Η Κυριακή της παραβολής του πλούσιου & του Λάζαρου ("Κυριακή Ε’ Λουκά")
Όλες οι Κυριακές δεν είναι ίδιες…
Το κριτήριο της άσκησης είναι η αγάπη
Το κελλί μας διανυκτερεύει - Ποιοι προσεύχονται για μας απόψε
ΔΕΛΤΙΟ
ΤΥΠΟΥ
"Ν": Σχετικά με τη θέση της ομοφυλοφιλίας στο σύγχρονο κόσμο:
Τι εύχομαι να είχα ακούσει από έναν ιερέα για την ομοφυλοφιλία...
Τι έχει να προσφέρει η Εκκλησία στους ομοφυλόφιλους;
«Δεν είμαι η αμαρτία μου» - Ένας ορθόδοξος χριστιανός της Αμερικής για την ομοφυλοφιλία
Omofylofilia.gr - Μια εναλλακτική για την ομοφυλοφιλία
Τέλος, για τη "gay agenda":
Ο ολοκληρωτισμός της παγκοσμιοποίησης (και το φύλο)
Η ομοφυλοφιλική κατήχηση στα σχολεία της Δύσης
Μεγαλώνουν τα παιδιά τους και σαν αγόρια και σαν κορίτσια
Ομοφοβία και τσανσφοβία στο Δημοτικό Σχολείο;
Ευχαριστώ.
Ένα κλικ αγάπης και εορταστικής ελληνορθόδοξης αυτοσυνειδησίας, παρακαλώ, στα:
«Με το χαμόγελο στα χείλη», σήμερα
Η Εορτή της Αγίας Σκέπης της Υπεραγίας Θεοτόκου
Τῇ Ὑπερμάχῳ Στρατηγῷ / Εὐδοξία Αὐγουστίνου, Φιλόλογος – Θεολόγος
Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει…../Αρχιμανδρίτης Γαβριήλ Νικηφορίδης
Aέρα! / Χαρά Λιαναντωνάκη [φωτο]
Ένα γράμμα για τον κάθε Έλληνα / Παπαδόπουλος Θεόφιλος, Δάσκαλος
Την παιδεία μας θέλουμε Ελληνορθόδοξη (Καποδίστριας) / Tου Δημήτρη Βόγγολη
Από το ιστολόγιό μας:
Εικ. από εδώ
Το έπος του 1940 & η μελαγχολία του 2021 (& 22)...
Η 28η Οκτωβρίου δεν είναι μόνο μια επέτειος
1940: Η Παναγία στο μέτωπο
Εθνική καταγωγή και εκκλησιαστική συνείδηση: μια λεπτή ισορροπία
Το ΟΧΙ του κλήρου (της Ορθόδοξης Εκκλησίας) κατά τη ναζιστική Κατοχή
Το θαύμα της Παναγίας στα τζάμια της βομβαρδιζόμενης Θεσσαλονίκης
Για τους αγίους των ημερών:
Η προτροπή «πες ΟΧΙ» απευθύνεται από φορείς και ειδικούς, πολύ σωστά, σε γυναίκες και παιδιά που γίνονται θύματα βίας κατ’ εξακολούθησιν. Καλούνται να πουν «όχι» και ν’ αντιδράσουν απέναντι σ’ εκείνους, που κάνουν τη ζωή τους κόλαση. Και σίγουρα δεν είναι μόνοι – και η αντίδραση είναι για εκείνες και εκείνα η μόνη λύση.
Στις αγιογραφίες των εκκλησιών μας, οι άγιοι μάρτυρες απεικονίζονται κι εκείνοι με την παλάμη υψωμένη σε στάση άρνησης: λένε κι εκείνοι «όχι» σ’ εκείνους που τους καλούν να προδώσουν τα ιδανικά τους και την πίστη τους στο Χριστό, και νικούν στην αιωνιότητα, επιλέγοντας την αυτοθυσία αντί για την προδοσία.
Κι εμείς, όλοι μας, και τα παιδιά μας, οι ηλικιωμένοι γονείς μας και ολόκληρος ο λαός μας, είμαστε επίσης θύματα βίας κατ’ εξακολούθησιν. Θύματα πολλαπλής βίας, στην καθημερινή μας ζωή, με δράστες εκείνους που εξουσιάζουν και ελέγχουν τη ζωή μας και πολλές φορές – με έντεχνους τρόπους – την ίδια τη σκέψη και τη συμπεριφορά μας. Και καλούμαστε να πούμε «ΟΧΙ», όσο δύσκολο κι αν φαίνεται εκ πρώτης όψεως, ώστε να υπάρχει ελπίδα ελευθερίας για το μέλλον!
Η Σκέπη της Παναγίας (που τιμάται στις 28 Οκτωβρίου, λόγω των πολλών εμφανίσεων της Θεοτόκου στο μέτωπο που Ελληνοϊταλικού Πολέμου το 1940-41) ας μας σκεπάζει, οι άγιοι Τέσσερις Μάρτυρες (28 Οκτωβρίου 1824) & όλοι οι άγιοι των ημερών ας μας ευλογούν και το παράδειγμα των ηρώων προγόνων μας ας μας εμπνέει, για τους νέους αγώνες που βρίσκονται μπροστά μας.
Οι άγιοι πέντε μάρτυρες της 13ης Δεκεμβρίου. Βλέπουμε τη χαρακτηριστική κίνηση της άρνησης με την παλάμη υψωμένη απέναντι στους δημίους τους (από εδώ)
"Ν": Ο τίτλος εμπνέεται από την κραυγή του αγίου Νέστορα σε στιγμή υποχώρησης, κατά τη μονομαχία του με το Λυαίο.
Βοήθησέ μας, Θεέ του Δημητρίου.
Ένα κλικ αγάπης & ελληνορθόδοξης αυτοσυνειδησίας, παρακαλώ, στα:
Του Αγίου Δημητρίου και της πιο γλυκιάς μνήμης
Άγιος Δημήτριος: Μύρο και αίμα
Ιστορικά στοιχεία για τον άγιο Δημήτριο
Όταν ο άγιος Δημήτριος διαφώνησε... με το Χριστό!
«Ο Άγιος Δημήτριος ως πρότυπο Κατηχητή και Ιεραποστόλου»
Άγιος Δημήτριος, ο προστάτης των Βαλκανίων
Προσευχή προς τον άγιο Δημήτριο για τη Μακεδονία και για ολόκληρη τη Βαλκανική
Άγιος Δημήτριος ο Μυροβλύτης ο Αρματωμένος την Αρματωσιά του Θεού (Αφιέρωμα)
"Απ' του άη Δημήτρη ώς του άη Γιώργη" στη ζωή και την ψυχή του λαού μας
"Τότε εμφανίστηκε ο Άγιος Δημήτριος με το άλογό του και τις πήρε μαζί του"
Η πόλη κάτω από την πόλη – υπόγεια Θεσσαλονίκη
Saint Demetrios the Great Martyr of Thessaloniki
"Ν": Δε μας έφταναν τα δικά μας καρναβάλια, αλλά και ο κατακλυσμός ταινιών, παιχνιδιών κ.τ.λ. με ζόμπι, βαμπίρ, σκοτεινούς μάγους και δαίμονες, έφτασε τρέχοντας από τη δύση για να μπει στη ζωή των μικρών παιδιών μας και η συνήθεια του Halloween!!
Σχολεία, φροντιστήρια κ.τ.λ. δεν ξέρουν να πουν στα παιδιά κάτι για τις γιορτές των αγίων μας ή να κάνουν ένα "θεματικό πάρτι" για τον άη Γιώργη π.χ., την αγία Αικατερίνη ή τον άη Δημήτρη ή τους νεομάρτυρες κ.λ.π., αλλά διοργανώνουν "θεματικά πάρτι" Halloween, νομίζοντας προφανώς ότι προσφέρουν κάτι στα παιδάκια.
Τι άλλο να πω; Ας αναδημοσιεύσω το παρακάτω, μήπως ευαισθητοποιηθεί κανείς... και έχει ο Θεός.
Τὰ τελευταῖα χρόνια, τέτοιες ἡμέρες, παρατηρεῖται στὰ Δημοτικὰ Σχολεῖα τῆς χώρας, Ἰδιωτικὰ καὶ Δημόσια, μία προσπάθεια γνωριμίας τῶν παιδιῶν μὲ μία νέα «γιορτή» ἐναρμονισμένη στὸ πνεῦμα τῆς Νέας Ἐποχῆς. Πρόκειται γιὰ τὸ Halloween (Χάλοουιν), ὅπως προβάλλεται μὲσα ἀπὸ τὸ μάθημα τῶν Ξένων Γλωσσῶν, εἰδικὰ στὶς πρῶτες τάξεις τοῦ Δημοτικοῦ.
Παραφθορὰ τῆς φράσης AllHallows’ Εve, δηλ. «Παραμονὴ τῶν Ἁγ. Πάντων»,τὸ Χάλοουιν βρίσκεται στὸ Ρωμαιοκαθολικὸ ἑορτολόγιο, ἑορτάζεται στὶς 31 Ὀκτωβρίου καὶ ἔχει χαρακτῆρα νεκρώσιμο – μνήμης κεκοιμημένων. Οἱ κοσμικὲς ἐκδηλώσεις τῆς ἡμέρας ὡστόσο, ἕλκουν τὴν καταγωγή τους ἀπὸ τὸν ἀρχαῖο κέλτικο παγανισμὸ (Samhain) σύμφωνα μὲ τὸν ὁποῖο, κατὰ τὴν συγκεκριμένη ἡμέρα «χαλαρώνουν» τὰ στεγανὰ μεταξὺ τῶν δύο κόσμων (ζωντανῶν – νεκρῶν) καὶ τὰ «πνεύματα» γίνονται πιὸ «δραστήρια».
Σήμερα, εἶναι ἕνα πλήρως ἐμπορευματοποιημένο νεανικὸ ἔθιμο ὅπου δεσπόζουν οἱ μορφὲς τῆς μάγισας, τῆς σκαλισμένης κολοκύθας, τῶν φαντασμάτων καὶ ξωτικῶν, μέσα ἀπὸ μεταμφιέσεις, παιχνίδια, τραγούδια καὶ συναφεῖς δραστηριότητες.
Ἱστοσελίδες Δημοτικῶν σχολείων ἀπὸ ὅλη τὴν Ἑλλάδα προβάλλουν ἀφιερώματα καὶ ἀναμνηστικὲς φωτογραφίες ἀπὸ ἐκδηλώσεις τῶν τάξεων ἀφιερωμένες στὸ Χάλοουιν. Παράλληλα, ἀρκετὰ κοσμικὰ κέντρα διασκεδάσεως ὑπόσχονται «ξεχωριστὲς» βραδιὲς καὶ πάρτι, μὲ κορύφωση τὴν 31η Ὀκτωβρίου. Ἀξιοσημείωτος πράγματι συγχρονισμός· τὸ Χάλλοουιν εἰσάγεται δυναμικά.
Τὶ ἄραγε ἀποκομίζει τὸ παιδὶ ἀπὸ ἕνα τέτοιο ἑορτολογικὸ κομφούζιο καὶ μάλιστα στὶς ἡμέρες τῆς Ἐθνικῆς μας Ἐπετείου καὶ τῆς Ἑορτῆς τῆς Ἁγ. Σκέπης;
Τὸ Γραφεῖο ἐπὶ τῶν αἱρέσεων προειδοποιεῖ τὸ χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς Μητροπόλεώς μας ὅτι ἡ ὡς ἄνω ἑορτὴ μόνο ὡς ἀθώα δὲν μπορεῖ νὰ χαρακτηριστεῖ καὶ τοῦτο διότι:
Ἀποτελεῖ, διὰ τῆς ἐξ ἁπαλῶν ὀνύχων ἐξοικείωσης μὲ τὸ μαγικὸ στοιχεῖο, σταθερὸ προθάλαμο τοῦ Νεοπαγανιστικοῦ κινήματος (Wicca) ποὺ στὴν Ἀμερικὴ κάνει θραύση στὶς νεανικὲς ἡλικίες. Γιὰ δὲ τοὺς νεοπαγανιστὲς τὸ Χάλοουιν εἶναι ἐπίσημη ἑορτὴ καὶ συνοδεύεται μὲ ποικίλες τελετὲς.
Δὲν εἶναι λίγες οἱ περιπτώσεις ποὺ τὰ παιδιὰ ἀποκομίζουν τὴν ἐντύπωση ὅτι ἡ ἐπικοινωνία μὲ τοὺς νεκροὺς εἶναι ἐφικτή.
Φέρνει στὸ προσκήνιο ρωμαιοκαθολικὲς ἑορτὲς (Ἁγ. Πάντων, ἑορτὴ τῶν Ψυχῶν) μὲ τὴν ἀνάλογη, μὴ ἀποδεκτὴ ὀρθοδόξως θεολογία τους (περὶ καθαρτηρίου πυρός, μακαρίων & εὐλογημένων ὁράσεων, ἁγιότητος κ.λπ.)
Καλλιεργεῖται μία αἴσθηση ὁμοιότητας μὲ τὴν ὀρθόδοξη Ἑορτὴ τῶν Ἁγ. Πάντων μὲ ἐπακόλουθη συνέπεια νὰ δημιουργεῖται ἡ ἐντύπωση ὅτι ἀφοῦ ἔχουμε κοινὲς ἑορτὲς, ἔχουμε καὶ κοινοὺς ἁγίους.
Ἔτι περαιτέρω πρέπει νὰ τονιστεῖ καὶ ὁ ἀντιπαιδαγωγικὸς χαρακτῆρας τοῦ σχολικοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Χάλοουιν, τόσο ἀπέναντι στοὺς σκοποὺς τῆς ἑλληνορθόδοξης παιδείας μας, ἐφόσον ὑποβιβάζεται ἡ Ἐθνική μας ἐπέτειος, ὅσο καὶ στὶς πρακτικὲς της ἀφοῦ μὲ τὴν ἑορτολογικὴ συμφόρηση ἐπέρχεται σύγχυση στὰ παιδιὰ ποὺ ἀδυνατοῦν νὰ ἀντιληφθοῦν τὶ ἀκριβῶς γιορτάζεται.
Ὀφείλουμε νὰ ἐξετάζουμε τέτοια φαινόμενα προπαγάνδας καινοφανῶν ἑορτῶν στὴ γενικότερη Νεοεποχίτικη πανθρησκειακή τους προοπτική. Ὑπ’ αὐτὴν τὴν ἔννοια, μὴν ἀπομονώνουμε τὸ Halloweenἀπὸ τὴν ἄρτι ἀφιχθεῖσα παγκόσμια ἡμέρα Γιόγκα στὶς 21 Ιουνίου ἢ τὸ Φεστιβὰλ τῶν Χρωμάτων, ποὺ φέρνουν καὶ τὸ ἰνδουιστικὸ ἐορτολόγιο στὸ προσκήνιο.
Ὡς ἐκ τούτου καλοῦνται οἱ γονεῖς νὰ ἀποτρέπουν τὰ παιδιά τους ἀπὸ τὴ συμμετοχὴ στὸ Halloween, ἐνθαρρύνοντάς τα νὰ συμμετέχουν ἐνεργὰ στοὺς ἑορτασμοὺς τῆς 28ης Ὀκτωβρίου ἢ ἐμπνέοντας τὴ φιλανθρωπία τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων, ποὺ ἑορτάζουν τὴν ἑπομένη (1η Νοεμβρίου).
Ἐκ τοῦ Γραφείου ἐπὶ τῶν Αἱρέσεων
«Δέν πάθαμε τίποτε ἀπό τήν "κατήχηση". Καλοί Ἕλληνες γίναμε».
Ἑστία / Έκτακτο παράρτημα ["Ν": Τον τίτλο τον διασκεύασα κάπως & ζητώ συγγνώμη].
Ἰδού γιατί θά εἶστε δεύτεροι αἰωνίως – Ἀρνοῦνται σέ Ἕλληνες μαθητές νά
ἐπιλέξουν τήν παρακολούθηση προγραμμάτων τῆς Ἐκκλησίας – Ἄν ἐπρόκειτο
γιά μουσουλμάνους, θά «ἔσκιζαν» τά ἱμάτιά τους
Τοῦ Μανώλη Κοττάκη
Μία
διπλῆ πολιτική ἀθλιότητα διέπραξαν χθές 12 βουλευτές τοῦ ΣΥΡΙΖΑ μέ
ἐπικεφαλῆς τόν βουλευτή Ἀθηνῶν Νῖκο Φίλη. Μέ ἐρώτησή τους στό Ὑπουργεῖο
Παιδείας διαμαρτύρονται γιά τήν ἐπιλογή τοῦ Δήμου Ἀθηναίων νά
παραχωρήσει κατά τίς ἀπογευματινές ὧρες σχολικές αἴθουσες σέ ἱερούς
ναούς τῆς Ἐκκλησίας, προκειμένου νά πραγματοποιοῦν ἐκεῖ τά προγράμματά
τους· τά ὁποῖα δύναται κανείς νά παρακολουθήσει ἐλευθέρως. Ὄχι
ὑποχρεωτικῶς.
Ἐκτός ἀπό τήν ἀθλιότητα νά ἀμφισβητεῖ ὁ ΣΥΡΙΖΑ τό
δικαίωμα Ἑλλήνων πολιτῶν, μαθητῶν καί μαθητριῶν νά μάθουν τήν θρησκεία
τους ἤ νά μετάσχουν σέ ἀθλητικές δραστηριότητες ἱερῶν ναῶν, ὁ κύριος
Φίλης καί οἱ βουλευτές τοῦ ΣΥΡΙΖΑ (Φάμελλος, Σκουρλέτης, Μωραΐτης,
Βασιλικός, Δρίτσας κ.ἄ.) μέ τήν ἐρώτησή τους αὐτή διέπραξαν μία ἀκόμη
μεγαλύτερη ἀθλιότητα. Διαμαρτυρήθηκαν εἰδικῶς γιά τήν συμμετοχή τῆς
ἐκκλησίας τοῦ Ἁγίου Αἰμιλιανοῦ, στήν ὁποία ὑπῆρξε ἕνα φεγγάρι ἐπίτροπος ὁ
παιδεραστής Ἠλίας Μίχος, στά προγράμματα τῆς Ἐκκλησίας. Ὑπονοῶντας,
ὕπουλα, ὅτι ὁ Δῆμος Ἀθηναίων παραχωρεῖ αἴθουσες σέ ναούς πού συχνάζουν…
παιδεραστές! Χωρίς νά ἔχουν εὐθέως τήν τόλμη νά τό ποῦν. Εἶναι γνωστή ἡ
ἀντιπάθεια τοῦ κυρίου Φίλη καί σέ ὅσους φιλήσυχους πολῖτες «κύρ
Παντελῆδες» προσεύχονται στίς ἐκκλησίες καί στήν ἴδια τήν ὀρθόδοξη
πίστη. Ἄν καί εἴμαστε βέβαιοι ὅτι, σέ περίπτωση πού αὐτά τά ἐκπαιδευτικά
προγράμματα εἶχαν τυχόν ἐκπονηθεῖ ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, ὁ
τομεάρχης Παιδείας τοῦ ΣΥΡΙΖΑ δέν θά ἔκανε τόσο φλογερή ἀντιπολίτευση.
Ἐν
πάση περιπτώσει. Ἄν ὁ ΣΥΡΙΖΑ δέν ἦταν ἕνα κόμμα πού –πλήν ἐξαιρέσεων
(κρυπτοχριστιανοί βουλευτές του ἐξομολογοῦνται μυστικά στήν Τῆνο)– μισεῖ
τόσο παθολογικά τήν Ὀρθοδοξία, ὁ τομεάρχης του θά εἶχε τήν εὐαισθησία
νά καλέσει στό τηλέφωνο τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν Ἱερώνυμο ἤ τόν δήμαρχο
Ἀθηναίων, Κώστα Μπακογιάννη, νά ρωτήσει: «Περί τίνος πρόκειται;», ἀντί
νά «ἀφρίζει» στό ἄκουσμα τῆς εἰδήσεως ὅτι ἕνα φυλλάδιο τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς
ἀναφέρεται στήν «ἐπικρατοῦσα θρησκεία» καί σέ «στιγμές χαρᾶς δίπλα στόν
Χριστό».
Ἀλλά φεῦ. Οἱ ἄνθρωποι εἶναι γεννημένοι δεύτεροι. Μισοῦν τούς
προκομμένους «κύρ Παντελῆδες» τῆς μεσαίας τάξης, μισοῦν ὅσους ἐπιλέγουν
νά μαθαίνουν τήν θρησκεία τους, μισοῦν τούς ἱερεῖς καί τούς ἱερούς
ναούς· οἱ ὁποῖοι ἱερεῖς, παρά ὁρισμένες ἐξαιρέσεις πού στιγματίστηκαν,
εἶναι τό ἀποκούμπι τῶν τοπικῶν κοινωνιῶν. Ἄς μπεῖ στό διαδίκτυο ὁ
φανατικός κύριος Φίλης νά ἀκούσει ἕνα κήρυγμα ἀγάπης τοῦ πατέρα Βαρνάβα
Γιάγκου στήν Παναγία Λαοδηγήτρια τῆς Θεσσαλονίκης, ἄς μάθει πόσοι
δεκάδες νέοι παρακολουθοῦν τήν δεύτερη λειτουργία του κάθε Κυριακή καί
ἄς μιλήσει μετά γιά… κατήχηση!
Ὅπως, ὅμως, γράψαμε ἀπό τήν ἀρχή, ἡ
ἀθλιότητα τήν ὁποία διέπραξε ὁ κύριος Φίλης καί πρέπει νά τόν
ἀποδοκιμάσει δημοσίως ὁ ἀρχηγός τῆς ἀξιωματικῆς ἀντιπολίτευσης, Ἀλέξης
Τσίπρας, εἶναι διπλῆ. Πρῶτον καί κύριον, στοχοποίησε ὅλους τούς ἱερούς
ναούς τοῦ δοκιμαζομένου, λόγῳ τῆς ὑπόθεσης τῆς παιδεραστίας Μίχου,
τετάρτου δημοτικοῦ διαμερίσματος, στό ὁποῖο ὑπάγεται καί ὁ Κολωνός. Τήν
στιγμή πού ἡ ἐκεῖ τοπική κοινωνία εἶναι ζαλισμένη ἀπό τίς ἀποκαλύψεις, ὁ
ΣΥΡΙΖΑ μέ εὐθύνη Φίλη στοχοποιεῖ 13 δημοτικά σχολεῖα, τῶν ὁποίων οἱ
ἐπιτροπές ἀποφάσισαν νά παραχωροῦν Παρασκευές καί Κυριακές, ὅταν εἶναι
κλειστά τά σχολεῖα, αἴθουσες στήν Ἐκκλησία. Ἀκόμη χειρότερη εἶναι ἡ
ἐπιλογή του νά κάνει ὀνομαστική ἀναφορά στόν ἱερό ναό, ὅπου ἦταν κάποτε
ἐπίτροπος ὁ Μίχος καί ἐξεδιώχθη λόγῳ τοῦ παραγοντισμοῦ του.
Γράφει
ἡ ἐρώτηση τοῦ ΣΥΡΙΖΑ: «Ἀνάμεσα στίς πέντε ἐκκλησίες πού ἔχουν ζητήσει
καί ἔχουν λάβει θετική γνωμοδότηση, εἶναι καί ὁ Ἱερός Ναός Ἁγίου
Αἰμιλιανοῦ Λόφου Σκουζέ, πού ἐμφανίζεται ὡς φορέας τοῦ προγράμματος στό
127ο Δημοτικό Σχολεῖο». Οἱ βουλευτές ὑποστηρίζουν ὅτι «γονεῖς στήν
συγκεκριμένη γειτονιά ζητοῦν νά ὑπάρξει ἄμεσος ἔλεγχος γιά τήν εἴσοδο
τῶν κατηχητικῶν στά σχολεῖα». Εἶναι ντροπή. Τί θέλουν, ἄραγε, νά
ὑπαινιχθοῦν οἱ βουλευτές καί δέν τό τολμοῦν; Ὅτι ὁ πατέρας Νικόλαος καί ἡ
ἐκεῖ Ἐκκλησία θά κάνουν κατήχηση… παιδεραστίας;
Πέραν αὐτῶν ὅμως. Ἡ
ἀθλιότης ἔχει καί συνέχεια. Καί ἐπί τῆς διαδικασίας καί ἐπί τῆς οὐσίας.
Ἐπί τῆς διαδικασίας, διότι οἱ δῆμοι παραχωροῦν σέ συλλόγους, σωματεῖα,
πολιτιστικούς θεσμούς τίς αἴθουσες τῶν σχολείων γιά τήν διοργάνωση
ἐκδηλώσεων πού ἀνυψώνουν τό πνεῦμα. Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος γιατί πρέπει
νά ἐξαιρεῖται; Εἶναι θεσμός δευτέρας κατηγορίας; Στό παρελθόν, σχολικές
αἴθουσες, πού παραχωρήθηκαν σέ ὁμάδες μεταναστῶν στήν Κρήτη,
ἀξιοποιήθηκαν ἀπό Ἀλβανούς ἐθνικιστές γιά ἀλυτρωτική προπαγάνδα κατά τῆς
Ἑλλάδος. Ἐπιδείχθηκαν σέ αὐτά τά προγράμματα χάρτες μέ τήν Μεγάλη
Ἀλβανία ἕως τήν Θεσπρωτία. Γιατί, ἄραγε, τότε ἐσίγησε ὁ ΣΥΡΙΖΑ γιά τήν
κατήχηση ἀνθελληνισμοῦ;
Ἀλλά καί ἐπί τῆς οὐσίας. Ὁ Γάλλος
συγγραφεύς Μισέλ Οὐελμπέκ στήν «Ὑποταγή» γράφει ὅτι τά δεινά πού
ἐπέφεραν τήν ἀλλοίωση τῆς γαλλικῆς ταυτότητας καί τήν αὔξηση τοῦ
ἐξτρεμισμοῦ, ὀφείλονται στήν ἀγαπημένη οὐδετεροθρησκεία τοῦ κυρίου Φίλη.
Ἀπό τήν στιγμή πού ἔπαψε κάθε ἀναφορά στόν Χριστιανισμό, πού εἶναι
ἀναπόσπαστο μέρος τῆς εὐρωπαϊκῆς ταυτότητος (ἀπαλείφθηκε ἀπό τό προοίμιο
τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Συντάγματος!), τότε βρῆκε ἄπειρο χῶρο τό ριζοσπαστικό
Ἰσλάμ, γιά νά τρυπώσει μέσα στά «σακίδια» τῶν Γάλλων μαθητῶν. Μέ
συνέπεια πολλοί ἐξτρεμιστές τοῦ ἀκραίου Ἰσλάμ (ὑπάρχει ἀσφαλῶς καί τό
μετριοπαθές) νά ξεπηδοῦν πλέον ἀπό τίς τάξεις τῶν ἐξισλαμισθέντων
Χριστιανῶν! Αὐτό θέλει ὁ ΣΥΡΙΖΑ; Νά ἐκδιωχθεῖ ὁ Χριστιανισμός ἀπό τά
σχολεῖα (συναφής ἡ ἀντιπάθειά του στά Θρησκευτικά), γιά νά βρεῖ πρόσφορο
ἔδαφος πρός ἄνθιση ὁ ἐξτρεμισμός; Δέν θέλουμε νά τό πιστέψουμε.
Κλείνω
αὐτό τό στενάχωρο σημείωμα, γιατί ἀναγκάζομαι νά ἐπικρίνω τόν Νῖκο
Φίλη, τήν δημοσιογραφική πορεία τοῦ ὁποίου τιμῶ μέ κεφαλαῖα, ὄχι ὅμως
καί τήν πολιτική, μέ μία προσωπική κατάθεση. Στό μακρινό 1985,
κατηχητικό μᾶς ἔκανε ὁ ἀριστερός παπᾶ Ἠλίας Ὑφαντῆς ἀπό τό Περιστέρι μέ
καταγωγή ἀπό τήν Αἰτωλοακαρνανία. Ἄλλοτε παίζαμε μπάσκετ στό προαύλιο
τοῦ σχολείου καί μετά συζητούσαμε ἐπίκαιρα θέματα ὑπό τήν ὀπτική τῆς
Ἐκκλησίας, ἄλλοτε δίναμε ραντεβού στίς κερκίδες τοῦ Δημοτικοῦ Σταδίου
Αἴγινας. Πρῶτα συζητούσαμε μέ πάθος καί μετά μέ μπροστάρη τόν παπᾶ, ὁ
ὁποῖος σούταρε στό «ξερό» μέ τά ρᾶσα, παίζαμε μπάλα. Δέν πάθαμε τίποτε
ἀπό τήν «κατήχηση». Καλοί Ἕλληνες γίναμε.