Τι δείχνει η φωτογραφία;
Μια στιγμή πολιτικής υποδοχής στην Πολωνία, μια συζήτηση με τον Ντμίτρι Μεντβέντεφ στο Σότσι ή την απέλαση του εκπροσώπου Τύπου της Νίκης από τη Μολδαβία; Ή μήπως όλα αυτά μαζί αποτυπώνουν την ίδια πολιτική στρατηγική; Ας το συζητήσουμε.
Η Νίκη δεν είναι και δεν υπήρξε ποτέ φιλορωσικό κόμμα. Είναι ένα ελληνικό πολιτικό πατριωτικό κίνημα, που χαράζει την πορεία του με βάση τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, χωρίς να υποτάσσεται σε ξένες ατζέντες και χωρίς να υιοθετεί τυφλά την πολιτική καμίας μεγάλης δύναμης.
Με αυτό το σκεπτικό η Νίκη αναπτύσσει σχέσεις με όσους θεωρεί ότι μπορούν να συμβάλουν σε στρατηγικά, οικονομικά, πολιτιστικά και πνευματικά οφέλη για την Ελλάδα. Έτσι, η πρόσφατη αποδοχή της από την κυβέρνηση της Πολωνίας δεν είναι ένδειξη ιδεολογικής ταύτισης, αλλά αναγνώριση κοινών σημείων σε ζητήματα πίστης, οικογένειας και κοινωνικών αξιών.
Η θερμή υποδοχή και η ανταλλαγή δώρων δεν προήλθαν από κομματική συγγένεια, αλλά από την αντίληψη ότι δύο χώρες και δύο λαοί μπορούν να συνεργαστούν όπου υπάρχουν κοινά συμφέροντα.
Η Νίκη πριν λίγο καιρό βρέθηκε και στη Ρωσία, στο Σότσι, όπου πραγματοποιήθηκαν συζητήσεις με τον Ντμίτρι Μεντβέντεφ. Η συνάντηση αυτή δεν έγινε επειδή η Νίκη ανήκει στη ρωσική πλευρά, αλλά επειδή η ελληνική εξωτερική πολιτική, αν θέλει να είναι πραγματικά ανεξάρτητη, οφείλει να διατηρεί δίαυλους επικοινωνίας με όλες τις μεγάλες δυνάμεις. Η διπλωματία δεν είναι μονοδιάστατη, είναι ζήτημα ισορροπιών και εξασφάλισης εθνικών ωφελημάτων.
Όσο για το περιστατικό στη Μολδαβία, όπου ο εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος Δήμος Θανάσουλας απελάθηκε μόλις έφτασε στο αεροδρόμιο, η κίνηση αυτή αντανακλά περισσότερο την εσωτερική πολιτική κατεύθυνση της Μολδαβίας, που σήμερα προσπαθεί να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και υιοθετεί αυστηρά φιλελεύθερες πολιτικές, παρά την πραγματική φύση της Νίκης.
Η ενημέρωση για την απέλαση από πού λέτε να ήρθε στις αρχές τις Μολδαβίας; Μα φυσικά από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, που η κλεψύδρα της άρχισε να αδειάζει...
Η ιστορία διδάσκει ότι όσα κόμματα τολμούν να ακολουθήσουν αυτόνομη πορεία, συνομιλώντας και με Ανατολή και με Δύση, συχνά στοχοποιούνται με ετικέτες για να απαξιωθούν. Στην περίπτωση της Νίκης η στρατηγική είναι ξεκάθαρη: ανοιχτές πόρτες παντού, αλλά με γνώμονα μόνο το συμφέρον της Ελλάδας και την προστασία της ταυτότητας και των αξιών της.
Τροφή για σκέψη... Πιστεύετε ότι, αν οι αρχές της Πολωνίας υιοθετούσαν τις συκοφαντίες του Βελόπουλου και της κυβέρνησης ότι η ΝΙΚΗ είναι φιλορωσική, θα δέχονταν ποτέ τους αντιπροσώπους της; Ακόμα εκεί θα ήμασταν και θα πίναμε καφέ σε κάποιο πολωνικό κελί...
Ιστορία ξέρετε ή μήπως πρέπει να ξεσκονίσετε τα βιβλία σας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου