσα στον Θεό" ανέφερε μεταξύ άλλων ο κ. Παύλος.
Τέλος ο Σεβασμιωτάτος αναφέρθηκε στον έγκλειστο βίο της, καθώς και στην ασκητική της ζωής.

Πρακτορείο ειδήσεων Ρομφαία
 

 

 

Γνωρίστε και τις Γερόντισσες:

Γερόντισσα Ακυλίνα της Σίψας

Αγία Σοφία της Κλεισούρας, η Ασκήτισσα της Παναγιάς

Ταρσώ, η διά Χριστόν σαλή: ελεύθερη, ακατανόητη και αγία

Η άστεγη αγία του κέντρου της Αθήνας 

Γιαγιά Λαμπρινή της Άρτας, η μεγάλη αθλήτρια

Τρεις σύγχρονες Γερόντισσες της Κρήτης

Κλαιομαρία του Περισσού, η Γερόντισσα της γειτονιάς 

Η Έλενα - μοναχή Φιλαρέτη, η αχθοφόρος του πόνου ...

29-30 Ιούνη: Πέτρου+Παύλου+των 12 αποστόλων!

Ο ασπασμός των αγίων αποστόλων Πέτρου και Παύλου, που κατά την παράδοση συνέβη όταν επρόκειτο να εκτελεστούν από τις ρωμαϊκές αρχές, κατά το διωγμό των χριστιανών από το Νέρωνα

29 Ιουνίου: των αγίων αποστόλων Πέτρου & Παύλου

Πέτρος, ο Αρνητής που Αγάπησε

Η διδασκαλία του αποστόλου Πέτρου για το Χριστό (σε αντιπαραβολή με τη διδασκαλία του Ισλάμ γι' Αυτόν)
  
Αγάπη, ελευθερία και δουλεία στον απόστολο Παύλο
 
Ο απόστολος Παύλος και οι γυναίκες

Μήπως ο Παύλος έκαψε τη Ρώμη;

Ο απόστολος των δακρύων

30 Ιουνίου: Η Σύναξη των 12 αποστόλων

Οι απόστολοι που θυσιάστηκαν για την πίστη τους

Δείτε και την ενότητά μας: Πρωτοχριστιανισμός 

Ολόκληρη η Καινή Διαθήκη 

Αίμα ορθοδόξων (και όχι μόνο) στη Συρία!...

Είσαι Ορθόδοξος; Λάθος! Είσαι και Ελληνας; Λάθος μέγα!

'Η απλά "πεθαίνοντας στη Συρία...."

Εισαγωγή "Νεκρού": Η Συρία είναι μία από τις αρχαίες ορθόδοξες χώρες, με μεγάλους αγίους και Πατέρες της Εκκλησίας, όπως οι άγιοι Ισαάκ ο Σύρος και Εφραίμ ο Σύρος (ας πρεσβεύουν), με θεολογική παράδοση στα συριακά.

Παρότι με την πάροδο του χρόνου αλλοτριώθηκε από τις αιρέσεις και αργότερα κυριεύτηκε από το Ισλάμ, και σήμερα ακόμη διαθέτει το ορθόδοξο πατριαρχείο Αντιοχείας και ιστορικά μοναστήρια της Ορθοδοξίας, όπως το μοναστήρι της Παναγίας Σεντνάγια, όπου έγινε και το μεγάλο θαύμα της ανάστασης του τεμαχισμένου Σαουδάραβα...

Η ισλαμική έκρηξη παρασύρει τους χριστιανούς αδελφούς μας της Συρίας και δημιουργεί νέους μάρτυρες. Με σεβασμό και κάποιο τρόμο, για τα μαρτύρια των αδελφών μας, αναδημοσιεύουμε τα παρακάτω. Οι ειδήσεις βεβαίως τρέχουν. Ο Θεός ας βοηθήσει όλα τα πλάσματά Του και να στηρίξει τους μάρτυρες, αλλά και να φωτίσει για μετάνοια τους δολοφόνους των μαρτύρων. Κάντε μια προσευχούλα.

Τι και πώς

Με άμεσο αφανισμό κινδυνεύουν στη Συρία οι κοινότητες ορθοδόξων, καθολικών, κοπτών κλπ, που αριθμούν 2,25 εκατ. ανθρώπους, σε περίπτωση που επικρατήσει το αντάρτικο της Μουσουλμανικής Αδελφότητας που υποστηρίζεται βέβαια από τους δυτικούς, κυρίως τη Γαλλία και τις ΗΠΑ, αλλά και όλα τα αραβικά κράτη, με φιλοδυτικά καθεστώτα. Ανάμεσά τους και ένας μεγάλος αριθμός Ελληνορθοδόξων που κυμαίνεται μεταξύ 300 και 400.000 πιστών ["N": οι ορθόδοξοι αδελφοί μας αυτοί, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι οπωσδήποτε Έλληνες στην καταγωγή, αλλά ονομάζονται έτσι επειδή το πατριαρχείο Αντιοχείας (που είναι αρχαίο, βυζαντινής προέλευσης) φέρει το χαρακτηρισμό "Ελληνορθόδοξο". Φυσικά, το ενδιαφέρον μας γι' αυτούς (όπως και για όλους τους ανθρώπους, κάθε "πίστης") δεν είναι φυλετικό ή πολιτικό, αλλά πνευματικό!].

Μόνο μέχρι σήμερα, 138.000 χριστιανοί έχουν εκδιωχθεί από τις εστίες τους, ενώ παράλληλα καταστρέφονται συστηματικά χριστιανικές εκκλησίες, όπως αναφέρουν απόλτα έγκυρες πηγές του ΟΗΕ.

Ειδικά στην πόλη Χομς, έχει συντελεστεί ήδη σφαγή εκατοντάδων χριστιανών από τους αντικαθεστωτικούς της Μουσουλμανική Αδελφότητας και κανένας δυτικός δεν έχει ενοχληθεί σε μία χώρα όπου το 10% είναι χριστιανοί σε σύνολο 22,5 εκατ. ψυχών.

Χαρακτηριστικό είναι ότι το κατά τά άλλα λαλίστατο κατά του συριακού καθεστώτος ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, δεν έχει αρθρώσει ούτε λέξη για το δράμα και για τον κίνδυνο που διατρέχουν οι ομόδοξοι Σύροι, ούτε βέβαια έχει πει κάτι για τον κίνδυνο που βιώνει η μη φίλα προσκείμενη στους φανατικούς μουσουλμάνους, ελληνική κοινότητα της Συρίας.

Ο γαλλικής καταγωγής καθολικός επίσκοπος Philippe Tournyol-Clos δήλωσε σχετικά ότι: 

“Η εικόνα που παρουσιάζουν οι χριστιανικές κοινότητες είναι εικόνα απόλυτης ερημιάς. Η εκκλησία του Μαρ Ελιάν έχει μισοκαταστραφεί, ενώ η εκκλησία της Παναγίας της Ειρήνης εξακολουθεί να είναι κατειλημμένη από τους αντάρτες.

Τα σπίτια των χριστιανών έχουν καταληφθεί από τους αντάρτες οι οποιοι βιάζουν και δολοφονούν όποιον η όποια τους αντιστέκεται από τους χριστιανούς. Η περιοχή της Χαμιντιέ συνεχίζει να τελεί υπό κατοχή ένοπλων ομάδων, ανεξάρτητων μεταξύ τους, βαριά οπλισμένων, οι οποίες συμπεριλαμβάνονται σε λίστα μισθοδοσίας του Κατάρ και της Σαουδικής Αραβίας.

Οι περισσότεροι από τους χριστιανούς (138.000 περίπου) έχουν καταφύγει στη Δαμασκό και τον Λίβανο, ενώ άλλοι κατέφυγαν σε αγροτικές περιοχές γύρω από τις πόλεις”.

Και ο επίσκοπος συνεχίζει: 

“Έχουν καταγραφεί δεκάδες ομολογίες, σύμφωνα με τις οποίες η Λιβύη, το Κατάρ και τα ΗΑΕ, έχει χρήματα, όπλα, και αντάρτες με σκοπό την ενίσχυση του αυτοαποκαλούμενου “Ελεύθερου Συριακού Στρατού,” και η Μουσουλμανική Αδελφότητα έχει συμμετάσχει και εξακολουθεί να παίρνει ενεργό μέρος στις μάχες, όπως συνέβη και στη δεκαετία του 1980, όταν τελικά νικήθηκαν στη Συρία”.

