Ποια εξωτερική πολιτική χρειάζεται η χώρα μας;

 

rethemnos.gr (φωτο από in.gr)

Σε ανύποπτο χρόνο ο καθηγητής Χρήστος Γιανναράς είχε δημοσιεύσει ένα άρθρο (επιφυλλίδα) με τίτλο «Finis Graeciae», δηλαδή «η Ελλάδα τελείωσε». Πρόσφατα, παρουσιάζοντας το βιβλίο «Αλφαβητάρι του Νεοέλληνα», μια ανθολογία κειμένων διαφόρων συγγραφέων, που επιμελήθηκε ο ίδιος, περιέγραψε τη σχέση κάθε (ή σχεδόν κάθε) σύγχρονου Έλληνα με την πατρίδα του, λέγοντας τα εξής συγκλονιστικά:

 «Το Finis Graeciae δεν είναι ένα “χοντρό” ιστορικό γεγονός, δηλαδή ότι υπήρχε κράτος και τώρα δεν υπάρχει. Κράτος ελληνικό υπάρχει. Αλλά το ερώτημα είναι αν έχει τελειώσει ή όχι η ελληνικότητα σ’ αυτό το κράτος. Δηλαδή είναι το γεγονός ότι ο Έλληνας, ο πολίτης του ελληνικού κράτους, κατά κανόνα ντρέπεται που είναι Έλληνας. Ενώ ο Τούρκος, ας πούμε, είναι περήφανος που είναι Τούρκος. Ο Ελβετός είναι περήφανος που είναι Ελβετός. Ο Γάλλος είναι περήφανος που είναι Γάλλος. Ο Έλληνας θέλει να γίνει κάτι άλλο απ’ αυτό που είναι… Θέλει να αλλάξει, να μεταστοιχειώσει την ταυτότητά του».

Ακολούθως συνοψίζουμε τις θέσεις του Δημοκρατικού Πατριωτικού Κινήματος «Νίκη» για μια εξωτερική πολιτική που θα οδηγούσε την πατρίδα μας σε μια νέα, πιο ελπιδοφόρα σελίδα της ιστορίας της. Την αυγή μιας ημέρας, όπου ο Έλληνας θα ξαναγινόταν περήφανος που είναι Έλληνας, αντί να ντρέπεται γι’ αυτό.

Αναλυτικά οι θέσεις του Κινήματος «Νίκη», τόσο για την εξωτερική πολιτική όσο και για τα άλλα σοβαρά θέματα, που απασχολούν κάθε πολιτικά και κοινωνικά ευαίσθητο άνθρωπο, δημοσιεύονται στον ιστότοπο https://nikh.gr/theseis.

Διεθνείς Συμμαχίες

«Ούτε δυτικολάγνοι, ούτε δυτικοφοβικοί. Διαγράφουμε το αποτυχημένο δόγμα του κοιμισμένου κατευνασμού και δομούμε το νέο δόγμα της προληπτικής αποτροπής».

Συμμετέχουμε ενεργά στους διεθνείς οργανισμούς ως σκεπτόμενοι και όχι εθελοτυφλώντας.

Κάποτε ίσως να απαιτήσουν τα εθνικά μας συμφέροντα να δυσαρεστήσουμε και συνεταίρους. Δεν μας πειράζει, ούτε μας φοβίζει. Και εκείνοι κάποιες φορές το κάνουν.

Σεβόμαστε το Διεθνές Δίκαιο αλλά γνωρίζουμε ότι η Ισχύς είναι αυτή που το καθιερώνει.

Το δίκαιό μας δεν το δίνει κανένας ΟΗΕ και καμία Χάγη, αν δεν έχουν συμφέρον ή δεν μας δουν ισχυρούς, αποφασισμένους, και με ισχυρούς συμμάχους.

«Το πρόβλημά μας δεν είναι η Ενωμένη Ευρώπη, αλλά η στάση μας μέσα σ’ αυτήν».

Ναι, επιθυμούμε την πατρίδα μας ελεύθερη από κηδεμόνες. Όμως, για να το πετύχουμε αυτό, πρέπει πρώτα να σταθούμε στα πόδια μας, να δυναμώσουμε ως κοινωνία, ως οικονομία, ως συνείδηση, ως υπόσταση. Ας αφοσιωθούμε σε αυτά λοιπόν πρώτα.

Είμαστε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό πρέπει να το διαχειριστούμε ως ανταγωνιστικό μας πλεονέκτημα και όχι μειονέκτημα.

Αρνούμαστε το ρόλο της Ε.Ε. ως του υποχρεωτικού χωροφύλακα και «μπαμπούλα». Υπάρχουν ομάδες συμφερόντων και ανάμεσα σε αυτές πρέπει να έχουμε και ομάδες των δικών μας συμφερόντων. Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να μοιραζόμαστε το ίδιο όραμα περί Ευρώπης με όλους αδιακρίτως τους Ευρωπαίους, ούτε να θυσιάσουμε την εθνική μας ιδιοσυγκρασία, υπόσταση και ομοιογένεια γιατί πρέπει να μοιάζουμε σε άλλους. […]

Η Ελλάδα στα πλαίσια της Ε.Ε. πρέπει να χτίσει την αυτάρκειά της και να δημιουργήσει σωρεία συγκριτικών πλεονεκτημάτων. Αυτό, για παράδειγμα, προϋποθέτει;

Ανατροπή των περιορισμών και των απαγορεύσεων (τόσο σε καλλιέργεια όσο και σε εξαγωγές) αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής σε προϊόντα που έχουμε συγκριτικό πλεονέκτημα.

Επαναφορά καλλιέργειας με ελληνικούς φυσικούς σπόρους.

Καταγγελία της σύνθεσης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου από μη νομικούς.

Μόνιμη καταγγελία και διεκδίκηση των πολεμικών αποζημιώσεων από τη Γερμανία.

Τα γειτονικά κράτη μας έχουν πολύ χαμηλή φορολογία και πολύ χαμηλά μεροκάματα, επομένως η ευρωπαϊκή συμμετοχή τους και η άρση των συνοριακών και επιχειρηματικών περιορισμών οδηγεί παραγωγικές μονάδες και εταιρείες μας να μεταφερθούν εκεί. Τελικά μειώνονται τα έσοδα του κράτους μας, ανεβαίνει η ανεργία μας, κατεβάζουμε το βιοτικό μας επίπεδο, προκειμένου να ανεβάζουμε το βιοτικό επίπεδο άλλων χωρών. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Θα εφαρμόσουμε εξισορροπητικά φορολογικά αντίμετρα, τόσο με ελάφρυνση της φορολογίας των επιχειρήσεων στις παραμεθορίους περιοχές μας, όσο και με αντικίνητρα για εταιρείες που κερδοσκοπούν από τη λειτουργία τους στην φτηνότερη πλευρά των συνόρων.   

Καταγγελία τελωνειακής σύνδεσης ΕΕ – Τουρκίας. Σήμερα κανένα προϊόν της Τουρκίας δεν τιμολογείται απευθείας στην Κύπρο, καθώς δεν την αναγνωρίζουν ως κράτος. Αυτό είναι απαράδεκτο για μία χώρα που θέλει Ευρωπαϊκή προοπτική. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να προσφέρουμε προνομιακή οικονομική σχέση με μία χώρα που συστηματικά απλώνει χέρια στον δικό μας εθνικό πλούτο.

Ελληνοτουρκικές σχέσεις

«Η Τουρκία δεν έχει ιστορία, παρά μόνο ποινικό μητρώο, και καταλαβαίνει μόνο τη γλώσσα της Ισχύος. Ας τη μιλήσουμε».

