Η γιαγιά, το κέικ και οι δύσκολες στιγμές στη ζωή...

Γιατί επιτρέπει ο Θεός να υπάρχουν δύσκολες στιγμές στη ζωή;

 

Εικ. από εδώ

 

Ερωτήσεις - ebook

Ἦταν ἕνα ἀγοράκι πού ἔχει πιάσει κουβέντα μέ τή γιαγιά του καί τῆς λέει πόσο “ὅλα” ἔχουν τά χάλια τους: Σχολεῖο, οἰκογενειακά πρόβληματα, κι ἕνα σοβαρό πρόβλημα ὑγείας στό σπίτι. 

Ἡ γιαγιά τήν ὥρα ἐκείνη ἑτοιμαζε νά ψήση ἕνα κέικ καί ρώτησε τόν ἐγγονό της ἄν θά ἤθελε νά βάλη κάτι στό στόμα του. Ὁ μικρός δέν εἶπε ὄχι.

—Νά, πᾶρε λίγο λάδι, τοῦ λέει.
—Μπλιάχ!, κάνει τό παιδί.
—Μήπως θά ἤθελες δύο ὠμά ἀβγά;, συνεχίζει ἡ γιαγιά.
—Ἀηδίες, γιαγιά!, ἀπαντάει.
—Ἴσως τότε θά σοῦ ἄρεσε λίγο ἀλεύρι; Ἡ λίγη σόδα μαγειρικῆς;, ξαναρωτάει ἡ γιαγιά.
—Γιαγιά, ὅλα αὐτά εἶναι σαχλαμάρες!, ἀπάντησε.

Καί τότε ἡ γιαγιά λέει:
—Ναί, βέβαια, ὅλα αὐτά ἀπό μόνα τους ἔχουν τό καθένα χάλια γεύσι. Ὅταν, ὅμως, τά ἀνακατέψουμε στή σωστή ἀναλογία καί μέ τό σωστό θά μᾶς δώσουν ἕνα γευστικότατο κέικ!
Καί ἡ γιαγιά συνέχισε:
—Ὁ Θεός ἐργάζεται μέ παρόμοιο τρόπο. Πολλές φορές ἀποροῦμε γιατί ἐπιτρέπει νά περνᾶμε τόσο δύσκολες στιγμές. Ὅμως, τελικά βλέπουμε ὅτι κάποια στιγμή τά πράγματα παίρνουν τή σωστή τροπή καί μπαίνουν σέ μία τάξι καί τότε, βλέπουμε ὅτι μᾶς βγαίνει σέ καλό! Τό μόνο πού μᾶς χρειάζεται εἶναι νά ἔχουμε πίστι ὅτι στό τέλος ὅλα θά πᾶνε καλά! Ἡ καλοσύνη, ἡ ἀγάπη καί ἡ φώτιση εἶναι πάντα δίπλα σου, συνέχισε ἡ γιαγιά.  
Ἄν ὁ Θεός εἶχε ἠλεκτρικό ψυγεῖο στό σπίτι του, στήν πόρτα του θά εἶχε τήν εἰκόνα σου. Ἄν εἶχε πορτοφόλι, μέσα ἐκεῖ θά εἶχε τή φωτογραφία σου. Κάθε ἄνοιξι σοῦ στέλνει λουλούδια, καί κάθε πρωΐ τήν ἀνατολή τοῦ ἡλίου. Ὅταν θελήσης νά Τοῦ μιλήσης, θά σέ ἀκούση. Μπορεῖ νά μένη ὁπουδήποτε στό σύμπαν, ἀλλά ἔχει διαλέξει γιά κατοικία του τήν καρδιά σου. Καί τί ἔχεις νά πῆς γιά τό Χριστουγεννιάτικο δῶρο πού σοῦ ἔστειλε τότε στή Βηθλεέμ; Κατάλαβέ το καί χώνεψέ το: Ὁ Θεός σέ ἀγαπάει. Κάνει τά πάντα γιά σένα!

Πηγή: Orthodoxy is love

Από την ίδια ιστοσελίδα:
 
Ο Θεός αγαπάει όλους τους ανθρώπους ή άλλους περισσότερο, άλλους λιγότερο και άλλους καθόλου;

Ο Θεός αγαπά όλα τα κτίσματά του το ίδιο και δεν είναι σαν εμάς (να αγαπούμε δηλαδή όσους μας αγαπούν). Οι πατέρες λένε ότι ο Θεός αγαπά 100% την Παναγία και 100% τον διάβολο. Απλά η Παναγία τον αγαπά 100% και ο διάβολος καθόλου. Η αγάπη του είναι σαν ένα ποτάμι και ο καθένας ανάλογα με το σκεύος που θα πάει θα μαζέψει νερό (άλλος πολύ, άλλος λιγότερο και άλλος καθόλου).