Θέλω να γίνω... Λογγίνος!

Τι και πώς

Στο φίλιο μπλογκ Προσκυνητής διάβασα για τον Άγιο Λογγίνο που σήμερα τιμούμε την μνήμη του και δεν ξέρω ακριβώς γιατί σκέφτηκα "θέλω να γίνω Λογγίνος". 
Μπορεί επειδή οι καιροί είναι πρόσφοροι για μαρτυρίες και για μάρτυρες, ίσως επειδή οι κρυμμένες αλήθειες κάνουν δύσκολο τον ύπνο μας ζητώντας δικαίωση ή επειδή τα "ευκολάκια" που μας ταΐζουν (για να αποκοιμηθούμε στην λήθη) μας ελέγχουν όταν συλλογιζόμαστε όσα μάθαμε και μας πιστώθηκαν άρα μας είναι χρεωμένα (και θα μας ζητηθεί λόγος).

Αν ζούσε ο μπαμπάς μου και με άκουγε να λέω  "θέλω να γίνω Λογγίνος", θα κουνούσε μισοπεριπαικτικά-μισοπερήφανα το κεφάλι του και θα έλεγε "κουρέλια στ'αυτιά σου". Ήταν μια έκφραση που συνήθιζε όταν ήθελε να πει (περίπου) "παιδάκι μου είσαι με τα καλά σου που νομίζεις ότι το μπορείς αυτό; ". Αλλά στο πολύ βάθος είχε και μια ελπίδα ότι παρά την αποκοτιά του πράγματος, ίσως και να το πετύχεις....

Έτσι ακριβώς λοιπόν το λέω κι' εγώ! Κουρέλια στ' αυτιά μου και ούτε το αξίζω, μήτε το μπορώ και δεν δύναμαι στα χάλια που κείμαι και κατάκειμαι εν αμαρτίαις πολλαίς και -κυρίως- εν αμετανοησία.

 Όμως το "θέλω". Και επιβάλλεται και μπορώ και δύναμαι να ζηλεύω, να επιθυμώ, να λαχταράω και να μου...τρέχουν τα σάλια με την αγιότητα. 

Δεν μας είπε "άγιοι γίγνεσθε";

Το παρεκκλήσι του Αγίου Λογγίνου του Εκατόνταρχου, μέσα στον Πανίερο Ναό της Αναστάσεως

Ο Άγιος Λογγίνος ο Εκατόνταρχος (ή Κεντυρίων), ήταν ο επικεφαλής Ρωμαίος που μαζί με τους στρατιώτες του είχαν αναλάβει την επιτήρηση της Σταύρωσης του Χριστού και αργότερα την φύλαξη του Τάφου.
Σύμφωνα με την χριστιανική παράδοση παρευρέθηκε τόσο στη Σταύρωση όσο και στην Ανάσταση, ήταν μάρτυρας των όσων συνέβησαν και μαρτύρησε επειδή αρνήθηκε να τα διαψεύσει.
Ήταν ο πρώτος Ρωμαίος στρατιώτης που πίστεψε στην θεότητα του Χριστού μετά τον θάνατό του και ο πρώτος στρατιωτικός Άγιος.
Η μνήμη του Αγίου, καθώς και των δύο στρατιωτών, που μαρτύρησαν μαζί του, τιμάται στις 16 Οκτωβρίου.