ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ: Ευλογημένο Επταήμερο: 21 Νοεμ

π. Δημ. Μπόκος

«…στήσεις την Σκηνήν του Μαρτυρίου και θήσεις την Κιβωτόν του Μαρτυρίου και σκεπάσεις αυτήν τω καταπετάσματι… Και λήψη το έλαιον του χρίσματος και χρίσεις την Σκηνήν και πάντα τα εν αυτή και αγιάσεις αυτήν και πάντα τα σκεύη αυτής και έσται αγία… Και εκάλυψεν η νεφέλη την Σκηνήν του Μαρτυρίου και δόξης Κυρίου επλήσθη η Σκηνή» (Εξ. 40, 1-34).

Στο όρος Σινά ο Μωυσής έλαβε από τον Θεό λεπτομερείς οδηγίες για την κατασκευή και τον καθαγιασμό της Σκηνής του Μαρτυρίου, του κινητού ναού των Ισραηλιτών κατά την πορεία τους στην έρημο. Τα Άγια και τα Άγια των Αγίων, τα δύο μέρη της Σκηνής του Μαρτυρίου, ήταν ο ιερός χώρος της λατρείας του Θεού. Εκεί ο Θεός φανέρωνε αισθητά τη δόξα του, πάνω από το ιλαστήριο, το σκέπασμα της Κιβωτού της Διαθήκης, με τη μορφή νεφέλης φωτεινής. Το ίδιο συνέβαινε αργότερα στον ναό του Σολομώντα.

Ολόκληρη η Σκηνή, αλλά και κάθε σκεύος της χωριστά, καθαγιάζονταν με τρόπο ειδικό για τη λατρεία του Θεού. Στο εξής δεν θα μπορούσαν πια να χρησιμοποιηθούν για άλλο σκοπό. Ήταν ανάθημα, αφιέρωμα στον Θεό. Ούτε επιτρεπόταν να χρησιμοποιηθεί για τη λατρεία του Θεού σκεύος κοινό, χωρίς να έχει καθαγιασθεί για τον σκοπό αυτό. Τα πάντα έπρεπε να είναι καθαρά και άγια, κατά τον τύπο που υποδείχθηκε «εν τω όρει» στον Μωυσή από τον Θεό.

Αυτή ήταν η πρώτη Σκηνή. Και ήταν προτύπωση και σύμβολο της δεύτερης Σκηνής, «της μείζονος και τελειοτέρας», που ονομάζεται «ηγιασμένη Σκηνή, έμψυχος Κιβωτός, έμψυχος, αγιώτατος και θεοχώρητος Ναός». Αυτή είναι «η πανύμνητος Παρθένος», η Υπεραγία Θεοτόκος. «Αύτη υπάρχει Σκηνή επουράνιος».

Αφιερώνεται τριετής στον Θεό. Εισέρχεται στον Ναό για να αγιασθεί, όπως η πρώτη Σκηνή και ακόμη περισσότερο. Να χρισθεί με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος, για να γίνει σκεύος καθαρό και άγιο για τη λατρεία και μόνο του Θεού. Καμμιά άλλη χρήση της δεν θα είναι επιτρεπτή. Για όλους τους άλλους θα παραμείνει για πάντα βιβλίο σφραγισμένο, κλειστό. «Τη αγνεία εσφραγισμένη και παρθενία φυλαττομένη». Μόνο ο Θεός θα σκηνώσει μέσα της. Από όλες τις γενιές, είναι η μόνη που έχει εκλεγεί «εις κατοίκησιν του Παντάνακτος». Θα γίνει «οικητήριον του Ιησού, Σκηνή του Θεού και Λόγου», αφού από αυτήν, με τρόπο άσπιλο, θα γεννηθεί εν χρόνω ο γεννημένος αχρόνως Υιός του Θεού.

Εισοδεύει λοιπόν στον Ναό, για να γίνει «προς υποδοχήν ετοίμη Θεού». Σ’ αυτήν και μόνο επιφυλάχθηκε η τιμή αυτή. «Όντως ανωτέρα πάντων υπάρχεις, Παρθένε αγνή»!

Καλό Σαρανταήμερο!

Εισόδια πνευματικής αφθαρσίας

Ρομφαία

Του Πρεσβυτέρου Νικολάου Γονιδάκη

εφημ. Ι.Ν. Προφήτου Ηλιού Νέων Παγασών Βόλου

Τα Εισόδια της Υπεραγίας Θεοτόκου εορτάζουμε σήμερα, αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί.

Είναι αυτή η Θεομητορική εορτή κατά την οποία άρχεται η προετοιμασία της Παναγίας μας ώστε να μπορέσει μετέπειτα να γίνει το μέσο της ενσαρκώσεως του Θεού Λόγου.

Την εισαγάγουν οι άγιοι γονείς της, Ιωακείμ και Άννα, μόλις τριών ετών, μάλιστα δε, όχι σε ένα οποιοδήποτε σημείο του Ναού, αλλά εις τα Άγια των Αγίων, στο σημερινό ιερό, θα μπορούσαμε να πούμε, εκεί όπου ο αρχιερεύς έμπαινε μόνο μία φορά το χρόνο κατά την ημέρα της εξιλέωσης, του εξιλασμού, θυσιάζοντας για τις αμαρτίες του λαού, έτσι ώστε να επέλθει η συμφιλίωση μεταξύ Θεού και ανθρώπων.

Εκεί, λοιπόν, η Υπεραγία Θεοτόκος τρεφόταν από τον αρχάγγελο Γαβριήλ, διά τούτον τον λόγο κατά τον Ευαγγελισμό της, διαπιστώνουμε την οικειότητα μεταξύ των.

Παρέμεινε εκεί έως τη συμπλήρωση του δωδέκατου έτους της ηλικίας της, όπου και μνηστεύθηκε τον δίκαιο Ιωσήφ, διά να συνεχιστεί μέσου της Θείας οικονομίας το έργο της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους.

Η συγκεκριμένη εορτή, μας προσφέρει πολλά και ουσιώδη μηνύματα, τα οποία μπορούν να μας παρακινήσουν ώστε να βάλουμε και εμείς σε σωστή τροχιά την πορεία της δικής μας εισόδου στην Εκκλησία του Χριστού σήμερα, καθαρμένοι και σεσωσμένοι μη χάνοντας πολύτιμο χρόνο μετανοίας ώστε να μπορέσουμε να ομοιάσουμε, κατά το δυνατό, στην Αγία Αγίων μείζων.

Ποιά είναι αυτά; Κατά πρώτον, το δεδομένο πως όλο το γένος των χριστιανών, έχουμε ζήσει τα δικά μας Εισόδια με τον σαραντισμό μας εν πρώτοις, ως βρέφη και μετέπειτα με το βάπτισμά μας, λαμβάνοντας την σφραγίδα και την ταυτότητα του Χριστού με το χρίσμα και το δικαίωμα μετοχής μας στο Μυστήριο των Μυστηρίων της Θείας μεταλήψεως.

Δεύτερον, πως ανάλογα με τα πνευματικά θεμέλια που έχουν χτιστεί μέσα μας, κατέχουμε την υποχρέωση της ανοικοδόμησης της πίστεως στα παιδιά μας.

Οι γονείς είναι αυτοί που μας έχουν δώσει τα ερεθίσματα, στο κατά πόσο εμείς πραγματοποιούμε όχι μόνο την είσοδο, αλλά και την παραμονή μας στο Ναό του Θεού.

Φέρουμε, λοιπόν, όλοι μας, από όποια θέση κι αν βρισκόμαστε, την ευθύνη απέναντι στα νέα παιδιά. Εάν διδάξουμε Χριστό και ζούμε κατά τις εντολές Του, θα Τον αντανακλούμε σε όλους τους αδελφούς μας κάνοντάς Τον σήμα κατατεθέν της ζωής μας. Τέλος, συνειδητοποιώντας πως η πίστη μας δεν είναι μια πίστη ουτοπική, αλλά μια πίστη ζωντανή και πάνω απ’ όλα καρποφόρα.

Η Παναγία που πέρασε τόσα χρόνια στο ιερό, είχε Θείες εμπειρίες, αποκαλύπτοντάς μας πως η αγνότητα και η αφιέρωση, άρουν την στειρότητα της επικοινωνίας μας με το Θεό.

Μένοντας μόνο κατά τον τίτλο, χριστιανοί, δεν θα μπορέσουμε να καταλάβουμε τι σημαίνει εν Χριστώ ζωή.

Όπου παρατηρούμε απελπισία, λύπη και αρνητικότητα, εκεί υπάρχει ελλειπτική γνώση και συνάμα πίστη ατροφική.

Αντιθέτως, παρατηρούμε ανθρώπους να αντιμετωπίζουν εκατοντάδες προβλημάτων με αισιοδοξία, σιγουριά και ελπίδα, εναποθέτοντας το φορτίο του πόνου στα χέρια του Θεού, κάμνοντας έτσι ελαφρύτερο τον ζυγό των δοκιμασιών των.

Αδελφοί μου, η σημερινή ημέρα να γίνει διά εμάς η προσωπική μας εισχώρηση, ουσιαστικά, στην πνευματική ζωή, μια ζωή αγώνος, δυσκολιών μα και συνάμα γλυκών και καταπραϋντικών ψυχικών συναισθημάτων.

Παραστάτη κατέχουμε πάντοτε την μητέρα του Φωτός, του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και μητέρα πάντων ημών, ανατροφοδοτώντας μας συνεχώς δύναμη κατά τα πνευματικά στάδια της κάθαρσης, του φωτισμού και εν τέλει του αγιασμού μας, ώστε να αξιωθούμε κι εμείς των δικών μας πανηγυρικών Εισοδίων εκ της φθοράς και του θανάτου στην αφθαρσία και σωτηρία της αιωνίου μας ψυχής.

Για τις ημέρες:

21 Νοεμβρίου 2020: αφού δεν μπορούμε να πάμε στην εκκλησία, ας κάνουμε το σπίτι μας εκκλησία!...

Τα Εισόδια της Θεοτόκου, άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης, γέροντας Γεώργιος Καλτσίου ο Ρουμάνος Ομολογητής (21 + 22 Νοεμβρίου)...