Σε ό,τι αφορά τις κατηγορίες που απευθύνονται εναντίον των εξτρεμιστικών ομάδων, για ένα θρησκευτικό πόλεμο με άμεσο στόχο τους Χριστιανούς, η αφήγηση του επισκόπου επιβεβαιώνεται και σε σχετικό δημοσίευμα των Los Angeles Times με τίτλο “Η εκκλησία εκφράζει φόβους για συστηματική εθνοκάθαρση εναντίον των χριστιανών στην πόλη Χομς”.

Επίσης το περιοδικό New Yorker, ήδη από το 2007, ανέφερε σε δημοσίευμά του ότι η Δύση γνώριζε πολύ καλά εκ των προτέρων ότι οι ξένοι εξτρεμιστές μουσουλμάνοι διαφόρων αιρέσεων, που ήταν έτοιμοι να ανατρέψουν το καθεστώς Άσαντ στη Συρία, ήταν στην πραγματικότητα τρομοκράτες και θα προκαλούσαν μεγάλη αιματοχυσία στη χώρα. Στο δημοσίευμα γινόταν επίσης αναφορά στο γεγονός ότι η Δύση, ήδη από το 2007, υποστήριζε πλήρως τη Μουσουλμανική Αδελφότητα. 

Μετάξύ των 2,25 εκατ. χριστιανών βρίσκονται και 300.000 – κατ’άλλες πηγές 400.000 – περίπου Ελληνορθόδοξοι οι οποίοι βιώνουν τον τρόμο στις περιοχές που έχουν τεθεί υπό τον έλεγχο των φανατικών μουσουλμάνων ανταρτών. Ήδη υπολογίζεται ότι μεταξύ των 14.000 ανθρώπων που έχουν χάσει τις ζωές τους από τότε που ξεκίνησε το αντάρτικο, βρίσκονται και 100-150 Ελληνορθόδοξοι των οποίων η τύχη αγνοείται εδώ κια πολλούς μήνες.
Για την πτυχή αυτού του δράματος σε βάρος των χρiστιανών, δεν μιλάει κανείς ούτε στην Δύση ούτε στην Ελλάδα, όπου τα μεγάλα ΜΜΕ καταπίνουν “αμάσητη” την προπαγάνδα των ισλαμιστών και βέβαια των δυτικών πρατκορείων ειδήσεων, όταν το παράδειγμα της Λιβύης είναι τόσο πρόσφατο: Το μόνο που ενδιέφερε τους δυτικούς ήταν να ελέγξουν τις περιοχές των πετρελαίων. Η υπόλοιπη χώρα βιώνει μια χαοτική κατάσταση με διάφορες ένοπλες ομάδες και φυκές να ελέγχουν διαφορες περιοχές μέσα σε ένα καθεστώς τρόπου και ισλαμικού φονταμενταλισμού… 

Πηγή: Defencenet.gr

Τα ντόρτια για τους χριστιανούς, οι εξάρες για τους "δημοκράτες"

Τι και πώς

Τα ζάρια ρίχνουν στη Συρία και το παιχνίδι παίζεται -κυρίως- στην πλάτη των χριστιανών. Αμερικανοί προστάτες (τρέμοντες για τον ενεργό ρόλο των Ρώσων, που απειλεί την μονοκρατορία τους), οι Σαουδάραβες που έχουν αναλάβει και επίσημα την μισθοδοσία των μισθοφόρων στη Συρία και τη χρηματοδότηση για τους εξοπλισμούς τους και η Δύση που προκλητικά βαφτίζει τους μισθοφόρους επαναστάτες.

Οι ζωές των εκεί χριστιανών κινδυνεύουν και υφίστανται τα πάνδεινα (από τους "επαναστάτες" ).
Από το φίλιο μπλογκ ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ δανείστηκα τις φωτογραφίες που δείχνουν έναν μισθοφόρο "επαναστάτη" να πανηγυρίζει για την λεία του, ένα πετραχήλι καθώς και τις καταστροφές ναών, από τους πολιτισμένους υπερασπιστές της...."δημοκρατίας".
 

Φυσικά τα Μ.Μ.Ε. σωπαίνουν και η "δημοκρατία" (ντόπια και ξένη) ροχαλίζει.
Υπάρχουν και Ελληνες που υποφέρουν στη Συρία αλλά το κράτος μας επέλεξε την νομιμόφρονα στάση της υποτέλειας στους Ευρωπαίους και Αμερικανούς προστάτες.





 

Στο defencenet.gr βρήκαμε ένα ενδιαφέρον ρεπορτάζ της Maria Finoishina στο Russia Today, για το χριστιανικό χωριό της Maaloula που είναι το μοναδικό χωριό στον κόσμο που μιλάει Αραμαϊκά -τη γλώσσα που πολλοί πιστεύουν ότι μιλούσε ο Ιησούς Χριστός (άλλοι πιστεύουν ότι μιλούσε ελληνικά καθότι καταγόταν από την ελλληνόφωνη Γαλλιλαία).

Στο βίντεο που ακολουθεί θα δείτε φοβισμένους χριστιανούς να ανησυχούν για την επερχόμενη κάθοδο των "βαρβάρων" και για το τι μπορεί να τους συμβεί.
Όπως οι ίδιοι λένε σέβονται και αγαπούν την κυβέρνηση Ασαντ γιατί με αυτήν είναι ελεύθεροι να εξασκούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, κάτι εξαιρετικά αμφίβολο αν επικρατήσουν ισλαμιστές και παρακλάδια της Αλ Κάιντα, στηριζόμενα από τη CIA κατά τα λεγόμενα των NY Times.

Οπως λέει το ρεπορτάζ, ο Ασσαντ προστάτεψε το 10% του πληθυσμού που είναι χριστιανοί περιορίζοντας τη δύναμη των Ισλαμιστών, μία δύναμη που οι Δυτικοί χριστιανοί(;) τώρα χρηματοδοτούν και εξοπλίζουν για να έρθει στην εξουσία.
Οπως οι ίδιοι λένε, ο Άσσαντ κρατούσε τις θρησκευτικές ομάδες αγαπημένες και έχει μετατραπεί ο ίδιος σε σύμβολο επιβίωσης των χριστιανών.
 

Η μοναχή Pelagia Sayaf του Μοναστηριού της Αγίας Θέκλας λέει ότι δεν φοβούνται το καθεστώςαλλά μην χάσουν το καθεστώς αυτό.
"Ο Θεός να ευλογεί τον Άσσαντ. Οι επαναστάτες πληρώνονται και παίρνουν εντολές να καταστρέψουν τη χώρα."
 

Πολύ ενδιαφέρουσα είναι η μαρτυρία του Mahmound Diab ο οποίος δεν είναι χριστιανός αλλά ο ιμάμης της πόλης και δηλώνει ότι μετά την προσευχή της Παρασκευής (σαν τη δική μας Κυριακή) έρχονταν τον Απρίλιο άγνωστοι, για να πείσουν τον κοσμο να ξεσηκωθεί.
Όμως αυτοί αρνήθηκαν και δεν τους ξαναείδαν έκτοτε.
Οπως καταλαβαίνετε, άλλοι είναι οι λόγοι της επιθυμούμενης πτώσης του Άσσαντ και έχει να κάνει με το Αμερικανικό κόμπλεξ να αφήσουν τους Ρώσους χωρίς στήριγμα στη Μεσόγειο.

Διαβάστε και: Σφαγές Ελληνορθοδόξων στη Συρία - Αντίδραση της Ρωσίας
Η Ορθοδοξία στη Συρία σε κίνδυνο
Το ορθόδοξο μοναστήρι της Παναγίας Σεντνάγια στη Συρία (σε κίνδυνο)
Ιστοσελίδα της Μητρόπολης Χαλεπίου, Βεροίας και Αλεξανδρέττας 

Και για να μην ξεχνιόμαστε:

Αποκεφαλισμός χριστιανού μπροστά στην κάμερα
Ορθόδοξος ο μάρτυρας του βίντεο με τον αποκεφαλισμό;

Τρομακτικό κύμα χριστιανικού αίματος στον ισλαμικό κόσμο

Σύγχρονοι μάρτυρες

Μνήμη π. Ευέλθοντος († 27.6.2011), του φιλανθρώπου

Έζησε μια ζωή αγάπης, ως ιερέας (άμισθος) και εκπαιδευτικός. Βοήθησε όσο περισσότερους ανθρώπους μπόρεσε, με κάθε τρόπο. Σπούδασε φτωχά παιδιά με έξοδά του, έχτισε σχολεία, ιατρεία, νοσοκομεία & εκκλησίες σε διάφορες χώρες της Αφρικής. Ποτέ δεν αγάπησε τα λεφτά, μόνο το Θεό και τον πλησίον. Είναι ο π. Ευέλθων από το Παραλίμνι Κύπρου, έγγαμος και πατέρας τριών παιδιών (το ένα στον ουρανό). Κοιμήθηκε, μόλις 61 ετών, στις 27 Ιουνίου 2011.

 

Κλικ εδώ! 

Διαβάστε και:

Διαδικτυακό αφιέρωμα στον π. Ευέλθοντα:

Πρωτοπρεσβύτερος Ευέλθων Χαραλάμπους
Αποχαιρετισμός
Αφιέρωμα στην ζωή και το έργο του
Ο Σεμνός Ιερέας
Τα ορφανά παιδιά της Αφρικής
Χαμόγελο από την αιωνιότητα
Αιωνία σου η μνήμη
Εκοιμήθη ο Πρωτοπρεσβύτερος Ευέλθων
Χαραλάμπους από την Αμμόχωστο
Η πνευματική διαθήκη του π. Ευέλθοντος (και βίντεο γι' αυτόν)

Επίσης:

Ο παπάς που φώτισε τη Λεμεσό (ο π. Σολομών Παναγίδης και η πολύπλευρη δράση του)

Ένας σύγχρονος Κύπριος άγιος (ο παππούς Παναής από τη Λύση)

Ένας άγνωστος Κύπριος νεομάρτυρας

π. Γεώργιος Πυρουνάκης, ο "Πρωτόπαπας του Λαού"

Ο π. Χαράλαμπος Βασιλόπουλος και η πολύπλευρη δράση του

Άλλοι παπάδες που "ΛΕΝΕ"...

Άγιος Σαμψών ο Ξενοδόχος, ο πατέρας των νοσοκομείων

Ένας φιλάνθρωπος και ανάργυρος ιατρός και ιερέας 

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΧΙΟΥ
Δες: Οι άγιοι της Ιατρικής

Η εφέστιος εικόνα του Αγίου
Σαμψών του Ξενοδόχου στον
ομώνυμο ιερό ναό Πύργου Σαντορίνης

Μέσα στη σεπτή χορεία των είκοσι ιαματικών Αγίων Αναργύρων συγκαταλέγεται και ο τιμώμενος στις 27 Ιουνίου Άγιος Σαμψών ο Ξενοδόχος, ο οποίος διακρίθηκε για τη φιλανθρωπία του, αλλά και για το χάρισμα να θεραπεύει ασθενείς με την επίκληση του ονόματος του Ιησού Χριστού. 

Ο φιλεύσπλαχνος Άγιος Σαμψών γεννήθηκε στη Ρώμη το 511 μ.Χ. από εύπορους (πλούσιους) γονείς με βασιλική καταγωγή, οι οποίοι ήταν και συγγενείς του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Λόγω της οικονομικής ευμάρειας της οικογένειάς του, μορφώθηκε πλουσιοπάροχα και από όλες τις επιστήμες αγάπησε την ιατρική χάρη στο φιλάνθρωπο και ψυχωφελές περιεχόμενό της. Γι’ αυτό και την επιστήμη της ιατρικής δεν την εξασκούσε ως βιοποριστικό επάγγελμα, αλλά ως κοινωνικό λειτούργημα για να βοηθά τους φτωχούς και να θεραπεύει με τη χάρη του Θεού τους ασθενείς. Μετά τον θάνατο των εύπορων γονέων του, διένειμε τη μεγάλη περιουσία του στους φτωχούς και εκατοντάδες άποροι βρήκαν τροφή, ανακούφιση και στήριγμα. 

Όμως ο ταπεινός και φιλεύσπλαχνος Άγιος Σαμψών άρχισε να αποκτά τη φήμη του φιλάνθρωπου και ανάργυρου ιατρού και έξω από τα όρια της Ρώμης.
Γι’ αυτό και πολυάριθμοι άνθρωποι άρχισαν να συρρέουν στο σπίτι του για να λάβουν την ποθούμενη θεραπεία και να βρουν την ψυχική στήριξη. Η επιθυμία του όμως ήταν να ζει στην αφάνεια και να ασκείται πνευματικά. Γι’ αυτό και εγκατέλειψε τη Ρώμη και πήγε στην Κωνσταντινούπολη για να συνεχίσει εκεί το θεάρεστο έργο του. Στη Βασιλεύουσα άρχισε να επισκέπτεται τις ιερές μονές, ενώ επιδόθηκε με ιδιαίτερο ζήλο στην άσκηση και τη μελέτη της Αγίας Γραφής στο φτωχικό και ταπεινό του σπίτι. Όμως η φήμη του ως άριστου ιατρού ανέδειξε πολύ σύντομα το σπίτι του σε άμισθο ιατρείο και σε ένθεο ξενοδοχείο και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, ώστε οι ασθενείς έβρισκαν δωρεάν τη θεραπεία τους και οι φτωχοί τη φροντίδα και την ψυχική τους στήριξη. 

Το θεάρεστο έργο και η απαστράπτουσα αρετή του Αγίου Σαμψών έγιναν γνωστά και στον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Μηνά, ο οποίος τον κάλεσε και αφού διαπίστωσε και ο ίδιος τα πλούσια χαρίσματά του, τον χειροτόνησε ιερέα σε ηλικία τριάντα ετών. Μετά τη χειροτονία του επιδόθηκε με ακόμη μεγαλύτερο ζήλο στην σωματική και ψυχική θεραπεία των πολυάριθμων ασθενών του, γεγονός που οδήγησε στη διάδοση της φήμης του ως ανάργυρος, ιαματικός και φιλάνθρωπος κληρικός και ιατρός σε ολόκληρη την Κωνσταντινούπολη. 

Την εποχή αυτή Αυτοκράτορας της Βασιλεύουσας ήταν ο Ιουστινιανός, ο οποίος κάποια στιγμή ασθένησε βαρύτατα. Πολλοί ήταν οι ιατροί που έσπευσαν για να τον θεραπεύσουν, αλλά κανείς δεν κατάφερε να τον θεραπεύσει από την ανίατη ασθένεια. Τότε ο Ιουστινιανός ζήτησε με δάκρυα τη βοήθεια του Κυρίου στο μεγάλο πρόβλημα της υγείας του. Και ο Κύριος ανταποκρίθηκε στη βαθιά και ειλικρινή προσευχή του με ένα απροσδόκητο όνειρο. Σ’ αυτό ο αυτοκράτορας είδε πολλούς ιατρούς, οι οποίοι ήταν ενδεδυμένοι με ιερατική στολή. Κάποια στιγμή πλησίασε τον Ιουστινιανό ένας νέος με πολυτελή ενδύματα και του υπέδειξε έναν ταπεινό, σεμνό και ενάρετο ιατρό ως τον μοναδικό που θα μπορούσε να τον θεραπεύσει. Μόλις ξύπνησε ο Ιουστινιανός από το όνειρο, έδωσε εντολή να έρθουν όλοι οι ιατροί. Κανείς όμως από αυτούς δεν έμοιαζε με τον ταπεινό ιατρό που είχε δει στον ύπνο του, γεγονός που τον λύπησε βαθύτατα. Τότε υποσχέθηκε μεγάλα δώρα σ’ αυτόν που θα έβρισκε τον σωτήρα του. Κάποιος όμως από τους ιατρούς γνώριζε τον Σαμψών και ενημέρωσε σχετικά τον αυτοκράτορα, ο οποίος διέταξε να τον φέρουν αμέσως μπροστά του. Μόλις ο Ιουστινιανός αντίκρισε τον ενάρετο και σεμνό Σαμψών, αμέσως αναγνώρισε στο πρόσωπό του αυτόν που είχε δει στο όνειρο. Ο Άγιος προσευχήθηκε με όλη του τη δύναμη στον Ιησού Χριστό και τότε ο αυτοκράτορας θεραπεύτηκε από την ανίατη ασθένεια.

Τοιχογραφία του Αγίου Σαμψών και του Αγίου Αριστείδου
στον Ιερό Ναό Παναγίας Γιατρίσσης Αρτέμιδος Αττικής

 Μετά τη θαυματουργική επέμβαση του Θεού και τη σωτηρία του Ιουστινιανού, ο αυτοκράτορας θέλησε από ευγνωμοσύνη να δώσει χρήματα στον ταπεινό και ενάρετο Σαμψών. Εκείνος όμως δεν τα δέχθηκε και ζήτησε να του ανεγείρει ένα μεγάλο νοσοκομείο, το οποίο πήρε την επωνυμία του αναργύρου ιατρού «Σαμψών του ξενοδόχου» και σ’ αυτό βρήκαν καταφύγιο και ανακούφιση πολυάριθμοι άποροι και ασθενείς. 

Ο Πανάγαθος Θεός αντάμειψε πλουσιοπάροχα τον Άγιο Σαμψών για τη φιλανθρωπία και την ελεημοσύνη του ακόμα και μετά θάνατον, αφού ο πάνσεπτος τάφος του έγινε λαοφιλές προσκύνημα, αλλά και αέναος πηγή θαυματουργικών ιάσεων. 

 

Ο ιερός ναός του Αγίου Σαμψών του Ξενοδόχου στο χωριό Πύργος Σαντορίνης

Ο Άγιος Σαμψών ο ξενοδόχος, ο οποίος αποτελεί για τη σημερινή εγωκεντρική και υλιστική εποχή μας ένα φωτεινό παράδειγμα αγάπης και φιλανθρωπίας προς τον πλησίον και τον πάσχοντα αδελφό, τιμάται και γεραίρεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία μας στις 27 Ιουνίου. Την πάντιμη μνήμη του τιμούν ιδιαιτέρως οι αφιερωμένοι στο όνομά του ιεροί ναοί στην Πάτμο, τη Σαντορίνη, την Πάρο και τη Λέσβο, όπου το παρεκκλήσιο του Γηροκομείου Πλωμαρίου τιμάται επ’ ονόματί του. Από το έτος 2010 καθιερώθηκε επίσης πανηγυρικός εορτασμός της μνήμης του και στον ιστορικό Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ζωοδόχου Πηγής Μυκόνου με τη συμμετοχή του οικείου επισκόπου και πλήθους χριστιανών.

Αριστείδης Γ. Θεοδωρόπουλος 

Εκπαιδευτικός 

Βιβλιογραφία 

· Αεράκη Νικοδήμου Γ., Αρχιμανδρίτου – Ιεροκήρυκος, Συμπληρωματική Ασματική Ακολουθία του Οσίου πατρός ημών Σαμψών του Ξενοδόχου, Αθήναι 1998. 

· Μηλίτση Γεωργίου Θ., Οι Άγιοι Είκοσι Ανάργυροι, Τρίκαλα 1997.

***

Ο Άγιος Σαμψών ο Ξενοδόχος

π. Γεωργίου Παπαβαρνάβα

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

Ο Άγιος Σαμψών έζησε τον 6^ον αιώνα και καταγόταν από πλούσια οικογένεια της Ρώμης. Σπούδασε τις επιστήμες της εποχής του και κυρίως την ιατρική, την οποία και άσκησε. Είχε πολλή αγάπη προς όλους χωρίς διακρίσεις. Όταν οι γονείς του ανεχώρησαν από τον κόσμο αυτό, μοίρασε την περιουσία του όλη στους φτωχούς και έφυγε για την νέα Ρώμη. Εκεί στην Κωνσταντινούπολη ζούσε φτωχικά υπηρετώντας και θεραπεύοντας ψυχικά και σωματικά τους πάσχοντες. Πολλές αγιάτρευτες αρρώστιες τις θεράπευε με την προσευχή του, αλλά για να μη το καταλαβαίνουν οι άνθρωποι και τον επαινούν προσποιόταν ότι η θεραπεία προήλθε από τις αλοιφές και τα βότανα. Κάποτε εθεράπευσε και τον Αυτοκράτορα Ιουστινιανό από ανίατη και επώδυνη ασθένεια και τότε αυτός, από ευγνωμοσύνη προς τον Άγιο, του έκτισε μεγάλο νοσοκομείο, που ήταν συνάμα και ξενοδοχείο, γι' αυτό λέγεται και ξενοδόχος, όπου φιλοξενούσε δωρεάν τους φτωχούς και απόρους. 

Εδώ πρέπει να λεχθή ότι ο Όσιος αρνιόταν επίμονα την οποιαδήποτε υλική προσφορά του Αυτοκράτορα, τελικά όμως υποχώρησε από σεβασμό στον ανώτατο άρχοντα καί, για να μη του στερήση την χαρά της ευγνώμονης προσφοράς, αλλά και από αγάπη στον φτωχό λαό και τους αρρώστους που φιλοξενούσε, περιποιόταν και θεράπευε. Αυτό δείχνει το πέρα για πέρα ορθόδοξο ήθος του. Δεν εκμεταλλεύεται την γνωριμία του με τον Αυτοκράτορα για να μαζέψη χρήματα, άλλωστε από αυτά είχε πολλά και τα μοίρασε. Ούτε πάλι χρησιμοποιεί την προς το πρόσωπο του εύνοια του Ιουστινιανού για να αποκτήση κύρος. Κύρος είχε και μάλιστα μεγάλο. Του το προσέδιδε η αγιότητά του και η μεγάλη αγάπη και εμπιστοσύνη του λαού στο πρόσωπό του.

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να αναφερθώ λίγο στον Αυτοκράτορα Ιουστινιανό, ο οποίος με το ήθος του φανερώνει τον τρόπο ασκήσεως της εξουσίας, που συνίσταται στον σεβασμό και την αγάπη προς τον Θεό και την φροντίδα για τον λαό ["Ν": Δες: Η φιλολαϊκή νομοθεσία του Ιουστινιανού]. Με το κτίσιμο και την οικονομική ενίσχυση και συντήρηση του Νοσοκομείου - Ξενοδοχείου ενισχύει, στο πρόσωπο του Αγίου Σαμψών, την Εκκλησία στο κοινωνικό της έργο. Με την οξυδέρκεια που τον διακρίνει βλέπει τον κόπο ο οποίος καταβάλλεται για να ανακουφισθή ο ανθρώπινος πόνος, και με την πνευματική του ευαισθησία αντιλαμβάνεται την τεράστια κοινωνική προσφορά και έρχεται αρωγός και συμπαραστάτης σε αυτό το τεράστιο έργο.

Όταν μελετάς την θαυμαστή και υπέροχη ζωή του Αγίου Σαμψών, εξάγεις αβίαστα το συμπέρασμα ότι το κοινωνικό του έργο ήταν αποτέλεσμα της εσωτερικής του εργασίας, ήταν καρπός του Αγίου Πνεύματος, που κατοικούσε στην αγιασμένη του ύπαρξη. Επίσης ότι διέθετε εκκλησιαστικό φρόνημα. Δεν έκανε ατομικό έργο, αλλά ήταν εντεταγμένος οργανικά στο σώμα της Εκκλησίας και είχε αναφορά στον Επίσκοπο, ο οποίος είναι το μυστήριο της αισθητής παρουσίας του Χριστού επί της γης. Έκανε υπακοή στον Πατριάρχη της Κωνσταντινουπόλεως, ο οποίος εκτιμώντας το ήθος του και τα χαρίσματα του τον εχειροτόνησε Ιερέα.

Ήταν πραγματικός άρχοντας. Πρόσφερε απλόχερα χωρίς να περιμένη ανταπόδοση. Διακονούσε τους πάντες, διότι ήξερε πολύ καλά ότι η αγάπη δεν γνωρίζει σύνορα. Οι τσέπες του ήταν “τρύπιες”. Από τα χέρια του πέρασαν πάρα πολλά χρήματα, αλλά για τον εαυτό του δεν κράτησε ποτέ τίποτε. Βέβαια ήταν άγαμος, αλλά νομίζω ότι και ο οικογενειάρχης, αν έχη μάθει να ζη όπως θέλει ο Θεός, αρκείται στα απαραίτητα και αναγκαία. Άλλωστε υπάρχουν φτωχοί που είναι φιλάργυροι, όπως υπάρχουν και πλούσιοι, όπως ο Άγιος Σαμψών, που είναι φιλάνθρωποι και ελεήμονες.

Η ευαισθησία στον ανθρώπινο πόνο φανερώνει ψυχή που έχει υποστεί την εσωτερική αλλοίωση, “αύτη η αλλοίωσις της δεξιάς του Υψίστου”. Μια τέτοια ύπαρξη αγαπά τον κόπο και τον μόχθο για την αγάπη του πλησίον. Διακονεί τον Χριστό στο πρόσωπο των ελαχίστων, των περιφρονημένων, που μπορεί μπροστά στα μάτια του Θεού να είναι πρίγκιπες. Όταν κάποιος αγαπά, δίνει και δίνεται με την καρδιά του χωρίς να βάζη πάντα την λογική σε πρώτη θέση. Δεν ζητά, αλλά δίνει· και για το που θα βρίσκη αυτά που θα προσφέρη αυτό αφήνει να το φροντίση ο Θεός. Όσο περισσότερα δίνεις τόσο περισσότερα σού στέλνει ο Θεός. Ο Θεός τα στέλνει για να τα προσφέρουμε. Όταν σταματήσουμε να δίνουμε τότε θα πάψη και αυτός να μας στέλνη. Η κοινωνία σήμερα δεν στερείται ανθρώπων που να κατέχουν την ανθρώπινη γνώση, αλλά άνθρώπων που να έχουν καρδιά σαν αυτή του Αγίου Σαμψών. Να αποκτήσουμε τέτοια καρδιά ώστε να γίνη η ζωή μας και η κοινωνία μας πιο ανθρώπινη.

"Ν": ο άγιος Σαμψών τιμάται ως προστάτης άγιος των εργαζόμενων σε επαγγέλματα που σχετίζονται με τα ξενοδοχεία.

Κινούμενα σχέδια: Παναγία του Τιχβίν (26 Ιουνίου)

Αναδημοσίευση από εδώ.

Μια εξαιρετική ταινία κινουμένων σχεδίων για μικρούς ΚΑΙ μεγάλους, με μια αληθινή ιστορία από την πανέμορφη και χιονισμένη Ρωσία.

Πότε θα δούμε κι από την ελληνική τηλεόραση τέτοια κινούμενα σχέδια; Το εύχομαι.

Προέρχεται από το εξαιρετικό κανάλι της Ενορίας 40 Εκκλησιών Θεσσαλονίκης.
Απολαύστε την.

Εδώ κι άλλα κινούμενα σχέδια. 
Εδώ η ιστορία της εικόνας της Παναγίας του Τιχβίν (Τιχβίνσκ), που τιμάται στις 26 Ιουνίου.

Συμπλήρωσες το μηχανογραφικό σου;

Τα αποτελέσματα των Πανελληνίων Εξετάσεων βγήκαν και σύντομα θ' αρχίσει η συμπλήρωση των μηχανογραφικών.

Σ' αυτή τη γωνιά δε θα μάθεις πώς να το συμπληρώνεις - αλλά έχω να σε κεράσω κάτι άλλο, που ίσως δεν το βρίσκεις σ' άλλο ταβερνάκι.

Ένα Σχολικό Επαγγελματικό Προσανατολισμό... άλλου τύπου, που αφορά και στη σχολή που πιθανόν θέλεις να δηλώσεις και παρουσιάζει πολλά επαγγέλματα από μια... διαφορετική, μα -ελπίζω- πολύ σημαντική και ενδιαφέρουσα σκοπιά!

Κάνε μια επίσκεψη και, αν σου αρέσει, κάνε τις σκέψεις σου και στείλε το και στους φίλους σου, μα και στους... "μεγάλους" της συντροφιάς σου:

Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός... άλλου τύπου: μέρος 1

μέρος 2

μέρος 3

Αν αποπλέεις πρώτη φορά στη μπλογκονησίδα μας, θα σου πρότεινα να επισκεφτείς τα tags μας Έφηβοι και Άγιοι της διπλανής πόρτας, καθώς και το post μας Άντε και πίστεψα - τώρα τι κάνουμε;

Καλή συνέχεια σε ό,τι κάνεις! Ο Θεός να ευλογεί τις επιθυμίες σου, για να στρέφονται προς τον Καλό!

Τα γενέθλια του Προδρόμου, ο Κλήδονας και το θερινό ηλιοστάσιο

Για την εικόνα δείτε εδώ.

Κλικ εδώ!

Δείτε και:

Αναλυτική βιογραφία του Προδρόμου

Ο καλύτερος φίλος του Ηρώδη - Πού βρίσκεται σήμερα η κεφαλή του αγ. Ιωάννη του Βαπτιστή;

Επιστημονικές επιβεβαιώσεις για λείψανα του Προδρόμου που βρέθηκαν πρόσφατα στη Βουλγαρία!

Εκκλησία της Κρήτης και Επανάσταση του 1821

Ι

Η σφαγή του 1821

Από εδώ
Εικ.: Οι Κρήτες νεομάρτυρες (από εδώ)

Η έκρηξη της επανάστασης του 1821 στην Κρήτη (14 Ιουνίου 1821) εξαγρίωσε το τουρκικό στοιχείο των μεγάλων κέντρων της νήσου με αποτέλεσμα να σημειωθούν απερίγραπτες βιαιότητες. Τα πρώτα θύματα ήταν επίσκοποι και κληρικοί. Απαγχονίστηκε ο επίσκοπος Κισάμου Μελχισεδέκ Δεσποτάκης, φυλακίστηκε ο Κυδωνίας Καλλίνικος Σαρπάκης και ο Ρεθύμνης Γεράσιμος Περδικάρης, ο οποίος απαγχονίστηκε λίγο αργότερα, σφαγιάστηκε ο επίσκοπος Πέτρας Ιωακείμ.
Αλλά οι βιαιοπραγίες κορυφώθηκαν στο Ηράκλειο. Οι Τούρκοι της πόλης είχαν ζητήσει από τον διοικητή τους την άδεια να οπλοφορούν όλοι. Η ένταση του πάθους οδήγησε στη μεγάλη σφαγή της 24 Ιουνίου, που έμεινε στη μνήμη του λαού ως «ο μεγάλος αρπεντές». Σε 800 υπολογίζονται τα θύματα της μεγάλης εκείνης σφαγής στη πόλη και στα περίχωρα. Ο ναός του Αγίου μηνά έγινε τόπος φρικτού μαρτυρίου. Τα περισσότερα και επισημότερα στοιχεία της χριστιανικής κοινότητας της πόλης σφαγιάστηκαν μέσα ή στον περίβολο του Ναού. Ο Ναός και η Μητρόπολη παραδόθηκαν στις φλόγες.
Ο μητροπολίτης Γεράσιμος Παρδάλης εκτελέστηκε «δια 13 σφαιρών πιστολιού» και σφαγιάστηκαν τέσσερις επίσκοποι που βρέθηκαν στο Ηράκλειο, ο Κνωσού Νεόφυτος, ο Χερρονήσου Ιωακείμ, ο Λάμπης και Σφακίων Ιερόθεος, ο Σητείας Ζαχαρίας και ο Διοπόλεως Καλλίνικος. Η παράδοση δεν διέσωσε το όνομα του ιερέα που σφαγιάστηκε πάνω στην Αγία Τράπεζα την ώρα που ιερουργούσε.
Η Εκκλησία Κρήτης παρέμεινε ακέφαλη για δυο έτη. Το 1823 εξελέγει μητροπολίτης Κρήτης ο Καλλίνικος ο εξ Αγχιάλου (1823-1830), ο οποίος μερίμνησε για την εκλογή των νέων επισκόπων και για την ανασυγκρότηση της Εκκλησίας της Κρήτης, έπειτα από τη σκληρή δοκιμασία του 1821 ["Ν": αλλά και στιγματίστηκε προσκαλώντας τους Κρητικούς επαναστάτες να ρίξουν τα όπλα και να δηλώσουν υποταγή. Ίσως όμως το έκανε για να αποτρέψει νέες σφαγές κι όχι επειδή ήταν προδότης. Ο Θεός ξέρει την καρδιά του, ας τον αναπαύσει].

