Μπαίνουμε και πάλι σε μια πνευματική περίοδο μελέτης της σωτηρίας μας και της ευεργεσίας του Θεού προς τους ανθρώπους. Για ακόμα μια φορά σας εκλιπαρώ... ανεξάρτητα από τις γενικές περιστάσεις και τις φουρτούνες του καθενός μας, ας μην προσεγγίσουμε ρηχά, συναισθηματικά, επιφανειακά, γλυκερά, επετειακά, ρομαντικά το θεομητορικό Πρόσωπο.
Υπάρχει πληθώρα πατερικών κειμένων, ύμνων στο διαδίκτυο, υπέροχη σιωπηλή θεολογία μέσα από τις εικόνες της Παράδοσης μας, αυτή η καρδιοκατάνυκτη ιερά παράκληση η οποία ψάλλεται αυτές τις μέρες, αυτές οι λειτουργικές ευκαιρίες να μας συν-κινήσουν προς το Ουσιαστικό και Ουσιώδες.
Ξενία δεσποτική, αθάνατη τράπεζα η Θεοτόκος. Να ορθοδοξήσουμε ερωτικά και βαθιά πνευματικά στο μυστήριο της. Η ασκητική και μυστηριακή διάσταση στην αξιοποίηση αυτών των δεκαπέντε ημερών είναι επίσης μονόδρομος. Ας αγαπήσουμε όλα αυτά που αγάπησε η θεοκατάνυκτη σιωπή της Παναγίας μας. Όχι πολλά λόγια, όχι συναισθηματικές εκρήξεις και διανοουμενίστικες προσεγγίσεις άχαρες και μίζερες. Ενδοστρέφεια.
π.π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου