Constantinos Bogdanos - The Greek conservative
Ένα άλλο δείγμα ερμηνείας από την Κλαυδία, εντελώς διαφορετικό (ΕΡΤ):
Ανακοίνωση της ΝΙΚΗΣ για την «Αστερομάτα»: πέτυχε ήδη την πιο καθοριστική νίκη της
Τρίτη 13 Μαΐου 2025
Γιατί θάβουν την Κλαυδία τόσο πολλοί Έλληνες eurofans: Γυναίκα, στρέιτ, Ελληνίδα, φωνάρα, ντυμένη
Κυριακή 11 Μαΐου 2025
11 Μαΐου: τα εγκαίνια της Κωνσταντινούπολης – μνήμη αγίων Κυρίλλου & Μεθοδίου
Μια μέρα ιστορικής σημασίας για την Ευρώπη & τη Ρωμηοσύνη
Στις
11 Μαΐου 330 μ.Χ. ο άγιος Κωνσταντίνος ο Μέγας τέλεσε τα εγκαίνια της
Νέας Ρώμης, της «Βασιλίδος των Πόλεων», η οποία μετά από περίπου έναν
αιώνα καθιερώθηκε να ονομάζεται Κωνσταντινούπολη.
Γύρισε
έτσι σελίδα στην παγκόσμια ιστορία, εγκαινιάζοντας όχι απλώς μια πόλη
(ή την Πόλη), αλλά έναν ολόκληρο κόσμο, έναν πολιτισμό που διατρέχει το
χρόνο, από την ύστερη Αρχαιότητα μέχρι την αρχή των Νεότερων Χρόνων.
Αυτός ο πολιτισμός ένωσε λαούς, ανέπτυξε την επιστήμη σε πρωτοποριακό
βαθμό για την εποχή του, έφτασε τις τέχνες στο απόγειό τους, ανέδειξε
την αξία του Ανθρώπου μέσα από την ορθόδοξη χριστιανική διδασκαλία για
τη δυνατότητα κατά χάριν ένωσης ακόμη και του πιο φτωχού,
περιφρονημένου, αλλά και του πιο αμαρτωλού ανθρώπου (μέσω της μετάνοιας
βεβαίως) με τον Θεό, απέκρουσε κύματα βαρβάρων επιδρομέων και, ακόμη και
μετά από την πτώση του κάτω από το οθωμανικό γιαταγάνι, έδωσε σε μας –
στα παιδιά του – τα πνευματικά εφόδια να παραμείνουμε ελεύθεροι και
μάλιστα να μεγαλουργήσουμε.
Αυτό
το κράτος επικράτησε να το αποκαλούμε εσφαλμένα «Βυζάντιο» και τον
πολιτισμό του «βυζαντινό». Εμείς, συνεπείς με την ιστορία και την
ταυτότητά μας, το αποκαλούμε με το αληθινό του όνομα «Ρωμανία», το
σύνολο των λαών που το αποτελούν «Ρωμηοσύνη» και τον πολιτισμό μας
«ρωμαίικο».
Στις 11 Μαΐου ωστόσο η
Εκκλησία τιμά και τη μνήμη δύο από τις σημαντικότερες προσωπικότητες
της ευρωπαϊκής ιστορίας. Πρόκειται για τους αγίους Κύριλλο και Μεθόδιο,
τους δύο αδελφούς από τη Θεσσαλονίκη, που μετέφεραν το μήνυμα του
Χριστού στα σλαβικά έθνη τον 9ο αιώνα μ.Χ., σπέρνοντας συγχρόνως και το
σπόρο του πολιτισμού με το νέο αλφάβητο που συνέθεσαν. Δεν επιχείρησαν
να εξελληνίσουν τα σλαβικά έθνη (δεν άσκησαν πολιτιστικό ιμπεριαλισμό),
αλλά φρόντισαν να τα βοηθήσουν να δημιουργήσουν τον δικό τους πολιτισμό,
με τη δική του φυσιογνωμία και ιδιαιτερότητα. Γι’ αυτό και οι ορθόδοξοι
αδελφοί μας Σλάβοι πάντοτε αναγνωρίζουν την προσφορά τους, τους
ευγνωμονούν και τους τιμούν.
Η
Ρωμηοσύνη αγκαλιάζει όλα τα ορθόδοξα χριστιανικά έθνη των Βαλκανίων και
της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης, μα και τα εκατομμύρια των «Ρουμ
Ορτοντόξ» (ορθοδόξων Ρωμηών) που στενάζουν υπό την σπάθη του
τζιχαντισμού ακόμη και σήμερα στις χώρες της Μέσης Ανατολής. Αγκαλιάζει
τους ορθόδοξους χριστιανούς της Αιγύπτου (Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και
Πάσης Αφρικής), μα απλώνει τις ρίζες του και στο παρελθόν της Ευρώπης,
πριν από τον Μεσαίωνα με τις τραγωδίες και τις εκτροπές του, πριν την
Αποικιοκρατία, πριν από το σκοτεινό πέπλο που κάλυψε την ευρωπαϊκή δύση
στα αρχαία χρόνια, την απομάκρυνε από τον εαυτό της και σε μεγάλο βαθμό
την καλύπτει ακόμη και σήμερα.
Οι
άνθρωποι της εποχής μας αναζητούν την ταυτότητά τους, τις ρίζες τους
και τη σοφία των προγόνων τους, για να τα αξιοποιήσουν στο σήμερα, να
γιατρέψουν τις πληγές τους, να διορθώσουν τα λάθη τους και να ρίξουν φως
στη ζωή τους, στη ζωή των παιδιών τους και στη ζωή των γύρων τους. Η
δική μας ταυτότητα, οι ρίζες μας, η σοφία των προγόνων μας, που ποτέ δεν
χάθηκε και που μας ενώνει με όλη την οικουμένη (όλους τους λαούς, γιατί
όλοι είναι παιδιά του Θεού και «αδελφοί του Χριστού»), με τη Δημιουργία
του Θεού, με τον εαυτό μας και με τον Θεό, είναι η Ρωμηοσύνη. Είναι
πολιτισμός Αγάπης, μα και Ανδρείας, Καλοσύνης, μα και Δικαιοσύνης. Και
αυτός μας οδηγεί, σαν Φάρος, από το βαθύτερο παρελθόν, στο παρόν και το
μέλλον μας.
Για μητέρες, μανούλες, μαμάδες και τα παιδιά τους...
 |
| Φωτο από εδώ |
Οι αγίες μητέρες των Τριών Ιεραρχών
Αγία Μόνικα: η υποδειγματική σύζυγος & μητέρα (που έσωσε το γιο της)
Λίγα λουλούδια για την Ημέρα της Γυναίκας...
Μια Μητέρα (Ορθόδοξη)
Μια ορθόδοξη μάνα για την κοίμηση της 8χρονης κόρης της! (από κει η 2η φωτο)
Ο θάνατος των παιδιών και ο Θεός
Έρωτας, σεξ, γάμος και μοναχισμός
Σεξ στην εφηβεία
Ορθόδοξος γάμος: ένας δρόμος που περπατιέται στη γη, αλλά καταλήγει στον ουρανό (είναι το 2ο κομμάτι του post)
 |
| Η μαρτυρική οικογένεια Κινγκ |
Ιστολόγια
Το Χαμομηλάκι
Νηφάλια Μέθη
Παιδικά Ιστολόγια
***
Η Αγία Γραφή, το κινητό και το μωρό σας
Προσεγγίζοντας την Ορθόδοξη Μητέρα
Η Γυναίκα στην Ορθοδοξία
Η μητρότητα ως διακονία της Γυναίκας
"Επάγγελμα γονιός" ή "δυο εχθροί σ' ένα μαξιλάρι"
Σήμερα γιατί δεν έχουμε πολλούς αγίους;
Νεογέννητο παιδί και προσευχή
Η Παναγία των αλκοολικών
Παναγία η Ξαρφανιώτισσα (των έξι ορφανών) της Ιθάκης
Για πεθερές και νύφες (και υιούς-συζύγους)
Κινούμενα σχέδια
Βίοι αγίων σε υπέροχα βίντεο
Ένας παπάς τρόφιμος στο τμήμα απεξάρτησης στο Δαφνί
"Η αγιότητα των γονέων είναι η καλύτερη εν Κυρίω αγωγή" (γέροντας Πορφύριος)
Τι σημαίνει το όνομα του blog μας "Νεκρός για τον κόσμο"
Σάββατο 10 Μαΐου 2025
Κυριακή του Παραλύτου - Είσαι ο άνθρωπός μου;
Εικ. διά χειρός Φίκου
Ένα κλικ αγάπης, παρακαλώ, στα:
Το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα της Κυριακής του Παραλύτου
Η ανακάλυψη της Κολυμβήθρας της Βηθεσδά & ένα σχόλιο για την Κυριακή του Παραλύτου, την ασθένεια και την πίστη
Όλες οι Κυριακές δεν είναι ίδιες…
Θύρα 7 και Θύρα του Μνημείου
Ο κόσμος γίνεται διαφορετικός, όταν...
Νέα Υόρκη: ο Ιάπωνας ζητιάνος που έγινε Ορθόδοξος μοναχός...
ΜΕΤΑ ΤΑΥΤΑ ΕΥΡΙΣΚΕΙ ΑΥΤΟΝ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΝ ΤΩ ΙΕΡΩ
*****
Η αρχή του αγώνα κατά της αμαρτίας είναι η σιωπή των χειλιών. Δεν
χρειάζεται να πείτε τίποτα όσο η καρδιά σας είναι ανήσυχη.
~ π. Ραφαήλ Καρέλιν (Πνεύματος κοινωνία)
Προς κάθε επιθετικό έφηβο!
Παλικάρι μου / Κοπέλα μου,
Έχω τρεις τρόπους να σου εξηγήσω ποιος είμαι και γιατί θέλω να σου μιλήσω.
1) Είμαι ένας παράξενος ζητιάνος, που σε πλησιάζει με απλωμένο το χέρι ζητώντας κάτι να του προσφέρεις.
2) Είμαι ένας διαφημιστής, που έρχομαι να διαφημίσω κάτι, για το οποίο δεν θα πάρω λεφτά, που το θεωρώ ενδιαφέρον κι ελπίζω πως θα το βρεις ενδιαφέρον κι εσύ.
3) Είμαι ένας μεγάλος, που κάποτε ήμουν παιδί – και έφηβος και φοιτητής – και τώρα είμαι πατέρας και καθηγητής, και ζω κάθε μέρα δίπλα σου εδώ και χρόνια. Και, το κυριότερο, νοιάζομαι για σένα και σου ζητώ ένα δώρο: λίγα λεπτά από τη ζωή σου – που θα σου τα δώσω πίσω, δεμένα με ό,τι πολυτιμότερο έχω, την ψυχή μου.
Αυτή είναι η «ελεημοσύνη» που εννοούσα πριν, αυτό είναι το «εμπόρευμα» που είπα πως ήρθα να σου διαφημίσω.
Εσύ θα κρίνεις αν άξιζε τον κόπο να με ακούσεις.
Σ’ αυτό τον τόπο, λοιπόν, που ζεις κι εσύ και οι φίλοι σου, και η οικογένειά σου και όλοι μας, συμβαίνουν παράξενα πράγματα, όμορφα και μυστηριώδη.
Υπάρχουν δύο πηγές με αθάνατο νερό, που πίνουν οι άνθρωποι αιώνες τώρα και γίνονται μαχητές, και νικούν λιοντάρια και δράκους. Βλέπεις κάτι γιαγιάδες, που έχουν νικήσει λιοντάρια και δράκους – κάτι γονείς, και κάτι παιδιά σαν εσένα…
Η μια απ’ αυτές τις πηγές λέγεται «Πίστη» και η άλλη «Ιστορία».
Αυτή η «Πίστη» περιέχει δυο πράγματα: κάτι τρομερά λόγια του Χριστού, όπως το «αγαπάτε αλλήλους» και «κάντε καλό σ’ αυτούς που σας κάνουν κακό, ευλογείτε αυτούς που σας καταριούνται, γυρίστε και το άλλο μάγουλο όταν σας χτυπήσουν», καθώς και τις περιπτώσεις πολλών ανθρώπων που έζησαν έτσι κι έγιναν πολεμιστές του Φωτός κι έκαναν τον κόσμο καλύτερο όπου βρέθηκαν. Και υπάρχουν και σήμερα μερικοί, και μπορεί να δεις και πέντ’ έξι αν κοιτάξεις καλύτερα γύρω σου…
Α, κι ένα τρίτο: μια δεσμίδα πνευματικά «όπλα», που αρματώνεται όποιος θέλει να δώσει αυτόν τον αγώνα, ενάντια στα λιοντάρια και τους δράκους που έχουμε μέσα μας και σ’ εκείνα που μας περικυκλώνουν στην κοινωνία.
Αυτά τα όπλα βρίσκονται σ’ ένα μυστικό στρατόπεδο, πολύ κοντά σου, που το λέμε «εκκλησία». Και είναι ό,τι περιέχει η πνευματική ζωή του χριστιανού: από το καντήλι και το θυμιατό που ανάβει η γιαγιά σου στο σπίτι το Σαββατόβραδο, μέχρι τη νηστεία, την προσευχή, την εξομολόγηση, τη λειτουργία και όλα τα σχετικά.
Ένα παράδειγμα: όταν πάμε στη λειτουργία, δεν πάμε για να μας δει ο Θεός και να πει «μπράβο, καλό παιδάκι, δικός μου είναι αυτός, ας τον ανταμείψω», αλλά πάμε για να συνδεθούμε και με τους άλλους, να συναντηθούμε μαζί τους, και όλοι μαζί, σαν ένα σώμα, να πλησιάσουμε το Θεό και να φέρουμε και όλο τον κόσμο (τη φύση, τα δέντρα, τα σπίτια, τους δρόμους, τη ζωή μας) ένα βήμα πιο κοντά στην αγάπη και την ειρήνη, που ο Χριστός δίδαξε και τα έκανε πράξη με το θάνατό Του.
Και δε συνδεόμαστε μόνο με τους «καλούς», αλλά και με τους «κακούς», γιατί στην εκκλησία υπάρχουνε και καλοί και κακοί, στεκόμαστε δίπλα και στους «κακούς», και μεταλαβαίνουμε το ίδιο σώμα και αίμα Χριστού και «καλοί» και «κακοί», για να μάθουμε να συγχωρούμε και, στο τέλος, όσο μπορούμε, να γίνουμε όλοι καλοί, επειδή Εκείνος είναι καλός.
Πολλοί άνθρωποι έζησαν έτσι, και δε θα σου πω τις ιστορίες τους, γιατί σαν ν’ άρχισες ήδη να με βαριέσαι. Αλλά θα σου πω δυο τρία ονόματα, που γνωρίζεις: άγιος Γεώργιος, άγιος Δημήτριος, αγία Μαρίνα, αγία Παρασκευή, άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, αγία Αικατερίνη, άγιος Παΐσιος (σύγχρονος αυτός), άγιος Βασίλειος και πολλοί άλλοι. Άγιος Ευγένιος Ροντιόνωφ (ένας στρατιώτης 19 χρονών, που τον βασανίσανε και τον σκοτώσανε το 1996, επειδή δεν έβγαζε το σταυρό του – και τώρα υπάρχουνε μαρτυρίες ότι εμφανίζεται και κάνει θαύματα). Όλοι άνθρωποι σαν εμάς, αλλά, όταν μάθεις γι’ αυτούς, πιστεύω ότι μπορεί ν’ αλλάξει η ζωή σου – επειδή θ’ αλλάξει ο τρόπος που βλέπεις τον κόσμο, και το συνάνθρωπο και τον εαυτό σου. Και το Θεό.
Τώρα, η Ιστορία… Η δική μας Ιστορία (των Ελλήνων – αλλά και όλων των λαών), έχει και μπόλικους επιστήμονες και φιλοσόφους και ποιητές και καλλιτέχνες και αθλητές… και πολεμιστές. Πολλοί απ’ αυτούς μεγαλώσανε σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, καταπίεσης, κινδύνων και βίας. Κι επειδή είμαστε πάλι σε εποχή βίας, ήθελα να πω μια κουβέντα γι’ αυτούς.
Κάποτε έζησε ένας άνθρωπος που λεγόταν Λεωνίδας. Πήρε τριακόσιους πολεμιστές και πήγε να σταματήσει εκατό χιλιάδες Πέρσες. Τα αποτελέσματα τα ξέρεις. Άλλος ένας, λεγόταν Μιλτιάδης. Άλλος ένας, Θεμιστοκλής. Άλλος ένας, Νικηφόρος Φωκάς. Κωνσταντίνος Παλαιολόγος. Και Κολοκοτρώνης, Καραϊσκάκης, Μαντώ Μαυρογένους, Μπουμπουλίνα, Δασκαλογιάννης…
Τους ξέρεις αυτούς. Πάντοτε ήμασταν λιγότεροι. Και πάντοτε πολεμήσαμε, όχι για την πάρτη μας, αλλά για το δίκιο και το σωστό.
Κάναμε και λάθη. Σκοτωθήκαμε και μεταξύ μας. Και μερικοί, πρόδωσαν αυτό το δίκιο και το σωστό. Και η Ιστορία τους ξεσκόνισε: κράτησε τους ήρωες κι έφτυσε κατάμουτρα τους προδότες.
Οι ήρωες αυτοί δεν τα έβαλαν με τους αδύναμους. Πολέμησαν, και σκότωσαν ακόμα, αλλά για να υπερασπιστούν τους αδύναμους. Και τα κατάφεραν. Και εκτός από τους «πολύ αρχαίους», πίστευαν στο Χριστό, στην Παναγία και στους αγίους, έκαναν το σταυρό τους κι έπαιρναν δύναμη.
Θα τελειώσω με δυο ερωτήσεις, αγαπητέ μου / αγαπητή μου…
Είσαι καλό παιδί;
Μη μου απαντήσεις εμένα (πού θα με βρεις άλλωστε;), απάντησε στον εαυτό σου. Κι αν θέλεις, κουβέντιασέ το και με τους φίλους σου, με τις φίλες σου.
Και η δεύτερη ερώτηση:
Θέλεις να σε σέβονται;
Αυτά τα δυο είναι πολύ κοντινά μεταξύ τους. Γιατί, για να θέλω να με σέβονται, πρέπει να το αξίζω. Και, για το αξίζω, μάλλον θα πρέπει να είμαι καλό παιδί.
Πώς θα μάθω αν είμαι καλό παιδί;
Από το Χριστό και τους αγίους και τους ήρωες. Και, δόξα τω Θεώ, έχουμε μπόλικους. Ας τους ψάξουμε.
Τώρα, επειδή τίποτα δεν είναι τζάμπα, θέλω μια – και καλά – «πληρωμή» για τον κόπο μου.
(Το ’λεγε ένας άγιος αυτό, ο άγιος Κοσμάς, που γύριζε τα χωριά κι έλεγε στους ανθρώπους για το Χριστό και την αγάπη – μέχρι που τον πιάσανε οι Τούρκοι και τον κρεμάσανε· αυτοί μ’ αρέσουνε, αυτοί που θυσιάσανε τη ζωή τους, καταλαβαίνεις).
Η πληρωμή που θέλω είναι η εξής: να δώσεις λίγη συγχώρεση στους μεγάλους που ανακατεύονται στη ζωή σου, και που μπορεί να μην είναι ακριβώς όπως τους θέλεις, αλλά κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν και για σένα και για τον κόσμο. Κι αυτοί οι μεγάλοι κυρίως είναι γονείς και δάσκαλοι. Που περιμένουν κι από σένα να κάνεις το καλύτερο που μπορείς – πάλι για σένα και για όλο τον κόσμο. Πρώτα στην καλοσύνη και μετά στα μαθήματα.
Άκου κι ένα μυστικό: αν μας συγχωρέσεις για τα λάθη που πιστεύεις πως κάνουμε, θα σε συγχωρέσουν κι εσένα μεθαύριο τα παιδιά σου για τα λάθη, που σίγουρα θα κάνεις. Αν δε μας συγχωρέσεις, ίσως δεν μπορείς να ζητήσεις κι εσύ από τα παιδιά σου να σε συγχωρέσουν.
Αυτά. Ανταπόκριση από έναν εχθρικό κόσμο. Που μπορούμε να τον κάνουμε φιλικό, με την καλοσύνη μας.
Σ’ ευχαριστώ.
Θεόδωρος Ρηγινιώτης
Καθηγητής Θρησκευτικών σ’ ένα Λύκειο στην άκρη του κόσμου
Παρασκευή 9 Μαΐου 2025
O Νατσιός για τον μητροπολίτη Κισάμου Αμφιλόχιο και την κυβερνητική παρέμβαση εναντίον του!
"Η Κυβέρνηση με μια νυχτερινή τροπολογία χθες, σε άσχετο νομοσχέδιο, τιμωρεί τον Μητροπολίτη Αμφιλόχιο
επειδή τόλμησε και είπε την αλήθεια μπροστά στον Γερμανό Πρόεδρο για
τις γερμανικές αποζημιώσεις και τα δεινά της Ελλάδος από το ΔΝΤ".
Για το θέμα
Ανδρέας Βορύλλας: Κυβερνητικός δάκτυλος και στα εκκλησιαστικά πράγματα
Ο Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου στον Γερμανό πρόεδρο για τις γερμανικές αποζημιώσεις
Δύο γιορτές για την Οικογένεια! Την Κυριακή 11 Μαΐου & το Σαββατοκύριακο 17/18 Μαΐου.
Την Κυριακή 11 Μαΐου (δεύτερη Κυριακή του Μάη) έχει καθιερωθεί η Γιορτή της Μητέρας. Τι καλύτερος τρόπος να γιορταστεί από μία μεγάλη γιορτή για την Οικογένεια;
Μάλλον, ακόμα καλύτερος τρόπος είναι δύο μεγάλες γιορτές για την Οικογένεια! Και οι δύο αξίζουν.
Ο άγιος Χριστόφορος (ταινία)
Πρόκειται
για ελληνική ταινία που γυρίστηκε το 1985 από την εταιρία "Ελπίς φιλμ"
και ανήκει σε μια σειρά ταινιών με θέματα βιογραφίες αγίων.
Την παρακολουθούμε από εδώ!...
Για τη βιογραφία του αγίου:
Ένας Όμορφος άγιος με κεφάλι σκύλου: από εδώ (ο τίτλος & η εικόνα από εδώ)
Ο
Άγιος Μεγαλομάρτυς Χριστόφορος καταγόταν από ημιβάρβαρη φυλή και
ονομαζόταν Ρεμπρόβος, που σημαίνει αδόκιμος, αποδοκιμασμένος,
κολασμένος. Πιθανότατα έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Δεκίου
(249 - 251 μ.Χ.), όταν στην Αντιόχεια Επίσκοπος ήταν ο Άγιος Ιερομάρτυς
Βαβύλας (τιμάται 4 Σεπτεμβρίου).
Ο Άγιος ως προς την εξωτερική εμφάνιση ήταν τόσο πολύ άσχημος, γι' αυτό και αποκαλείτο «κυνοπρόσωπος» ["Ν": και συχνά ζωγραφιζόταν με κεφάλι σκύλου - υπάρχει όμως και η αντίθετη άποψη, ότι ήταν πολύ όμορφος και λόγω της ταπείνωσής του ζωγραφιζόταν παλιότερα με κεφάλι σκύλου].
Η μεταστροφή του στον Χριστό έγινε με τρόπο θαυμαστό. Συνελήφθη αιχμάλωτος σε μάχη, που διεξήγαγε το έθνος του με τα Ρωμαϊκά αυτοκρατορικά στρατεύματα. Κατατάγηκε στις Ρωμαϊκές λεγεώνες και πολέμησε κατά των Περσών, επί Γορδίου και Φιλίππου.
Όταν ήταν ακόμη κατηχούμενος (δηλ. μάθαινε ακόμη για το χριστιανισμό, χωρίς να έχει βαπτιστεί), για να ευχαριστήσει τον Χριστό, εγκαταστάθηκε σε επικίνδυνη δίοδο ποταμού και μετέφερε δωρεάν επί των ώμων του εκείνους που επιθυμούσαν να διέλθουν τον ποταμό. Μια μέρα παρουσιάσθηκε προς αυτόν μικρό παιδί, το οποίο τον παρακάλεσε να τον περάσει στην απέναντι όχθη. Ο Ρεμπρόβος πρόθυμα το έθεσε επί των ώμων του και στηριζόμενος επί της ράβδου του εισήλθε στον ποταμό. Όσο όμως προχωρούσε, τόσο το βάρος του παιδιού αυξανόταν, ώστε με μεγάλο κόπο κατόρθωσε να φθάσει στην απέναντι όχθη.
Μόλις έφθασε στον προορισμό του, κατάκοπος είπε στο παιδί ότι και όλο τον κόσμο να σήκωνε δεν θα ήταν τόσο βαρύς. Το παιδί του απάντησε: «Μην απορείς, διότι δεν μετέφερες μόνο τον κόσμο όλο, αλλά και τον πλάσαντα αυτόν. Είμαι Εκείνος στην υπηρεσία του Οποίου έθεσες τις δυνάμεις σου και σε απόδειξη αυτού φύτεψε το ραβδί σου και αύριο θα έχει βλαστήσει», και αμέσως εξαφανίσθηκε. Ο Ρεμπρόβος φύτεψε την ράβδο και την επομένη την βρήκε πράγματι να έχει βλαστήσει.
Μετά το περιστατικό αυτό βαπτίσθηκε Χριστιανός από τον Άγιο Ιερομάρτυρα Βαβύλα, ο οποίος τον μετονόμασε σε Χριστόφορο. Η άκτιστη θεία Χάρη, που έλαβε την ώρα του βαπτίσματος και του Χρίσματος, μεταμόρφωσε όλη του την ύπαρξη. Και αυτή ακόμα η δύσμορφη όψη του φαινόταν φωτεινότερη και ομορφότερη.
Στην Ορθόδοξη αγιογραφία ο Άγιος εικονίζεται να μεταφέρει στον ώμο του τον Χριστό. Εξ αφορμής ίσως του γεγονότος αυτού θεωρείται προστάτης των οδηγών και στο Μικρόν Ευχολόγιον και συγκεκριμένα στην ακολουθία (τελετή) «επί ευλογήσει νέου οχήματος» υπάρχει, πρώτο στη σειρά, το απολυτίκιό του.
Κατά τον τότε εναντίον των Χριστιανών διωγμό, λίγο μετά την βάπτισή του, είδε Χριστιανούς να κακοποιούνται από τους ειδωλολάτρες. Από αγανάκτηση επενέβη και έκανε δριμύτατες παρατηρήσεις προς αυτούς, διέφυγε δε τη σύλληψη χάρη στο γιγαντιαίο του παράστημα και την ηράκλεια δύναμή του. Καταγγέλθηκε όμως στον αυτοκράτορα και διατάχθηκε η σύλληψή του. Για τον σκοπό αυτό απεστάλησαν διακόσιοι στρατιώτες. Αυτοί, αφού ερεύνησαν σε διάφορα μέρη, τον βρήκαν κατά την στιγμή την οποία ετοιμαζόταν να γευματίσει ένα κομμάτι ξερό ψωμί. Κατάκοποι οι στρατιώτες και πεινασμένοι ζήτησαν από τον Άγιο Χριστόφορο να τους δώσει να φάγουν και ως αντάλλαγμα του υποσχέθηκαν ότι δεν θα τον κακομεταχειρίζονταν.
Ένας από τους στρατιώτες, βλέποντας ότι πλην του ξερού άρτου δεν υπήρχε καμία άλλη τροφή, ειρωνευόμενος τον Χριστόφορο, του είπε ότι ευχαρίστως θα γινόταν Χριστιανός, εάν είχε την δύναμη να τους χορτάσει όλους με το κομμάτι εκείνο του άρτου. Τότε ο Άγιος, αφού γονάτισε, άρχισε να παρακαλεί τον Χριστό να πολλαπλασιάσει το κομμάτι εκείνο του άρτου, όπως πολλαπλασίασε τους πέντε άρτους στην έρημο, για να χορτάσουν οι πεινώντες στρατιώτες και να φωτισθούν στην αναγνώριση και ομολογία Αυτού.
