Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2021

Γιάννης Ιωαννίδης: σημαντικοί προβληματισμοί & νηφάλιες επισημάνσεις, ιδίως για τον εμβολιασμό των παιδιών...

Ο Καθηγητής Παθολογίας και Επιδημιολογίας του Πανεπιστημίου του Stanford Γιάννης Ιωαννίδης, επι-κριτικός για τη διαχείριση της πανδημίας του κορωνοϊού στην Ελλάδα, στην εκπομπή "Κοινωνία Ώρα MEGA" με τον Ιορδάνη Χασαπόπουλο και την Ανθή Βούλγαρη (24/8/2021).

Νομίζω ότι αξίζει να παρακολουθήσετε ολόκληρη τη συζήτηση, με ένα κλικ εδώ. Επισημαίνω ελάχιστα σημεία:

Από 1΄50΄΄ και μετά: Την εβδομάδα 2 - 8 Αυγούστου, που είχαμε τις πυρκαγιές, με την επιβάρυνση της ατμόσφαιρας, χάσαμε περίπου χίλιους συμπολίτες μας περισσότερους από το αναμενόμενο. Και πιθανόν αυτό συνεχίστηκε και άλλες εβδομάδες. Όλο αυτό το πανδαιμόνιο με τις πυρκαγιές, με πολύ άσχημες κλιματολογικές συνθήκες, που επηρεάζουν τη θνησιμότητα, μαζί με την πανδημία, δημιουργεί ένα πραγματικά εκρηκτικό μείγμα.

Από 2΄50΄΄: Όπως πηγαίνουμε είναι πιθανόν ότι μέχρι την επόμενη άνοιξη μάλλον θα φτάσουμε τις 20.000 νεκρούς και ίσως να τους ξεπεράσουμε [παρά τους εμβολιασμούς, όπως επισήμανε ο Ι. Χασαπόπουλος]. Όμως μπορούμε να το αποτρέψουμε αν λάβουμε τα σωστά μέτρα, με κάποια ηπιότητα και κοινωνική συναίνεση.

Από 5΄50΄΄: Υπάρχει προτεραιότητα να εμβολιαστεί το ευπαθές κομμάτι του πληθυσμού σε παγκόσμιο επίπεδο, παρά να δώσουμε προτεραιότητα στην τρίτη δόση.

Από 6΄45΄΄: Προτεινόμενα σημεία που πρέπει να προσέξουμε για να αποφύγουμε τη μαζική έκθεση του πληθυσμού: να υποστηρίξουμε την πρωτοβάθμια υγεία, τα σχολεία, τις μαζικές μεταφορές... Η προσπάθεια να εμβολιαστεί ένα μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού φοβάμαι ότι φτάνει σε ένα σημείο, που προκαλεί περισσότερη θερμότητα παρά φως. ...

Από 8΄50΄΄: Αν είχαμε καλύτερη (εμβολιαστική) κάλυψη, ειδικά στους ηλικιωμένους και τους ευπαθείς, νομίζω ότι ο αριθμός των θανάτων θα ήταν πολύ μικρότερος. Αυτό το βλέπουμε σε αρκετές χώρες...

Από 10΄: Αναφέρεται στην υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών.

11΄29΄΄: Το εμβόλιο δεν είναι πανάκεια (δηλ. η τέλεια ιατρική λύση) για τον περιορισμό της διάδοσης του επιδημικού κύματος. Μάλιστα βλέπουμε ότι, ενώ διατηρεί πολύ καλή αποτελεσματικότητα σε ζητήματα νοσηλείας, διασωλήνωσης και θανάτου, η αποτελεσματικότητα για τη διάδοση του ιού είναι περιορισμένη και μάλιστα μειώνεται ακόμη περισσότερο με το πέρασμα του χρόνου. Το έχουμε δει αυτό στο Ισραήλ: το 50% των ατόμων που καταλήγουν διασωληνωμένοι είναι εμβολιασμένοι... Στην πολιτεία της Ουάσιγκτον, που έχει εμβολιάσει το 95% των ηλικιωμένων, βλέπουμε περίπου το 30% αυτών που καταλήγουν με Covid 19 να είναι εμβολιασμένοι.

Άρα, είμαστε υπέρ του εμβολιασμού σε ευπαθή άτομα και σε εκείνους που εκθέτουν τον εαυτό τους σε ευπαθή άτομα (όπως οι εργαζόμενοι στην υγεία), αλλά δεν εφησυχάζουμε ότι δεν θα κολλήσουμε.

Από 13΄30΄΄: περί μέτρων.

Από 18΄10΄΄, περί εμβολιασμού των παιδιών: Υπάρχει μεγάλη διχογνωμία. Το Ηνωμένο Βασίλειο προτείνει να εμβολιαστούν παιδιά που έχουν σοβαρά προβλήματα υγείας ή ζουν μαζί με κάποιον που έχει τέτοια προβλήματα.

Καταλαβαίνετε ότι για τα παιδιά ο κίνδυνος από τον κορωνοϊό είναι εξαιρετικά μικρός. Και ο κίνδυνος από το εμβόλιο είναι εξαιρετικά μικρός. Υπάρχουν μελέτες που παρουσιάζουν τα υπέρ και τα κατά. Αυτές πρέπει να τις βλέπουμε με σκεπτικισμό, γιατί 70 περιστατικά μυοκαρδίτιδας ανά ένα εκατομμύριο που θα εμβολιαστεί, είναι αυτό που έχουμε καταγράψει παθητικά. Δεν έχουμε κοιτάξει το κάθε παιδί, τον κάθε έφηβο που εμβολιάζεται, αν αναπτύσσει μυοκαρδίτιδα.

Αυτό το ποσοστό είναι μικρό, αλλά η παθητική επαγρύπνηση, που περιμένει να στείλει κάποιος την "κίτρινη κάρτα" για να το καταγράψει, χάνει ένα μεγάλο μέρος από τις παρενέργειες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι αναφυλακτικές αντιδράσεις, που τα εμβόλια mRNA, σύμφωνα με την παθητική επαγρύπνηση, προκαλούν 0,025 έως 0,1 στις δέκα χιλιάδες, και, όταν κάποιος καταγράψει τα δεδομένα κοιτώντας έναν έναν τους ασθενείς, όπως έγινε σε ένα νοσοκομείο του Χάρβαρντ, βλέπουμε ότι είναι 2,5 στις δέκα χιλιάδες. Δηλαδή είκοσι με εκατό φορές παραπάνω από αυτό που καταγράφηκε με την κίτρινη κάρτα!

Άρα, αν μιλάμε για πολύ μικρούς κινδύνους από τον κορωνοϊό και πολύ μικρούς κινδύνους από το εμβόλιο, με αβεβαιότητα και για τα δύο, νομίζω ότι είναι απόφαση των γονιών ή των πολύ νέων ανθρώπων (αν μιλάμε για άτομα γύρω στα 18) αν θα κάνουν το εμβόλιο. Δε νομίζω ότι πρέπει να φοβηθούν να το κάνουν, πολύ καλή απόφαση να το κάνουν, αν όμως δεν θέλουν, δε νομίζω ότι πρέπει να τους σταυρώσουμε. ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου