ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ: «Παλιά τις άκουγες μόνο από νταβατζήδες. Τώρα, τις ακούς και στα διαλείμματα του σχολείου».

Η φωτο από το άρθρο του Κ. Κοτσώνη «Βασίλισσα» ή «πόρνη»: οι γυναίκες στην trap μουσική

ΠΕΡΙ ΣΕΞΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΙΣΟΓΥΝΙΣΜΟΥ

Irene Petrakaki / Facebook

Για τις γυναικοκτονίες γράφονται πολλά. Ως αίτια αναφέρονται τα έμφυλα στερεότυπα, οι φαλλοκρατικές αντιλήψεις, τα πατριαρχικά κατάλοιπα, η ανατροφή και ο ναρκισσισμός των ανδρών, η απειρία και οι προσδοκίες των κοριτσιών κλπ. Άλλοι συμφωνούν κι άλλοι διαφωνούν, ολοκληρωτικά ή εν μέρει, κάποιες κυρίες φτάνουν σε σημείο μισανδρίας ["Ν": δηλ. μίσους προς τους άνδρες], και οι λογικότερες κρατάνε, ευτυχώς, το μέτρο.

Υπάρχει όμως και ένας παράγοντας -δεν θα έλεγα αίτιο- που δεν είδα να αναφέρεται παρότι διατηρεί σημαντικό μερίδιο στην ιδέα του μισογυνισμού. Είναι η κουλτούρα η οποία διαμορφώνεται τα τελευταία χρόνια μέσα από τα μουσικά είδωλα των πιτσιρικάδων. Μια κουλτούρα βιασμού, πορνείας και φαλλοκρατίας, με γυναίκες πάντοτε διαθέσιμες, ως θέαμα και ως σάρκα, για άντρες εραστές-μαστροπούς, που τις «τιμούν» με σεξ και ακριβά δώρα.

Κομμάτια mainstream με καταφανή σεξισμό στον στίχο και υποψία (ή απουσία) μουσικής ξεσηκώνουν 10χρονα, 13χρονα και 14χρονα, που μαθαίνουν πώς να βλέπουν τη γυναίκα ως έπαθλο, ως κτήμα ηδονής, και συχνά σαν απειλητικό σκουπίδι.
Στο you tube μεσουρανούν «ραπάδες» και «τραπάδες» ινδάλματα της πιτσιρικαρίας, όπως ο Tus, ο Sin boy, ο Mad Clip ή ο Snik με το φοβερό ιδανικό του: «έχω λεφτά, τρώω καλά και έχω μουν@ρα γκόμενα». Υφάκι επιδεικτικό, τατουάζ παντού (όχι τίποτα ανθάκια της δεκαετίας του '70 αλλά σχέδια με μαχαίρια, νεκροκεφαλές, φίδια, νυχτερίδες, σκορπιούς, θολά μάτια και άλλα τέτοια ψυχεδελικά) και βίντεο κλιπ με προβολή της βωμολοχίας, της σωματεμπορίας, του σεξισμού, της διάχυτης βίας, της διακίνησης ναρκωτικών και της πρόσκαιρης χλιδής του υποκόσμου.

Δεν πρόκειται για rap και hip hop, για είδος μουσικής δηλαδή που ξεκίνησε ως καταγγελτικό και αντισυστημικό. Δεν πρόκειται, ας πούμε, για τον στίχο που ακούσαμε από τα «Ημισκούμπρια» ή τον «12ο Πίθηκο». Πρόκειται για την trap, μια μουσική υποκουλτούρα, που εξυμνεί και προβάλλει τον βόθρο του συστήματος. Η εκφορά του στίχου θυμίζει παραλήρημα μαστουρωμένου και δοσοληψίες του περιθωρίου. Είναι εκπληκτική η διείσδυση του λόγου και της εικόνας στον παιδικό εγκέφαλο, είναι φοβερός ο εθισμός στο κακό. Οι εκφράσεις αναπαράγονται διαρκώς σε παιδικά και εφηβικά χείλη υμνώντας την κάθε είδους παρανομία και τη φαλλοκρατική επιβολή στο γυναικείο κορμί. Οι εκπρόσωποί της είναι ινδάλματα στο μυαλό του νεανίσκου, ο οποίος καταλήγει να φιλοξενεί στο υποσυνείδητο ένα κοιμισμένο τέρας. Το αν και το πότε θα ξυπνήσει αυτό το τέρας εξαρτάται κι από πολλούς άλλους παράγοντες.

Παρακάτω σας δίνω κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα στίχων ώστε να διαπιστώσετε περί τίνος πρόκειται. Να με συμπαθάτε για τις εκφράσεις αλλά δεν γινόταν αλλιώς. Παραθέτω και κάποια λινκ με βίντεο κλιπ ώστε να δείτε ολόκληρο το πακέτο. Κυρίως όσοι έχετε παιδιά στην εφηβεία:
🔘«Βουλγάρες, κάνω εισαγωγή τις Βουλγάρες / για να γ@μάς εσύ τις μουν@ρες / όλες τους με λένε Boss... αράζεις συχνά Κολωνάκι γιατί είσαι καλό πουτ@νάκι... ήσουν Ιούδας στη ψυχή, είσαι μια βίζιτα στ' αλήθεια».
https://www.youtube.com/watch?v=Z3vFq7VLWjQ
🔘«Tony Montana, στρώνει με χιόνι το πιάτο η πουτ@να... τη δικιά σου παίρνουμε γκανγκ μπανγκ... βγαίνω με bitches δεκάρια, πρόσωπο Γκράντε Αριάνα μωρό μου και κ@λο Mινάζ»
https://www.youtube.com/watch?v=qcy0pSrd9Iw&t=118s
🔘«Ποια λεφτά; ποια μ@νιά; μάλλον τα 'δες cinema / Η πουτ@να μου έχει πρόβλημα / έχω 99». https://www.youtube.com/watch?v=p2LJyKra2xY&t=55s
🔘«Πόρνες να βγάζω στο διάλειμμα, να μετράνε τα πεντακοσάευρα» https://www.youtube.com/watch?v=s124I75lhLs
🔘«Διώχνω τη Σούζη από δω, έλα αύριο πρωί,
γιατί όπου να `ναι σκάει η γκόμενά μου η κανονική,
που για 'κείνη θα κρατιόμουν μέχρι αύριο το πρωί,
αλλά @ρχίδια, είστε όλες τα ίδια, ζητάτε μόνο φράγκα και χατίρια»
https://www.youtube.com/watch?v=EJv0RzkyvSQ&t=30s

Στις επάλξεις του μισογυνισμού όμως στέκονται και πιο κλασσικοί «καλλιτέχνες» που λατρεύονται από μεγαλύτερες ηλικίες. Τους αποθεώνουν 20ρηδες, 25ρηδες και 30ρηδες +...
🔘«Μέσα στις πληγές τις δέκα άλλη μια κι εσύ / χίλιες φορές να ήσουνα μια πόρνη αληθινή /μα είσαι το χειρότερο, πουτ@να στην ψυχή» (άδει ο ένας και σεληνιάζεται το πλήθος): https://www.youtube.com/watch?v=LF0gY1l5Gb4
🔘«Καριόλα σε μισώ, να το ξέρεις, σου αξίζει μόνο αυτό, να υποφέρεις» (άδει ο άλλος και το ρεφραίν γίνεται viral στα στόματα): https://www.youtube.com/watch?v=DwmjA2Kucmo&t=3s

Εκατομμύρια views στο you tube σε όλα τα παραπάνω βίντεο από οργισμένους μπόμπιρες που χτυπιούνται αντιγράφοντας το ύφος και την κινησιολογία των ειδώλων και μετά παραδίδονται στον διαδικτυακό κόσμο του Pornhub για να εντρυφήσουν στον απόλυτο εξευτελισμό της γυναικείας υπόστασης. Μια απειλητική φράση που ακούμε συχνά να εκτοξεύεται από 13-14χρονους προς συνομήλικές τους είναι «σκάσε μωρή σαύρα, παλιοπατσαβούρα, μη σου χώσω καμία!». Υπάρχουν κι άλλες, χειρότερες, που ντρέπομαι να γράψω. Παλιά τις άκουγες μόνο από νταβατζήδες. Τώρα, τις ακούς και στα διαλείμματα του σχολείου.
Μπορεί όλοι οι πιτσιρικάδες να παπαγαλίζουν τα δέοντα για τις σχέσεις των δύο φύλων, αυτά δηλαδή που δασκαλεύει το σχολείο, αλλά στην κρίσιμη στιγμή ελέγχονται από άλλα προ-εγκατεστημένα στερεότυπα. Και, δυστυχώς, η σύγχρονη μουσική υποκουλτούρα οδηγεί προς αυτήν την κατεύθυνση.

Γονείς ξυπνήστε, σας μαγαρίζουν τα παιδιά σας

Δημήτρης Νατσιός - Δάσκαλος - Κιλκίς, Πρόεδρος της ΝΙΚΗΣ

Δημοκρατικό Πατριωτικό Κίνημα ΝΙΚΗ

«Το ζήτημα δεν είναι σε τι κόσμο θ’ αφήσουμε τα παιδιά μας, αλλά τι παιδιά θα αφήσουμε σ’ αυτόν τον κόσμο»

Δίδασκα τις προάλλες, λίγο πριν κλείσουν τα σχολεία. Κάποια στιγμή, εν τη ρύμη του λόγου, ανέφερα μια φράση που περιείχε την λέξη «τρανός».

Το μάθημα ήταν Ιστορία Στ’ δημοτικού, το κεφάλαιο για την Κύπρο. Ομιλούσα για τον Γρηγόρη Αυξεντίου, τον «αητό του Μαχαιρά», ο οποίος είχε υπηρετήσει, ως έφεδρος αξιωματικός του ελληνικού στρατού, στα σύνορα του Κιλκίς με τα Σκόπια, στις αρχές της δεκαετίας του ’50.

Η φράση ήταν: «Ο άνθρωπος αυτός ήταν ήρωας, σπουδαίος, τρανός». Αφύπνιση, θόρυβος και αναταραχή στην αίθουσα. Κάποιοι μαθητές ξέσπασαν και σε χειροκροτήματα. Αν και τέλος της σχολικής χρονιάς, παιδιά έκτης δημοτικού, ζέστη και προσμονή των θερινών διακοπών, ξαφνιάστηκα με την περίεργα ενθουσιώδη αντίδραση.

Χάρηκα. Κρυφοκαμάρωσα. Πέτυχε η παράδοση.

Προσγειώθηκα, όταν με ρώτησε ένας μαθητής:

-Ξέρετε και τον Τρανό, κύριε;

-Και ποιος είναι αυτός, χρυσό μου παιδί;

-Ο καλύτερος τράπερ της Ελλάδας.

-Και τι θα πει τράπερ;

-Είναι η μουσική που ακούμε.

Ελεγχόμενος για την άγνοιά μου, έψαξα να βρω. Η «τραπ» είναι μουσικό υποείδος, άνθισε στις Νότιες Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής σε μέρη όπου γινόταν διακίνηση ναρκωτικών. Τα ναρκωτικά, τα όπλα, τα πανάκριβα και γρήγορα αυτοκίνητα, η προκλητική επίδειξη πλούτου, η πρόστυχη και χυδαία αντιμετώπιση των γυναικών, είναι η πρώτη ύλη για τα ρεκάσματα των τράπερ. (Είπαμε αν θέλεις να δεις την Ελλάδα του μέλλοντος επισκέψου την σημερινή Αμερική). Το υποείδος κάνει θραύση στην Ελλάδα. Σχεδόν όλα τα παιδιά του δημοτικού, στις μεγαλύτερες τάξεις, με τέτοια τοξικά δηλητήρια… τρανεύουν. (Στο γυμνάσιο και λύκειο το μοναδικό).

Δεν τολμώ να παραθέσω στίχους, γιατί παρελαύνει όλο το υβρεολόγιο της γλώσσας. Παιδιά 8 και 9 ετών ανυπεράσπιστα, στις πιο κρίσιμες, εξοπλιστικές ηλικίες, βομβαρδίζονται, αποσαθρώνονται, εξαχρειώνονται απ’ όλη την σαπίλα και τις αναθυμιάσεις των κοινωνικών υπόνομων. Άτομα ανισόρροπα, ψυχανώμαλα, αγράμματα και απελέκητα, διψασμένα για εύκολο για άκοπο πλουτισμό, εκφυλισμένοι ηδονοθήρες, ανέλαβαν πλέον την «ανατροφή» των παιδιών μας.

Ζητώ συγγνώμη για τους χαρακτηρισμούς, αλλά δεν βρήκα πιο επιεικείς. Αν κάποιος διαβάσει στίχους τους, φρίττει. Ό,τι ράβουν γονείς και δάσκαλοι, ξηλώνεται από τους έξαλλους «πορνοβοσκούς», που ονομάζονται και μουσικοί.

Για να απαλύνω το κείμενο παραπέμπω στον Αθηναίο αγωνιστή του Εικοσιένα Γ. Ψύλλα. «Ένας Θεσσαλός προεστώς, εντελώς αναλφάβητος, χρησιμοποιεί τον δάσκαλο του χωριού και ως γραμματικό του. Επειδή όμως ο δάσκαλος δεν ήταν σε όλα υπάκουος, ο προεστώς προτείνει στη γενική συνέλευση των κατοίκων την απόλυσή του.

Γιατί; Ρωτάει εκείνος εμβρόντητος.

Γιατί δεν ξέρεις γράμματα!

Και ποιος το λέει αυτό;

Εγώ! Απαντά ο προεστώς. Γράψε τη λέξη «βόδι» να δούμε αν ξέρεις.

Ο δάσκαλος έγραψε σε ένα χαρτί «βόδι».

Τότε ο προεστώς ζωγραφίζει σε άλλο χαρτί ένα βόδι, το δείχνει στους χωριανούς – το ίδιο αναλφάβητους – και ρωτάει. Πέστε μου, ποιο χαρτί γράφει βόδι; Το δικό σου! Απαντούν όλοι. Και έδιωξαν τον δάσκαλο». (Απομνημονεύματα του βίου μου, Αθήνα 1974, σελ. 286-187).

Κάτι παρόμοιο ισχύει με την δυναμική σήμερα του σχολείου. Χάνουμε κατά κράτος από τους ποικιλώνυμους «προεστούς», την παρδαλή επωνυμία που νυχθημερόν «παιδαγωγεί» στην ευτέλεια και την χυδαιότητα.

Εδώ όμως απαιτείται μια αναφορά στην μεγαλοφυία του Πλάτωνα. Η μουσική, έγραφε, πρέπει να αποτελεί το κυριότερο μέλημα της πολιτείας. (Και εννοούσε όλες τις τέχνες που προστατεύουν οι Μούσες, δηλαδή τον πολιτισμό). Και χρειάζεται εγρήγορση και περιφρούρηση των πολιτιστικών αγαθών, γιατί χάνοντάς τα, χάνουμε τα πάντα – «εὐλαβητέον ὡς ἐν ὅλῳ κινδυνεύοντα».

Γιατί μέσω της «μουσικής» διεισδύει εύκολα, αθέατη η διαφθορά στην κοινωνία – «ραδίως αὕτη λανθάνει παραδυομένη». Και μάλιστα «παίζοντας», με άκακο φαινομενικά τρόπο, διαμέσου της ψυχαγωγίας - «ὡς ἐν παιδιαῖς γε μέρει καί ὡς κακόν οὐδέν ἐργαζομένη». Αφού διεισδύσει η διαφθορά στην κοινωνία και κυρίως στην πιο ευπαθή και μιμητική ομάδα της, τους νέους, μέσω των τραγουδιών των τράπερ στην προκειμένη περίπτωση, «αφού εγκατασταθεί για καλά, αρχίζει να εισχωρεί από κάτω σαν το νερό και να διαποτίζει τα ήθη και τις ενασχολήσεις των νέων πολιτών. Και, αφού δυναμώσει, εισβάλλει στις ανθρώπινες σχέσεις και ύστερα ρίχνεται, Σωκράτη, πάνω στους νόμους και τους δημοκρατικούς θεσμούς, ώσπου να αναποδογυρίσει τα πάντα, και το δημόσιο και το ιδιωτικό». (Πολιτεία, 424, d-e).

Μήπως, ερωτώ, μήπως η έξαρση της εγκληματικότητας από συμμορίες ανηλίκων, οι κλοπές, οι βιαιοπραγίες, οι συμπλοκές με δολοφονικά εργαλεία, η παντελής ανυπαρξία αναστολών και μεταμέλειας, οφείλονται, εκτός από την περιρρέουσα ατιμωρησία και στο υπόγειο, δυσώδες ποτάμι, που διαβρώνει εξ απαλών ονύχων τα παιδιά; Και αναφέρομαι στην μουσική τράπ που προτρέπει απροκάλυπτα σε ανήθικο, άνομο και εγκληματικό βίο;

Τρεις παράγοντες μπορούν να σταματήσουν το αναποδογύρισμα των πάντων.

Πρώτον, η πολιτεία. Κατά το Σύνταγμα, άρθρο 21, «Η οικογένεια…. και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του κράτους». Το Σύνταγμα κατάντησε, «σύντριμμα», όπως έλεγε και ο Κολοκοτρώνης, οπότε ματαιοπονούμε. Και εξάλλου ποιός ενδιαφέρεται; Τα βλαστάρια των πολιτικών φοιτούν στα καλύτερα κολλέγια, εισέρχονται κατόπιν στα πανάκριβα πανεπιστήμια της αλλοδαπής και επιστρέφουν για να γίνουν υψηλόβαθμα και υψηλόμισθα στελέχη του δημοσίου, της Ε.Ε. ή και δήμαρχοι.

Δεύτερον, το σχολείο. Αν ρωτήσουμε το υπουργείο παιδείας, θα μας ταράξει στις «δεξιότητες» και στις «δράσεις». Κάποτε η παιδεία μας περιφρουρούσε τις τιμαλφείς αξίες του έθνους, τώρα είναι προαγωγός της ασυδοσίας. Ένας λόγος που αγρίεψαν τα παιδιά, είναι και η
«εκπαίδευση της αμάθειας».

Τρίτον, η οικογένεια, η έσχατη γραμμή άμυνας για την επιβίωση του Ελληνισμού. Η σύγχρονη Μεγάλη του Γένους Σχολή. Όπως θα έλεγε ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός «Ἀνίσως ἦτο δυνατόν νά ἀνεβοῦμε εἰς τόν οὐρανόν καί νά φωνάξουμε μίαν φωνήν μεγάλην «γονεῖς ξυπνήστε, σᾶς μαγαρίζουν τά παιδιά σας». Όποια οικογένεια ορθώνει τείχη αδιαπέραστα και προφυλάσσει τα παιδιά της από την «λέπρα» που τρώει τα σωθικά της κοινωνίας, θα καμαρώνει μεθαύριο για τον καλόν της αγώνα. Όποια οικογένεια, αντί για τα αναποτελεσματικά «πρέπει», μεγαλώνει και ανατρέφει τα παιδιά της με το «πρέπον», το παράδειγμα, θα σωθεί.

Παρακαλώ, και:

Κοτσώνης Κωστής (6 Σεπτεμβρίου 2021). «Βασίλισσα» ή «πόρνη»: οι γυναίκες στην trap μουσική.

Αλλά και:

"Πρώτη φορά μίλησα στην Παναγία μας..."

Ραπ προσευχή προς την Παναγία

Χαιρετισμοί σε χρόνους μαύρης σκλαβιάς

Η θρησκεία της χαράς - Γελαστοί άγιοι

Άντε και πίστεψα - τώρα τι κάνουμε;

Η επιστημονική έρευνα για το Θεό
Βάλε φωτιά στις σκέψεις μου...

Σεξ στην εφηβεία

Μην είσαι sexy…
Θέλεις σεξ;
Η πιο sexy απ' όλες...
Miley Cyrus - ή: γιατί επείγει να ενταθεί η Ορθόδοξη Ιεραποστολή στο δυτικό κόσμο...