Με αφορμή τις εορτές των μεγάλων αγίων ασκητών της αρχαίας Εκκλησίας, που έχουμε αυτές τις ημέρες, όπως του αγίου Αντωνίου, του αγίου Μακαρίου (εικ.) και του αγίου Ευθυμίου, υπενθυμίζουμε αυτή την παλαιότερη ανάρτησή μας, η οποία κάτι έχει να πει για την ουσία και την αξία του μοναχισμού, ιδιαίτερα στο σύγχρονο, διψασμένο άνθρωπο...
Μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ, παρακαλώ.
Για τις γιορτές που λέγαμε:
Στην προηγούμενη ανάρτηση από αυτήν εδώ, ο π. Ευάγγελος Παπανικολάου επισημαίνει ότι η καρδιά του χειμώνα έχει πολλές εορτές ασκητών, οι οποίοι κοιμούνταν εν Κυρίω σε μεγάλη ηλικία αυτή την εποχή, λόγω των δύσκολων καιρικών συνθηκών, ενώ λίγες μνήμες μεγάλων μαρτύρων, επειδή συνήθως οι διωγμοί κατέπαυαν το χειμώνα - σε αντίθεση με τους μήνες από την άνοιξη έως το φθινόπωρο.
Αυτό το στοιχείο φανερώνει κάτι για την αξιοπιστία του εορτολογίου της Εκκλησίας μας, τοποθετημένου στις ιστορικές συνθήκες κάθε εποχής.
Ας είναι βοήθειά μας οι άγιοι όλου του χρόνου και ας παραδειγματιζόμαστε από τους αγώνες, την πίστη και την εν Χριστώ αγάπη τους... Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου