Ο Φώτης μας καθ' οδόν προς τον Παράδεισο

Τι και πώς

Φυλάω μέσα μου ένα κλάμα για σένα.
Φουσκώνει σαν μεγάλο ποτάμι και δεν θέλω να το αφήσω να ξεσπάσει γιατί φοβάμαι την σύσταση του ύδατος που έχει πάρει από τα δικά σου συστατικά και δεν είμαι σίγουρη για το τί συμβαίνει όταν απελευθερωθεί στο περιβάλλον όλο αυτό που ήσουν εσύ.
Κοίτα πόσο εύκολα λέω....."ήσουν" ενώ ο παρατατικός και ο αόριστος δεν υπήρξαν ποτέ οι χρόνοι σου! Εσύ υπήρξες ο ενεστώς που λατρέψαμε και το μέλλον που ελπίσαμε γιατί έτσι είναι πάντα αυτοί που απλώνουν το χαμόγελό τους προστατευτικό δίχτυ κάτω από το σάλτο μορτάλε της πόλης, των ανθρώπων και των καιρών.
Ο Φώτης μας.......
Περπατούσες στις οδούς και προετοίμαζες τρίβους λησμονημένης δικαιοσύνης, ευλογούσες τον κόσμο και γινόμασταν εκόντες-άκοντες προσευχόμενοι, υπήρχες και δεν υπήρχε καμία αμφιβολία ότι είχαμε προσελκύσει το έλεος του Κυρίου, μας χαιρετούσες και τα παιχνιδάκια των παιδικών μας χρόνων στοιχίζονταν πίσω από τις "καλημέρες σου", κάτω από τα γένια σου ή ακολουθούσαν τα βήματα των τρύπιων παπουτσιών σου.
Δεν καταλάβαμε ποτέ με ακρίβεια αν εσύ έκανες πρόβα αγιοσύνης ή εμείς πρόβα συνύπαρξης με αγίους αλλά εκείνο που νιώσαμε, βιώσαμε και μαρτυρούμε είναι πως από χθες τα ξημερώματα που σε πήραν οι άγγελοι λιγόστεψε τραγικά η αθωότητα στην πόλη.
Επίσης πως χωρίς εσένα τα παραμύθια μας είναι λιγότερο φωτεινά, στα γέλια μας κρέμονται πια μικρές μαύρες κορδέλες σαν τα πένθη που παλιά φορούσαν οι άντρες στα πουκάμισά τους και τα χιόνια που περιμένουμε αυτόν τον χειμώνα θα έχουν μια μεγάλη κόκκινη γραμμή στο κέντρο σαν αίμα που σου ανήκε (ως είδος πορείας) εν ζωή ή σαν έρωτας τώρα που συναντάς τον Θεό.
Φυλάω μέσα μου για σένα ένα κλάμα, ένα μικρό λιβάνι και μια φωτιά για να ανάψω το λιβάνι. Ωσαύτως δε, ένα κερί και την καρδιά μου για νάχω λόγο ν'αφήσω ελεύθερο το κλάμα νάρθει να σβήσει την καρδιά δηλαδή, η οποία έχει στριμωχτεί δίπλα στο κερί και καίγεται παλεύοντας να σε δει στο φως του εσπερινού.
Ανοήτως, βεβαίως, καθώς εσύ ανεβαίνεις ήδη και σε λούζει το ανέσπερον, δηλαδή το δικό Του Φως ....... 

Κείμενα για τον Φώτη:
Εδώ και εδώ
Και για τους διά Χριστόν σαλούς, παρακαλώ, εδώ.