ΙΙ

Νεομάρτυρες Κρήτες Επίσκοποι
 

π. Μιχαήλ Πατεράκη (από εδώ) 
Εικ.: Άγιος Γεράσιμος Ρεθύμνης

Πάντα τούτο το νησί περηφανεύοταν για τον πολιτισμό του και την αρχοντιά του, ρίζες που φτάνουν πολύ βαθιά μέσα στο χρόνο. Χάθηκαν και οι διάφοροι Θεοί που κατά καιρούς λάτρεψαν εδώ οι άνθρωποι για να πάρουν τη θέση τους άλλοι, αληθινοί, οι σεμνοί άγιοι της Κρήτης μας με τις καθάριες μορφές τους στολίζουν το δικό της συναξάρι που είναι και η παρηγοριά, η δύναμη και η ελπίδα όλων μας στην πορεία για την αιωνιότητα. Πόνεσαν και μαρτύρησαν και τούτοι. Ήταν όπως εμείς, καμωμένοι με τα ίδια υλικά, σάρκα και οστά. Τους ίδιους μ' εμάς είχαν καημούς και όνειρα, τους ίδιους ανθρώπινους πόθους.

Μύρισαν τον ίδιο αέρα και ο ίδιος ήλιος τους ζέστανε σε κάποιο απάνεμο σημείο και δεν πάγωσαν μέσα στην κρυάδα του κόσμου. Σύννεφο είναι νεομάρτυρες της Κρήτης που τους έθρεψε η αύρα του πνεύματος και ο ήλιος της δικαιοσύνης Χριστός, κάνοντάς τους δική της ψυχή.
 

Καύχημα και δόξα, ό,τι το πιο πολύτιμο έχει στα σπλάχνα του, τούτο το λιγοστό κομμάτι της γης. Χρυσοπόρφυρο καμβά που τον επιδεικνύει ζηλευτά σ' όλους που την επισκέπτονται καιρούς, τον οποίο ύφανε από Ρωμιοσύνη και Ορθοδοξία. Και τώρα έχει να δώσει ξανά νεομάρτυρες στον κόσμο, τούτη τη φορά αρχιερείς, των οποίων κατάφερε να διασώσει η ιστορία τα ονόματα, γιατί των άλλων, των λαϊκών και κληρικών που σφαγιάστηκαν στην περίοδο 1821-1822 δεν τα γνωρίζουμε. Και δεν ήταν λίγοι ο μάρτυρες αυτοί. Ιερείς και οι μοναχοί, πρόκριτοι και πολύς λαός. Η εκκλησία της Κρήτης έδωσε και τότε, όπως και σε κάθε στιγμή της πολυκύμαντης και πικρής ιστορίας της, τον αγώνα της ενάντια προς τις αρχές και τις εξουσίες, προς τους κοσμοκράτορες του αιώνα (Εφεσ. στ. 12).
 

Οι άγιοι Νεομάρτυρες Αρχιερείς της Κρήτης, που με πατριαρχική και συνοδική πράξη της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, της 21ης Σεπτεμβρίου 2000, κατατάχθηκαν στο Αγιολόγιο της ορθόδοξης εκκλησίας, και που μαρτύρησαν στην Κρήτη για την πίστη τους είναι ο Μητροπολίτης Κρήτης Γεράσιμος και οι επίσκοποι, Κνωσού Νεόφυτος, Χερρονήσου Ιωακείμ, Λάμπης Ιερόθεος, Σητείας Ζαχαρίας, Πέτρας Ιωακείμ, Ρεθύμνης Γεράσιμος, Κυδωνίας Καλλίνικος, Κισάμου Μελχισεδέκ και Διοπόλεως Καλλίνικος. Αυτοί είναι οι αγαπημένοι άνθρωποί μας, οι καλώς αθλήσαντες και στεφανωθέντες, που ομολόγησαν την πίστη τους στο Χριστό, θυσιάστηκαν γι’ αυτόν και για την απελευθέρωση της Μεγαλονήσου από την πιο απαίσια τυραννία που γνώρισε ποτέ ο άνθρωπος, τους Ασιάτες κατακτητές Οθωμανούς. Οι άλλοι, όσοι απόμειναν - επίσκοποι της Κρήτης τις επόμενες μέρες, κι αυτές μέρες αίματος και θυσίας, βασανίστηκαν ποικιλότροπα, φυλακίστηκαν και κατασφάχτηκαν στις επισκοπές τους. Κι άλλοι, κληρικοί και λαϊκοί, το ίδιο πέρασαν μαρτύριο, απαγχονισθέντες σε πολλές ενορίες του νησιού μας. 

Μα δεν τέλειωσε εδώ το γλεντοκόπι του Θανάτου. Από τα Μοναστήρια, τα περισσότερα δόθηκαν στη φωτιά και η ιστορία τους τέλειωσε με τη διαπόμπευση των Μοναχών - ανδρών και γυναικών - για να κλείσει ύστερα ο φάκελος με δύο λέξεις: "Ατιμάστηκαν και εκτελέστηκαν".
 

Αυτές τις γενναίες ψυχές, που ο αριθμός τους παραμένει ακόμα άγνωστος, τους επώνυμους και ανώνυμους συμπατριώτες μας, τίμησε το Οικουμενικό Πατριαρχείο με πρόταση της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου της Εκκλησίας Κρήτης ανακηρύσσοντάς τους Νεομάρτυρες, ότι υπέρ Χριστού πανδήμως το μαρτύριον αποδεξάμενοι και ενώπιον πάντων γενναίως τον Ιησούν Χριστόν ομολογήσαντες το αίμα αυτών υπέρ της αληθούς ομολογίας εξέχεαν και δια τοιαύτα μαρτύρια... υπερ Αυτού και του λαού του Θεού υποστάντες μέχρι και του μαρτυρίου, ως γνήσιοι μάρτυρες του Χριστού, παρά πάντων των εν τη μεγαλονήσω Κρήτη ορθοδόξων Χριστιανών μαρτυρηθέντες".
 

Ετσι, με αυτή την αγιοκατάταξη εκφράζεται η βούληση και η ορθόδοξη συνείδηση του Κλήρου και του λαού της Κρήτης, η δε μνήμη των αγίων ιεραρχών της, αποτελεί τιμή στον Κλήρο, το μοναχισμό και τον λαό της, και προβάλλεται πανορθόδοξα και διαχριστιανικά.
 

Όλοι αυτοί, οι καλώς αθλήσαντες και στεφανωθέντες άγιοι νεομάρτυρες του νησιού μας εδόξασαν το Θεό, στήριξαν την εκκλησία του Χριστού και ακράτευναν την "εις τον Μονογενή Υιόν του Θεού πίστιν των ευσεβών και ορθοδόξων Χριστιανών". Είναι βέβαιο πως χωρίς τους νεομάρτυρες, δεν θα υπήρχε σήμερα στον τόπο μας η Ορθοδοξία και ο Ελληνισμός, αφού εκείνοι στήριξαν κατά καιρούς τους ορθόδοξους Κρήτες Χριστιανούς, "εις εμμονήν εις την ορθόδοξον ημών πίστιν, διατηρήσαντες αυτήν και τον περιούσιον αυτής λαόν μέχρι σήμερον εν αυτή".
 

Σύμβολα αντίστασης του λαού οι Νεομάρτυρές μας, έγιναν οι προάγγελοι κατοπινών επαναστάσεων, και με τη φλόγα της θερμής πίστεώς τους, λαμπάδιασε η πνευματική ελευθερία του Γένους μας μέσα στα σκοτάδια της κάθε μορφής βαρβαρότητας που είχε αφανίσει την Κρήτη.
 

Επιβεβλημένο λοιπόν "Θεία ευλογία" να εμπλουτίζεται ο κατάλογος των Αγίων, οσίων και των μαρτύρων του ηρωοτόκου και αγιοτόκου νησιού μας με τους Νεομάρτυρες αυτούς που πότισαν την ευγενή γη της με το αίμα τους, των οποίων τα τίμια λείψανα φυλάσσονται μέχρι σήμερα στα άγιά της τα χώματα. Κρίμα! Γιατί δεν γνωρίζουμε πού βρίσκονται αυτά. Ίσως κάποτε ο Θεός μας, μας φανερώσει όπως εκείνος γνωρίζει θαυμαστά σημεία γι’ αυτά.
 

