Ουράνιες προειδοποιήσεις στα χρόνια της Αποκάλυψης...

Συμβουλές και προειδοποιήσεις

του Θεού Πατέρα σε όλα τα παιδιά Του

στα χρόνια της Αποκάλυψης  

Η μελωδία της ουράνιας αγάπης

Το χρέος κάθε γονιού στο παιδί του είναι, εκτός από το να το αγαπά με πολλή στοργή και τρυφερότητα, να το προστατεύει και από κάθε κακό. Αυτό γίνεται με τις διάφορες συμβουλές που του δίνει αλλά και τις προειδοποιήσεις που του κάνει.

Με τις στοργικές και σοφές του συμβουλές το βοηθά να αναπτύσσεται σωστά και να μεγαλουργεί, για να είναι στη ζωή του χαρούμενο και ευτυχισμένο. Με τις προειδοποιήσεις, πάλι, το βοηθά να αποφεύγει τις διάφορες κακοτοπιές της ζωής, που μπορούν να καταστρέψουν την υλική πλευρά της ζωής του αλλά κυρίως την ίδια την ευτυχία της ψυχής του.

Αυτό λοιπόν που κάνει με πολλή αγάπη κάθε γήινος γονιός στο παιδί του, το ίδιο ακριβώς κάνει πάντοτε αλλά με περισσότερη αγάπη, λατρεία και αγωνία και ο ίδιος ο Θεός Πατέρας σε όλα τα παιδιά Του. Ιδίως τώρα που ξεκίνησαν τα δύσκολα χρόνια της Αποκάλυψης και η εξουσία του σατανά είναι πιο μεγάλη εξαιτίας της δικής μας ραθυμίας και παραφροσύνης, που οδήγησε πολλούς από μας μακριά Του, η αγωνία Του για όλους μας είναι ακόμα πιο μεγάλη. Ξέρει πολύ καλά, σαν Θεός που είναι, αυτό που εμείς σαν ατελείς άνθρωποι δεν μπορούμε να αντιληφτούμε επαρκώς, που συντελείται γύρω μας και που σύντομα θα καταλήξει σε μια ανεξέλεγκτη υποταγή στις δόλιες επιθυμίες του σατανά, που σαν σκοπό έχει να μας υποτάξει κάποια στιγμή όλους μας κάτω από τα φριχτά δεσμά της απόλυτης σατανικής εξουσίας του.

Με πολλή, λοιπόν, θεϊκή αγάπη, αγωνία αλλά και Πατρικό παράπονο για όλους μας σε ό,τι άσχημο τώρα έρχεται, ο Θεός μας προειδοποιεί και λέει:

Μπήκαμε στα χρόνια της Αποκάλυψης

και απελευθερώθηκε η δύναμη του σατανά

«Μπήκατε στα χρόνια της Αποκάλυψης και αυτό θα το βροντοφωνάζω μέσα από τα δικά Μου τα παιδιά, που είναι διασπαρμένα σ’ όλο τον κόσμο. Σ’ αυτά τα παιδιά που Μου έδωσαν την καρδιά τους, που Με ερωτεύτηκαν, που Με αγάπησαν και Μ’ αγαπούν και που μέσα από το στόμα τους θα μιλώ και θα λέω σε όλους εσάς το δικό Μου θέλημα. 

Σας λέω, λοιπόν, ότι τώρα μπήκαμε στα χρόνια της Αποκάλυψης. Απελευθερώθηκε η δύναμη του σατανά. Εγώ το επέτρεψα να γίνει. Έκανα την δική Μου καρδιά πέτρα, επειδή πρέπει να συμβούν αυτά. Σας χάρισα τα πάντα, αλλά εσείς δεν εκτιμήσατε τα δώρα Μου και φύγατε μακριά Μου. Με πληγώσατε και Με πληγώνετε και συνεχίζετε να πληγώνετε τον Γιό Μου, αλλά κι Εμένα να αρνείστε και να μη Με υπολογίζετε. 

Τώρα σας κάνω άλλη μία προειδοποίηση: Μείνετε στην καρδιά Μου, γιατί τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Ήδη τα βλέπετε. Τρία πράγματα άφησα να γίνουν έντονα. Άφησα τον καβαλάρη του ολέθρου να πάρει τα δρεπάνια της πείνας, της αρρώστιας και του θανάτου και να γίνει αυτό που πρέπει. Να σας δώσω άλλη μια ευκαιρία μήπως και συνέλθετε. Για σας ο χρόνος μετράει μονάχα εδώ, λίγα χρόνια στη γη, πώς να περάσετε όμορφα. Για Μένα, όμως, μετράει η αιωνιότητα.

Για φανταστείτε έναν Πατέρα να βλέπει το παιδί Του αιώνια να κολάζεται, αιώνια να τιμωρείται, αιώνια να υποφέρει. Θα το άντεχε;

Πολλές φορές θέλετε να κάνετε μια καινούργια αρχή. Αλλά Εγώ σας λέω, τώρα να αλλάξετε, γιατί σ’ αυτά που θα έρθουν, εσείς θα πικραθείτε. Μιλώ σε όλους σας, γιατί είστε τα δικά Μου παιδιά, οι δικές Μου εικόνες. Όμως, άλλοι με διώχνετε και με προσβάλετε, άλλοι με ατιμάζετε, άλλοι με βλασφημάτε και άλλοι με αγνοείτε επιδεικτικά. Και ομολογείτε ακόμα πιο επιδεικτικά ότι Εγώ δεν υπάρχω. Και όμως υπάρχω.

Είμαι ο Θεός Πατέρας σας και Δημιουργός όλης της κτίσης και εσείς είστε τα παιδιά Μου. Σας θέλω όλους στην αγκαλιά Μου, αλλά εσείς φεύγετε έξω απ’ αυτήν. Σας δείχνω που είναι η ευτυχία, αλλά εσείς ακολουθείτε την δυστυχία. Σας λέω τι πρέπει να κάνετε για να είστε κοντά Μου, κι εσείς αγωνίζεστε να κάνετε ότι είναι αντίθετο για να βρεθείτε όλο και πιο μακριά Μου.

Συνέχεια ο σατανάς Μου λέει: «Ποιόν αγαπούν, Εσένα ή εμένα; Τι απόδειξη θέλεις, λέει ο σατανάς, για να σε πείσω ότι δεν έχεις κερδίσει τίποτα και ότι όλοι αυτοί είναι δικοί μου;

Η μέρα που τους χάρισες, έχει 24 ώρες και τις περισσότερες από αυτές τις αφιερώνουν σε μένα, ζώντας αχαλίνωτα, δίχως φραγμούς, με κρίσεις, άγχος και προχειρότητα…

 Δεν με πειράζει να Σου αφιερώσουν πέντε λεπτά, για να Σου πουν κάτι που ούτε καν το πιστεύουν.

Σου λένε  πως είσαι ο Πατέρας τους, που ζεις στον ουρανό. Μα αν το πίστευαν θα Σε αναζητούσαν όλη την ημέρα για να τους ευλογήσεις και να τους διδάξεις το θέλημα Σου.

Σου ζητούν να γίνει το θέλημα Σου όπως στον ουρανό έτσι και στη γη, μα οι ίδιοι κάνουν καθημερινά ότι τους ψιθυρίσω εγώ στ’ αυτί ή ότι τους κάνω να θελήσουν μέσα από τις επιθυμίες που βάζω στην καρδιά τους.

Σου ζητούν τον καθημερινό άρτο και αυτό είναι το μόνο που πραγματικά θέλουν από Σένα. Να τους δώσεις ότι χρειαστούν για να ζήσουν και να συνεχίσουν να με δοξάζουν. Αυτό μάλιστα το απαιτούν και αν δεν τους το δώσεις τότε σε αναθεματίζουν.

Σου ζητούν να τους συγχωρήσεις όπως συγχωρούν και αυτοί τους αδελφούς τους, δηλαδή καθόλου. Ακόμη και αν Εσύ ήθελες να φανείς ευσπλαχνικός, αφού αυτοί δεν είναι στους άλλους, δεν έχεις το δικαίωμα να το κάνεις, αφού τους είπες να λένε, αν το κάνουν αυτοί, να το κάνεις και Εσύ σ’ αυτούς.

Σου ζητούν να μην επιτρέψεις να πέσουν σε πειρασμό αλλά να τους φυλάξεις από μένα, την στιγμή που οι ίδιοι με κρατούν σφιχτά και δεν με αφήνουν να φύγω.

Οι ίδιοι μου επιτρέπουν να μπαίνω μέσα από την τηλεόραση στα σπίτια τους και μου έχουν αφιερώσει μάλιστα την πιο περίοπτη και ωραιότερη θέση του σπιτιού τους. Από κει με υποδέχονται καθημερινά και αφήνουν τις αισθήσεις τους να πλημμυρίζουν από τις δαιμονικές μου διαβολές. Έτσι, περνάει στο είναι της ψυχής τους το δικό μου σατανικό θέλημα: το μίσος, η πορνεία, η φιληδονία, η φιλοδοξία, η ζήλεια, η εκδικητικότητα, η ανωμαλία και όλα όσα είναι ενάντια στο θέλημα Σου.

Τι έχεις καταφέρει εσύ Θεέ με την αγάπη Σου; Συγκίνησες έστω και ένα Σου παιδί; Ακόμη και αυτοί που λένε πως Σε λατρεύουν, εύκολα πέφτουν μόλις τους δοκιμάσω.

Μου αντιστέκονται μόνο, όταν επικαλούνται τους δικούς Σου καταραμένους (εννοεί ο σατανάς τους αγίους του Θεού), που όσο έζησαν στη γη μέσα στον δικό Σου έρωτα με έδιωχναν μακριά και όσοι φωνάζουν τους ανόητους υπηρέτες Σου (εννοεί τους αγγέλους), αυτούς που δεν κατάλαβαν πως αν με ακολουθούσαν θα είχαν όλο τον κόσμο δικό τους, μόνο άκουσαν την βροντερή φωνή του τρισκατάρατου Μιχαήλ και έμειναν πίσω κοντά του, σαν σκλάβοι να Σε υπηρετούν και όχι ελεύθεροι μέσα στην δόξα και την ελευθερία που αποκτάει κάποιος μακριά Σου.

Πάρε Θεέ τα ψίχουλα σου, αφού και αυτά τα ψίχουλα που σου δίνουν, στα δίνουν με τόσο απαξιωτικό τρόπο, που σε καρφώνουν στην καρδιά αντί να σε ευφράνουν.

Άκου τα ψεύτικα λόγια κοροϊδίας που βιαστικά Σου λένε και αποφάσισε επιτέλους να τους αφήσεις να χαθούν, αφού αυτοί πρώτοι σε έχουν παρατήσει». 

 

* * *

Πόσο πονάει, αλήθεια, η καρδιά του Θεού Πατέρα μας όταν ακούει τα σατανικά αυτά λόγια, που όμως κρύβουν πολλές αλήθειες.

Τότε, πραγματικά, σαν πληγωμένος ζητιάνος, ψάχνει να βρει έστω και μια καρδιά που να καίγεται από αγάπη για Κείνον και όταν την βρει της λέει: 

«Δεν Με νοιάζουν τα λάθη σου παιδί Μου, όλα σου τα συγχωρώ, φτάνει μόνο να νιώθω πως η καρδιά σου μόνο για Μένα χτυπά. Μόνο Εμένα λατρεύει και ποθεί. Δώσε Μου απλά την καρδούλα σου και Εγώ θα σου τα δώσω όλα».

Και μήπως δεν μας τα έχει δώσει όλα; Εξουσιάζουμε όλη τη κτίση.

Εμείς τι του δίνουμε;

Κατάφερε ο σατανάς να μας πείσει ότι μπορούμε να λατρεύουμε τον Θεό μας και παράλληλα να γευόμαστε ότι ο δαίμονας μας προσφέρει.

Δεν ζητάει την αποκλειστικότητα, γιατί ξέρει πως τότε θα χάσει, μα πολύ ύπουλα προσπαθεί να την κερδίσει. Μήπως δεν το έχει καταφέρει;

Αν αναλογιστούμε πως περνάμε όλοι την ημέρα μας θα καταλάβουμε σε ποιον ανήκουμε.                

Ο ίδιος ο σατανάς καυχιέται στο Θεό Πατέρα μας και του λέει ότι είμαστε δικοί του και ότι του ανήκουμε, γι’ αυτό και καμαρώνει για τις επιτυχίες που έχει πάνω στις ψυχές μας. Με το ύφος του κατακτητή των ανθρώπινων ψυχών και με σατανική υπερηφάνεια του λέει:

«Ποιόν ομολογούν οι άνθρωποι, οι δικές Σου εικόνες, ζητιάνε Θεέ; Ποιόν ομολογούν;

Εάν τους πω κάτι, θα το κάνουν. Εάν τους πω, ελάτε να δούμε κάτι άσχημο, θα το δούνε. Ποιον, λοιπόν, ομολογούνε με το να δουν κάτι άσχημο στις τηλεοράσεις, Εσένα ή εμένα;

Όταν τους βάλω στο μυαλό κάτι άσχημο, αυτοί τι θα κάνουνε; Αυτό που θα τους πω δεν θα κάνουνε; Ποιον ομολογούνε τότε, εμένα ή Εσένα;

Όταν θα τους πω, πείτε κάτι άσχημο, ανακατώστε την κατάσταση, έχουν την δύναμη να αντισταθούνε; Ποιον ομολογούνε Θεέ, Εσένα ή εμένα;

Και κάτι περισσότερο. Μέσα σ’ όλο αυτό το δημιούργημα που έκανες, που είναι τόσο ωραίο, ποιον ομολογούνε;

Πες μου, πόσες φορές οι άνθρωποι βγαίνουν έξω και Σου λένε: «Σ’ ευχαριστώ, Θεέ μου, για τον αέρα που μου δίνεις». Αφού και τον αέρα τον μολύνουν με τις βλαστήμιες τους. Πόσες φορές βλέπουν τα λουλούδια και Σ’ ευχαριστούν; Αφού με ασύστολο τρόπο καταστρέφουν την ίδια Σου την δημιουργία. ΄Οταν βγαίνουν έξω για να πιούν νερό από την πηγή, πόσες φορές Σου είπαν ευχαριστώ για το νεράκι;

Πάντα εμένα ομολογούνε, γιατί και αυτό το χρησιμοποιούν για να κάνουν το δικό μου θέλημα. Πόσες φορές τους δίνεις την τροφή και αντί να Σ΄ ευχαριστήσουν, την πετούν και την ποδοπατούν και αφήνουν τους υπόλοιπους να πεινάσουν. Ποιόν ομολογούν, Εσένα ή εμένα;

Πότε τους είδες, Θεέ, αυτούς που λένε ότι είναι δικοί Σου, ότι Σ’ αγαπούν, ότι Σε λατρεύουν, ότι Εσένα σκέφτονται να κάνουν ακόμα και την ώρα του φαγητού τον σταυρό τους και να πουν «Σ’ ευχαριστώ, Θεέ μου»; Το κάνουνε; Πόσες φορές το λένε αυτό; Πόσες φορές Σ’ ευχαριστούνε, που πέρασαν την ημέρα τους ήσυχα για να κοιμηθούν; Αφού, και αν το βράδυ κοιμηθούν, πάλι εμένα σκέφτονται, γιατί κακά στο μυαλό τους βάζω και κακά και πονηρά κάνουνε.

Πόσες φορές τους είδες όλους αυτούς που θα σηκωθούν το πρωί, να σου πουν «Σ’ ευχαριστώ που ξύπνησα, Θεέ μου;» Όμως, από την ώρα που θα ξυπνήσουν, πάλι εγώ τους βάζω να κάνουν το ένα, να κάνουν το άλλο, να κάνουν το παρ’ άλλο. Και δες τι κάνουνε. Τι σχέση έχουν μ’ Εσένα; Αφού εμένα σκέπτονται και τα δικά μου πονηρά έργα πάντα κάνουν.

Πότε λοιπόν Σε ομολογούνε αυτοί οι άνθρωποι και λες ότι είναι δικοί Σου;  Πες μου, πότε.

Ποιος είναι λοιπόν ο κυρίαρχος σε όλες αυτές τις ψυχές που Εσύ λες ότι είναι δικές Σου εικόνες;

Ποια ώρα και ποια στιγμή της ημέρας Σε λατρεύουν με την καρδιά τους, για να μπορείς να πεις και Συ ότι αυτά είναι τα παιδιά Σου;

Ό,τι ώρα θες μπες στο μυαλό τους, στην καρδιά τους και στο στόμα τους και θα δεις ότι για μένα μιλούνε, εμένα σκέπτονται και εμένα αγαπούνε.

Ότι άσχημο τους σερβίρω, αυτό το δέχονται με τέτοια ευφροσύνη, που ποτέ δεν δέχονται να κάνουν ούτε καν λίγη προσευχή πέντε λεπτών για Σένα. Άσε που και αυτό στο αφήνω μόνο και μόνο για να χαίρεσαι λιγάκι σαν ζητιάνος που είσαι».

 

* * *

Ποιος είναι αυτός που, ακούοντας όλα αυτά που λέει για μας στο Θεό ο σατανάς, μπορεί να αρνηθεί ότι είναι ψέματα;

Είναι καιρός να αναλογιστούμε, επιτέλους, όλοι μας, ποιον πραγματικά λατρεύουμε και υπηρετούμε κάθε μέρα και ποιον με τη ζωή μας ομολογούμε σαν αρχηγό και Κύριο της ψυχής μας.

 Πεθύμησε ο Θεός να δει ανθρώπους να σηκώνουν τα μάτια τους στον ουρανό και να του λένε: «Θεέ μου, Εσένα η καρδιά μου πιστεύει, αγαπά και λατρεύει, γιατί Εσύ είσαι ο βασιλιάς της ψυχής μου και ο θεϊκός έρωτας της ταπεινής καρδιάς μου».

Πεθύμησε ο Θεός να δει ανθρώπους, που το στόμα τους να βγάζει λόγια αγάπης και ύμνους δοξολογίας στον ουράνιο Θεό Πατέρα τους, αλλά και λόγια αγάπης και κατανόησης στους συνανθρώπους τους. Και είναι τόσο λίγοι αυτοί!

Βλέπει με λύπη ο Θεός τον σατανά να μας πληγώνει το σώμα με τα σαρκικά λάθη, το μυαλό με τις σατανικές σκέψεις, την καρδιά μας με βδελυρά πάθη και σατανικούς δεσμούς, και εμείς να μην αντιδρούμε καθόλου αλλά, σαν πιόνια στη δαιμονική σκακιέρα, να ακολουθούμε πιστά και με δουλική συμπεριφορά ό,τι αυτός μας λέει.

Μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην πνευματική καταστροφή κι εμείς, αντί να φοβηθούμε και να απομακρυνθούμε απ’ αυτόν και τα πονηρά έργα του, όλο και πιο πολύ υποτασσόμαστε στις δαιμονικές επιρροές του. Μας έπεισε ο σατανάς να μην ασχολούμαστε με τον επουράνιο Θεό Πατέρα μας σαν να μην υπάρχει και να μη πιστεύουμε στην αιώνια ζωή, για να μπορέσει ανενόχλητος να μας οδηγήσει στην απόλυτη εξάρτηση απ’ αυτόν και τα σατανικά δεσμά του.

Ο Θεός μας, πληγωμένος από την αφροσύνη των παιδιών Του, που από τη μια του λέμε πως Τον αγαπάμε και από την άλλη μας βλέπει να κάνουμε ό,τι θέλει ο σατανάς, μας προτρέπει να ξυπνήσουμε από τον λήθαργο, στον οποίο μας έχει ρίξει ο σατανάς. Μας καλεί να βάλουμε στα τυφλά μάτια μας το κολλύριο της αλήθειας, μήπως και δούμε την πραγματική αλήθεια.

Με τι ασχολούμαστε τον περισσότερο χρόνο της ζωής μας

Ο Θεός, σαν στοργικός αλλά πονεμένος και πληγωμένος Πατέρας, για να μας συνεφέρει μας υπενθυμίζει κάποιες, δυστυχώς, αληθινές διαπιστώσεις.  

«Σημειώστε, μας λέει, παιδιά μου, σε ένα χαρτί τις ώρες που αφιερώνετε στο σατανά, ζώντας όπως σας έχει μάθει και θα δείτε και μόνοι σας,

¨ πόσες ώρες αφιερώνετε στα περιττά σχόλια και κατακρίσεις

¨ πόσες ώρες σε διαβολικά ακούσματα,

¨ πόσο χρόνο σε γαστριμαργίες και βλαβερές ουσίες που κυριεύουν το σώμα και το κάνουν ανίσχυρο και ακυβέρνητο, έρμαιο στα σαρκικά πάθη και

¨ πόσες ατελείωτες ώρες μολύνει ο δαίμονας την ψυχή σας μέσα από τα μάτια σας, που παραδομένα στην τηλεόραση παρατηρούν οτιδήποτε βρώμικο και ανήθικο που σας φουσκώνει τον εγωισμό και την φιλοδοξία, προσπαθώντας να σας πείσει πως όλα επιτρέπονται και δεν χρειάζεται να ζείτε με φραγμούς, αν θέλετε να πετύχετε στην ζωή σας.

Σημειώστε επίσης και τις στιγμές που θα Με σκεφτείτε και θα Μου πείτε ένα λόγο και τι σας παρακινεί να το κάνετε αυτό.

Θα είναι ένα ευχαριστώ για όσα σας χαρίζω; Κι αν το πείτε, θα βγαίνει από την καρδιά σας ή θα είναι τυπικό;

Θα είναι ένα Σ’ αγαπώ; Κι αν το πείτε, θα το νιώθετε ή θα το πείτε επειδή κάποιος σας έπεισε πως Μου αρέσει να το ακούω;

Θα είναι μια απλή προσευχή για να Μου δείξετε πως Με υπολογίζετε λιγάκι; Κι αυτό από τι; Μήπως από φόβο μην πάθετε κακό ή χάσετε τελείως την επαφή μαζί Μου, ώστε όταν χρειαστείτε κάτι να σας ακούσω; Ή θα είναι απλά μια ικεσία για κάτι που πιστεύετε πως οφείλω να σας δώσω σαν Πατέρας που είμαι;

Προσέξτε, μην σας πείσει ο σατανάς πως οι ώρες που αφιερώνετε μιλώντας για Μένα, μου είναι απόλυτα αρεστές.

Πολλοί από σας κρύβετε στην καρδιά σας ζήλιες και κρυφό εγωισμό και αυτά εκδηλώνονται με την ζωή σας, κάνοντας τα λόγια σας να μην είναι πιστευτά.

Κανείς δεν μπορεί να μιλάει για Μένα, τον Θεό της άπειρης Αγάπης, αν ο ίδιος δεν είναι αγάπη.

Ψάξτε λοιπόν τον εαυτό σας και σημειώστε τον χρόνο που Μου αφιερώνετε. Εγώ ήδη ξέρω το αποτέλεσμα, αφού το βιώνω καθημερινά.

Αυτοί που θα εκπλαγούν θα είσαστε εσείς, όταν συγκρίνετε τις στιγμές που Μου ανήκουν, με αυτές που αφιερώνετε ασυναίσθητα στο σατανά. 

Τότε θα δείτε πως ζείτε και θα καταλάβετε σε ποιανού την αγκαλιά βρίσκεστε.

Αν ζείτε σύμφωνα με το θέλημα Μου, τότε θα έχετε ειρήνη στην καρδιά σας, γιατί θα βρίσκεστε μέσα στην αγκαλιά Μου.

Αν όμως ζείτε μέσα σε ένα ψέμα, μέσα στην κακία και την ανηθικότητα, τότε θα έχετε άγχος στην καρδιά σας, γιατί θα ζείτε μέσα στην δική του δαιμονική αγκαλιά.

Εσείς, αγαπημένα Μου παιδιά, θα επιλέξετε αυτόν που θα κερδίσει την ψυχή σας.

Να ξέρετε όμως ότι, σε αυτόν που θα παραδώσετε τις αισθήσεις σας, αυτός και θα σας υποδεχτεί μια μέρα όταν θα αφήσετε την πρόσκαιρη αυτή ζωή.

Αν αυτό που θα διαπιστώσετε σας καθησυχάσει, συνεχίστε να ζείτε, όπως ήδη κάνετε. Αν όμως σας προβληματίσει, τότε αλλάξτε συνήθειες».

 

* * *

Ο σατανάς προβάλλει συνέχεια τα λάθη και τα αμαρτήματα μας και αγωνίζεται να πείσει τον Θεό να μας διώξει από κοντά Του. Όπως, κάποτε, μέσα στον Παράδεισο αγωνίστηκε να μας βγάλει έξω απ’ αυτόν και το πέτυχε, έτσι και τώρα προσπαθεί να μας κρατήσει μακριά από τη στοργική αγάπη του Θεού Πατέρα μας, για να μπορέσει κάποτε να μας κάνει δικούς του δούλους και συμμέτοχους στην αιώνια καταδίκη. 

Ο Θεός, όμως, που επαγρυπνεί για όλα τα πλάσματα Του, δεν σταματά να συμβουλεύει ποικιλοτρόπως, τα παιδιά Του και να τα προειδοποιεί για τις τραγικές συνέπειες των λανθασμένων και πνευματικά επικίνδυνων επιλογών τους. Άλλοτε μέσα από τα λόγια της Αγίας Γραφής και άλλοτε μέσα από υπηρέτες του θεϊκού Του λόγου, όχι απλά συμβουλεύει αλλά και προειδοποιεί για τα καταστροφικά αποτελέσματα από την έλλειψης εμπιστοσύνης και υπακοής στα πατρικά Του λόγια.

Μας καλεί να αναλογιστούμε τις συνέπειες από την απρόσεχτη και επηρεασμένη από το πνεύμα του σατανά ζωής μας, που δείχνει ποιον πραγματικά πιστεύουμε και σε ποιανού αγκαλιά βρισκόμαστε.

Μέγας πόλεμος εναντίων των Χριστιανών

Η τρυφερή θεϊκή καρδιά του ουράνιου Πατέρα πληγώνεται, για την αφέλεια και την παραφροσύνη των παιδιών Του, αλλά δεν παύει σαν γλυκός Πατέρας και στοργική Μάνα που είναι, να προσπαθεί να αφυπνίσει όλα τα απομακρυσμένα απ’ Αυτόν παιδιά Του από τον δαιμονικό λήθαργο μέσα στον οποίον τα έχει ρίξει με δόλο ο σατανάς. Αφήνει να ξεχυθεί σε όλους τους ανθρώπους ποικιλοτρόπως το μεγαλείο της ευσπλαχνικής Του αγάπης για να βοηθήσει όλους να επιστρέψουν στη γαλήνη της Πατρικής αγκαλιάς Του. 

Οι μέρες που ζούμε τώρα όλοι είναι πολύ δύσκολες και μας δείχνουν ένα μέλλον ακόμα πιο εφιαλτικό.

Ο σατανάς και όλο το σατανικό στράτευμα του μαζί με όλους τους επί γης υπηρέτες του ξεκινάει μεγάλο πόλεμο εναντίων όλων των Χριστιανών αλλά και όλου του κόσμου. 

Θ’ αρχίσει σιγά-σιγά να γενικεύεται μια αυξανόμενη αποστασία όλων των ανθρώπων από την αληθινή πίστη του Θεού Πατέρα και του Υιού του Θεού, του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Το άγιο Ευαγγέλιο θα αλλοιωθεί και τα ιερά σύμβολα του χριστιανισμού και ο Σταυρός θα πολεμηθούν φοβερά. Το ιερό πρόσωπο του Σωτήρα μας Ιησού θα κηλιδωθεί και όσοι θα τον πιστεύουν θα βρίσκονται σε μόνιμο διωγμό. Οι Εκκλησίες θα διχαστούν, σ’ αυτές που θα υποταχτούν στον Αντίχριστο και σ’ αυτές που θα μείνουν πιστές, για να αποτελέσουν την Εκκλησία των κατακομβών.

Μια ενωμένη υπό την αρχηγία του Ψευδοπροφήτη παγκόσμια εκκλησία του Αντίχριστου θα κυριαρχεί φανερά παντού και μια άλλη παγκόσμια Εκκλησία του αληθινού Χριστού θα ενώνει μυστικά και κρυφά όλους εκείνους που θα μείνουν  πιστοί, παρά τους φοβερούς διωγμούς που θα δέχονται.

Η αληθινή Εκκλησία του Χριστού θα πλημμυρίσει από νέους μάρτυρες και αγίους. Αυτοί θα είναι οι μεγαλύτεροι άγιοι των αιώνων. 

Σαν έναρξη του μεγάλου σχεδίου του ο σατανάς για να κυριαρχήσει  στις ψυχές των χριστιανών, κατάφερε να μπει με δόλο μέσα σε κάθε χριστιανικό σπίτι, να στήσει στην πιο περίοπτη θέση του σπιτιού τον θρόνο του και ν’ αρχίσει να διδάσκει από εκεί μυστικά όλη την οικογένεια, χωρίς ο ίδιος να φαίνεται πουθενά.

Χρησιμοποιώντας ο σατανάς σαν όπλα του την αφέλεια και την ραθυμία των Χριστιανών στα πνευματικά θέματα, κατάφερε να καταργηθεί μέσα από κάθε χριστιανικό σπίτι ο θρόνος του Θεού, που είναι το άγιο εικονοστάσι και που μπροστά του οι άνθρωποι ένωναν με την δύναμη της προσευχής τις ψυχές τους με την αγιαστική δύναμη του αγίου Πνεύματος. Στη θέση του, και μάλιστα στην πιο περίοπτη θέση του σπιτιού, υπάρχει τώρα ο θρόνος του σατανά, η τηλεόραση, μέσα από την οποία ο ίδιος ο σατανάς εκπαιδεύει σε κάθε είδους πονηριά και ανηθικότητα όλους τους ανθρώπους με την πρόφαση της δήθεν ψυχαγωγίας. Η αγιότητα του χριστιανικού σπιτιού χάνεται και η χάρις του Θεού απομακρύνεται από αυτά. 

Το πρώτο μεγάλο βήμα για να κυριαρχήσει ο σατανάς πάνω στις πολύτιμες ψυχές των ανθρώπων επιτεύχθηκε. Από κει και έπειτα κατάφερε ο σατανάς να πείσει τους ανθρώπους να μην πιστεύουν στην αιώνια ζωή, ότι δεν υπάρχει ανάσταση των ψυχών, επειδή όλα αυτά είναι κατασκευάσματα παπάδων, και ότι η αληθινή ζωή βρίσκεται στην ανεξέλεγκτη απόλαυση κάθε προσωπικής μας ηδονής και επιθυμίας. Αποδεχόμενοι οι άνθρωποι την σατανική του διδασκαλία, του έδωσαν το δικαίωμα να κυριαρχεί πλέον πάνω στη ψυχή τους και να τους κατευθύνει σε κάθε είδους διαβολή.

Τώρα, όμως, ξεδιπλώνεται το μεγάλο πρόβλημα της ανθρώπινης ύπαρξης αλλά και όλης της δημιουργίας του Θεού. Ο σατανάς παίρνει εξουσία να πειράξει και ανθρώπους και ζώα αλλά και ολόκληρη τη φύση. Συνεργοί του στο καταστροφικό έργο θα είναι οι διάφοροι δικοί του ηγέτες που θα αιματοκυλίσουν τον κόσμο.

Όπως λένε άγιοι Πατέρες, είμαστε ένα βήμα πριν τον γενικό όλεθρο. Ο καβαλάρης του ολέθρου ανέβηκε στο άλογο του και κρατά τρία δρεπάνια. Το δρεπάνι της πείνας, το δρεπάνι της αρρώστιας και το δρεπάνι του θανάτου. Θα κάνει ένα γύρω σε όλο τον κόσμο. Θα αναστατώσει έθνη, κράτη και λαούς. Στη συνέχεια θα πάρει μαζί του τον καλύτερο του φίλο, που είναι ο καβαλάρης του πολέμου και θα γυρίσει ξανά άλλη μία βόλτα όλο τον κόσμο. Η δύναμη του καβαλάρη αυτού θα είναι πολύ μεγάλη, γι’ αυτό θα είναι και πολύ μεγάλο το κακό που θα φέρει. Στο πέρασμα του θα σκορπά όλεθρο, καταστροφή και ερήμωση.

Τα πέντε αναγκαία πράγματα για τον άνθρωπο, όπως η κατοικία, το φαγητό, το νερό, το ρεύμα και το πετρέλαιο, θα τα αποκτάει πλέον όλο και πιο δύσκολα, γι’ αυτό και η επιβίωση του θα γίνεται οδυνηρή.

Η υγεία του ανθρώπου θα προσβληθεί από πολλές νέες αλλά και παλαιές μεταλλαγμένες αρρώστιες.

Η φύση θα επαναστατήσει και οι καιρικές συνθήκες θα γίνουν απρόβλεπτες και δύσκολες. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα να διαταραχθεί η ομαλή και απρόσκοπτη ανάπτυξη των δένδρων και όλων των φυτών που τροφοδοτούν την απαραίτητη τροφή στους ανθρώπους.

Τα τρόφιμα και το νερό θα μολυνθούν  από την ανεξέλεγκτη ανθρώπινη παρέμβαση με καταστροφικές συνέπειες στην υγεία των ανθρώπων.

Άλλη μια συνέπεια από την επανάσταση όλης της φύσης, εξαιτίας της αποστασίας των ανθρώπων από την πίστη τους στον ένα και αληθινό Θεό αλλά και την εμφάνιση της λατρείας του σατανά, θα είναι και οι μεγάλες γεωλογικές αναταράξεις  που θα συμβούν σε όλο τον πλανήτη.

Οι άνθρωποι θα νομίζουν πως η φύση βρίσκεται εκτός ελέγχου. Εκρήξεις ηφαιστείων, μεγάλοι σεισμοί, καταστροφικές πλημμύρες και λοιπές θεομηνίες σε ουρανό και γη θα σπείρουν τον φόβο και τον πανικό σε όλο τον κόσμο, που ηθελημένα θέλει να ζει μακριά από τον Δημιουργό του.

Αν μετανοήσουμε, μπορούμε να αποτρέψουμε το κακό

Και όμως, όλα αυτά τα κακά θα μπορούσαν να μη γίνουν και να διατηρηθεί σε όλους τους ανθρώπους αλλά και σε όλη τη κτίση η ειρήνη και η γαλήνη, αν οι άνθρωποι έδειχναν μεταμέλεια για τα λάθη τους και σταθερή απόφαση να μη παροργίζουν την αγαθότητα του Θεού Δημιουργού τους με τις βδελυρές πράξεις της αμαρτίας, της ανηθικότητας αλλά κυρίως με την κορυφαία αμαρτία της απιστίας στην ύπαρξη Του. 

Αυτό είναι και το νόημα όλων των προφητειών για όσα συμβούν στο μέλλον. Απώτερος σκοπός τους ήταν να προσκαλέσουν την ανθρωπότητα σε μετάνοια και να αποφευχθούν έτσι οι μελλοντικές καταστροφές, όπως έγινε ακριβώς και με την περίπτωση του προφήτη Ιωνά.  

Με τον προφήτη Ιωνά ο Θεός παράγγειλε στους Νινευίτες να μετανοήσουν για τα μεγάλα αμαρτήματα τους, ειδάλλως θα τους κατέστρεφε. Εκείνοι πίστεψαν, μετανόησαν και έκαναν γενική νηστεία, ακόμα και στα ζώα τους, ζητώντας συγνώμη από τον Θεό. Και ο Θεός τους λυπήθηκε, τους συγχώρησε και απετράπη η καταστροφή.

Εμείς τώρα τι θα κάνουμε; Θα μετανοήσουμε; Θα αλλάξουμε ζωή ή θα συνεχίσουμε να απομακρυνόμαστε όλο και πιο πολύ από την αγκαλιά του Θεού για να μπούμε στη σατανική αγκαλιά του Εωσφόρου;

Από εμάς εξαρτάται το μέλλον μας. Από εμάς εξαρτάται να έχουμε ειρήνη ή να προκαλέσουμε τον όλεθρο και την καταστροφή.

Δική μας είναι η επιλογή, δική μας και η ευθύνη.

Το εικονοστάσι είναι ο θρόνος του Θεού

και η τηλεόραση ο θρόνος του σατανά στο σπίτι μας

Μια μεγάλη πράξη αγάπης στο Θεό Πατέρα μας αλλά και μια μεγάλη ομολογία σε ποιον πραγματικά θέλουμε να αφιερώσουμε τις ψυχές μας είναι και η απόφαση μας να επαναφέρουμε τον θρόνο του Θεού στο σπίτι μας. 

Να φτιάξουμε στην πιο όμορφη γωνιά του σπιτιού μας ένα όμορφο εικονοστάσι με τις μορφές του αγαπημένου μας Σωτήρα, του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, την εικόνα της παναγίας μητέρας Του, της παρθένου Μαρίας, του μεγάλου προστάτη των σπιτιών που είναι ο αρχάγγελος Μιχαήλ, αλλά και όλων εκείνων των αγίων που ευλαβούμαστε και που ζητάμε τακτικά την βοήθεια τους. Εκεί να μαζεύεται όλη η οικογένεια πρωί και βράδυ για μια μικρή αλλά εγκάρδια προσευχή, ώστε ο πολυεύσπλαχνος Θεός Πατέρας μας να ευλογεί και αυτούς αλλά και όλο τον κόσμο. Μακάριοι εκείνοι που θα μπορούν να ανάβουν και ένα μικρό καντήλι, σύμβολο της αγάπης και της πίστης μας στον ένα και μοναδικό Θεό της καρδιάς μας. Σίγουρα, όμως, θα χαροποιεί πολύ και τους αγγέλους κάθε φορά που θα προσφέρουμε μυρωδάτο θυμίαμα, όπως κάνουν και οι ίδιοι στον ουρανό, μαζί με τις εύοσμες προσευχές της αγάπης και της μετάνοιας μας στον γλυκό ουράνιο Θεό Πατέρα μας!

Παράλληλα, όμως, με τον θρόνο του Θεού θα χρειαστεί, να περιορίσουμε και τις εκπομπές εκείνες της τηλεόρασης που μολύνουν την ψυχή μας, αν δεν μπορέσουμε να απαλλαγούμε τελείως από την παρουσία της. Είναι πολύ σημαντικό να μην επιτρέπουμε στο σατανά να μας διδάσκει μέσα από την τηλεόραση ό,τι κακό, βλάσφημο και πονηρό θέλει. Όσο και αν νομίζουμε πως δεν θα επηρεαστούμε από όλα τα άσχημα που βλέπουμε όπως π.χ. μοιχείες, πορνείες, φόνους, δολοφονίες και ανηθικότητες, σίγουρα δεν γνωρίζουμε την αλήθεια.

Η τηλεόραση είναι ένας μεγάλος και επικίνδυνος δάσκαλος, όχι μόνο για τα παιδιά που είναι αθώα και αγνά, αλλά και για τους μεγάλους, επειδή τους υποδεικνύει με δόλιο τρόπο πως να χαρούν με ψεύτικες ηδονές τη ζωή τους. Είναι μια πόρτα μόνιμα ανοιχτή για να μπαίνει ο σατανάς σαν δάσκαλος μέσα στις ψυχές μας και να τις μολύνει. Γι’ αυτό και θεωρήθηκε η τηλεόραση πηγή πολλών σατανικών εμπνεύσεων που οδήγησε πολλά σπίτια στην καταστροφή.

Είναι χαρακτηριστικός εξάλλου ο πολύς χρόνος που δαπανάμε όλοι μπροστά στην τηλεόραση, όταν ο χρόνος που αφιερώνουμε στην προσευχή για να μιλήσουμε με τον Θεό Πατέρα μας είναι απειροελάχιστος έως και καθόλου. Γι’ αυτό και ο Θεός δεν σταματά με πατρική στοργή να μας νουθετεί και να μας λέει:

«Αν θέλετε, παιδιά μου, να Με δοξάζετε, βγάλτε την από το σπίτι, αν δεν μπορείτε να την ελέγξετε. Ή, τουλάχιστον, αφήστε την εκεί να παίξει μόνο τον ρόλο τον χρήσιμο (όσο μπορεί να τον παίξει) μέσα από μια ενημέρωση και κάθε τι άλλο καλό, που υπάρχουν και αυτά.

Όμως, πως Εγώ θα έρθω να ευλογήσω ένα σπίτι, όταν στέλλω τους αγγέλους Μου να φυλάνε το σπίτι σας απ’ έξω, και ο σατανάς μπαίνει μέσα από την ταράτσα και κατεβαίνει στην τηλεόραση για να σας μιλήσει;

Πείτε Μου, ποιος φυλάει τελικά το σπίτι; Οι άγγελοι Μου γύρω-γύρω ή ο σατανάς που βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο του σπιτιού, στο πιο ωραίο μέρος του σπιτιού σας και σας μιλάει;

Πόσο ανόητο είναι να φιλάς ένα σπίτι γύρω-γύρω με φρουρούς, όταν ξέρεις ότι από πάνω κατεβαίνει ανενόχλητος ο σατανάς μέσα από την καλύτερη δίοδο της τηλεόρασης και σου μιλάει και σου λέει:

«Αυτό να κάνεις. Εκείνο να κάνεις. Έτσι να ζήσεις. Αυτή την ευτυχία να χαρείς. Αυτή την ηδονή εγώ σου χαρίζω».

Εσύ τι θα κάνεις, παιδί μου; Εγώ, σαν Θεός Πατέρας σας, καλώ όλους σας στην αγκαλιά Μου, για να ακούσω τα λόγια της αγάπης σας και μετά να σας κρύψω στην καρδιά Μου.

Μα πόσο ελάχιστοι είναι αυτοί που Μου λένε λόγια γλυκά! Πόσο ελάχιστοι είναι αυτοί που Με ομολογούν και Μου λένε κάθε στιγμή:

Σ’ ευχαριστώ, Θεέ Μου, για τον αέρα που αναπνέω.

Σ’ ευχαριστώ, Θεέ μου, για τον σύντροφο που μου έχεις.

Σ’ ευχαριστώ, Θεέ μου, για τα παιδιά που έχω.

Σ’ ευχαριστώ, Θεέ μου, για την δουλειά που έχω.

Σ’ ευχαριστώ, Θεέ μου, για το ψωμί που τρώω. Για το νερό που πίνω. Για την ευωδία των λουλουδιών. Για τον αέρα που αναπνέω. Για την θάλασσα που βλέπω. Για τα άστρα που φωτίζουν το βράδυ τα βήματα μου.

Ποιος από σας, αλήθεια, Μου τα λέει όλα αυτά; 

Να ξέρετε, όμως, πως την ώρα που Μου τα λέτε, Με ομολογείτε. Την ώρα που Μου τα λέτε, Εγώ χαίρομαι και ευφραίνομαι».

Ας κρυφτούμε στην καρδιά του Θεού

πριν ο όλεθρος έρθει και τον ζήσει όλος ο κόσμος

Γι’ αυτό μας λέει ο Θεός:

«Θέλω τώρα να καλέσω όλα Μου τα παιδιά, όλα εκείνα τα παιδιά που θα Με αγαπήσουνε, όλα εκείνα που θα Με ερωτευτούνε, όλα εκείνα που ζουν πλανεμένα, αλλά όμως η καρδιά τους χτυπάει για Μένα.

Τώρα θα τα φωνάξω όλα και θα τους πω:

Ελάτε κοντά Μου. Κρατείστε Με από το χέρι και ελάτε να σας οδηγήσω Εγώ στους δρόμους της χαράς και της ευτυχίας. Μην φοβηθείτε, παιδιά Μου, αυτό που θα δείτε και θα βλέπουν τα μάτια σας, γιατί τώρα αυτό πρέπει να γίνει.

Ο όλεθρος έρχεται και θα τον ζήσει όλος ο κόσμος. Δεν θα υπάρχει άνθρωπος που δεν θα πονέσει. Αλλά, όλοι εσείς που θα είστε τα δικά Μου παιδιά, μη φοβάστε, Εγώ θα σας σκεπάσω. Εγώ θα σας προστατέψω και θα σας βοηθήσω. Η πίκρα της επερχόμενης θλίψης θα περιοριστεί στο ελάχιστο και η φροντίδα Μου θα είναι τόσο μεγάλη, που δεν θα νιώσετε αυτό που θα νιώθουν όσοι θα είναι μακριά μου.

ΤΩΡΑ φωνάζω σε σας όλους, ελάτε στην καρδιά Μου. ΤΩΡΑ έρχεται η ώρα να αποκαλύψω αυτό που θέλω στα δικά Μου τα παιδιά. Όχι σε όλους εκείνους που απλώς με σκέφτονται και μετά με βλαστημούν με τον αμαρτωλό τρόπο της ζωής τους.

Αυτό που θέλω από όλα τα παιδιά Μου είναι να με αγαπούν αληθινά, να με πιστεύουν ειλικρινά και να με ομολογούν καθημερινά».

Μια προσευχητική ομολογία αγάπης 

   στον Θεό Πατέρα μας

Όσοι πιστεύουμε και αγαπάμε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας τον γλυκό αυτό Πατέρα και Θεό και θέλουμε να είμαστε τα δικά Του παιδιά, ας μη ξεχνάμε να Του λέμε κάθε μέρα την παρακάτω μικρή προσευχή.

Είναι μια προσευχή ομολογία ποιον αγαπάμε, ποιον εμπιστευόμαστε και σε ποιανού αγκαλιά θέλουμε να ζούμε.

Είναι μια προσευχή που κάνει τον Θεό να χαίρεται για μας, τον σατανά να τρομάζει υπερβολικά και τους αγγέλους του Θεού να μας σκεπάζουν με τη χάρη τους όλη την ημέρα δυνατά!

Θεέ της καρδιάς μου και της άπειρης Αγάπης,

Ουράνιε Πατέρα μου,

κάνε την καρδιά μου να γίνει ένα με την ευσπλαχνική δική Σου,

για να Σ’ αγαπώ και να Σε λατρεύω

και να σπλαχνίζομαι τον κόσμο όλο.

Πλημμύρισε με, με τον θεϊκό Σου έρωτα

και αξίωσε με, να Σου ανταποδώσω στο έπακρο τον έρωτα αυτό.

Εσένα αναγνωρίζω σαν μοναδικό Βασιλιά της καρδιάς μου

και αφιερώνω την ψυχή μου, στον Μονογενή Σου Υιό Ιησού,

δικό μας λατρεμένο θείο Βρέφος και πληγωμένο Βασιλιά.

Δέξου με στην πατρική αγκαλιά Σου

και κρύψε με βαθιά, μέσα στη μητρική καρδιά Σου.

Στείλε αγγέλους να φρουρούν το σώμα, την ψυχή

και την καρδιά μου και να με διδάσκουν μυστικά,

την απόλυτη λατρεία, εμπιστοσύνη και υπακοή

στο άγιο θέλημα Σου, για να μη Σε πληγώσω ποτέ ξανά.

Παρακλητικά ικετεύω, την λατρεμένη Σου κόρη

και Βασίλισσα Ουρανού και Γης,

την αγία Μητέρα μας Μαριάμ, να με σκεπάζει στοργικά

και να με μαθαίνει πώς να Σε λατρεύω απέραντα παιδικά.

Σε πιστεύω, Σε λατρεύω και Σ’ αγαπώ,

το ταπεινό Σου σπλάχνο που αγωνίζεται στη γη

και με λαχτάρα προσμένει

να βρεθεί στην αγκαλιά Σου παντοτινά.