Ο τελευταίος αιώνας πεπραγμένων της τουρκικής πολιτικής έναντι της Ελλάδος καταγράφει:

• Τη Γενοκτονία Θρακιωτών το 1914, τη ναζιστικού τύπου Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου 1914-1923, τις σφαγές του ελληνικού και αρμενικού πληθυσμού της Σμύρνης το 1922, τα Σεπτεμβριανά στην Κωνσταντινούπολη το 1955,
• την καταπίεση της ελληνικής κοινότητας σε Ίμβρο και Τένεδο, την εισβολή στην Κύπρο το 1974 και την ανακήρυξη ψευδοκράτους το 1983 μετά από παράνομο εποικισμό,την εκτέλεση των αιχμαλώτων αγνοουμένων της Κύπρου, την εκβιαστική τουρκοποίηση της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη,
• τις απειλές πολέμου από το 1995 για το δικαίωμά μας για αιγιαλίτιδα ζώνη στα 12 νμ, τις διαρκείς προσπάθειες για γκριζάρισμα ελληνικών ζωνών στο Αιγαίο, την εισβολή το 2019-20 στις ΑΟΖ Κύπρου και Ελλάδος,
• τη χρήση του μεταναστευτικού ως όπλου υβριδικής εισβολής σε Έβρο και νησιά, τη στήριξη ισλαμικού τόξου στα Βαλκάνια με πρόσφατο βήμα τη συμφωνία εποικισμού της Β. Ηπείρου με 30.000 μουσουλμάνους μετανάστες, την ύβρη μετατροπής της Αγίας Σοφίας σε τζαμί.

Για ποια ελληνοτουρκική φιλία μιλούν;

Να δομήσουμε το δικό μας δίκαιο της Ισχύος.

Αύξηση επιχειρησιακής ικανότητας με νέους, έξυπνους εξοπλισμούς χαμηλού κόστους.

Ενεργοποίηση δικτύων έρευνας και ανάπτυξης αμυντικού υλικού για την αμυντική βιομηχανία μας.

Ενίσχυση του ηθικού και του φρονήματος των πολιτών, διπλωματική προετοιμασία της διεθνούς κοινής γνώμης για ενδεχόμενη ανάγκη διενέργειας του πρώτου αποφασιστικού προληπτικού κτυπήματος.

Παλλαϊκή άμυνα για τα μεθόρια νησιά μας, έμμισθη επέκταση θητείας, προαιρετική στράτευση γυναικών.

Ανακήρυξη της ΑΟΖ μας επίσημα στον ΟΗΕ με χάρτες των οριοθετημένων νόμιμων κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Καμία διαπραγμάτευση για ελληνική «γη και ύδωρ».

Συγκρότηση Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας σε αντικατάσταση του ΚΥΣΕΑ.

Πραγματική Διπλωματική και Οικονομική πίεση

Παύση της διαδικασίας εισόδου της Τουρκίας στην Ε.Ε.

Παύση της τελωνειακής σύνδεσης ΕΕ-Τουρκίας προτού διασφαλιστεί ισότιμη ωφέλεια για μέλη ΕΕ (Κύπρος).

Απαίτηση έκδοσης ταξιδιωτικής οδηγίας της ΕΕ για την Τουρκία, έπειτα από την προσβλητική μετατροπή Χριστιανικών μνημείων σε τζαμιά.

Ολοκληρωμένη λύση για την ελεύθερη Θράκη μας:

Κλείσιμο του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής. Δίωξη/απέλαση για συμμετέχοντες σε εκδηλώσεις της «αυτόνομης δυτικής Θράκης».

Αποκλειστικά Ελληνική και Πομακική γλώσσα στα θρησκευτικά μειονοτικά σχολεία της Θράκης.

Προγράμματα οικονομικής στήριξης Πομάκων και Ρομά. Σταθερότητα και εμμονή στον κρατικό διορισμό των μουφτήδων.

Βαλκάνια

«Το μουσουλμανικό τόξο στα Βαλκάνια της νεο-οθωμανικής Τουρκίας έχει μόνο μία δύναμη ανάσχεσης: την Ορθοδοξία».

Η συνείδηση της Ρωμηοσύνης, η Βυζαντινή αυτοκρατορική κληρονομιά, ο Ορθόδοξος ενοποιός χαρακτήρας που δεν έχει λογική κατακτητή-κατακτημένου αλλά αδελφοποίησης στην Πίστη, μπορεί να τροφοδοτήσει μία διεθνή εστία σταθερότητας και ισορροπίας στη Βαλκανική Χερσόνησο, επιθυμητή από πολλούς.

Χωρίς τα αγκάθια του πανισλαμισμού και του πανσλαβισμού, και τον απρόβλεπτο και υποκριτικό τουρκικό παράγοντα, δημιουργείται εύφορο έδαφος συνεννόησης μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας, με την Ελλάδα ως πραγματικό εγγυητή ενεργητικής σταθερότητας.

Διπλό όφελος για την Ευρώπη: ενεργειακή εξασφάλιση, και πληθυσμιακή θωράκιση από ισλαμικό εποικισμό.

«Ωστόσο, δεν ξεχνούμε ότι άμεσοι γείτονες είναι  Αλβανία, Σκόπια και Βουλγαρία.  Και η ιστορία δείχνει ότι μόνο οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς γείτονες».

Αλβανία

«Η αποκατάσταση του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, κλειδί για ένα μέλλον ειρήνης, προόδου και αλληλοσεβασμού».

Δε μπορούμε να συζητούμε για φιλικές σχέσεις και ευρωπαϊκή προοπτική με την Αλβανία, παραγνωρίζοντας τη συστηματική εχθρική πολιτική του αλβανικού κράτους και παρακράτους απέναντι στον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό:

Καταπάτηση ανθρωπίνων και εθνικών δικαιωμάτων, λεηλασία και καταπάτηση μνημείων και εκκλησιών, μεγαλοϊδεατισμός και ψεύδη στα σχολικά βιβλία, αποχαρακτηρισμός ελληνικής ταυτότητας σε μειονοτικές πόλεις, θρασείες διεκδικήσεις Τσάμηδων, βίαιη πληθυσμιακή αλλοίωση με εποικισμό 30.000 μουσουλμάνων μεταναστών στην καρδιά της ελληνικής κοινότητας.

Ενθαρρύνουμε την επιστροφή των νέων Βορειοηπειρωτών στην πατρογονική γη με

άτοκα δάνεια για γεωργικές, κτηνοτροφικές, βιοτεχνικές και τουριστικές μονάδες.

Πάταξη του οργανωμένου εγκλήματος της «Κολομβίας της Ευρώπης»: Σύνδεση της ευρωπαϊκής προοπτικής της Αλβανίας με την καθοριστική πάταξη των ναρκωτικών.  Επιβολή βίζας και συστηματικοί συνοριακοί έλεγχοι. Άμεση φορολόγηση των εμβασμάτων από την Ελλάδα, εφαρμογή «πόθεν έσχες» για οποιαδήποτε μεγάλη αγορά στην Ελλάδα. Αφαίρεση ελληνικής υπηκοότητας και απέλαση μετά την έκτιση ποινής, για τα περιστατικά βαριάς εγκληματικότητας στην Ελλάδα.

Επιβολή στην Αλβανία του πλήρους σεβασμού όλων των μειονοτικών και εθνικών δικαίων των ομογενών μας.

Απαίτηση εφαρμογής των διατάξεων του πρωτοκόλλου της Κερκύρας, που υπέγραψε και η ίδια η Αλβανία – πολλές ήδη περιλαμβάνονται στις συμφωνίες εισόδου σε ΟΑΣΕ και ΝΑΤΟ, ενώ ακριβώς το ίδιο πέτυχε η Αλβανία στο Κοσσυφοπέδιο με πολύ λιγότερες προϋποθέσεις.

Σκόπια

«Να βρούμε ένα ξεκάθαρο και αξιοπρεπές όνομα για τα Σκόπια, και να οικοδομήσουμε μία ειλικρινή φιλία, με άξονα την Ορθοδοξία».

Με ψέματα δεν οικοδομούνται μακροχρόνιες σχέσεις. Στα Σκόπια δεν υπάρχουν «Μακεδόνες» παρά μόνο Σλάβοι, Αλβανοί, Έλληνες, Ρομά, Εβραίοι. Δεν υπάρχει «μακεδονική γλώσσα», παρά εκσερβισμένη βουλγαρική διάλεκτος. Δεν υπάρχει κάποια δήθεν ενιαία «μακεδονική περιοχή» που τριχοτομήθηκε, αφού η αρχαία γεωγραφική Μακεδονία συμπίπτει σχεδόν με την απελευθερωμένη ελληνική επικράτεια. Η Μακεδονία είναι Μία, και είναι Ελληνική – εθνικά και γεωγραφικά.

Κατάργηση της προδοτικής Συμφωνίας των Πρεσπών. Αναζήτηση ονόματος που να είναι σαφές και δίκαιο, π.χ. Παιονία, Κεντρική Βαλκανική, Δημοκρατία Σκοπίων.

Υποστήριξη και ανάδειξη του γηγενούς ελληνικού πληθυσμού στα Σκόπια, που έχει αναγνωριστεί ιστορικά από τον Τίτο, τους Γερμανούς, τους Αμερικανούς, τον Γκληγκόροφ, αλλά όχι από τις ελληνικές κυβερνήσεις!

Να δοθεί διπλή υπηκοότητα στους Έλληνες των Σκοπίων, όπως έγινε και στους Βορειοηπειρώτες.

Ενίσχυση της πλειοψηφούσας στα Σκόπια Ορθόδοξης συνείδησης, για ουσιαστική φιλία με την Ελλάδα και ως διπλό αντίβαρο στον πανσλαβισμό και στο μουσουλμανικό βαλκανικό τόξο.

Προάσπιση της διωκόμενης νόμιμης Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Ανάδειξη των αγίων που ενώνουν την ελληνική, τη σερβική και τη βουλγαρική κοινότητα, όπως του Σέρβου αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, επισκόπου Αχρίδος, των Ελλήνων αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου [εικ.], προσώπων-κλειδιά της διπλωματικής κληρονομιάς της Ρωμηοσύνης.

Ίδρυση πανεπιστημιακών σπουδών βυζαντινού πολιτισμού στη γείτονα χώρα, με προνομιακούς όρους για μεταπτυχιακές σπουδές στην Ελλάδα.

 

Βουλγαρία

«Εστίαση και συνεργασία σε όσα μας ενώνουν, αποκατάσταση για όσα μας χωρίζουν».

Επαναφορά της οικονομικής ισχύος στην τραυματισμένη Βόρεια Ελλάδα. Η επαχθής και εκτός λογικής φορολόγηση των επιχειρήσεων στην Ελλάδα, σε συνδυασμό με την επιθετικά χαμηλή φορολογία της γείτονας χώρας, έχουν επιφέρει μαζική φυγή ελληνικών παραγωγικών μονάδων , μαρασμό στην εργασία και άκρως δυσμενές εμπορικό ισοζύγιο. Απαιτείται ολοκληρωμένο πρόγραμμα επαναφοράς και ενίσχυσης των επιχειρήσεων και της παραγωγής στη Βόρεια Ελλάδα.

Αξίζει η Βουλγαρία να δει το συμφέρον της με άξονα την Ορθοδοξία και όχι τον πανσλαβισμό. Ιστορικά ο βουλγαρικός λαός διαμόρφωσε την συνείδησή του σε μία πολιτισμική διελκυστίνδα μεταξύ Πανσλαβισμού και Ορθοδοξίας. Η προσκόλληση της Ελλάδας στη Δύση άφησε έδαφος στον πανσλαβισμό στη Βουλγαρία, με φοβερές συνέπειες στον αυτόχθονα πανάρχαιο Ελληνισμό της Βόρειας Θράκης (Ανατολικής Ρωμυλίας).

Σήμερα το ισλαμικό τόξο και ο εξ ανατολών εποικισμός είναι ζωτικές προτεραιότητες και για τις δύο χώρες. Αμυντική, διπλωματική και ενεργειακή συνεργασία για την αποδυνάμωση του ισλαμικού τόξου, τον αποτελεσματικό φραγμό στα κύματα εποίκων, την ασφάλεια της Ευρώπης.

Πολιτισμική προσέγγιση με ανάπτυξη του θρησκευτικού τουρισμού, ίδρυση εδρών και κίνητρα σπουδών στη Βυζαντινή παράδοση και Αρχαιολογία. Προβολή των αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου και της καθοριστικής επίδρασής τους στην πολιτιστική εξέλιξη των Βουλγάρων.

Επιστροφή των κλεμμένων βυζαντινών θησαυρών της Ανατ. Μακεδονίας: Αποκατάσταση της ηθικής τάξης με την επιστροφή του κλεμμένου από το βουλγαρικό στρατό το 1916, αμύθητου θησαυρού χειρογράφων και ιερών κειμηλίων των ελληνικών ιερών μονών Τιμίου Προδρόμου και Εικοσιφοινίσσης.

Κοινή πίεση στα Σκόπια για την εγκατάλειψη του παράλογου ονόματος της Μακεδονίας.

Κύπρος

«Η Κύπρος ΔΕΝ είναι μακράν! Η μαρτυρική Κύπρος έχει κυρίαρχη, αιώνια και ανεξίτηλη την Ελληνικότητά της».

Το πρόβλημα της Κύπρου είναι πολλαπλό: Στρατιωτική εισβολή, διάπραξη εγκλημάτων πολέμου, παράνομη κατοχή και δημιουργία ψευδοκράτους, παράνομη πληθυσμιακή αλλοίωση με συστηματικό εποικισμό από την Τουρκία, παράνομη διεκδίκηση της Κυπριακής ΑΟΖ από την Τουρκία.

Το αδιέξοδο της Κύπρου οφείλεται στην αδυναμία προβολής και επιβολής του δικαίου. Προϋποθέτει την τιμωρία των εγκληματιών πολέμου, την απόσυρση των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής και την επαναφορά της πληθυσμιακής αναλογίας Ελλήνων και Τούρκων στα προ εισβολής ιστορικά επίπεδα.

Απαιτείται συστηματική επικοινωνία των δικαίων μας και της ιστορικής αλήθειας προς ξένα διπλωματικά και κυβερνητικά στελέχη όσο και στη διεθνή κοινή γνώμη.

Απαιτείται πλήρης στρατιωτική ενδυνάμωση και αμέριστη πολιτική, διπλωματική, πολιτιστική, εκπαιδευτική και οικονομική συμμαχία με την Κύπρο.

Εφαρμογή νέας μακροπρόθεσμης εθνικής στρατηγικής, που αρμόζει στην ιστορική αλήθεια των αγώνων του κυπριακού λαού και στο εθνικό συμφέρον:

Η πορεία προς μία λειτουργική Ένωση της ελεύθερης Κύπρου με την Ελλάδα, ένωση που θα έκλεινε όλες τις αμφισβητήσεις ΑΟΖ και θα αναβάθμιζε κατακόρυφα την επιρροή του ενιαίου Ελληνικού έθνους στην Ανατολική Μεσόγειο.

Απαιτείται αξίωση αποφασιστικών κυρώσεων στην Τουρκία στα πλαίσια της Ε.Ε. (καταγγελία τελωνειακής σύνδεσης) και του ΟΗΕ (επικήρυξη εγκληματιών πολέμου).