Γιατί η Εκκλησία απολογείται για την επίθεση που δέχεται;

 

Αθανάσιος Ι. Καλαμάτας

ΕΝΔΟΤΟΠΟΣ / Πέρα από το άτομο

Αναρωτιέμαι: γιατί η Εκκλησία αμύνεται; Νομίζει πως βρίσκεται σε δύσκολη θέση και απολογείται για την επίθεση που δέχεται από έναν αγιοκτόνο, για μια τηλεοπτική σειρά, η οποία καταγράφει το βίο και τη διδασκαλία του Αγίου Παϊσίου Αγιορείτη; Μα ο συγκεκριμένος «συγγραφεύς», στον οποίο εδώ και δύο μέρες απαντούν ιεράρχες, δημοσιογράφοι, πολιτικοί και θεολόγοι είναι η... περίπτωση μηδενιστικής λογικής: αυτόκλητος «σωτήρας αποβλακωμένων», που στην κυριολεξία δεν έχουν τον Θεό τους. 

Τέτοιες προβληματικές περιπτώσεις έχουν ιδιαίτερη θέση στον τόπο μας. Το ερώτημα είναι γιατί τους παίρνουμε στα σοβαρά; Θα μου πείτε: ποιος θα δώσει απάντηση στον αντιχριστιανισμό τους; Αυτός, απλώς θα παρασιωπηθεί; Έχω την ταπεινή γνώμη πως, για τέτοια φαινόμενα, ο Ντοστογιέβσκη μας έχει προειδοποιήσει από πολύ νωρίς. Ας τον διαβάσουμε, ας τον διαβάσουν βέβαια κι αυτοί. 

Προς το παρόν, την κατάσταση αυτή της αγιοκτονίας, της θεοκτονίας, του αντιχριστιανισμού ουκ ολίγων μηδενιστών, την απεικονίζει ένα στιχούργημα του Γάλλου Des Barreaux, αθέου και ηδονιστή του 17ου αιώνα: «και με τη λογική μου παλεύω να γίνω πρωτόγονο κτήνος» (το παράθεμα από το βιβλίο του αξέχαστου Δασκάλου μ α ς Νίκου Ματσούκα, Ο Σατανάς, Θεσσαλονίκη 1999, σσ. 130-131).

 

"Ν": Συμφωνούμε απολύτως με την τοποθέτηση του αδελφού, προσθέτοντας ότι κάθε απάντηση στον άλλο αδελφό - και γενικά στους αδελφούς/συνανθρώπους μας που νιώθουν την απατηλή ικανοποίηση πως είναι δήθεν "εχθροί της Εκκλησίας" (ενώ η Εκκλησία μόνο έναν εχθρό έχει, το διάβολο) -  είναι χριστιανική, αν χαρακτηρίζεται από αγάπη & συγχωρητικότητα, όχι από εμπάθεια και περιφρόνηση.

Ορισμένες θέσεις μας, όχι άσχετες, μπορείτε να διαβάσετε στην παλαιότερη ανάρτησή μας «Παιδιά χωρίς Θεό»: ιστοσελίδα για την προώθηση του αθεϊσμού στα παιδιά. Ευχαριστώ. 

Να συμπληρώσω πως οι ευαίσθητη για το σύγχρονο προσφυγικό-μεταναστευτικό ρεύμα συνάνθρωποί μας έχουν κάτι να πάρουν από τη σειρά, η οποία ξεκίνησε παρουσιάζοντας τα προβλήματα της προσφυγιάς των Φαρασιωτών το 1924, έτος γέννησης του αγίου Παϊσίου, ο οποίος έγινε πρόσφυγας σε ηλικία μόλις λίγων εβδομάδων. Ίσως κάτι λέει κι αυτό, νομίζω.