Η παράκληση του Αγίου εισακούσθηκε και το τεμάχιο του άρτου πολλαπλασιάσθηκε. Βλέποντας οι στρατιώτες το θαύμα αυτό, προσέπεσαν στα πόδια του Αγίου και τον παρακαλούσαν να τους γνωρίσει καλύτερα τον Θεό του. Ο Άγιος εξέθεσε με απλότητα τη Χριστιανική διδασκαλία και αφού όλοι εξέφρασαν την επιθυμία να γίνουν Χριαστιανοί, τους οδήγησε προς τον Επίσκοπο Αντιοχείας Βαβύλα, ο οποίος, αφού τους κατήχησε, τους βάπτισε. Όταν ο αυτοκράτορας Δέκιος πληροφορήθηκε το γεγονός, τους μεν στρατιώτες συνέλαβε και αποκεφάλισε, τον δε Χριστόφορο προσπάθησε με υποσχέσεις και κολακείες να μεταπείσει, αλλά οι προσπάθειές του προσέκρουσαν στην επίμονη άρνηση αυτού.
Κατόπιν τούτου έστειλε προς αυτόν δύο διεφθαρμένες γυναίκες, την Ακυλίνα και την Καλλινίκη, ελπίζοντας ότι με τα θέλγητρά τους θα τον σαγήνευαν και θα τον παρέσυραν. Οι δύο γυναίκες, αφού άκουσαν την προτροπή του Αγίου, για να επανέλθουν στον δρόμο της αγνότητας και της αρετής, έγιναν Χριστιανές και, αφού παρουσιάσθηκαν ενώπιον του αυτοκράτορα Δεκίου, ομολόγησαν τον Χριστό. Γι' αυτό και βρήκαν μαρτυρικό θάνατο [τις σούβλισαν ζωντανές!].
Στη συνέχεια ο Άγιος Χριστόφορος υποβλήθηκε σε φρικτά βασανιστήρια και τέλος υπέστη τον δι' αποκεφαλισμού θάνατο το 251 μ.Χ.
Η Σύναξη αυτού ετελείτο στο Μαρτύριο αυτού κοντά στο ναό του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου στο Κυπαρίσσιον και στο ναό του Αγίου Μάρτυρος Πολυεύκτου, πλησίον της Αγίας Ευφημίας των Ολυβρίου.
Δείτε συμπληρωματικά: Ο άγιος με το "κεφάλι σκύλου" & τα δέντρα που αιμορραγούν στις 9 Μαΐου
Για τη βιογραφία του αγίου:
Ένας Όμορφος άγιος με κεφάλι σκύλου: από εδώ (ο τίτλος & η εικόνα από εδώ)
Ο
Άγιος Μεγαλομάρτυς Χριστόφορος καταγόταν από ημιβάρβαρη φυλή και
ονομαζόταν Ρεμπρόβος, που σημαίνει αδόκιμος, αποδοκιμασμένος,
κολασμένος. Πιθανότατα έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Δεκίου
(249 - 251 μ.Χ.), όταν στην Αντιόχεια Επίσκοπος ήταν ο Άγιος Ιερομάρτυς
Βαβύλας (τιμάται 4 Σεπτεμβρίου).Ο Άγιος ως προς την εξωτερική εμφάνιση ήταν τόσο πολύ άσχημος, γι' αυτό και αποκαλείτο «κυνοπρόσωπος» ["Ν": και συχνά ζωγραφιζόταν με κεφάλι σκύλου - υπάρχει όμως και η αντίθετη άποψη, ότι ήταν πολύ όμορφος και λόγω της ταπείνωσής του ζωγραφιζόταν παλιότερα με κεφάλι σκύλου].
Η μεταστροφή του στον Χριστό έγινε με τρόπο θαυμαστό. Συνελήφθη αιχμάλωτος σε μάχη, που διεξήγαγε το έθνος του με τα Ρωμαϊκά αυτοκρατορικά στρατεύματα. Κατατάγηκε στις Ρωμαϊκές λεγεώνες και πολέμησε κατά των Περσών, επί Γορδίου και Φιλίππου.
Όταν ήταν ακόμη κατηχούμενος (δηλ. μάθαινε ακόμη για το χριστιανισμό, χωρίς να έχει βαπτιστεί), για να ευχαριστήσει τον Χριστό, εγκαταστάθηκε σε επικίνδυνη δίοδο ποταμού και μετέφερε δωρεάν επί των ώμων του εκείνους που επιθυμούσαν να διέλθουν τον ποταμό. Μια μέρα παρουσιάσθηκε προς αυτόν μικρό παιδί, το οποίο τον παρακάλεσε να τον περάσει στην απέναντι όχθη. Ο Ρεμπρόβος πρόθυμα το έθεσε επί των ώμων του και στηριζόμενος επί της ράβδου του εισήλθε στον ποταμό. Όσο όμως προχωρούσε, τόσο το βάρος του παιδιού αυξανόταν, ώστε με μεγάλο κόπο κατόρθωσε να φθάσει στην απέναντι όχθη.
Μόλις έφθασε στον προορισμό του, κατάκοπος είπε στο παιδί ότι και όλο τον κόσμο να σήκωνε δεν θα ήταν τόσο βαρύς. Το παιδί του απάντησε: «Μην απορείς, διότι δεν μετέφερες μόνο τον κόσμο όλο, αλλά και τον πλάσαντα αυτόν. Είμαι Εκείνος στην υπηρεσία του Οποίου έθεσες τις δυνάμεις σου και σε απόδειξη αυτού φύτεψε το ραβδί σου και αύριο θα έχει βλαστήσει», και αμέσως εξαφανίσθηκε. Ο Ρεμπρόβος φύτεψε την ράβδο και την επομένη την βρήκε πράγματι να έχει βλαστήσει.
Μετά το περιστατικό αυτό βαπτίσθηκε Χριστιανός από τον Άγιο Ιερομάρτυρα Βαβύλα, ο οποίος τον μετονόμασε σε Χριστόφορο. Η άκτιστη θεία Χάρη, που έλαβε την ώρα του βαπτίσματος και του Χρίσματος, μεταμόρφωσε όλη του την ύπαρξη. Και αυτή ακόμα η δύσμορφη όψη του φαινόταν φωτεινότερη και ομορφότερη.
Στην Ορθόδοξη αγιογραφία ο Άγιος εικονίζεται να μεταφέρει στον ώμο του τον Χριστό. Εξ αφορμής ίσως του γεγονότος αυτού θεωρείται προστάτης των οδηγών και στο Μικρόν Ευχολόγιον και συγκεκριμένα στην ακολουθία (τελετή) «επί ευλογήσει νέου οχήματος» υπάρχει, πρώτο στη σειρά, το απολυτίκιό του.
Κατά τον τότε εναντίον των Χριστιανών διωγμό, λίγο μετά την βάπτισή του, είδε Χριστιανούς να κακοποιούνται από τους ειδωλολάτρες. Από αγανάκτηση επενέβη και έκανε δριμύτατες παρατηρήσεις προς αυτούς, διέφυγε δε τη σύλληψη χάρη στο γιγαντιαίο του παράστημα και την ηράκλεια δύναμή του. Καταγγέλθηκε όμως στον αυτοκράτορα και διατάχθηκε η σύλληψή του. Για τον σκοπό αυτό απεστάλησαν διακόσιοι στρατιώτες. Αυτοί, αφού ερεύνησαν σε διάφορα μέρη, τον βρήκαν κατά την στιγμή την οποία ετοιμαζόταν να γευματίσει ένα κομμάτι ξερό ψωμί. Κατάκοποι οι στρατιώτες και πεινασμένοι ζήτησαν από τον Άγιο Χριστόφορο να τους δώσει να φάγουν και ως αντάλλαγμα του υποσχέθηκαν ότι δεν θα τον κακομεταχειρίζονταν.
Ένας από τους στρατιώτες, βλέποντας ότι πλην του ξερού άρτου δεν υπήρχε καμία άλλη τροφή, ειρωνευόμενος τον Χριστόφορο, του είπε ότι ευχαρίστως θα γινόταν Χριστιανός, εάν είχε την δύναμη να τους χορτάσει όλους με το κομμάτι εκείνο του άρτου. Τότε ο Άγιος, αφού γονάτισε, άρχισε να παρακαλεί τον Χριστό να πολλαπλασιάσει το κομμάτι εκείνο του άρτου, όπως πολλαπλασίασε τους πέντε άρτους στην έρημο, για να χορτάσουν οι πεινώντες στρατιώτες και να φωτισθούν στην αναγνώριση και ομολογία Αυτού.
Η παράκληση του Αγίου εισακούσθηκε και το τεμάχιο του άρτου πολλαπλασιάσθηκε. Βλέποντας οι στρατιώτες το θαύμα αυτό, προσέπεσαν στα πόδια του Αγίου και τον παρακαλούσαν να τους γνωρίσει καλύτερα τον Θεό του. Ο Άγιος εξέθεσε με απλότητα τη Χριστιανική διδασκαλία και αφού όλοι εξέφρασαν την επιθυμία να γίνουν Χριαστιανοί, τους οδήγησε προς τον Επίσκοπο Αντιοχείας Βαβύλα, ο οποίος, αφού τους κατήχησε, τους βάπτισε. Όταν ο αυτοκράτορας Δέκιος πληροφορήθηκε το γεγονός, τους μεν στρατιώτες συνέλαβε και αποκεφάλισε, τον δε Χριστόφορο προσπάθησε με υποσχέσεις και κολακείες να μεταπείσει, αλλά οι προσπάθειές του προσέκρουσαν στην επίμονη άρνηση αυτού.
Κατόπιν τούτου έστειλε προς αυτόν δύο διεφθαρμένες γυναίκες, την Ακυλίνα και την Καλλινίκη, ελπίζοντας ότι με τα θέλγητρά τους θα τον σαγήνευαν και θα τον παρέσυραν. Οι δύο γυναίκες, αφού άκουσαν την προτροπή του Αγίου, για να επανέλθουν στον δρόμο της αγνότητας και της αρετής, έγιναν Χριστιανές και, αφού παρουσιάσθηκαν ενώπιον του αυτοκράτορα Δεκίου, ομολόγησαν τον Χριστό. Γι' αυτό και βρήκαν μαρτυρικό θάνατο [τις σούβλισαν ζωντανές!].
Στη συνέχεια ο Άγιος Χριστόφορος υποβλήθηκε σε φρικτά βασανιστήρια και τέλος υπέστη τον δι' αποκεφαλισμού θάνατο το 251 μ.Χ.
Η Σύναξη αυτού ετελείτο στο Μαρτύριο αυτού κοντά στο ναό του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου στο Κυπαρίσσιον και στο ναό του Αγίου Μάρτυρος Πολυεύκτου, πλησίον της Αγίας Ευφημίας των Ολυβρίου.
Δείτε συμπληρωματικά: Ο άγιος με το "κεφάλι σκύλου" & τα δέντρα που αιμορραγούν στις 9 Μαΐου
Άγιοι στις 8, 9 & 10 Μαΐου!
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Στολαῖς ταῖς ἐξ αἵματος, ὡραϊζόμενος, Κυρίῳ παρίστασαι, τῷ Βασιλεῖ οὐρανῶν, Χριστοφόρε ἀοίδιμε· ὅθεν σὺν Ἀσωμάτων, καὶ Μαρτύρων χορείαις, ᾄδεις τῆ τρισαγίῳ, καὶ φρικτῇ μελωδίᾳ· διὸ ταῖς ἱκεσίαις ταῖς σαῖς, σῶζε τοὺς δούλους σου.
Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Χριστὸν φέρων ἔνδοξε, ἐν τῇ ψυχῇ σου, ἰσχυρῶς κατέβαλες, τῶν ἐναντίων τὰς ἀρχάς· διὸ Χριστὸν ἐκδυσώπησον, ὦ Χριστοφόρε, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Μεγαλυνάριον
Μάρτυς ἀκατάπληκτος καὶ στερρός, πέλων τῇ ἰδέᾳ, Χριστοφόρε καὶ τῷ νοΐ, τῶν ἀντικειμένων, κατέπληξας τὰ στίφη, ἀθλήσας ὑπὲρ φύσιν πόθῳ τοῦ Κτίστου σου.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Στολαῖς ταῖς ἐξ αἵματος, ὡραϊζόμενος, Κυρίῳ παρίστασαι, τῷ Βασιλεῖ οὐρανῶν, Χριστοφόρε ἀοίδιμε· ὅθεν σὺν Ἀσωμάτων, καὶ Μαρτύρων χορείαις, ᾄδεις τῆ τρισαγίῳ, καὶ φρικτῇ μελωδίᾳ· διὸ ταῖς ἱκεσίαις ταῖς σαῖς, σῶζε τοὺς δούλους σου.
Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Χριστὸν φέρων ἔνδοξε, ἐν τῇ ψυχῇ σου, ἰσχυρῶς κατέβαλες, τῶν ἐναντίων τὰς ἀρχάς· διὸ Χριστὸν ἐκδυσώπησον, ὦ Χριστοφόρε, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Μεγαλυνάριον
Μάρτυς ἀκατάπληκτος καὶ στερρός, πέλων τῇ ἰδέᾳ, Χριστοφόρε καὶ τῷ νοΐ, τῶν ἀντικειμένων, κατέπληξας τὰ στίφη, ἀθλήσας ὑπὲρ φύσιν πόθῳ τοῦ Κτίστου σου.
Πέμπτη 8 Μαΐου 2025
Αρναούτογλου για Εθνική Πινακοθήκη: «Παραβιάζετε τα όρια του σεβασμού» (vid)
Στο πλατό του The 2Night Show, ο Γρηγόρης Αρναούτογλου άφησε για λίγο τη συνηθισμένη του χαλαρότητα και πέρασε στην επίθεση. Αιτία; Η παρουσία συγκεκριμένων έργων τέχνης στην Εθνική Πινακοθήκη που, όπως είπε, τον έθιξαν βαθιά σε προσωπικό και θρησκευτικό επίπεδο.
«Δεν θα πω καν το όνομά του – δεν το αξίζει»
Χωρίς να κατονομάσει τον δημιουργό των έργων που του προκάλεσαν ενόχληση, ο γνωστός παρουσιαστής έστειλε ξεκάθαρο μήνυμα. «Δεν μου αρέσει καθόλου σαν καλλιτέχνης, οπότε γιατί να πω το όνομά του;» αναρωτήθηκε. Με λόγια φορτισμένα, ανέφερε πως αισθάνθηκε προσβολή απέναντι στην πίστη του, καθώς –σύμφωνα με τον ίδιο– τα έργα παραποίησαν χριστιανικά σύμβολα με προκλητικό τρόπο. [Ν: "σύμφωνα με τον ίδιο" – δηλ. υπάρχει... αμφιβολία, είναι "υποκειμενικό" αν οι συγκεκριμένες ζωγραφιές παραποίησαν χριστιανικά σύμβολα με προκλητικό τρόπο!!!]
«Προσέβαλε εμένα, που πιστεύω στον χριστιανισμό, πήρε τις εικόνες που πιστεύω και μου τις έκανε με τσιγάρα και κέρατα. Έτσι γουστάρισε ο άνθρωπος, δικαίωμα του είναι άμα το πάρετε έτσι καλά».
Ο Αρναούτογλου μίλησε με σαφήνεια για το πώς η τέχνη οφείλει να σέβεται τα όρια: «Να ξέρει όμως ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης που τα έκανε αυτά ότι τα είπα στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση δεν ασχολήθηκα καθόλου για να μην του δώσω χαρά. Στην Εθνική Πινακοθήκη, λοιπόν, είχατε χώρο να βάλετε κάποιον που δε σέβεται τη δική μου θρησκεία.
Γιατί εγώ του συγκεκριμένου κυρίου, καλλιτέχνης ονομάζεται και καλλιτέχνη θα τον πω με όλο τον σεβασμό, αφού θέλει να νιώθει έτσι, θα πω το εξής. Σε ένα δέντρο να πιστεύατε κύριε, σε μια όμορφη αμυγδαλιά, δεν θα έκοβα εγώ ούτε ένα λουλουδάκι της. Δεν θα άλλαζα το χρώμα ούτε σε ένα λουλουδάκι της για να σεβαστώ την πίστη σας».
«Δεν θα κατέστρεφα τίποτα δικό σας μόνο και μόνο για να γίνω viral»
Με το ύφος του να βαραίνει, ο παρουσιαστής ξεκαθάρισε ότι, αν ήθελε, θα μπορούσε εύκολα να προκαλέσει. Όμως δεν θα το έκανε εις βάρος κάτι ιερού για κάποιον άλλο. Το μήνυμα του ήταν σαφές: «Δεν σας κοιτάμε γιατί είστε προκλητικοί. Σας κοιτάμε γιατί παραβιάζετε τα όρια του σεβασμού. Εσείς πήρατε και κατακρεουργήσατε ό,τι πιστεύω εγώ.
Αλλά κατά τα άλλα είναι τέχνη, έχετε δίκιο, ζητάω συγνώμη. Να ξέρετε όμως ότι θα μπορούσα να κάνω άλλα πράγματα για να ασχοληθούν μαζί μου και δεν θα κατέστρεφα τίποτα αγαπημένο δικό σας μόνο και μόνο για να γυρίσετε να με κοιτάξετε. Από σεβασμό σε αυτό που πιστεύετε».
Διαρκής Ιερά Σύνοδος: Εκτός των εκκλησιών τα POS - Διαμαρτυρία για την έκθεση των υβριστικών έργων στην Εθνική Πινακοθήκη
Voria.gr
Σύμφωνα με το ανακοινωθέν που εξεδόθη και αναφορικά με τα δημοσιεύματα για «το πρώτο POS σε παγκάρι της εκκλησίας», η ΔΙΣ διευκρινίζει ότι ο ναός στην Αθήνα στον οποίο τοποθετήθηκε ουδεμία σχέση έχει με ναό της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία -σύμφωνα με σχετικό Κανονισμό που ψήφισε στις 11 Μαρτίου 2025 και επίκειται η δημοσίευσή του σε ΦΕΚ- απαγόρευσε την εγκατάσταση POS σε ορθόδοξους ιερούς ναούς, ενώ επέτρεψε μόνο τη διενέργεια συναλλαγών (αποδοχές δωρεών, πληρωμές δαπανών κ.λπ.) των εκκλησιαστικών νομικών προσώπων με χρήση internet banking και IRIS.
Ως προς την έκθεση «Η σαγήνη του αλλόκοτου», η ΔΙΣ με επιστολή της προς τους αρμόδιους (19.3.2025) χαρακτήρισε αντιχριστιανικές τις πράξεις βίας εντός της Εθνικής Πινακοθήκης και διαμαρτυρήθηκε επειδή η έκθεση διακωμωδεί το θρησκευτικό αίσθημα των ορθόδοξων χριστιανών και κακοποιεί τη βυζαντινή αγιογραφία, που είναι μέρος της πολιτισμικής κληρονομιάς του ελληνικού λαού. Ο πυρήνας του προβλήματος δεν είναι η ελευθερία καλλιτεχνικής έκφρασης, που αφορά τον καλλιτέχνη, αλλά οι κανόνες δεοντολογίας που δεσμεύουν το εθνικό εικαστικό Μουσείο ως δημόσιο φορέα πολιτισμού.
Η διοίκηση της Πινακοθήκης ανακοίνωσε ότι δεν επανεξετάζει την επιλογή των εκθεμάτων (16.4.2025) και, κατόπιν της επανέκθεσής τους (5.5.2025), διεξήγαγε ημερίδα διαλόγου για το θέμα (6.5.2025). Με προαποφασισμένη την επανέκθεση, η ημερίδα αυτή λειτουργεί ως επικοινωνιακή διαχείριση μιας αδιαλλαξίας. Η ΔΙΣ απέφυγε δηλώσεις που θα μπορούσαν να οξύνουν τον φανατισμό από κάθε πλευρά. Παράλληλα, προτρέπει τους αρμοδίους να σεβαστούν την ευαισθησία του θρησκευτικού αισθήματος του ελληνικού λαού».
To υπόλοιπο άρθρο στην ανάρτηση.
Τετάρτη 7 Μαΐου 2025
Παναγία η Κασσωπίτρα (Κυρία Κασσιώπη - 8 Μαΐου)
ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ
Παναγία η Κασσωπίτρα. Γιορτάζει στις 8 Μαΐου.
Στην πανεύμορφη και καταπράσινη νήσο της Κέρκυρας, την τόσο ευλογημένη από τον Κύπριο Άγιο, τον απλοικό Επίσκοπο Τριμυθούντος Σπυρίδωνα, με το άφθαρτο σκήνωμα του να την προστατεύει, βρίσκεται και το προσκύνημα της Παναγίας της Κασσωπίτρας. Κάθε χρόνο στις 8 Μαΐου όλοι εδώ πανηγυρίζουν το υπερφυσικό θαύμα της, να βάλει μάτια σε αόμματο νεαρό, στον Στέφανο, που από άδικη κρίση του άρχοντος του τόπου τυφλώθηκε.
Η Εκκλησιά της Παναγίας της Κασσωπίτρας βρίσκεται στο χωριό Κασσιόπη, στις βορειοδυτικές ακτές του νησιού. Το χωριό είναι παραλιακό και έχει διατηρήσει το παλιό ψαράδικο χρώμα του. Χαρακτηρίζεται από βραχώδεις, κυρίως, παραλίες με πεντακάθαρα νερά. Στην ρωμαϊκή εποχή ήταν ένα εύπορο χωριό, καθώς βρισκόταν στην ναυτική πορεία προς την Ιταλία και την υπόλοιπη Μεσόγειο. Σήμερα διατηρεί την γοητεία του, τόσο στο κέντρο του, όσο και στο γραφικό του λιμάνι, τους δύο όρμους που το περιβάλλουν με τις παραλίες χωρισμένες από ένα ακρωτήρι και τα ερείπια ενός βυζαντινού κάστρου.
Το θαύμα της Παναγίας της Κασσωπίτρας «επί τω αδίκως τυφλωθέντι Στεφάνω και παραδόξως ομματωθέντι», όπως γράφει ο συναξαριστής, έγινε μεταξύ των ετών 1534-1537, με πιο πιθανή χρονολογία το 1536. Η σπουδαιότης του θαύματος αυτού έγκειται στο γεγονός της ομματώσεως», δηλαδή της τοποθετήσεως νέων οφθαλμών στον αόμματο Στέφανο. Μόνον ο Κύριός μας ως Δημιουργός και Πλάστης μας από πηλό έφτιαξε οφθαλμούς στον τυφλό του Ευαγγελίου. Άλλο να βάζουν νέους οφθαλμούς σε αομμάτους και άλλο να ανοίγουν οφθαλμούς τυφλών. Η μοναδικότης του θαύματος αυτού της Παναγίας οδηγούσε κατά τον μεσαίωνα πολλούς προσκυνητές των Αγίων Τόπων από την δύση στην Κασσιόπη, για να πάρουν την ευλογία της Κασσωπίτρας μας.
Η ιστορία του θαύματος έχει καταγραφεί από τον Ζακύνθιο λόγιο μοναχό, Παχώμιο Ρουσάνο (1509-1553) και έχει ως εξής:
Στην βενετοκρατούμενη τότε Κέρκυρα ένας τίμιος νεαρός, ο Στέφανος, γύριζε στο χωριό του από την πόλη. Στον δρόμο συνάντησε μια άλλη παρέα παιδιών και μαζί συνέχιζαν την πορεία τους. Κάποια στιγμή διέκριναν από μακριά μερικούς άλλους νεαρούς να κουβαλούν φρεσκοαλεσμένο αλεύρι, που είχαν πάρει από τον μύλο. Οι συνοδοιπόροι του Στεφάνου μπήκαν στον πειρασμό να κλέψουν το αλεύρι παρά την έντονη αντίδρασή του. Εκείνοι χωρίς να ακούν κανένα επιτέθηκαν στα ανυποψίαστα παιδιά, τα έδειραν και τους πήραν τα σακκιά με το αλεύρι. Μαζί με την λεία τους εξαφανίσθηκαν, για να μην γίνουν αντιληπτοί και τους καταζητήσουν.
Ο Στέφανος όντας αθώος συνέχισε την πορεία του. Τα κακοποιημένα παιδιά έντρομα διηγήθηκαν στο σπιτι τους τα συμβάντα, οι γονείς ειδοποίησαν τον διοικητή και εκείνος έστειλε αμέσως στρατιώτες να συλλάβουν τους κλέπτες. Αυτοί, όμως, είχαν εξαφανισθεί, οπότε συνέλαβαν σαν ύποπτο τον αθώο Στέφανο. Την απολογία του δεν την πίστεψαν και τον καταδίκασαν σε μεγάλη τιμωρία. Του πρότειναν ή να του κόψουν τα δύο χέρια η να του βγάλουν τα μάτια.
Ο Στέφανος μπροστά σε αυτό το σκληρό δίλημμα, επέλεξε κατά την γνώμη του «το μη χείρον». Προτίμησε να του αφαιρέσουν τα μάτια και να του αφήσουν τα χέρια, έτσι ώστε και τυφλός να μπορεί να κάνει κάποια χειρονακτική εργασία. Αφού εκτελέσθηκε η ποινή, του παρέδωσαν τα μάτια μέσα σε μία μικρή γυάλινη θήκη.
Με πόνο ψυχής η μητέρα του, μη έχοντας άλλη επιλογή, τον οδήγησε στην επαιτεία σε κεντρικά σημεία της πόλεως της Κερκύρας, για να εξασφαλίσουν τα αναγκαία για να ζήσουν. Οι κάτοικοι, όμως, της πόλεως, γνωρίζοντας τα γεγονότα, τον θεωρούσαν κλέφτη, τον απέφευγαν και τον αποδοκίμαζαν. Ακολούθησε επαιτεία στα χωριά. Γυρνώντας από χωριό σε χωριό στις 7 Μαίου οι δύσμοιροι έφθασαν στην Κασσιόπη. Εκεί, κατέφυγαν στον ιστορικό Ναό της Παναγίας της Κασσιοπίας η Κασσωπίτρας, και ζήτησαν, αν ήταν δυνατόν, να τους αφήσουν να διανυκτερεύσουν εκεί, αφού δεν είχαν ούτε στέγη ούτε χρήματα.
Στον Ναό ζούσε ένας μοναχός, που είχε την ευθύνη και την επιστασία του. Μάλιστα, αναφέρεται ότι ο Ναός κάποια χρόνια λειτουργούσε και ως Μοναστήρι. Αυτός συγκατένευσε στο αίτημα της μητέρας βλέποντας και την τραγική κατάσταση του νεαρού παιδιού της.
Η μητέρα του Στεφάνου όλη την ώρα μέσα στον Ναό με δάκρυα ικεσίας παρακαλούσε την Παναγία μας, των αδικουμένων την καταφυγή, των τυφλών την βακτηρία και των ασθενούντων την θεραπεία, να γιατρέψει τον γιό της. Ξάπλωσαν, για να κοιμηθούν με το παιδί να στενάζει από τους πόνους και να αναστενάζει για την συμφορά που το βρήκε, και την μητέρα να κάνει ο,τι μπορεί, για να το ανακουφίσει. Ο κόπος και ο πόνος τους έφερε σιγά-σιγά ύπνο. Ο αόμματος Στέφανος κατά το μεσονύκτιο αισθάνθηκε δύο χέρια να τον αγγίζουν στο πρόσωπο, στα σημεία των ματιών που είχαν μείνει μόνο οι κόγχες χωρίς οφθαλμούς.
Αμέσως πετάχθηκε διαπιστώνοντας
ότι έβλεπε, ότι είχε πάλι μάτια. Μπροστά του είδε μία γυναίκα να είναι
φωτεινή σαν τον ήλιο και τον Ναό πλημμυρισμένο με φως. Η γυναίκα αμέσως
χάθηκε, αλλά η φωτοχυσία του Ναού διατηρούνταν, όπως και τα κανδήλια,
που άναψαν χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση. Ο Στέφανος, πριν προλάβει να
συνειδητοποιήσει το γεγονός, νόμιζε ότι έβλεπε ένα ωραίο όνειρο. Έβαλε
τα χέρια του πάνω στα μάτια του και δεν μπορούσε να πιστέψει τι
πραγματικά του είχε συμβεί. Ξύπνησε αμέσως την μητέρα του, όντας
μεσάνυκτα, αναφέροντας χαρούμενα το γεγονός και περιγράφοντας τον Ναό.
Εκείνη, ψυχικά ράκος, νόμισε ότι ο γιος της παραμιλάει από τους πόνους.
– Όχι, μάνα, δεν παραμιλάω, της είπε. Ήρθε μία ολόλαμπρη γυναίκα, με χάιδεψε και μου έβαλε καινούργια μάτια. Πρέπει να ήταν η Κυρά αυτού του Ναού, η Παναγία μας!
Όταν συνειδητοποίησε το ευχάριστο γεγονός η μάνα, άρχισε μαζί με τον γιό της να ψάλλουν και να ευχαριστούν τον Θεό και την Παναγία για αυτό το εξαίσιο, το μοναδικό θαύμα της τοποθετήσεως οφθαλμών σε κόγχες κενές.
Με την φασαρία που δημιούργησαν από τις χαρούμενες φωνές τους ξύπνησε και ο μοναχός, ο οποίος άρχισε να τους επιπλήττει. Όμως, όταν κατάλαβε τι είχε συμβεί έπεσε και αυτός στα γόνατα και άρχισε να προσεύχεται μαζί τους. Το επόμενο πρωΐ διαδόθηκε το θαύμα και όλοι οι άνθρωποι έμειναν έκπληκτοι και δόξαζαν τον Θεό και την εύσπλαγχνη μητέρα Του, την Παναγία μας. Ο Στέφανος και η μητέρα του οδηγήθηκαν από τις τοπικές αρχές στην πόλη, όπου πιστοποιήθηκε το θαύμα. Ο δήμιος διαβεβαίωσε, ότι είχε εκτελέσει απόλυτα την διαταγή και υπήρχε και τεκμήριο, τα δύο μάτια φυλαγμένα μέσα στο γυάλινο κουτί. Μάλιστα, ενώ τα μάτια του νεαρού ήταν μαύρα, αυτά που του έβαλε η Παναγία μας ήταν γαλανά.
Την εικονογράφηση του θαύματος έχει αποδώσει εξαιρετικά ο μεγάλος Κρητικός αγιογράφος, Θεόδωρος Πουλάκης (1622-1692). Το έτος 1670, αυτός σώθηκε σε τρικυμία από την ίδια την Κασσωπίτρα Θεοτόκο και σε ένδειξη ευγνωμοσύνης του ιστόρησε την εικόνα της.
Σήμερα εκτός του προσκυνήματος της Κασσιόπης υπάρχει και ομώνυμη Μονή της Κασσωπίτρας στην πόλη της Κερκύρας, σώζονται επίσης και Εκκλησίες αφιερωμένες στην Υπεραγία Θεοτόκο Κασσωπίτρα στην Άρτα, στην Χειμάρρα Βορείου Ηπείρου και στην Gallipoli της Ιταλίας, όπου στεγάζεται η Χριστιανική Αδελφότης, της Santa Maria dι Cassopo, όπως ονομάζουν στα ιταλικά την Κασσωπίτρα.
Βλ. επίσης:
Τρίτη 6 Μαΐου 2025
«Αγαπώ την Οικογένεια»: μεγάλη εορταστική εκδήλωση, Κυριακή 11 Μαΐου 2025
Δελτίο Τύπου: Εορταστική εκδήλωση με τίτλο «Αγαπώ την Οικογένεια» [Ποδηλατοδρόμιο ΟΑΚΑ, Κυριακή 11 Μαΐου 2025]
Από την πρωτοβουλία «Αγαπώ την Οικογένεια»
Την Κυριακή 11 Μαΐου στις 11 το πρωί, το Ποδηλατοδρόμιο του ΟΑΚΑ θα ανοίξει τις πύλες του για να υποδεχθεί μικρούς και μεγάλους σε μια μεγάλη εορταστική εκδήλωση με τίτλο «Αγαπώ την Οικογένεια».
Το "Αφήστε με να Ζήσω!" και το "Μαμά Μπαμπάς & Παιδιά" θα είναι εκεί με δικό τους περίπτερο!
Συμμετέχουν καταξιωμένες χορωδίες, χορευτικά και θεατρικά σύνολα παιδιών και αξιόλογοι συντελεστές όπως οι Γεώργιος Τσιάκκας και Χριστίνα Παυλίδου, γνωστοί από την τηλεοπτική σειρά "Ο Άγιος Παΐσιος", ο γνωστός youtuber Neverlander και πλήθος άλλων!
Περισσότερα από τον παρακάτω σύνδεσμο:
https://mumdadandkids.gr/oikogeneia/agapo-tin-oikogeneia-2025
Η εκδήλωση τελεί υπό την αιγίδα της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και διοργανώνεται από την πρωτοβουλία «Αγαπώ την Οικογένεια», στην οποία συμμετέχουν ιερές μητροπόλεις, χριστιανικά σωματεία, πολυτεκνικές οργανώσεις, σύλλογοι γονέων, εκπαιδευτήρια και γενικότερα φορείς που ευαισθητοποιούνται στην προστασία και προάσπιση του ιερού θεσμού της οικογένειας.
Από τις 11π.μ. γονείς και παιδιά θα έχουν την ευκαιρία να περιηγηθούν στα θεματικά περίπτερα όπου θα υπάρχουν παράλληλες δράσεις ανάλογες με την ηλικία και τα ενδιαφέροντά τους: κουκλοθέατρο, χειροτεχνίες, ζαχαροπλαστική, συζητήσεις και προβληματισμοί σε σύγχρονα θέματα που αντιμετωπίζει η οικογένεια.
Στις 12.30 θα λάβει χώρα εορταστικό πρόγραμμα με θεατρικά δρώμενα, παιδικές και νεανικές χορωδίες, παραδοσιακούς χορούς καθώς και βράβευση των νικητών του Μαθητικού Διαγωνισμού με τίτλο «Αγαπώ την οικογένεια».
Την εκδήλωση θα παρουσιάσουν ο σεναριογράφος Γιώργος Τσιάκκας και η ηθοποιός Χριστίνα Παυλίδου από την πολυαγαπημένη σειρά «Άγιος Παΐσιος: Από τα Φάρασα στον ουρανό».
Συμμετέχουν επίσης:
- Αθανάσιος Κανάκης, ψυχολόγος της Ελληνικής Αστυνομίας
- Γιώργος Σκιαδάς, δημοφιλής youtuber (Neverlander)
- Ηλίας Λιαμής, διδάκτωρ Θεολογίας, μουσικοπαιδαγωγός και συγγραφέας.
- Πρωτ. π. Σπυρίδων Τσιμούρης, θεολόγος-εκπαιδευτικός
Συμμετέχοντες φορείς:
- Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου, Ωρωπού και Μαραθώνος
- Ιερά Μητρόπολη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής
- Ιερά Μητρόπολη Νέας Ιωνίας, Φιλαδελφείας, Ηρακλείου και Χαλκηδόνος
- Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς
- Πανελλήνιος Ένωσις Γονέων «Η Χριστιανική Αγωγή» (ΓΕΧΑ)
- Σύλλογος Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Δράσεως «Ο ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ»
- Χριστιανική Ένωση Επιστημόνων (Χ.Ε.Ε.)
- Πανελλήνια Ένωση Φίλων των Πολυτέκνων (Π.Ε.ΦΙ.Π.)
- Κίνημα «Μαμά, Μπαμπάς και Παιδιά»
- Κίνημα «Αφήστε με να ζήσω!»
- Ένωση Επιστημόνων Γυναικών
- Μητέρες Επιστήμονες Πολύτεκνες
- Εστία Πατερικών Μελετών
- Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (Π.Ε.Θ.)
- Εκπαιδευτήρια «Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ»
- Εκπαιδευτήρια Ι. Ν. Μεταμορφώσεως Σωτήρος Βριλησσίων «ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ»
- Εκπαιδευτήρια «ΘΕΟΜΗΤΩΡ»
Περισσότερες πληροφορίες για την εκδήλωση μπορείτε να βρείτε:
Ιστοσελίδα: agapotinoikogeneia.gr
Facebook: agapotinoikogeneia
Instagram: agapotinoikogeneia
TikTok: agapotinoikogeneia
Ηλεκτρονική ταυτότητα – προσωπικός αριθμός / Η πρόταση νόμου της ΝΙΚΗΣ για την κατάργηση της υποχρεωτικότητάς του
Η ΝΙΚΗ, πάντοτε στο πλευρό του ελληνικού λαού, στάθηκε η μόνη κοινοβουλευτική φωνή που υψώθηκε αμέσως εναντίον των ηλεκτρονικών ταυτοτήτων και της υποχρεωτικότητας του Προσωπικού Αριθμού (ΠΑ). Αντιλαμβάνεται τον εφιαλτικό μεσαίωνα που θα φέρουν αυτά τα μέτρα. Το κράτος, μέσω της τεχνολογίας και ιδιαίτερα μέσω της Τεχνητής Νοημοσύνης, θα κυνηγά τους ίδιους τους πολίτες του. Θα μπορεί να τους φακελώνει, να τους παρακολουθεί και σύντομα να τους αξιολογεί επί καθημερινής βάσεως.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μας υποχρεώνει σε ηλεκτρονικές ταυτότητες. Πολλά Ευρωπαϊκά κράτη δεν την εφαρμόζουν. Δυστυχώς, η ελληνική κυβέρνηση, πιστή στις νεοταξικές της επιλογές, την υιοθετεί. Είμαστε αντίθετοι στην παραλαβή αυτών των ηλεκτρονικών ταυτοτήτων, διότι η ηλεκτρονική διακυβέρνηση, ενεργοποιούμενη στη νέα ταυτότητα, τη μετατρέπει σε «φακέλωμα του πολίτη». Εφαρμόζεται με αντιδημοκρατική έλλειψη διαφάνειας, έλλειψη ασφάλειας και, ενδεχομένως, διακινδύνευση της εθνικής κυριαρχίας. Το κυριότερο, όμως, καταργεί την ελευθερία του προσώπου.
Η ταυτόχρονη εφαρμογή του Προσωπικού Αριθμού (ΠΑ) και αναγραφή του στις ηλεκτρονικές ταυτότητες, έρχεται για να ενοποιήσει σε μια τεράστια ψηφιακή «δεξαμενή» όλα τα διάσπαρτα προσωπικά δεδομένα του κάθε πολίτη. Δημιουργεί, έτσι, μαζί με την κατάργηση των μετρητών, το τελειότερο μαζικό φακέλωμα, ώστε να μπορούν κατά περίπτωση να παρακολουθούν και να ελέγχουν, να αξιολογούν και να χειραγωγούν, ή ακόμα, να εκβιάζουν και να καταδικάζουν σε κοινωνικό αποκλεισμό πολίτες ανύποπτους, μη αρεστούς όμως στην κυρίαρχη εξουσία.
Το Δημοκρατικό Πατριωτικό κίνημα ΝΙΚΗ έχει λάβει ξεκάθαρη θέση κατά της κάρτας του πολίτη και κατά του Προσωπικού Αριθμού. Δεν παραλαμβάνουμε τις νέες ταυτότητες. Ζητάμε η ταυτότητα να είναι μέσο ταυτοποίησης και όχι μέσο άσκησης δικαιωμάτων. Δεν αποδεχόμαστε την υποχρεωτικότητα του Προσωπικού Αριθμό, επειδή παραβιάζει την ιδιωτική ζωή και μετατρέπει τον άνθρωπο σε έναν απλό αριθμό.
Απαιτούμε οι βάσεις δεδομένων με τα αποθηκευμένα στοιχεία των Ελλήνων πολιτών να βρίσκονται αποκλειστικά επί ελληνικού εδάφους και σε ελληνικά χέρια. Πουθενά αλλού. Θεωρούμε αυτονόητο να μας γνωστοποιηθεί το ποιος θα έχει πρόσβαση ή/και δικαίωμα επεξεργασίας στα στοιχεία που θα συλλέγονται.
Η ΝΙΚΗ θα κινηθεί νομικά στο δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αρνούμενη και απορρίπτοντας τον υποχρεωτικό χαρακτήρα των νέων ηλεκτρονικών ταυτοτήτων και του ΠΑ. Θα ζητήσουμε τα δικαιώματά μας, όπως άλλες ομάδες ή μειονότητες οι οποίες απαιτούν σεβασμό στις ιδιαιτερότητές των.
Κατατέθηκε η πρόταση νόμου για την κατάργηση της υποχρεωτικότητας του Προσωπικού Αριθμού
Με την υπογραφή του Προέδρου μας και οκτώ ακόμη βουλευτών της ΝΙΚΗΣ, κατατέθηκε στη Βουλή η πρόταση νόμου για την κατάργηση της υποχρεωτικότητας του Προσωπικού Αριθμού. Μια κορυφαία και ιστορική στιγμή για το κόμμα μας, αλλά και για κάθε Έλληνα πολίτη που ανησυχεί για τις συνέπειες των Νέων Ηλεκτρονικών Ταυτοτήτων και την επιβολή του Προσωπικού Αριθμού.
Πρόκειται για μια πρωτοβουλία που αποτελεί πυρήνα του πολιτικού μας
αγώνα, και αποτυπώνει έμπρακτα τις δεσμεύσεις μας απέναντι σε όσους
συμμερίζονται τις ίδιες πνευματικές και εθνικές ανησυχίες.
Από την κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΙΚΗΣ, οι εννέα υπέγραψαν την πρόταση, ενώ ένας απείχε.
Η ευθύνη είναι τώρα κοινή και βαριά, για όλους όσους καλούνται να τοποθετηθούν απέναντι σε αυτή την πρόταση, αλλά και για κάθε πολίτη που αναζητά αλήθεια και ελευθερία.
Η αρχή έγινε. Και όπως είπαμε εξ αρχής, κανείς δεν θα μπορεί να πει πως δεν γνώριζε.
Η πρόταση εισάγει για πρώτη φορά το δικαίωμα κάθε πολίτη να αρνηθεί τη χορήγηση του Προσωπικού Αριθμού (Π.Α.), χωρίς καμία συνέπεια ή περιορισμό στην πρόσβασή του σε δημόσιες ή ιδιωτικές υπηρεσίες. Ταυτόχρονα, προβλέπονται ισοδύναμα εναλλακτικά μέσα αναγνώρισης για τη διασφάλιση της διοικητικής συνέχειας και της ισότητας απέναντι στον νόμο.
Η πρωτοβουλία βασίζεται σε:
- Συνταγματικές διατάξεις που εγγυώνται την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας (άρθρο 5 παρ. 1), την αναλογικότητα (άρθρο 25 παρ. 1) και την προστασία των προσωπικών δεδομένων (άρθρο 9Α),
- Το ευρωπαϊκό και διεθνές δίκαιο, όπως το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ, ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε. και ο Γενικός Κανονισμός Προστασίας Δεδομένων (GDPR),
- Την αρχή του βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού, καθιερώνοντας ρητά την απαίτηση έγγραφης γονικής συναίνεσης για τη χορήγηση Π.Α. σε ανηλίκους ή δικαστικά συμπαραστατούμενα πρόσωπα.
Η πρόταση δεν απορρίπτει την ανάγκη για ψηφιακό εκσυγχρονισμό της Δημόσιας Διοίκησης. Αντιθέτως, προτείνει ένα ψηφιακό κράτος χωρίς αποκλεισμούς, που σέβεται τις ατομικές ελευθερίες και προσαρμόζεται στις ανάγκες και τις ευαισθησίες όλων των πολιτών, διασφαλίζοντας διαφάνεια, επιλογή και ισοτιμία.
Η ρύθμιση έρχεται ως απάντηση σε ανησυχίες πολιτών για την υποχρεωτικότητα του Π.Α. ως εργαλείου μαζικής ταυτοποίησης, προάγοντας την ψηφιακή δημοκρατία και την εμπιστοσύνη του πολίτη στην Πολιτεία.
Η νομοθετική πρόταση είναι πλέον στη διάθεση όλων για διαβούλευση, συζήτηση και υποστήριξη.
Σημείωση του ιστολογίου μας: Ο βουλευτής της ΝΙΚΗΣ που "απείχε" είναι ο πολύς Ν. Παπαδόπουλος, που δυστυχώς εδώ και μήνες πολεμά το ίδιο του το Κίνημα και σήμερα (5 Μαΐου 2025), μετά από πάρα πολλές προσπάθειες συμφιλίωσης, ο πρόεδρος της ΝΙΚΗΣ Δ. Νατσιός και το Διαρκές Βουλευτήριο (η ευέλικτη μορφή του προεδρείου της ΝΙΚΗΣ, του Βουλευτηρίου - εκλεγμένου από το Συνέδριό της) αναγκάστηκαν πλέον να του αφαιρέσουν προσωρινά την ιδιότητα του μέλος της ΝΙΚΗΣ. Δεν τον διέγραψαν, αλλά του έδωσαν "κίτρινη κάρτα".Τώρα βγαίνει και γράφει ότι δήθεν τον πολεμούν λόγω του συμβάντος στην Πινακοθήκη, ενώ αντίθετα και ο Νατσιός και όλη η ΝΙΚΗ τον στήριξε σ' αυτό. Δυστυχώς ύψωσε εδώ και καιρό δικό του μπαϊράκι. Όμως η ΝΙΚΗ δεν είναι ο Παπαδόπουλος, αλλά ο Νατσιός και όσοι περιστοιχίζουμε αυτόν τον όντως αγνό άνθρωπο και τον αγώνα του ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ και όχι για προσωπική ανάδειξη.
Για την πρόταση νόμου ο Ν. Παπαδόπουλος υποστήριξε στις αναρτήσεις του ότι έπρεπε να ζητηθεί πλήρης κατάργηση του προσωπικού αριθμού και όχι να είναι προαιρετικός. Όμως ακόμη και το Άγιο Όρος στην παρέμβασή του ζήτησε προαιρετικότητα. Ας βγει κυβέρνηση η ΝΙΚΗ και τότε θα τον καταργήσει, μαζί με ένα σωρό άλλες ανήθικες και εγκληματικές αποφάσεις των κυβερνήσεων που λυμαίνονται την πατρίδα μας εδώ και δεκαετίες. Προς το παρόν καταθέτει μια ρεαλιστική πρόταση. Για όσους αντιλαμβάνονται. Όσους θα μείνουν να παλέψουν για Χριστό και Ελλάδα και δεν θ' ακούσουν τις σειρήνες, που δυστυχώς τραγουδάνε.