Οι ποιμένες της Κρητικής εκκλησίας θεωρούν τιμή και χρέος όλων σ ' ολόκληρο το νησί να ανεγερθούν ιεροί ναοί στο όνομα αυτών των Αγίων Νεομαρτύρων, να τιμηθούν ξεχωριστά και τοπικά και όλοι οι άλλοι κληρικοί και λαϊκοί στους τόπους όπου μαρτύρησαν για να μάθει ο λαός του νησιού μας τη μεγάλη τους προσφορά, παράλληλα δε να γιορτάζεται η μνήμη τους, επικαλούμενος τις πρεσβείες τους από τη θριαμβεύουσα εκκλησία, όπως παραγγέλλει σε σχετική εγκύκλιο ο οικουμενικός Πατριάρχης.
 

"Τιμούμενοι παρά πάντων... ευλαβούμενοι κι ετησίαις μνήμαις και πανηγύρεσι και εορταίς δοξολογούμενοι, τελουμένης κανονικώς, κατά το αρχαίον της εκκλησίας έθος, της ετησίου των μαρτύρων μνήμης και πανδήμου εορτής".
Η μνήμη των Κρητών αγίων νεομαρτύρων καθορίστηκε να γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 23 Ιουνίου.

ΙΙΙ

Ο άγιος Μεθόδιος, επίσκοπος Λάμπης (1793)

Λίγα χρόνια νωρίτερα, είχε θανατωθεί από τους Τούρκους ο άγιος Μεθόδιος, επίσκοπος Λάμπης. Λίγα γι' αυτόν από εδώ:

Ο Άγιος Μεθόδιος καταγόταν από το χωριό Βυζάρι της επαρχίας Αμαρίου Κρήτης, και το επώνυμο του ήταν Σιλιγάρδος. Έγινε ηγούμενος της Μονής Ασωμάτων και μετά επίσκοπος Λάμπης.

Ο αρχιερέας Μεθόδιος αντιτάχθηκε στις βιαιοπραγίες των Τούρκων και γι' αυτό συνελήφθη. Έπειτα από πολλά βασανιστήρια, θανατώθηκε στις 9 Ιουλίου 1793 μ.Χ. Το λείψανο του Αγίου, ενταφιάστηκε κοντά στον τόπο του μαρτυρίου του στο μονύδριο των Ταξιαρχών.

Ο μάρτυρας αυτός δεν αναφέρεται στους Συναξαριστές, ούτε βρέθηκε ακολουθία του. "Νεκρός για τον κόσμο": αυτό το γράφει ο συνάδελφος, επειδή προφανώς δε γνωρίζει το Κρητικόν Πανάγιον, το βιβλίο, όπου υπάρχουν οι ακολουθίες των Κρητικών αγίων. Ο άγιος Μεθόδιος τιμάται πολύ στη γενέτειρά του (σημερινή Μητρόπολη Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων). 

Μάλιστα με το κυπαρίσι, στη ρίζα του οποίου θανατώθηκε, συνδέονται θαυμαστά σημεία της αγιότητάς του. Υπάρχει και κρητικό δημοτικό τραγούδι για τη δολοφονία του, που δημοσιεύεται από το λαογράφο Παύλο Βλαστό στο βιβλίο του Ο Γάμος εν Κρήτη. Το τραγούδι (αφηγηματικό - ρίμα) αρχίζει με τους στίχους:

"Ακούσετε είντα γίνηκε στην Κρήτη μιαν ημέρα,

σκοτώσαν το Μεθόδιο, τον άξιο αρχιερέα..."

και συνεχίζει περιγράφοντας με ποιητικό τρόπο τα γεγονότα του μαρτυρίου του.

Δείτε και:

1821 - Πώς τολμά η Εκκλησία να διεκδικεί μερίδιο;
Η Εκκλησία ευλογεί τα όπλα;

Άγρια δολοφονία ιερέα σε εκκλησία της Ρουμανίας μετά τη Θεία Λειτουργία

 

Προσκυνητής (από εδώ)

Σε κατασταση σοκ βρίσκεται η πόλη Φοκσάνι της Β. Α. Ρουμανίας μετά την δολοφονία του ιερέως Τούντορ (Θεόδωρου) Μαρίν μέσα στον ναό.

Το γεγονός συνέβη στις 16 Ιουνίου 2012 μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας. Ο π. Θεόδωρος μόλις ειχε βγει από το Άγιο Βήμα. Ο δράστης τον πλησίασε και άρχισε να του ζητάει καποιες διευκρινίσεις πάνω σε αγιογραφικά κείμενα. Κάποια στιγμή έβγαλε ένα μαχαίρι και του το κάρφωσε στην καρδιά. Ο θάνατος του ιερέα ήταν ακαριαίος.
Ο δράστης συνελήφθη. Πρόκειται για έναν 30χρονο με ψυχολογικά προβλήματα. Στους αστυνομικούς είπε: «Σήμερα ήθελα οπωσδήποτε να σκοτώσω έναν ιερέα! Μπήκα σε τρεις εκκλησίες, αλλά ήταν πολύς κόσμος εκεί».

Το σχόλιο του blog μας

Δεν ξέρω ποιος είναι περισσότερο αξιολύπητος, ο δολοφονημένος ιερέας ή (κατά τη γνώμη μου) ο δυστυχής δράστης; Ο Θεός να τον συγχωρέσει.

Οι περιπτώσεις παρόμοιων δολοφονιών μου θυμίζουν το μαρτύριο του αγίου παιδομάρτυρα Γαβριήλ της Πολωνίας, που ήταν μόλις 6 ετών!

Ώστε δεν υπάρχουν δαιμονισμένοι, ορθολογιστές αδελφοί μου, ε; Η επιθυμία του δράστη να σκοτώσει έναν ιερέα (ξύπνησε το πρωί και ήθελε οπωσδήποτε να κάνει αυτή την πράξη) είναι συνέπεια απλώς ψυχικών διαταραχών, που προέρχονται από παράγοντες της αρμοδιότητας της δυτικής ψυχιατρικής...

Φυσικά δεν ξέρουμε άλλα για το δράστη - απλά με κάνει λίγο καχύποπτο η περίπτωσή του, σε συνδυασμό με γενικότερα δεδομένα στο ζήτημα δαιμονισμός και επιστήμη (εκτενές αφιέρωμά μας εδώ). Ωστόσο, δεν είναι αυτό το βασικό θέμα μας.

Ο ορθόδοξος άγιος Γαβριήλ της Πολωνίας (από αυτό το αφιέρωμα)

Ο π. Θεόδωρος ασφαλώς, κατά κάποιο τρόπο, είναι ένας μάρτυρας, αφού σκοτώθηκε εξαιτίας της ιερατικής του ιδιότητας. Αυτό όμως, κατά την ταπεινή μου γνώμη, δεν τον κάνει οπωσδήποτε άγιο. Για την αγιότητά του ας περιμένουμε να αποκαλύψει -ή να σιωπήσει- ο Κύριος.

Δεν έχουμε προς το παρόν στοιχεία για να διαπιστώσουμε αν ο θάνατός του ήταν τυχαίος ή όχι. Το γράφω αυτό, γιατί στις δολοφονίες ιερέων των τελευταίων αρκετών ετών, βλέπουμε ότι δεν είναι τυχαίοι θάνατοι - τα όπλα των δολοφόνων κατευθύνονται (από τον εχθρό του ανθρώπινου γένους, κατ' εμέ, και όχι από ανθρώπινα κυκλώματα) σε επιλεγμένους ιερείς, που με το έργο τους ενοχλούν το σατανά.

Το βλέπουμε αυτό π.χ. στην άγρια δολοφονία με τσεκούρι του αγίου ιερομάρτυρα Φιλούμενου, στους Αγίους Τόπους το 1979 (υπάρχουν και θαύματά του, για όσους βέβαια δεν κλείνουν τα μάτια).

Ομοίως, στη σφαγή από σατανιστές, μέσα στο ναό, του αγίου ιερομάρτυρα π. Ιωάννη Καρασταμάτη, στη Σάντα Κρουζ των ΗΠΑ, το 1985 (υπάρχουν επίσης και θαύματά του).

Το ίδιο, στη σφαγή από σατανιστές, την ημέρα του Πάσχα του 1993, τριών πνευματικών αγωνιστών, μοναχών της σπουδαίας μονής Όπτινα, ενός από τα μεγαλύτερα πνευματικά κέντρα της Ορθοδοξίας... Ο ένας μάλιστα από τους τρεις είχε δώσει αγώνα για να ξεφύγει από τη λατρεία των δαιμόνων, στην οποία είχε μπλέξει πριν γίνει μοναχός.

Το ίδιο και στη σφαγή του π. Νέστορα του Ζάρκι, που αντιμετώπιζε συμμορίες στην απομακρυσμένη ρωσική επαρχία, τον ίδιο χρόνο, αλλά και την τελετουργική ανθρωποθυσία του π. Γρηγορίου Γιάκοβλεβ, που είχε αναπτύξει ιεραποστολική δράση ενάντια στις σέχτες και παραθρησκείες στη ρωσική τάιγκα το 2000! (Υπάρχει κύμα δολοφονιών ιερέων στη Ρωσία - τυχαίο; δε νομίζω).

Και φυσικά δεν ήταν τυχαία η δολοφονία του νεομάρτυρα και ιεραποστόλου π. Δανιήλ Σισόεφ μέσα στην εκκλησία, στη Μόσχα το 2009 (εδώ εικόνες του).

Λοιπόν, γιατί δολοφονήθηκε ο π. Τούντορ; Τυχαία οδηγήθηκε ακριβώς σ' αυτόν ο δολοφόνος του; Πιθανόν, πιθανόν και όχι. Ο χρόνος θα δείξει.

Αξίζει να δείτε τώρα και μερικά αφιερώματα σε σύγχρονους αγίους και νεομάρτυρες της ορθόδοξης Ρουμανίας:

Ρουμάνοι νεομάρτυρες και ομολογητές επί αθεϊστικού καθεστώτος: Μέρος α΄, Μέρος β΄, αγγλικά (The anti-human)

Γεροντάδες και "κρυφοί" ασκητές στη Ρουμανία

Άγιοι της Ρουμανίας

Οι άγιοι Γέροντες Κλεόπας Ελίε και Αρσένιος Μπόκα

Για το γέροντα Παΐσιο Ολάρου

Hardest of the Hardcore - The story of John the Romanian

Ορθόδοξος ο μάρτυρας του βίντεο με τον αποκεφαλισμό;

Επέτρεψε ο Θεός να λάβουμε, από φίλους, την πληροφορία ότι ο νεομάρτυρας που αποκεφαλίζεται στο αποτρόπαιο βίντεο που κυκλοφόρησε αυτές τις μέρες, επειδή μεταστράφηκε από το Ισλάμ στο χριστιανισμό, είναι ορθόδοξος χριστιανός (στη φωτογραφία στιγμιότυπο από το βίντεο, που έχει αποσυρθεί από το Διαδίκτυο).

Πρόκειται για ένα νέο από την Τυνησία (αντίθετα με την ανακοίνωση του μητροπολίτη Καρθαγένης και Β. Αφρικής Αλέξιου, ότι ο αποκεφαλισμός μάλλον έγινε σε άλλη χώρα), που βαφτίστηκε πριν 5 ή 6 χρόνια στο Ρέθυμνο της Κρήτης, από παλαιοημερολογίτες όμως, παίρνοντας το όνομα Μάρκος. Τον βάπτισε ο παλαιοημερολογίτης μητροπολίτης Κρήτης Αρέθας, που έχει έδρα το Ρέθυμνο.

Κατά τη βάπτισή του ο αδελφός μας ήταν περίπου 20 ετών, άρα μαρτύρησε σε ηλικία περίπου 25 ετών!

Κατά τη γνώμη μου, η εγκυρότητα του βαπτίσματος των παλαιοημερολογιτών είναι συζητήσιμη - αυτή η θέση είναι μετριοπαθής, γιατί άλλοι το θεωρούν άκυρο (όπως κάποιοι παλαιοημερολογίτες θεωρούν άκυρο το δικό μας βάπτισμα). Το λέω αυτό, λόγω του σχίσματος των παλαιοημερολογιτών με την Εκκλησία του νέου ημερολογίου (αλλά και με τις Εκκλησίες που ακολουθούν το παλαιό ημερολόγιο σε όλο τον κόσμο -π.χ. Άγιο Όρος, Ρωσία, Ιεροσόλυμα κ.ά.- οι οποίες βρίσκονται σε εκκλησιαστική κοινωνία (ενότητα) με την Εκκλησία του ν.ημ.), αλλά και επειδή οι παλαιοημερολογίτες βασανίζονται από δικά τους, εσωτερικά σχίσματα, και πολλοί επίσκοποι και ιερείς τους είναι καθαιρεμένοι σε κάποιες ομάδες και ξαναχειροτονημένοι σε άλλες και γενικά δε μπορώ να ξέρω ποιον πρέπει να θεωρήσουμε κανονικό ιερέα (αν πρέπει) και ποιον όχι!

Βέβαια, δε θα λύσω από εδώ το ημερολογιακό ζήτημα, αλλά γράφω το λογισμό μου, από αγωνία και αγάπη. Αν κανείς θέλει να παρεξηγήσει, ας πιει λίγο ξύδι, όπως λένε στο χωριό μου, να του περάσει...

***

Για το νεομάρτυρα: ελπίζω, επιθυμώ και εύχομαι από καρδιάς ο Θεός της αγάπης και Κύριος του ελέους, που αναπληρώνει τις ελλείψεις με τη χάρη του Παναγίου Πνεύματός Του, να θεωρήσει έγκυρο το βάπτισμα που έλαβε ο αδελφός μας (αν, από άγνοια, έλαβε άκυρο βάπτισμα) και να τον κατατάξει με τους αγίους Του! Ελπίζω ότι έχει ήδη γίνει αυτό και ότι έχουμε τις πρεσβείες του, και εμείς και οι ομοεθνείς του σε όλο το αραβικό έθνος, και οι φονιάδες του (για να μετανοήσουν και να συχωρεθούν) και οι ίδιοι οι παλαιοημερολογίτες αδελφοί μας.

Είναι φανερό ότι ο νεομάρτυρας αδελφός μας είχε κάθε ευκαιρία και χρόνο να αλλαξοπιστίσει και να σώσει το κεφάλι του (να χάσει όμως την αιώνια ζωή και το αμάραντο στεφάνι του μαρτυρίου και της αγιότητας). Το μαρτύριό του θυμίζει εκπληκτικά το μαρτύριο αρχαίων αγίων μαρτύρων και νεομαρτύρων της Τουρκοκρατίας, μα κι άλλων ηρωικών μαρτύρων της εποχής μας!

Ανακούφιση στον προβληματισμό μου βρίσκω στα λόγια του μητροπολίτη Πειραιώς (όποια άποψη κι αν έχει κάθε μπλογκοναύτης για τις τοποθετήσεις του γενικότερα), που ΠΡΙΝ ακόμη γραφτεί ότι ο νεομάρτυρας είναι ορθόδοξος, ενώ θεωρούσαμε ότι μάλλον είναι προτεστάντης, έγραφε:

"Γονυπετείς και ένδακρεις προσκυνούμε και ασπαζόμεθα νοερώς το μαρτυρικό νεανικό λείψανο και τα τίμια και άχραντα αίματα του ανωνύμου νεομάρτυρος του 2012. Έκθαμβοι και μετ’ αφάτου συγκινήσεως κατορθώσαμε να παρακολουθήσωμε το φρικτό μαρτύριο του νεαρού Τυνησίου Χριστιανού μάρτυρος διαπιστώνοντες αυτά που διαβάζουμε στα μαρτυρολόγια να σφαγιάζεται «ως αμνός άμωμος εναντίον του κείροντος αυτόν άφωνος, ουκ ανοίγει το στόμα αυτού», να μην ταράσσεται το σώμα από τον αποκεφαλισμό, να μην αλλοιώνεται η μορφή και το πρόσωπο, να διατηρεί υπερκόσμια γαλήνη, ειρήνη και βεβαιότητα. Το γεγονός μας υπενθύμισε εντόνως και την ομοία μαρτυρική σφαγή του Αγίου ενδόξου Ρώσου νεομάρτυρος Ευγενίου (Ροντιόνωφ), 19 ετών τον οποίον Τσετσένοι Ισλαμιστές αποκεφάλισαν το 1996 γιατί αρνήθηκε να αφαιρέσει τον σταυρό που έφερε επάνω του."

Τα υπόλοιπα, ας τα φανερώσει ο Κύριος. Η καρδιά μας ωστόσο φωνάζει με αγάπη, πίστη και ελπίδα: άγιε του Θεού Μάρκο, πρέσβευε υπέρ ημών.

Αμήν.

Διαβάστε την άποψή μας για το νεομάρτυρα, πριν πληροφορηθούμε ότι είναι ορθόδοξος.